Οι τρεις... Αγγελόπουλοι

Την δεκαετία του '80 αναπτύχθηκε στην Ελλάδα αυτό το ιδιότυπο αντιαμερικανικό πνεύμα. Στο μπάσκετ όμως, υπήρξαμε από τους πλέον θερμούς υποστηρικτές των αθλητικών προϊόντων του θείου Σαμ. Φτάσαμε στο 2016 και οι «εμπνευστές» της κόντρας με τις πολιτικές των ΗΠΑ, θα πρέπει να αισθάνονται υπερήφανοι βλέποντας ΑΕΚ και Ολυμπιακό να προσπαθούν να νικήσουν αλλήλους, σε μία κούρσα για το ποιος θα προχωρήσει στις χειρότερες επιλογές Αμερικανών.

Ο Ολυμπιακός νίκησε την ΑΕΚ που θα μπορούσε να νικήσει σε ένα από τα πιο ενδιαφέροντα παιχνίδια της σύγχρονης ιστορίας της Α1, σε μία αναμέτρηση-έκθεση για όσα συμβαίνουν φέτος και στους δύο.

Ουδείς... κέρδισε

Καταρχάς είναι από εκείνα τα παιχνίδια όπου δεν υπάρχει νικητής. Όπου ουδείς έχει λόγο να επιχαίρει. Ο Ολυμπιακός ναι μεν γλύτωσε μία πραγματικά πολύ βαριά ήττα, η οποία θα του κόστιζε την κορυφή αλλά συνεχίζει να προβληματίζει. Μάλλον αυτή ήταν η κορύφωση του προβληματισμού για την αγωνιστική εικόνα σε όλα τα επίπεδα. Διότι η διαφορά με την ΑΕΚ, όπως εμφανίζεται, είναι τεράστια, αλλά στο τέλος το ροζ φύλλο ήταν ανακούφιση.

Να πανηγυρίσει η ΑΕΚ επειδή ...σχεδόν νίκησε τον πρώτο της μεγάλο παιχνίδι φέτος; Όχι διότι δεν ανέβασε τόσο τον προϋπολογισμό της για να παίρνει σχεδόν νίκες, σχεδόν καλούς παίκτες και να έχει ένα σχεδόν συγκεκριμένο πλάνο. Και το σημαντικότερο; Έχει σχεδόν ...κανονικούς πλέι μέικερ.

Άμυνα, αλλά με ποιους;

Σφαιρόπουλος και Ζντοβτς είναι λάτρεις ενός παιχνιδιού που ξεκινάει και τελειώνει στην άμυνα. Πώς μεταφράζεται αυτό; Σε αργές επιθέσεις, πολύ ποστάρισμα, πολύ σουτ, όπως το δίνει η άμυνα. Όλη η ενέργεια στην άμυνα, στην προσωπική άμυνα όπου ο καθένας πρέπει να κυνηγάει παντού. Αυτά. Μόνο που και οι δύο ομάδες, πάντα αναλογικά, δεν έχουν τους παίκτες για να ακολουθήσουν την κεντρική ιδέα των προπονητών. Οξύμωρο αλλά αληθινό.

Ο Σφαιρόπουλος, από την αρχή της χρονιάς, ακροβατεί ανάμεσα σε αυτό που μπορούσαν να παίξουν οι παίκτες που έφερε(με τον Γιανγκ) και σε αυτό που μετά τον τραυματισμό του σέντερ προσπαθεί να εφαρμόσει. Ποιος όμως θα το κάνει;

Ο Ζντοβτς κρίνεται διότι πλέον δεν είναι η ομάδα του Σάκοτα, καθώς σωστά παρενέβη πλειστάκις και το αποτέλεσμα είναι ο μεγαλύτερος πλέι μέικερ της γενιάς του, ως κόουτς να μην έχει έναν έμπειρο οργανωτή υψηλού επιπέδου.

Και η ομάδα του να μην μπορεί να κάνει επαναφορά και η ομάδα του να πετάει τις μπάλες στην τέταρτη περίοδο όσες φορές ο Μπράουν προσπάθησε να οργανώσει και όχι να κάνει την δουλειά που ξέρει κι έκανε: να σκοράρει, να επιτεθεί.

Μάντζαρης vs Παπαντωνίου

Στο μυαλό, λοιπόν, των δύο κόουτς άμυνα στην περιφέρεια σημαίνει Μάντζαρης από την μία, Παπαντωνίου από την άλλη. Γνωρίζουμε άπαντες τι συνέβη και στους μεν και στους δε. Ο Χάκετ που είχε εξαφανίσει τον Μπράουν, έδωσε την θέση του στον Έλληνα γκαρντ για να ξεκινήσει η ...αντεπίθεση των γηπεδούχων σε έναν αγώνα ο οποίος στο 68-75 φαινόταν τελειωμένος. Ακολούθησαν κακές άμυνες, έρμπολ σε σουτ, πριν στην δεύτερη παράταση σημειώσει τα δύο αλλά κρίσιμα καλάθια. Είναι σαφές πως βρίσκεται σε κρίση, οπότε ίσως το κέρδος για τους πρωταθλητές, να είναι η...επιστροφή ενός κομβικού και ικανού γκαρντ.

Η δε ΑΕΚ, είχε δύο βολές 22’’ από το φινάλε της 1ης παράτασης για να πάει στο +3 ή +4 και πιθανώς να τελειώσει την αναμέτρηση. Ο Νώντας Παπαντωνίου ήταν αυτός που έδωσε νεύρο με την άμυνά του και το πάθος του. Ένας παίκτης που δεν φοβάται αντίπαλο. Αλλά ένας γκαρντ με μόνο αυτά τα στοιχεία. Όσοι ξέχασαν, είναι αυτός ο οποίος πέρυσι στο κλειστό του ΠΑΟΚ, έφυγε με την μπάλα έξω σε επαναφορά 13’’ πριν το τέλος για να ακολουθήσει το νικητήριο τρίποντο του Όντουμ.

Έχασε δύο βολές και σίγουρα είναι ο τελευταίος που ευθύνεται για την ήττα, καθώς πολύ απλά, δεν επέλεξε αυτός να είναι μέσα στα κρίσιμα δευτερόλεπτα.

Γκαρντ, ψηλός, αγνοούνται

Ο δικέφαλος, παρά την νέα άνοδο του μπάτζετ, δεν έχει βρει έναν απλά...κανονικό πόιντ γκαρντ να προσφέρει αξιοπιστία. Είναι ...τρομερό το γεγονός πως πέρυσι, σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, βρήκε ορισμένους εξαιρετικούς ξένους, οι οποίοι του άλλαξαν επίπεδο, και από το καλοκαίρι αναζητά πλέι μέικερ και καταλήγει με δυάρια. Α, και τον καλύτερο Αμερικανό του, τον Μαλίκ Χέρστον, ο προπονητής του δεν το δείχνει να τον εμπιστεύεται για κάποιο λόγο.

Όσο για τον Ολυμπιακό; Ο Γουόρικ πρέπει να αισθάνθηκε άσχημα που έγινε παιχνιδάκι από τον Μαυροειδή και το μέγεθός του. Αλλά πάλι, ίσως μόνο ο Σφαιρόπουλος να πίστευε πως θα έβγαινε αυτό το μαρκάρισμα, ενός παίκτη που μάρκαρε περιφέρεια και τεσσάρια, να ...τσακώνεται με βαρείς σέντερ.

Ο Σπανούλης χρειάστηκε να παίξει 41 από τα 50 λεπτά, διότι η ομάδα δεν εμπιστεύεται πραγματικά τους ξένους της. Αυτό προκύπτει με εξαίρεση τον Λοτζέσκι και τον Χάντερ.

Πώς γίνεται ο Ολυμπιακός με έναν από τους μεγαλύτερους προϋπολογισμούς στη γηραιά ήπειρο, να μην μπορεί να βρει έναν αντικαταστάτη του Γιανγκ, με παρεμφερή στοιχεία ή να μην προσθέτει τον παίκτη που λογικά θέλει ο Σφαιρόπουλος για την άμυνα, αλλά να καταλήγει είτε σε τραυματίες είτε σε επιθετικούς φόργουορντ;

Όλα αυτά θα πρέπει να απαντήσουν οι διοικήσεις και οι προπονητές των ομάδων αν πραγματικά ενδιαφέρονται να δουν επιτυχίες.

Όχι άλλο... άρωμα

Αναφορικά με την ΑΕΚ, τίθεται το ερώτημα ποιος και ...πώς αποφασίζει, διότι βλέπουμε απίστευτο μπέρδεμα, σωρεία λαθών και καταστάσεις που δεν ταιριάζουν σε παράγοντες που θα έπρεπε να έχουν έστω και την ελάχιστη τεχνογνωσία.

Οι... γύρω πρέπει να θυμούνται πως κάποια στιγμή όσοι πληρώνουν για την αγάπη τους, το πάθος τους, κουράζονται και όταν ρίχνουν μαύρη πέτρα συνήθως πέφτει στα κεφάλια τους.

Αν ο Αγγελόπουλος της ΑΕΚ βαρεθεί να πληρώνει και αντιληφθεί πόσο ...άρωμα έχει πέσει γύρω γύρω σε όλα τα επίπεδα, τότε ας ξεσκονίσουν τα «διαβατήρια» της β εθνικής, διότι τρίτη ευκαιρία, δεν θα υπάρξει, παρά το τεράστιο μέγεθος του συλλόγου.

Οι δε Αγγελόπουλοι του Πειραιά, μετά από τόσες επιτυχίες, τα τελευταία χρόνια, πρέπει να έχουν αντιληφθεί πού κάνουν λάθος και πού ή πότε πρέπει να παρεμβαίνουν.

Στο τέλος της ημέρας, χάρις σε αυτούς τους ανθρώπους, απολαύσαμε τον συγκεκριμένο αγώνα και μπορούμε να κάνουμε αυστηρή κριτική για εκείνα που θεωρούμε πως είναι λάθος.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Α ΕΚ - Ολυμπιακός 93-100 παρ.

Σωτήρης Γεωργίου: Ο Ολυμπιακός έμεινε ζωντανός, η ΑΕΚ "χτίζει"