Αλλάζει δόγμα ο Πεδουλάκης

Ο Αργύρης Πεδουλάκης ήθελε να δει την προετοιμασία στο πρώτο της στάδιο για να αποφασίσει αν και ποιον παίκτη χρειάζεται. Στις συσκέψεις με το προπονητικό τιμ κυριαρχούσε η λέξη: γκαρντ. Τόσο ο ίδιος όσο και οι συνεργάτες του πιστεύουν πως η νέα ομάδα τους δεν έχει αρκετούς οργανωτές-δημιουργούς από την περιφέρεια.

Παράλληλα, όμως, με τους Γκιστ, Φώτση ακόμα και τον Σίνγκλετον, οι ψηλοί πλην Μπουρούση είναι ετερόφωτοι.

Επίσης, δεν υπάρχει πολύ δημιουργία από τη θέση τρία (ο Ρίβερς είναι εκτελεστής, ο Χαραλαμόπουλος θα έχει ρόλο, αλλά μία ομάδα που θέλει τρεις τίτλους δεν μπορεί να βάλει μεγάλο βάρος στους ώμους του, ενώ στα κοντά σχήματα ούτε ο Φελντέιν είναι δημιουργός).

Ο Ντιμίτρις Νίκολς, αν τελικά αποκτηθεί, ουσιαστικά γεφυρώνει σε μεγάλο βαθμό τις σκέψεις για γκαρντ και την εκτίμηση στις δυνατότητες του Οκάρο Γουάιτ. Καλύπτει αυτό που βλέπει ξεκάθαρα ο Έλληνας τεχνικός κατά τις πρώτες ημέρες προπονήσεων, πως το σύνολό του χρειάζεται κι έναν δημιουργό από το 4 ή το 3.

ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΙΛ

Ο Νίκολς ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα φόργουορντ από το Σίρακιουζ, ταιριάζει σε αυτό. Στα καλά του χρόνια στην Ευρώπη, σε χαμηλό επίπεδο, πριν δεθεί με το βάθος του πάγκου της ΤΣΣΚΑ για μία διετία, ξεκινούσε από την περιφέρεια και είτε σκόραρε με σουτ είτε πάσαρε. Ένα τριάρι αλλά επειδή το σώμα του είναι βαρύ, η Ευρώπη του έδωσε την διέξοδο του "4".

Ο Πεδουλάκης τον προτιμάει διότι εκτός από τα αγωνιστικά στοιχεία της ντρίμπλας, του σουτ, έμαθε να βρίσκεται σε μία μεγάλη ομάδα όπου δεν θα ηγείται. Συμβιβάζεται με τον πάγκο, κατανοεί τις ισορροπίες και τις ιδιαιτερότητες.

Αυτό εξισορροπεί την αδυναμία του σε άμυνα και ριμπάουντ.

Αν ο Νίκολς είναι ο εκλεκτός, τότε ο νέος Παναθηναϊκός πηγαίνει στην λογική δημιουργία κι εκτέλεση ως σφραγίδα στο παιχνίδι του, κάτι εκ διαμέτρου διαφορετικό από όσα πρέσβευε ο Πεδουλάκης στην πρώτη του θητεία.