Άρεσε όταν έπαιξε σαν Ολυμπιακός

Ο Ολυμπιακός που πέρασε με επιτυχία το τεστ των προκριματικών, το β' ημίχρονο που έδειξε τις πραγματικές του δυνατότητες, η ορμή και η πίεση που έβγαλε, ο φαντεζί Καρσελά που "κλέβει" καρδιές και η διαφορά ποιότητας σε σχέση με πέρυσι. Γράφει ο Σταύρος Καραΐνδρος.

ÔÓÁÌÐÉÏÍÓ ËÉÃÊ / ÏÓÖÐ - ÐÁÑÔÉÆÁÍ / CHAMPIONS LEAGUE / OLYMPIAKOS - PARTIZAN (LATO KLODIAN / Eurokinissi Sports)
Koutris EUROKINISSI SPORTS

Ο Μπέσνικ Χάσι επέλεξε να παρατάξει έναν Ολυμπιακό με επιθετικούς προσανατολισμούς και τρεις ποιοτικούς ποδοσφαιριστές που μπορούν να κάνουν μία ατομική ενέργεια και να ορίσουν τη ροή ενός ματς. Καρσελά, Μάριν και Φορτούνης ήταν οι παίκτες που ουσιαστικά κλήθηκαν να σηκώσουν το βάρος στο οργανωτικό κομμάτι, έχοντας πάντα το ρόλο του game changer αν παρουσιαζόταν η ευκαιρία.

Όπως για παράδειγμα στο 1-0 του Καρσελά, το οποίο μπορεί να προήλθε από στημένη φάση και γκάφα του γκολκίπερ της Παρτιζάν, ήταν όμως η ατομική ενέργεια που δίνει φάσεις.

Η ΧΑΛΑΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΡΟΥΣ

Ο Καρσελά είχε το γκολ, ο Μάριν είχε τη διάθεση και την κινητικότητα, ο Φορτούνης, όμως, ήταν αυτός που τα άκουγε περισσότερο από τον Χάσι γιατί δεν βοηθούσε στην οργάνωση και τη δημιουργία. Φωνές άκουσαν και οι αμυντικοί, πάλι οι πλάγιοι μπακ, που άφηναν τους φιλοξενούμενους να γίνονται απειλητικοί και να δημιουργούν φάσεις. Οπως αυτή του 14ου λεπτού, η οποία έδειξε την πρώτη εικόνα της αναμέτρησης και τη διάθεση της Παρτιζάν να επιτεθεί με το ρίσκο να αφήσει κενούς χώρους.

Το γκολ του Καρσελά έδιωξε την όποια ανησυχία, αλλά το 1-1 έφερε μουρμούρα όχι για την κατάληξη, αλλά για τον τρόπο με το οποίο ήρθε. Οκ, Ολυμπιακός και γκρίνια πάνε μαζί. Χαρακτηριστικό του πως αντιμετωπίζεται ένας αγώνας, το πρόσφατο κείμενο του Γιάννη Φιλέρη στο Sport24.

Αν έπρεπε να μπει μια ετικέτα στο πρώτο μέρος, αυτή θα ήταν "ανταγωνιστικό". Η Παρτιζάν δεν μπήκε με μεμψιμοιρία λόγω του 1-3 του πρώτου αγώνα, ο Ολυμπιακός μπήκε με διάθεση, αλλά όχι σε τέτοιο βαθμό ώστε να δείξει στους φιλοξενούμενους ποιο είναι το αφεντικό. Δίκαιο το 1-1, περισσότερες καθαρές φάσεις εντός εστίας για τους Σέρβους.

ΑΝΕΒΗΚΕ, ΠΙΕΣΕ, ΤΟ ΚΑΘΑΡΙΣΕ

Στο δεύτερο ημίχρονο ο Ολυμπιακός μπήκε όπως θα έπρεπε να μπει στο πρώτο. Με μεγαλύτερη ορμή, περισσότερη πίεση (η οποία άρχιζε από ψηλά) και ξεκάθαρη διάθεση να παίξει γρήγορα για να χτυπήσει την προβληματική άμυνα των φιλοξενούμενων, όπως έκανε στο πρώτο παιχνίδι. Το 2-1 από τον Φορτούνη προήλθε ακριβώς από αυτό. Από την πρώτη πάσα, την ταχύτητα στην σκέψη και την εκτέλεση, το σωστό τάιμινγκ σε όλα.

Η διαφορά ήταν ξεκάθαρη. Οι Πειραιώτες πίεζαν από ψηλά, ανέβασαν κατακόρυφα την έντασή τους και "σκότωσαν" κάθε δημιουργικότητα της Παρτιζάν που έδειχνε πια βραχυκυκλωμένη και ανήμπορη να απαντήσει στις ευκαιρίες του αντιπάλου. Το 2-2 δεν χαλάει την εικόνα. Ηταν κάτι σαν τα φιλικά προετοιμασίας. Ηρθε όταν υπήρχε χαλαρότητα, δεν θαμπώνει την εικόνα των πρωταθλητών. Ακόμα και κάποια χαζά λάθη στο τέλος ήταν περισσότερο προϊόν χαλάρωσης του μυαλού και της έντασης.

ΥΨΗΛΟ ΒΑΘΜΟ ΕΤΟΙΜΟΤΗΤΑΣ

Συμπέρασμα: Ο Ολυμπιακός έκανε μια χαρά τη δουλειά. Πέτυχε το σκοπό του που ήταν η πρόκριση και συνεχίζει τη δουλειά για να γίνει ακόμα πιο δυνατός ενόψει των πλέι οφ. Εκ του αποτελέσματος, τα ματς με τους Παρτιζάνους ήταν δύο δυνατά τεστ για την επόμενη φάση του Champions League. Ίσως τη δεδομένη χρονική στιγμή ήταν ο ιδανικός αντίπαλος για να αναδείξει τις αρετές, αλλά και τις αδυναμίες των πρωταθλητών Ελλάδας.

Αυτά τα παιχνίδια πρέπει να ξεχαστούν. Σύντομα. Ο κόσμος δεν πρέπει να μείνει με τη συγκεκριμένη γεύση. Εχει τονιστεί πολλάκις πως τα παιχνίδια των προκριματικών είναι ξεχωριστές καταστάσεις. Δεν ορίζουν την εικόνα και την πορεία της ομάδας μέσα στη χρονιά.

ΕΙΧΕ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΚΑΙ... ΚΑΡΣΕΛΑ

Οι Πειραιώτες έδειξαν χαρακτήρα, προσπάθησαν να ελαχιστοποιήσουν τα λάθη, ήταν διαβασμένοι, αντιμετώπισαν με σοβαρότητα τις αναμετρήσεις και δικαίως πέρασαν στα πλέι οφ. Ήταν πιο ποιοτική και πιο δυνατή ομάδα από την Παρτιζάν και τουλάχιστον σε αυτό το επίπεδο πέρασε τις εξετάσεις με πολύ καλό βαθμό. Το τι θα κάνει όταν ανέβει ο βαθμός δυσκολίας θα απαντηθεί στο μέλλον, όταν ολοκληρωθεί το ρόστερ. Και όταν εξαφανιστούν τα χαζά λάθη που έκανε και στους δύο αγώνες.

Το σίγουρο είναι πως οι "ερυθρόλευκοι" έβγαλαν ένα σημαντικό (για την εποχή) βαθμό ετοιμότητας και ενέργειας, αρκετό για να ξεπεράσουν το σκόπελο του 3ου προκριματικού γύρου. Ας πούμε, σε σύγκριση με την ΑΕΚ, έδειξαν την απαραίτητη όρεξη και ορμή και σε συνδυασμό με το ρόστερ που αποτελείται από μονάδες που μπορούν να κάνουν τη διαφορά, πιστοποίησαν το θετικό πρόσημο σε σχέση με την ομάδα της περασμένης σεζόν.

Οκ, και γκρίνιες υπήρξαν και θα υπάρξουν και οι οπαδοί που δεν ικανοποιούνται με τίποτα. Και αυτοί που φροντίζουν να μεγαλώνουν υπερβολικά τις ατέλειες του Ολυμπιακού. Στο γενικό σύνολο, όμως, πρέπει να κρατήσουν άπαντες πως ο Χάσι φτιάχνει μία ομάδα με ταυτότητα. Αρχή, μέση και τέλος. Και έχει δουλειά ακόμη.

ΥΓ: Ο Καρσελά είναι ο ποδοσφαιριστής που γουστάρουν οι Ολυμπιακοί. Είναι αυτός που θα "αναγκάζει" πολλούς να πηγαίνουν γήπεδο μόνο για εκείνον. Ισως αυτή να είναι, τελικά, η ειδοποιός διαφορά με την περσινή ομάδα. Στα μάτια του κόσμου, στα μάτια αυτών που βάζουν πάνω απ' όλα το θέαμα.

News 24/7

24MEDIA NETWORK