Μεγάλο κέρδος στο ταμείο
Ο Τάσος Μαγουλάς εξηγεί πως ο Ολυμπιακός, στο πρώτο ταμείο της χρονιάς, βγάζει κέρδος και μάλιστα μεγάλο.
Μπαίνοντας στη μοναδική διακοπή, οι ερυθρόλευκοι κοιτώντας τους στόχους που είχαν θέσει για την Ευρωλίγκα βρίσκονται ακριβώς εκεί που στόχευαν πιθανώς δε και λίγο παραπάνω.
Μετά από 22 αγώνες βρίσκονται μία νίκη από την πρώτη θέση, έχουν απόσταση δύο νικών από την τέταρτη και τεσσάρων από την πέμπτη, οι ερυθρόλευκοι μοιάζουν σίγουροι για την κατάκτηση του πλεονεκτήματος έδρας ενόψει πλέι οφ ενώ θεωρητικά στο χέρι τους είναι ακόμα και η πρώτη θέση.
Ο βαθμός τους γίνεται ακόμα καλύτερος αν υπολογίσουμε πως είχαν τραυματισμούς, κακές βραδιές, απώλεια για όλη τη σεζόν ενός βασικού παίκτη, αδυναμία επιστροφής σε καλή φόρμα του πιο ποιοτικού ψηλού. Παράλληλα επέλεξαν να κινηθούν στα όρια της ξεροκεφαλιάς υπηρετώντας κατά τα γράμμα το πλάνο τους, χωρίς να παρεκκλίνουν στο ελάχιστο. Και δικαιώνονται απόλυτα. Ως τώρα.
Ολα όσα ήθελε να παρουσιάσει ο Γιάννης Σφαιρόπουλος την φετινή σεζόν, εμφανίστηκαν σε αυτές τις 22 αναμετρήσεις. Αρκετές φορές ο ρυθμός ήταν γρήγορος και αποτελεσματικός, οι πρωταθλητές διέθεταν εξαιρετική ισορροπία ανάμεσα σε άμυνα κι επίθεση, όλοι οι παίκτες δείχνουν ικανοποιημένοι από τον ρόλο τους, δεν υπήρξε κάποια κίνηση που ίσως τάραζε τα νερά. Σε όλα αυτά, ο Θεσσαλονικιός τεχνικός πέτυχε να μην εγκαταλείψει την βασική του αρχή, έχοντας την δεύτερη καλύτερη άμυνα ως τώρα(με δύο πόντους παραπάνω στο συνολικό παθητικό από τον πρώτο Παναθηναϊκό).
ΞΕΧΑΣΕ ΤΙΣ ΓΚΕΛΕΣ
Ως επιστέγασμα της εξαιρετικής παρουσίας του Ολυμπιακού στο πρώτο...μισό της διοργάνωσης και με οκτώ κρίσιμους αγώνες να παραμένουν, ήταν πως πάντα κατάφερνε να καλύψει τις γκέλες του, που ήταν βαριές, με μεγάλα αποτελέσματα που τον κράτησαν στις παρυφές της κορυφής. Το προπονητικό τιμ κατάφερε μετά το ξεκίνημα να διαχειριστεί άριστα και το "δώρο" της ελληνικής Α1 παρουσιάζοντας τους υγιείς του ρόστερ σε κάθε αγώνα φρέσκους και κυρίως διαβασμένους για τον αντίπαλο.
Σε αυτή την διαδρομή, βρέθηκε ο καλός Παπανικολάου, ο Μιλουντίνοφ έκανε τα πρώτα πραγματικά βήματα προόδου, ο Μπερτς δικαίωσε απόλυτα την επιλογή του, ο Γκριν με τον Λοτζέσκι κατάφεραν να μάθουν να παίζουν μαζί, ο Παπαπέτρου συνήθισε κάπως το "4".
Η νίκη επί της Ζαλγκίρις επιβεβαίωσε την σοβαρότητα ενός συνόλου που θα νικήσει ακόμα και στο κακό του βράδυ αρκεί να μην έχει οποιαδήποτε πνευματική χαλαρότητα.
Το κακό της ιστορίας είναι πως δεν δίνεται κάποιο βραβείο για την συνέχεια και την συνέπεια ούτε για την επίτευξη του αρχικού πρώτου στόχου. Φτάνοντας στην διακοπή και στις 13 ημέρες μέχρι τον τελικό με την Φενέρ στην Πόλη, η ομάδα του Πειραιά οφείλει να κάνει πολλά πράγματα μαζί. Να δει τα αρνητικά τα οποία δεν κόστισαν ή δεν θα κοστίσουν στις ημέρες ως την 7η Απριλίου και το φινάλε της κανονικής διάρκειας, αλλά στα πλέι οφ πιθανώς να μετρήσουν.
ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΙΞΟΥΝ ΓΟΥΟΤΕΡΣ - ΓΚΡΙΝ
Ειναι προφανώς πως το βασικό ζητούμενο για τον Σφαιρόπουλο είναι να έχει όλους τους παίκτες διαθέσιμους οπότε πλέον δεν χωρούν άλλοι τραυματισμοί που δεν οφείλονται σε κάποιο αγωνιστικό συμβάν.
Στο καθαρά αγωνιστικό σκέλος τα προβλήματα είναι δεδομένα αφού στο κακό βράδυ του Πρίντεζη δεν υπάρχει άλλη λύση εκτός από τον κατά συνθήκη πάουερ φόργουορντ Παπαπέτρου ενώ στην ρακέτα δεν υφίσταται σταθερότητα. Μπορεί ένα βράδυ ο Μιλουντίνοφ, ένα βράδυ ο Μπερτς, σε κάποια πανσέληνο ο Γιανγκ. Ουσιαστικά δεν γίνεται να στηριχθεί στους ψηλούς του αν ένα παιχνίδι στραβώσει για την περιφέρεια. Και πλέον, δεν υπάρχουν περιθώρια να στραβώνουν αγώνες.
Ενα ζήτημα που φάνηκε πολύ στο Καζάν κι επιβεβαιώθηκε την Παρασκευή αφορά στην συνύπαρξη του Γουότερς με τον Γκριν. Ο δεύτερος πραγματοποίησε το καλύτερό του παιχνίδι δίπλα στον Μάντζαρη ενώ με την Ζαλγκίρις πρέπει να είχε δύο ή τρεις το πολύ κατοχές. Αντίθετα ο Γουότερς πήρε τα αγαπημένα του σουτ από σκριν και βρήκε κάποιες πάσες.
Πρόκειται για παίκτες με πολύ κοινά χαρακτηριστικά που εύκολα ο ένας ακυρώνει τον άλλο κι επειδή στις πεντάδες που χρησιμοποιούνται, ο Γουότερς παίρνει την πρώτη μπάλα, ξεκινάει το μπέρδεμα. Μπέρδεμα που σίγουρα οφείλεται και στο γεγονός πως δεν είχαν τον χρόνο να προπονηθούν μαζί. Να μάθουν ο ένας το παιχνίδι του άλλου. Αν αυτό δεν γίνεται ούτε στην διακοπή αυτή μπορεί να είναι η μαύρη τρύπα που θα κοστίσει στα μεγάλα παιχνίδια των πλέι οφ.
ΟΛΑ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ
Κοιτώντας τα παραπάνω δεν αλλάζει το γενικό συμπέρασμα για τον φετινό Ολυμπιακό: αν οι βασικοί του άξονες, ξεκινώντας από τους Σπανούλη-Πρίντεζη δεν είναι κάθε βράδυ στο κόκκινο, θα υπάρξει ζήτημα. Οσο ομαδικό είναι το μπάσκετ τους, τόσο μεγάλη σημασία έχουν δύο παίκτες που ορίζουν τους υπόλοιπους. Αυτή είναι και η δομή της ομάδας. Οσο εύστοχοι κι αν είναι ο Γκριν με τον Λοτζέσκι ή οι πόντοι που μπορεί να βάλει κάποια βράδια ο Μάντζαρης, ακόμα και όταν οι ψηλοί βρουν τις φάσεις που θέλουν, την επιτυχία ή την αποτυχία την ορίζουν οι δύο ηγέτες. Πρώτα ο Σπανούλης, μετά ο Πρίντεζης.
Για τους ερυθρολεύκους οι πρώτοι 22 αγώνες αποτελούν την απόλυτη δικαίωση του πλάνου τους.
Μόλις πατήσουν το παρκέ για τον αγώνα με την Φενέρ, ξεκινούν οι αγώνες που θα κρίνουν την επιτυχία ή την αποτυχία τους και ουδείς θα θυμάται όσα προηγήθηκαν.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
