Ο Στραματσόνι δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα

Ο Σταύρος Καραΐνδρος γράφει για την ανάγκη αλλαγής προπονητή στον Παναθηναϊκό, αλλά και την ανάγκη αλλαγής φιλοσοφίας της διοίκησης.

Ο Στραματσόνι δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα
ACTION IMAGES PRESS AGENCY

Ο Μπάμπης Τσιμπίδας έγραψε στο Sport24.gr ένα κομμάτι που από μόνο του θα μπορούσε να αποτελεί αιτία απόλυσης ενός προπονητή. Σημείωσε, λοιπόν, τον απολογισμό του Αντρέα Στραματσόνι στα παιχνίδια που έχει δώσει ο Παναθηναϊκός υπό την καθοδήγησή του. Ο Ιταλός έχει φτάσει τα 50 ματς στον πάγκο του τριφυλλιού και το ποσοστό των νικών του κυμαίνεται στο 44%. Έχει δηλαδή 22 νίκες σε 50 αναμετρήσεις, με το υπόλοιπο 28 να μοιράζεται σε γκέλες. Δηλαδή, 14 ισοπαλίες και 14 ήττες.

Αν επικεντρωθούμε μόνο στην Ελλάδα το ποσοστό νικών πάει λίγο πάνω από το 50%. Σε 29 παιχνίδια στη Super League (χωρίς τα πλέι οφ) έχει 15 νίκες, 6 ισοπαλίες και 7 ήττες. Ετσι, για να το πούμε "μπακαλίστικα", έχει κερδίσει σχεδόν τα μισά παιχνίδια πρωταθλήματος.

Αυτό θα ήταν ένα καλό ποσοστό για έναν προπονητή αν ήθελε να δουλέψει στον Πανθρακικό ή στην Καλλονή (με όλο το σεβασμό στους συγκεκριμένους συλλόγους). Θα ήταν ένα καλό ποσοστό για έναν προπονητή που δεν έχει μεγάλες βλέψεις. Για προπονητή του Παναθηναϊκού δεν είναι. Θα μου πείτε, τώρα ανακάλυψες τα νούμερα του Ιταλού; Όταν ήρθε δεν τα λέγατε δεν τα γράφατε. Πιθανότατα να έχετε δίκιο. Πιθανότατα να είστε υπερβολικοί. Το θέμα είναι πως όταν έρχεται ένας προπονητής δεν αναλύεις μόνο τα νούμερά του, αλλά και το βιογραφικό του. Από πού έρχεται, τι έχει κάνει και ποιες οι προοπτικές του.

Με τον Στραματσόνι σταθήκαμε όλοι στο τελευταίο. Στις προοπτικές. Ο όποιος προβληματισμός για τη φτωχή προπονητική του καριέρα, αλλά και την κατιούσα που είχε πάρει αυτή μετά την Ιντερ, έμπαινε στην άκρη λόγω του νεαρού της ηλικίας του και των φιλοδοξιών που είχε. Άσε που στην Ελλάδα έχουμε και μία άλλη λογική: ένας μέτριος προπονητής της Ιταλίας, θα είναι σούπερ στη χώρα μας.

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΕΠΙΔΕΙΞΕΙ ΚΑΤΙ

Πριν από λίγες μέρες συμπλήρωσε ένα χρόνο στην τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού. Αν εξαιρέσουμε την πρόκριση στους ομίλους του Europa League, δεν έχει κάτι άλλο να επιδείξει. Πες, ρε παιδάκι μου, πως φεύγει τώρα από τον Παναθηναϊκό και ψάχνει ομάδα. Τι ακριβώς θα πει για την προηγούμενη θητεία του;

Ξέρετε, δεν τερματίσαμε πρώτοι στα πλέι οφ, δεν μπόρεσα να διεκδικήσω πέρυσι το Κύπελλο, μπήκαμε στους ομίλους του Europa League, αλλά γίναμε περίγελος της Ευρώπης, γέμισα τον Παναθηναϊκό με ένα φορτηγό ποδοσφαιριστές μέχρι να διαλέξω τους δικούς μου, φέτος στο Κύπελλο δεν μπορέσαμε να κερδίσουμε τον Ηρακλή στο γήπεδο μας, μετράμε μόλις μία νίκη σε ένα μήνα, είμαστε στο -7 από την κορυφή στα μισά του πρώτου γύρου και χάσαμε με κάτω τα χέρια στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό. Και εντάξει, πες ότι στην Ελλάδα είμαστε τριτοκοσμικοί στο ποδόσφαιρο και δεν πιάσαμε το... βαθύ νόημα του Στραματσόνι (που θα 'λεγε και ο Χάρρυ Κλυνν). Ε, κοιτάς τα νούμερά του, βλέπεις και τη γενικότερη κατάσταση της ομάδας και προβληματίζεσαι βρε αδερφέ.

Ξενύχτια, χοροί και τραυματισμοί. Κι αν για τα δύο πρώτα το θέμα διορθώνεται (βάζεις έναν Big Brother στα αποδυτήρια και καθάρισες), για το τρίτο τι ακριβώς μπορεί να αλλάξει; Να σταματήσουν να παθαίνουν θλάσεις οι ποδοσφαιριστές; Ή να πει κάποιος στον προπονητή πως επειδή φορτσάρει ο παίκτης σε ένα σπριντ -κι ενώ όλη την προηγούμενη εβδομάδα ταλαιπωρείται από ενοχλήσεις- δεν σημαίνει πως είναι απόλυτα έτοιμος να παίξει;
Πρόσφατα είδε το φως της δημοσιότητας μία ανάλυση της γνωστής ιστοσελίδας ESPN που αναφερόταν στα προβλήματα τραυματισμών που αντιμετώπισε η Ιντερ επί Στραματσόνι. Μιλάμε για 50 διαφορετικούς τραυματισμούς σε μία σεζόν και 12 ποδοσφαιριστές που τέθηκαν νοκ άουτ από 2 εβδομάδες έως τρεις μήνες. Κι αν θεωρήσουμε πως αυτό έτυχε, που λέμε, το 2014 όντας προπονητής στην Ουντινέζε έχασε 7 βασικούς ποδοσφαιριστές στη διάρκεια της χρονιάς, οι οποίοι έμειναν εκτός από 1 μήνα έως 4.

Όλα αυτά και άλλα πολλά μπορούν να τεθούν ως θέμα συζήτησης στον απολογισμό του έργου ενός τεχνικού. Είτε με "μπαλακίστικη" λογική είτε με το "δεν μπορεί το παλικάρι", που έλεγε και ο Άγγελος. Συνήθως το δεύτερο φαίνεται εξ αρχής, προτού του δώσεις εν λευκώ την ομάδα. Όπως έγινε στην περίπτωση του Στραματσόνι. Το καλοκαίρι ο Αλαφούζος του έδωσε να αναλάβει το κομμάτι των μεταγραφών, έφερε ποιοτικούς ποδοσφαιριστές, ανέβασε επίπεδο τον Παναθηναϊκό, αλλά λίγους μήνες αργότερα τα αποτελέσματα δεν έχουν δικαιώσει τις όποιες προσδοκίες.

Η εύκολη ερώτηση που μπορεί να τεθεί και τέθηκε από πολλούς στο χθεσινό live chat που είχαμε με τους αναγνώστες, είναι αν μία αλλαγή προπονητή θα αλλάξει τα πράγματα στο τριφύλλι. Ξαφνικά θα παίζει τη σούπερ μπάλα; Οι ποδοσφαιριστές θα σταματήσουν να τραυματίζονται; Θα λυθεί μονομιάς το πρόβλημα στα χαφ; Φυσικά και όχι.

ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

Η αλλαγή προπονητή θα παίξει πρωτίστως ρόλο στην ψυχολογία -ως είθισται σε αυτές τις περιπτώσεις- αλλά από εκεί και πέρα πρέπει να ενεργοποιηθούν κι άλλα πράγματα στον οργανισμό που λέγεται Παναθηναϊκός για να μπει σε μία σωστή βάση. Θέλει άνθρωπο στα αποδυτήρια από τα παλιά με ρόλο εμψυχωτή και καθοδηγητή. Να θυμίζει σε όλους το μέγεθος του συλλόγου. Θέλει μεταγραφές τον Γενάρη για να συμπληρωθούν τα κενά που έμειναν από το καλοκαίρι. Θέλει δραστηριοποίηση του Ζιλμπέρτο Σίλβα. Θέλει ενεργό ρόλο και από τον Γιάννη Αλαφούζο. Κυρίως από αυτόν σε ό,τι έχει να κάνει την παρουσία της διοίκησης σε όλο αυτό. Θέλετε να το πείτε "μπαμπούλας"; Πείτε το. Όπως και να 'χει, ο Αλαφούζος πρέπει να δείξει πυγμή και να ξεκαθαρίσει σε όλους πως ουδείς θα είναι άμοιρος ευθυνών.

Όλα τα παραπάνω μπορούν να μπουν σε μία φράση: "να σφίξουν οι... πωποί". Φυσικά και χρειάζεται αλλαγή προπονητή και μία γενικότερη αλλαγή φιλοσοφίας. Αν ο Παναθηναϊκός συνεχίσει να συμπεριφέρεται ως Κολέγιο μην περιμένετε δραστικές αλλαγές. Αν δεν τηρείται ο εσωτερικός κανονισμός κι αν οι ποδοσφαιριστές δεν σταματήσουν να αισθάνονται αυτή τη σιγουριά πως βρέξει-χιονίσει δεν πρόκειται να τους πειράξει κανείς, λίγα πράγματα θα αλλάξουν στον σύλλογο.

Είτε έρθει ο Πάουλο Σόουζα είτε ο Μαρίνος Ουζουνίδης, το θέμα είναι ο οργανισμός που λέγεται Παναθηναϊκός να βγάλει τη διάθεση της αλλαγής. Να ξεκολλήσει από τις εμμονές, να δραστηριοποιηθεί και να δείξει στον κόσμο πως τα λάθη ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Ο Στραματσόνι είναι το πρόβλημα, δεν είναι όμως το μεγαλύτερο...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Ο κίνδυνος υποβιβασμού για τον Παναθηναϊκό!
Όλοι φταίνε στον ΠΑΟ πλην Αλαφούζου!

News 24/7

24MEDIA NETWORK