Επανήλθε η κανονικότητα στον Ολυμπιακό
Ο Λεμονής που έκανε τα αυτονόητα, το 4-5-1 που δυσκόλεψε την ιταλική ομάδα, η εμφάνιση που αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον, ο εξαιρετικός Νικολάου που άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά και το restart των "ερυθρολεύκων". Ο Σταύρος Καραΐνδρος γράφει για την ήττα των Πειραιωτών από τη Γιουβέντους.
Πριν από τη σέντρα ο Ολυμπιακός είχε ένα ευχάριστο νέο. Η απουσία του Πιάνιτς και η αυτόματη αποδυνάμωση της Γιουβέντους στη μεσαία γραμμή. Αυτομάτως αποδυναμώθηκε και ο Κουαδράδο, ο οποίος δεν είχε τους κενούς χώρους -που ενδεχομένως θα του δημιουργούσε ο συμπαίκτης του- άρα στη θεωρία και βάσει της ενδεκάδας που επέλεξε ο Λεμονής- η Γιουβέντους θα είχε πρόβλημα στο κάθετο ποδόσφαιρο.
ΤΗΣ ΕΚΑΝΕ ΤΗ ΖΩΗ ΔΥΣΚΟΛΗ
Οντως το 4-5-1 του Λεμονή με τον Ζντιέλαρ κόφτη, δεξιά τον Οφόε και αριστερά τον Ρομαό στον άξονα είχε περιορίσει το κάθετο ποδόσφαιρο των γηπεδούχων που τα έβρισκαν σκούρα από την ανασταλτική εικόνα των Πειραιωτών. Η Γιουβέντους μετέφερε το παιχνίδι στα πλάγια και έπαιξε πολύ με σέντρες, οι οποίες αν έφερναν τη σωστή αντίδραση από πλευράς φιλοξενούμενων θα έφερναν και τις αντεπιθέσεις. Ο Ολυμπιακός είχε τις κόντρες που ήθελε και προσπάθησε να απειλήσει τη Γηραιά Κυρία 2-3 φορές, δείχνοντας ένα εντελώς διαφορετικό πρόσωπο σε σχέση με τα προηγούμενα παιχνίδια.
Σε αυτό έπαιξε ρόλο το γεγονός πως ο Λεμονής παρέταξε τον Ολυμπιακό με διαφορετικά πρόσωπα στην ενδεκάδα. Επανέφερε την κανονικότητα, επέλεξε ένα αμυντικογενές σχήμα και έβγαλε στο χορτάρι μία ομάδα με λογικό πλάνο και απάντηση στις δυσκολίες. Το γεγονός ότι η Γιουβέντους περίμενε μέχρι το ημίωρο για να γίνει επικίνδυνη και να κάνει ευκαιρία εντός εστίας οφείλεται στον τρόπο παιχνιδιού της ελληνικής ομάδας. Το ότι έμεινε το μηδέν στην άμυνα μέχρι την ανάπαυλα οφείλεται στον Προτό που στις φορές εκείνες που χρειάστηκε έδειξε τα αντανακλαστικά του.
ΜΕΙΝΑΜΕ ΜΕ ΤΟ "ΑΝ"
Στο δεύτερο μέρος θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε τις αλλαγές που ετοίμαζε ο Λεμονής πριν δεχθεί το πρώτο γκολ. Η είσοδος του Μπεν θα έδινε μεγαλύτερο πλεονέκτημα στις κόντρες που θα παρουσιάζονταν, αφού είναι δεδομένη η ταχύτητά του. Τον πρόλαβε, όμως, ο Ιγκουαϊν και κάπου εκεί γράφτηκε ο επίλογος του αγώνα. Οχι πως το 1-0 δεν γύριζε, αλλά οι γηπεδούχοι είχαν το μομέντουμ και είχαν (έχουν) περισσότερη εμπειρία στη διαχείριση του υπέρ τους αποτελέσματος. Ο Ολυμπιακός έπρεπε να βγει μπροστά, έπρεπε να αλλάξει τον προορισμό του στον αγώνα, άρα θα έδινε περισσότερους χώρους στον αντίπαλο και συνάμα θα του έδινε το πλεονέκτημα να γίνει πιο επικίνδυνος.
Το 2-0 σκότωσε τα όποια όνειρα των "ερυθρολεύκων" για κάτι καλό, αλλά δεν σκότωσε την ελπίδα. Δεν μιλάμε για την κατάσταση του ομίλου και τις πιθανότητες για παράταση της εφετινής ευρωπαϊκής παρουσίας. Αυτό είναι αλλουνού παπά Ευαγγέλιο. Μιλάμε για την αναγέννηση του Ολυμπιακού, ο οποίος κατάφερε λίγα μόλις 24ωρα από το σοκ του ΟΑΚΑ κόντρα στην ΑΕΚ να παρουσιαστεί ως... κανονικός.
ΕΚΑΝΕ RESTART
Πολλά από τα ερωτήματα και πολλές από τις ενστάσεις σχετικά με την εφετινή ομάδα βρήκαν τον αντίλογό τους. Ο Ολυμπιακός δεν έχει ρόστερ για τα σκουπίδια. Απλά δεν είχε διαχειριστή. Δεν είχε τον άνθρωπο εκείνο που θα τον καθοδηγήσει και θα του δώσει μία συγκεκριμένη αγωνιστική ταυτότητα.
Εδώ αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον Λεμονή όχι για τους προφανείς, για τους φίλους του Ολυμπιακού, λόγους, αλλά για το γεγονός πως πήρε πάνω του μία ομάδα με καταρρακωμένη ψυχολογία και την έκανε σύνολο με αρχή, μέση και τέλος. Θα μπορούσε να "καεί", θα μπορούσε να χάσει με βαρύ σκορ και να δυσκολέψει ακόμα περισσότερο το έργο του. Αντιθέτως, έκανε τα αυτονόητα, ζωντάνεψε τον Ολυμπιακό, επανέφερε τα χαμόγελα στον κόσμο. Και ο ίδιος έδειξε πως τελικά δεν είναι μόνο... για τον πόνο του κόσμου, αλλά έχει το know how στα δύσκολα.
Το βράδυ της Τετάρτης στο Τορίνο οι πρωταθλητές Ελλάδας έκαναν restart. Αφήνουν πίσω ό,τι τους πλήγωσε, ό,τι τους κράτησε κάτω, ό,τι τους έφερε σε δύσκολη θέση και κοιτάνε μπροστά. Το 2-0 είναι τιμητική ήττα όχι μόνο λόγω μικρής έκτασης του σκορ, αλλά της γενικότερης εικόνας της ελληνικής ομάδας. Με ανάλογη συνέχεια οι Πειραιώτες μπορούν να ελπίζουν στην ανατροπή των δεδομένων. Στην κανονική ανατροπή, όχι στη μίνι.
ΥΓ: Ο Νικολάου ήταν η απάντηση στη συζήτηση αναφορικά με τη λαβωμένη άμυνα του Ολυμπιακού. Από πέρυσι τον πίστευαν τον πιτσιρικά, δεν πήρε τις ευκαιρίες που θα ήθελε, ο Χάσι τον εξαφάνισε ακόμα και όταν ήταν επιτακτική η ανάγκη να καλυφθούν οι απουσίες των τραυματιών και ο Λεμονής του έδωσε την ευκαιρία. Ο 19χρονος έπαιξε για πρώτη φορά στο Champions League στην έδρα της Γιουβέντους, τα πήγε μια χαρά -με δεδομένες τις δυσκολίες- και φάνηκε ότι κατάπιε μέχρι τελευταία σταγόνα τη βραδιά. Την εμπειρία, το συναίσθημα, το μάθημα.
