"Εκεί που δεν σε πάει η ποιότητα, σε πάνε τα α@@@@@α"

Το Ατλέτικο Μαδρίτης - Μπάγερν Μονάχου δεν απογοήτευσε. Το φλατ Μάντσεστερ Σίτι - Ρεάλ Μαδρίτης δημιούργησε ακόμα μεγαλύτερη ανάγκη για έναν αγώνα που θα ήταν πραγματικός ημιτελικός Champions League και το δεύτερο ζευγάρι ήταν ό,τι πρέπει: η απόλυτη ομάδα πρωτοβουλίας απέναντι στην απόλυτη reactive ομάδα. Ο μποξέρ που διαλύει κάθε αντίπαλο απέναντι στον Ρόκυ Μπαλμπόα του ποδοσφαίρου.

Ο Ρόκυ, η Ατλέτικο δηλαδή, πήρε δίκαια το πρώτο ματς. Το έργο του Πεπ είναι πολύ δύσκολο στη ρεβάνς απέναντι στον τοίχο της ομάδας του Σιμεόνε. Όμως, το 1-0 του Καλντερόν μπορεί να είναι κακό αποτέλεσμα, αλλά το χορτάρι έδωσε λόγους αισιοδοξίας για την πρόκριση στην Μπάγερν. Πάμε να τα δούμε ένα-ένα.

Η Ατλέτικο δεν παίζει μόνο ταμπούρι

Η Ατλέτικο σίγουρα δίνει σε κάποιους την εντύπωση πως το μόνο που ξέρει είναι να αμύνεται χαμηλά. Καμία σχέση. Όπως και στον επαναληπτικό με την Μπαρτσελόνα, η ομάδα του Σιμεόνε μπήκε με θάρρος στο γήπεδο. Ψηλά οι γραμμές, πίεση σε κάθε εκατοστό, διάθεση για επίθεση, ανεβάσματα των μπακ, απειλή και σουτ σε κάθε ευκαιρία.

Όποιος αμφιβάλει, μπορεί να δει τα διαγράμματα στο κείμενο για το 2-0 με την Μπαρτσελόνα. Ή να θυμηθεί πως η Ατλέτικο βρέθηκε να χάνει με 1-0 στο "Στάμφορντ Μπριτζ" στον δεύτερο ημιτελικό του 2014 και διέσυρε την Τσέλσι με 3-1 για να προκριθεί.

ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΕΤΣΙ

Το γράφω γιατί είναι κρίμα να δίνεται η εντύπωση σε όσους βλέπουν επιφανειακά το ποδόσφαιρο πως το μόνο που ξέρει η Ατλέτικο είναι το ταμπούρι επειδή αυτό έκανε μετά το γκολ του Γκριζμάν με την Μπαρτσελόνα και μετά το γκολ του Σαούλ με την Μπάγερν.

Πρωτάθλημα μόνο με ταμπούρι δεν παίρνεις, ούτε έχεις ίσους βαθμούς με την Μπαρτσελόνα στη φετινή Primera Division μετά από 35 αγωνιστικές.

Η μαγεία του Σαούλ

Η Ατλέτικο μπήκε ξανά με θάρρος, απλώς αυτή τη φορά βρήκε το γκολ νωρίτερα. Και τι γκολ. Με την Μπαρτσελόνα ο Σαούλ είχε "χαϊδέψει" την μπάλα με το εξωτερικό στην ασίστ για την κεφαλιά του Γκριεζμάν.

Αυτή τη φορά έκανε ένα εκπληκτικό σόλο, από πολύ χαμηλά, με μια απίστευτη τεχνική που εξέθεσε όποιον βρήκε μπροστά του και κυρίως τον Μπερνάτ, που έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη απ' όλους, αφού απομακρύνεται με πίσω βήματα, χωρίς να υπάρχει παίκτης πίσω του και δίνει τον κρίσιμο χώρο στον Σαούλ για τον ελιγμό του.

ΚΑΙ ΑΡΤΙΣΤΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ

Στιγμή μαγείας από έναν 21χρονο, που σε φετινή συνέντευξη του ρωτήθηκε αν θεωρεί τον εαυτό του έναν απ' τους αρτίστες της Ατλέτικο. "Με θεωρώ περισσότερο έναν πολεμιστή", απάντησε ο μικρός. "Γιατί όπως είπε κάποτε και ο Πουγιόλ, εκεί που δεν μπορεί να σε πάει η ποιότητα, μπορούν να σε πάνε τα α@@@@@α σου. Έτσι πρέπει να σκεφτόμαστε όλοι, να ξέρουμε τα όριά μας και να ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε στο χορτάρι, αφού έτσι θα εξελιχθούμε".

Αμφιβάλλετε; Ο τύπος που έκανε αυτό το μαγικό σόλο και τελείωμα για το μοναδικό γκολ του ημιτελικού έχει παίξει σχεδόν σε όλες τις θέσεις με τον Σιμεόνε. Ο τύπος που είχε 5/5 επιτυχημένες ντρίμπλες στο πρώτο ημίχρονο είναι 2ος στα κερδισμένα τάκλιν σε όλη τη σεζόν για την Ατλέτικο, μόνο ο τιτάνας Φιλίπε Λουίς έχει περισσότερα.

Το σχέδιο του Πεπ

Ο Γκουαρδιόλα είχε ξεκάθαρο σχέδιο απέναντι στην Ατλέτικο. Ήθελε καθαρούς εξτρέμ στα άκρα, γι' αυτό και ο Μίλερ έμεινε στον πάγκο για να ξεκινήσουν μαζί ο Κόστα με τον Κομάν. Μετά τον αγώνα δήλωσε "ήθελα στα αριστερά εξτρέμ αριστεροπόδαρο, στα δεξιά έναν δεξιοπόδαρο και έναν παραπάνω μέσο", αλλά η λογική του φάνηκε και στο χορτάρι, χωρίς τη δήλωση.

Το πλάνο έλεγε πως Κόστα και Κομάν θα έπαιζαν πολύ κοντά στις γραμμές, όσο πιο πλάι γίνεται, για να αναγκάσουν την Ατλέτι να "ανοίξει" πολύ. Βιδάλ και Τιάγο θα έπαιζαν κι αυτοί κοντά στους εξτρέμ, ώστε μαζί με τους μπακ να φτιάξουν τριάδες που θα δημιουργήσουν ρήγματα στο πλάι. Ο Γκουαρδιόλα δεν ήθελε να παίξει κατά μέτωπο και κάθετα, ήθελε να φύγει απ' τον χώρο του Γκάμπι και να πάει στα άκρα.

Το διάγραμμα δεν θα μπορούσε να το δείχνει καλύτερα.

ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΤΟΤΕ ΕΙΧΕ ΤΟΝ ΜΕΣΙ

Κάτι παρόμοιο είχε κάνει στον πρώτο ημιτελικό με τη Ρεάλ στο "Μπερναμπέου" το 2011. Τότε Πέδρο και Βίγια ήταν λες και τους είχαν δέσει με σκοινί στις πλαϊνές γραμμές του γηπέδου. Η Ρεάλ του Μουρίνιο είχε ανοίξει πολύ και ο Μέσι είχε τον χώρο που ήθελε για να κάνει τη διαφορά.

Μόνο που τώρα στην κορυφή έπαιζε ο Λεβαντόβσκι, ένας φορ που θέλει τάισμα και όχι ο "τα κάνω όλα μόνος μου" Μέσι. Μόνο που τώρα απέναντι δεν ήταν η Ρεάλ του Μουρίνιο, αλλά ο τοίχος της Ατλέτικο.

Ο ΤΟΙΧΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΜΠΑΓΕΡΝ

Η Ατλέτικο βρήκε το 1-0 και μετά, ναι, κατέβηκε χαμηλά και ύψωσε τον τοίχο. Η Μπάγερν, προφανώς αποδιοργανωμένη, τελείωσε το πρώτο ημίχρονο με μόλις ένα σουτ στο τέρμα. Το πλάνο του Γκουαρδιόλα με τους δύο εξτρέμ και τους τρεις χαφ είχε λογική. Μόνο που στο ένα άκρο ο Φιλίπε Λουίς "κατάπιε" τον Κομάν και στο άλλο ο Ντάγκλας Κόστα τα έβρισκε σκούρα, αφού ο Χουανφράν είχε πάντα κοντά του τον ασταμάτητο Σαούλ.

Ταπεινά θεωρώ πως αν κάτι θα έπρεπε να κάνει διαφορετικά ο Πεπ θα ήταν να μην έχει και τους Βιδάλ-Τιάγο τόσο πλάι. Το λέω γιατί ξέρω πως η φιλοσοφία του είναι πως ποτέ δύο παίκτες δεν πρέπει να βρίσκονται στον ίδιο χώρο, στα ίδια κομμάτια του γηπέδου όπως εκείνος τα χωρίζει.

Η λογική του να στείλει τους εξτρέμ στις γραμμές άνοιγε χώρους στα μεσοδιαστήματα για να "τρυπώσουν" και να παίξουν κάθετα ο Βιδάλ με τον Τιάγο, κάτι που δεν έγινε παρά ελάχιστες φορές. Να μία απ' αυτές.

Ο Μίλερ μπήκε στη θέση του κακού Τιάγο ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο στο 70' . Όχι τόσο για να απειλήσει ο ίδιος, αλλά για να αποτελέσει αυτός το σημείο αναφοράς, τη "σπόντα" στο χτίσιμο των επιθέσεων. Και όντως, ο Γερμανός είχε μόλις μια επαφή με την μπάλα μέσα στην αντίπαλη περιοχή, η δουλειά του είναι να πάει έξω απ' αυτήν για να παίξουν οι υπόλοιποι μαζί του.

ΕΠΤΑ ΣΟΥΤ ΣΤΟ ΤΕΡΜΑ: ΛΙΓΑ Ή ΠΟΛΛΑ;

Δεν ήταν αρκετό για να νικηθεί η Ατλέτικο και ο Όμπλακ. Οι φάσεις της Μπάγερν ήταν μακρινά σουτ, που για πολλοστή φορά θα πούμε πως δεν είναι ευκαιρίες, οι δύο κεφαλιές από Μαρτίνεθ και Μπενάτια και το υπέροχο σήκωμα στην κόντρα του Λαμ, που ο Κόστα τελείωσε πολύ άσχημα.

Ψίχουλα θα πει κανείς για ομάδα σαν την Μπάγερν. Κι όμως. Τα επτά σουτ στο τέρμα που αντιμετώπισε ο Όμπλακ ήταν τα περισσότερα που έκανε αντίπαλος στο "Καλδερόν" σε όλες τις διοργανώσεις φέτος. Ποτέ φιλοξενούμενος δεν ανάγκασε τον τερματοφύλακα της Ατλέτικο σε τόσες επεμβάσεις.

ΜΙΑ ΣΤΙΣ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ ΓΚΟΛ

Δείγμα κι αυτό πως καμία ομάδα δεν μπορεί να επιτεθεί όσο καλά το κάνει η Μπάγερν. Και μία ακόμη απόδειξη του πως κατορθώνει αυτό που έχει πετύχει η φετινή Ατλέτικο. Σε 52 αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις φέτος δεν έχει δεχθεί γκολ στις 33. Κι από τότε που ανέλαβε ο Σιμεόνε, η Ατλέτικο έχει δώσει 256 αγώνες και δεν έχει δεχθεί γκολ σε 135 απ' αυτούς. Μια φορά στις δύο δεν τρώει γκολ. Γίνεται;

Γίνεται. Και μ' αυτό το πρίσμα, η Μπάγερν δεν έκανε λίγες ευκαιρίες. Με καλύτερη τύχη θα ήταν ίσως αρκετές για ένα γκολ, αλλά αυτό δεν ήρθε. Ο Σιμεόνε πήρε ακριβώς αυτά που ήθελε απ' τον πρώτο ημιτελικό και μπορεί να ακουστεί οξύμωρο, αλλά και η Μπάγερν δεν πέτυχε λίγα. Απλώς δεν είχε την ίδια αποτελεσματικότητα απέναντι σε μια ομάδα που έχει κάνει την άμυνα επιστήμη και υψηλή τέχνη μαζί: η Ατλέτικο με στόπερ Γοδίν-Ερναντέζ αποκλείει την Μπαρτσελόνα και με στόπερ Σάβιτς-Χιμένες νικάει 1-0 την Μπάγερν.

Η ΜΠΑΓΕΡΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΕΣΕΙ ΣΤΟ ΚΑΝΑΒΑΤΣΟ

Το σημαντικότερο για την Μπάγερν ήταν πως ο Γκουαρδιόλα δεν έδειξε αφέλεια, η ομάδα του ήταν προσεκτική στην άμυνα. Δεν έπαιξε με λίγους χαφ, είχε πάντα Αλάμπα-Μαρτίνεθ-Αλόνσο να προσέχουν Γκριεζμάν-Τόρες. Ναι, δέχθηκε ένα γκολ, αλλά το σόλο του Σαούλ δεν φανερώνει κακή αμυντική λειτουργία. Ούτε η αντεπίθεση και το δοκάρι του Τόρες ήταν φάση που τη βλέπεις και λες "αυτοί έχουν αφήσει χώρους, θα φάνε γκολ για πλάκα".

Το γράφω γιατί έτσι την πάτησε ο Γκουαρδιόλα και στους δύο προηγούμενους ημιτελικούς στην "Άλιαντς Αρένα". Ήδη έκανε δήλωση σχετικά με το πως σκέφτεται τον ημιτελικό. Θεωρώ πως το πως θα αμυνθεί η Μπάγερν στη ρεβάνς ενώ χρειάζεται ξανά, όπως το 2014, να ανατρέψει 1-0 θα είναι και το κλειδί της πρόκρισης.

Θα τα δούμε αναλυτικά σε κείμενο πριν τη ρεβάνς του Μονάχου που αναμένεται επική. Μέχρι τότε, ο Ρόκυ Μπαλμπόα πήρε δίκαια την πρώτη μάχη και έδειξε σχεδόν άτρωτος. Αλλά η Μπάγερν δεν έχει πέσει ακόμα στο καναβάτσο. Ραντεβού για τη συνέχεια της κουβέντας στο κείμενο το πρωί της Τρίτης, την ημέρα του αγώνα.

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΚΕΙ ΕΞΩ

Μέχρι τότε, το tweet με το οποίο ο αγγλικός λογαριασμός της Μπάγερν αντιμετώπισε το 1-0 του πρώτου αγώνα. "Δεν ήταν η βραδιά μας" και ταυτόχρονα ένα εκπληκτικό παράσημο στον αντίπαλο που είχε μια πόρτα πίσω από κάθε πόρτα. Ούτε μπηχτές, ούτε αντιποδόσφαιρα και τέτοιες βλακείες.

Αυτό είναι το ποδόσφαιρο εκεί έξω. Δεν είναι μόνο το χορτάρι ο τομέας στον οποίο είμαστε πίσω, είναι κυρίως η ματιά, η νοοτροπία. Για το χορτάρι εμείς που δεν παίζουμε δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά. Τα υπόλοιπα όμως είναι στο χέρι μας, δημοσιογράφων και φιλάθλων.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Ατλέτικο Μαδρίτης - Μπάγερν Μονάχου 1-0

Γκολ και highlights από το Ατλέτικο Μαδρίτης - Μπάγερν