Η "σκιά" του Μπατιστόν απέκλεισε τη Γερμανία

Οι λεπτομέρειες. Τα μικρά πράγματα που θες να πάνε με το μέρος σου. Οι στιγμές που θες, όχι τόσο να είσαι τυχερός, αλλά να μην είσαι άτυχος. Η αύρα που στο εξωτερικό λέγεται "η τύχη του πρωταθλητή": οι μικρές στιγμές που δίνουν το έξτρα 5%-10%.

Η βραδιά που "δεν είναι η βραδιά μας"

Κατά τη διάρκεια του μεγάλου ημιτελικού μεταξύ της Γαλλίας και της Γερμανίας, ήταν νομίζω σαφές πως οι διοργανωτές είχαν αυτή την αύρα. Και οι Παγκόσμιοι Πρωταθλητές έδιναν έναν αγώνα που το τέλος θα τους έβρισκε να λένε "δεν ήταν η βραδιά μας".

Δεν ήταν. Είχες την αίσθηση πως ο,τι κι αν έκαναν οι Γερμανοί στο χορτάρι, θα έβγαιναν χαμένοι. Θα πλήρωναν κάθε δικό τους λάθος, θα είχαν πολλές αναποδιές και δεν θα ανταμείβονταν για την προσπάθεια και την εικόνα που είχαν στο χορτάρι.

Ο ΚΥΚΛΟΣ ΠΟΥ ΑΝΟΙΞΕ Ο ΣΟΥΜΑΧΕΡ

Ίσως, με κάποιο τρόπο να έπρεπε να κλείσει ο κύκλος που άνοιξε στον ημιτελικό μεταξύ των δύο ομάδων το 1982. Τότε μπορεί οι Γερμανοί να επέστρεψαν απ’το 3-1 στην παράταση, μπορεί να άνοιξαν τον κύκλο που λέει πως δεν χάνουν ποτέ στα πέναλτι, αλλά πριν γίνουν όλα αυτά ο Σουμάχερ διέλυσε τον Μπατιστόν.

Η Γαλλία δεν πήρε το πέναλτι, ο Σουμάχερ δεν αποβλήθηκε, ο Μπατιστόν πήγε στο νοσοκομείο. Μια στιγμή Παγκοσμίου Κυπέλλου τόσο δυνατή που έχω την αίσθηση πως για τους μεγαλύτερους εκείνη ήταν η μέρα που οι Γερμανοί πήραν το ρόλο των κακών του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και για κάποιους τότε ξεκίνησε ο έρωτας με τους Μπλε, που μεγάλωσε βέβαια στο Euro του 1984 και στο Μουντιάλ του 1986, για να γίνει αγάπη στα χρόνια του Ζιντάν.

Είναι το Euro που κλείνει κύκλους. Οι Γερμανοί απέκλεισαν για πρώτη φορά τους Ιταλούς, οι Ιταλοί πήραν εκδίκηση απ’τους Ισπανούς για τις ήττες στα δύο προηγούμενα Euro. Τώρα ήταν η σειρά των Γάλλων να πουν "δεν έχει σημασία η απόδοση, απόψε κλείνει ο κύκλος που άνοιξε εκείνο το βράδυ το 1982". Όχι με την ήττα, αλλά τη στιγμή ο Σουμάχερ διέλυσε τον Μπατιστόν.

Η Γερμανία κυριάρχησε, χωρίς να "πληγώσει"

Ο Λεβ μετά το ματς δήλωσε πως "το 2010 και το 2012 η Γερμανία έχασε από ομάδες που ήταν καλύτερες απ’αυτήν, αλλά απόψε δεν έγινε έτσι". Δεν έχει 100% δίκιο, αλλά δεν έχει και 100% άδικο. Η αλήθεια είναι πως παρά τις απουσίες, το συνολικό παιχνίδι της Γερμανίας ήταν εξαιρετικό.

Η ομάδα του δεν είχε καλό βηματισμό στα πρώτα δέκα λεπτά και χρειάστηκε άλλα τόσα για να βρει τη συνοχή της. Αλλά μόλις τη βρήκε, έδωσε μια εξαιρετική παράσταση επιθετικού ποδοσφαίρου, ποδοσφαίρου πρωτοβουλίας.

ΕΠΙΔΕΙΞΗ POSITIONAL ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ

Σε όλο το Euro βλέπουμε το σενάριο μιας ομάδας να έχει την μπάλα και να προσπαθεί να ανοίξει οργανωμένη άμυνα. Στα νοκ-άουτ, καμία ομάδα δεν υπηρέτησε αυτό το στιλ με το θάρρος, το σχέδιο και την εικόνα που είχε η Γερμανία απ’τη στιγμή που ήταν το αφεντικό.

Η Γαλλία έχασε την ορμή με την οποία μπήκε στο ματς, αναγκάστηκε να πέσει πολύ χαμηλά στο γήπεδο, την ώρα που οι Γερμανοί έκαναν επίδειξη του positional ποδοσφαίρου: κινήσεις χωρίς μπάλα που "τραβούσαν" τους αντιπάλους εκτός θέσης, για να ελευθερώσουν συμπαίκτες, κίνηση στα διαστήματα μεταξύ των γραμμών, ευκολία στη δημιουργία, απειλή με όλους τους τρόπους.

ΤΗΝ "ΠΡΟΔΩΣΕ" Ο ΝΤΕΦΟΡΜΕ ΜΙΛΕΡ

Όμως, επίδειξη χωρίς αποτέλεσμα δεν έχει νόημα. Οι Γερμανοί είχαν φάσεις, αλλά δεν είχαν μεγάλες ευκαιρίες. Ο τραυματισμός του Γκόμες κόντρα στην Ιταλία τους στέρησε τη λύση που είχαν βρει για το μεγάλο πρόβλημα: ο Μίλερ ήταν εμφανώς ντεφορμέ.

Ο άσος της Μπάγερν τελείωσε το Euro χωρίς να βρει δίχτυα. Και η αλήθεια είναι πως o Μίλερ ήρθε ντεφορμέ στην τελική φάση. Δεν σταμάτησε ξαφνικά να σκοράρει, αυτό είχε συμβεί νωρίτερα: ο Γερμανός μπορεί να είχε φέτος 32 γκολ με τη φανέλα της Μπάγερν, όμως τον Απρίλιο και τον Μάιο, τους δύο τελευταίους μήνες της σεζόν, βρήκε δίχτυα μόνο τρεις φορές.

Με τον Γκόμες εκτός και με τον Μίλερ να μην κινείται/εκτελεί όπως θα έπρεπε, οι Γερμανοί δεν βρήκαν ποτέ το σωστό τελείωμα των φάσεων. Όλοι δούλευαν εξαιρετικά για να βρουν καθαρά τελειώματα, αλλά ο ειδικός σ’αυτό δεν ήταν εκεί που έπρεπε και δεν είχε τις επαφές που έπρεπε.

Ο "ΜΑΡΕΣΚΑ" ΣΒΑΪΝΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΝΑΛΤΙ

Ακόμα και μ’αυτό το πρόβλημα, οι Γερμανοί θα μπορούσαν να συνεχίσουν να κυριαρχούν και να ψάχνουν τη μία στιγμή. Ο Λεβ είπε πως αν σκοράραμε, μετά θα κυριαρχούσαμε χωρίς πρόβλημα. Η αίσθησή του είναι δικαιολογημένη, αλλά αδικαιολόγητο ήταν αυτό που έκανε ο Σβαϊνστάιγκερ.

Ο Σβάινι αποφάσισε χωρίς λόγο να χαρίσει στους Γάλλους ένα γκολ, χωρίς η ομάδα του Ντεσάν να το "δικαιούται" με τις ευκαιρίες που είχε φτιάξει. Η αλήθεια βέβαια είναι πως ο Σβαϊνστάιγκερ ήταν πρόβλημα στο γήπεδο. Με την Ιταλία δύο φορές δεν ακολούθησε κόψιμο αντιπάλου και η ομάδα του Κόντε απείλησε.

Στο πρώτο ημίχρονο του ημιτελικού ο Σβαϊνστάιγκερ δεν είχε κανένα πρόβλημα όταν η Γερμανία είχε την μπάλα, ξεκινούσε την ανάπτυξη από χαμηλά, αλλά ήταν απών όταν η Γερμανία αμυνόταν. Απών όταν ο Γκριζμάν ανάγκασε τον Νόιερ να αποκρούσει χαμηλά, απών όταν ο άσος της Ατλέτικο κέρδιζε φάουλ έξω απ’την περιοχή, απών όταν έφυγε απ’τον χώρο του και ανάγκασε τον Τζαν να πάρει κίτρινη.

Ναι, στην ουσία η Γερμανία δεν πλήρωσε το γεγονός πως ο Σβαϊνστάιγκερ είχε εικόνα που θύμιζε Έντσο Μαρέσκα. Δεν δέχθηκε γκολ, δεν απειλήθηκε με καθαρή ευκαιρία. Όμως, ήταν σαφές πως στο χώρο του Γκριζμάν οι Γερμανοί δεν είχαν απάντηση. Και πάνω που αυτό θα ήταν απλώς τροφή για σκέψη ενόψει δευτέρου ημιχρόνου, ο Σβαϊνι έδωσε το 1-0 στη Γαλλία στις καθυστερήσεις και στην ουσία τελείωσε και το ματς.

H Γαλλία στο ρόλο που της ταιριάζει

Απ’την αρχή του τουρνουά ξέραμε πως οι Γάλλοι ήταν μια ομάδα που δεν θα έδειχνε πολλά στο ρόλο του αφεντικού. Όταν θα έπρεπε να παίξουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, θα βασίζονταν κυρίως σε ατομικές ενέργειες, στο ταλέντο παικτών. Δυσκολία λογική, αφού το σχέδιο πάντα ήταν "να παίξουμε στην κόντρα με τη Γερμανία".

ΓΚΡΙΖΜΑΝ ΚΑΙ ΠΟΓΚΜΠΑ

Έτσι έπαιξαν και πέρασαν. Γιατί ο Γκριζμάν είναι μάστορας στο χώρο και το ξέρει απ’την Ατλέτικο, γιατί ο Πογκμπά ακόμα είναι άγουρος για να ηγηθεί σε ομάδα πρωτοβουλίας, αλλά μπορεί να οργιάσει σε ομάδα που παίζει πίσω απ’την μπάλα: τρέξιμο παντού, πατήματα στην περιοχή για να διώξει ως στόπερ, κάθετα μέτρα στην κόντρα, μεταβιβάσεις, απειλή.

Ακούγεται οξύμωρο, αλλά και οι δύο ομάδες πέτυχαν το σκοπό τους. Οι Γερμανοί κυριάρχησαν χωρίς να απειλούνται στην κόντρα, αλλά και οι Γάλλοι αμύνθηκαν όσο καλύτερα μπορούν. Το 1-0 έκανε την ομάδα του Ντεσάν να βγει στο δεύτερο με καλύτερη ψυχολογία, αποφασισμένη να "πεθάνει" στο γήπεδο.

Ο ΜΠΟΑΤΕΝΓΚ ΤΟ ΚΑΡΦΙ ΣΤΟ ΦΕΡΕΤΡΟ

Ο τραυματισμός του Μπόατενγκ ήρθε για να αποτελέσει το τελευταίο καρφί στο φέρετρο. Η Γερμανία έχασε τη σίγουρη πάσα από χαμηλά και ξαφνικά βρέθηκε με τρεις άπειρους στην τετράδα της άμυνας. Για πρώτη φορά οι Γάλλοι έβλεπαν πως μπορούν να απειλήσουν στην κόντρα, αλλά και να πιέσουν ψηλά. 2-0, τέλος.

Όλες οι απουσίες (Γκόμες, Κεντίρα, Χούμελς) στέρησαν κάτι απ’τους Γερμανούς. Όμως, παρά το πέναλτι και τις αμυντικές αδράνειες του Σβαϊνστάιγκερ, νομίζω πως η απουσία που τους "απέκλεισε" ήταν αυτή του Γκόμες. Κυριάρχησαν, αλλά δεν σκόραραν. Όλα τα άλλα ήρθαν μετά, ακολούθησαν.

ΒΡΗΚΑΝ ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Οι Γάλλοι πήραν τη μεγάλη μάχη, έκλεισαν τον κύκλο με τους Γερμανούς και συνεχίζουν να βρίσκουν πρωταγωνιστές, κλασικό σημάδι ομάδας που συνήθως κερδίζει τη διοργάνωση. Ξεκίνησαν με Καντέ και Παγέ, στην πορεία ήρθε ο Γκριζμάν, μετά ο Ζιρού με τον Πογκμπά, χθες προστέθηκαν ο Ουμτιτί με τον Σισοκό.

Έχουν ένα ακόμα βήμα, όμως κόντρα στην Πορτογαλία θα πρέπει να επιστρέψουν σ’αυτό που δεν τους ταιριάζει, θα πρέπει να πάρουν την μπάλα και να παίξουν ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας. Έχουν την έδρα, έχουν την παράδοση που λέει πως το παίρνουν σπίτι τους, έχουν την ορμή.

Αρκεί να μην χαρίσουν στον Κριστιάνο τις κεφαλιές που χάρισαν στο δεύτερο ημίχρονο στη Γερμανία και αρκεί να θυμηθούν πως και για την Πορτογαλία υπάρχει ένας κύκλος, αυτός που άνοιξε στη Λισαβόνα το 2004.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

"Κάηκε" η Μασσαλία στα γκολ του Γκριεζμάν

Γερμανία - Γαλλία 0-2