Αποδείχθηκε πως ο ΠΑΟΚ δεν είναι "Χαλίφης"

Ο ΠΑΟΚ δέχτηκε δεύτερη σφαίρα στην Τρίπολη. Θεωρώ πως στο φετινό ελληνικό πρωτάθλημα ζούμε κάτι πολύ παράλογο. Ενώ είναι φανερά το πιο ανταγωνιστικό από όλα όσα έχουμε παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια και όλοι διαμαρτύρονται.

Η πραγματικότητα όμως είναι πως έχουμε ένα πρωτάθλημα που εφαρμόζονται οι νόμοι και οι διαιτητές δεν προσπαθούν να το επηρεάσουν. Δεν υπάρχουν παιχνίδια, που να τα παρακολουθείς και να βλέπεις να έχουν πάρει κάποια ομάδα εργολαβία, ενώ και οι τρεις μεγάλοι έχουν πάρει πολλά από όσα έχουν ζητήσει.

Η διαφορά σε σύγκριση με το παρελθόν, είναι πως έχουμε έναν στόχο που υπάρχουν τρεις ισχυροί παράγοντες που το θέλουν και το διεκδικούν. Δεν μιλάμε πλέον για έναν τίτλο που το διεκδικεί ένας, όποτε είναι και απόλυτα φυσιολογικό να έχει και τον απόλυτο έλεγχο.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΜΙΛΗΣΕ ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

ΠΑΟΚ και ΑΕΚ δίνουν την μάχη τους, ο Ολυμπιακός έχει πάρει πολλά πέναλτι, δεν έχει πειραχτεί και χάνει το πρωτάθλημα γιατί είναι με τεράστια διαφορά κατώτερος από ΑΕΚ και ΠΑΟΚ και όποιος δεν το κατανοεί είναι πολύ απλά επειδή δεν θέλει να παραδεχτεί αυτά που του λένε τα μάτια του.

Στο γήπεδο έχει δώσει 11 παιχνίδια με ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Παναθηναϊκό, Αστέρα, Ατρόμητο, δεν ήταν σε κανένα πραγματικά καλύτερος και κέρδισε μόνο ένα με τον ΠΑΟΚ.

Το ρεκόρ 1-5-5 στα ανταγωνιστικά παιχνίδια μιλά από μόνο του, φυσικά και πιο πολύ από όλα μιλά η εικόνα της ομάδας στο γήπεδο.

ΤΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΕΚ

Φέτος βλέπουμε ένα πραγματικά ανταγωνιστικό πρωτάθλημα με διαιτητές που κάνουν λάθη, όχι όμως με σκοπό να ορίσουν την τύχη παιχνιδιών και την μοίρα του. Αυτό φαίνεται πως τις περισσότερες φορές παράπονα έχουν και οι δύο ομάδες, υπάρχουν σφυρίγματα που δόθηκαν στην μία πλευρά και σφυρίγματα που δόθηκαν στην άλλη.

Πιστεύω πως σε αυτήν την νέα κατάσταση καλύτερα από όλους έχει προσαρμοστεί η ΑΕΚ. Δεν διεκδικεί έναν τίτλο που φανερά δεν υπάρχει, δηλαδή του νέου "χαλίφη", ούτε κάνει την μόνιμα αδικημένη και δεν βλέπει ψάχνει αλλού ευθύνες στις δικές της αποτυχίες. Το γεγονός αυτό είναι και που τους δίνει μεγάλο πλεονέκτημα, δεν έχει αυταπάτες, που πολύ φοβάμαι πως έχουν και οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ.

Δεν νοιώθει το αίσθημα του αδικημένου που δημιουργεί και άλλοθι αποτυχίας, αλλά και δεν υπάρχει η αφέλεια πως κάτι μπορεί να της χαριστεί. Είναι απόλυτα κατασταλαγμένη πως μπορεί να πάρει ότι δικαιούται αλλά πρέπει να πολεμήσει στο γήπεδο.

ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΙΦΗΣ

Ο ΠΑΟΚ μετά το σερί των 10 συνεχόμενων νικών έγινε το απόλυτο φαβορί, ήρθαν έτσι τα πράγματα που μπορούσε να καθαρίσει το πρωτάθλημα και χρειαζόταν απλά 4 βαθμούς στα παιχνίδια με Ολυμπιακό, Αστέρα, ΑΕΚ για να κλειδώσει τον τίτλο, αρκούσε η ήττα να μην ήταν από την Ένωση.

Έγινε κάτι απίθανο, κατάφερε σε δύο παιχνίδια να γράψει -9, να μην πάρει κανέναν από τους 6 βαθμούς που διεκδίκησε και να χάσει άλλους 3. Εδώ θέλω να πω πως αν αποδείχτηκε κάτι περίτρανα αυτές της ημέρες, είναι πως ο ΠΑΟΚ δεν είναι τόσο δυνατός στο παρασκήνιο, όσο πιστεύουν οι αντίπαλοι του και όσο προσπαθεί να περάσει και ο ίδιος ο ΠΑΟΚ.

Θεωρώ πως είναι μία παγίδα που του έχει στηθεί και έχει πέσει και ο ίδιος μέσα. Στην Τρίπολη έχασε αγωνιστικά και υπάρχουν ποδοσφαιρικοί λόγοι, που έχω καταγράψει το διάστημα που έκανε το σερί και θα αναφερθώ ξανά σε αυτούς σε επόμενο κείμενο, επίσης όμως υπήρχε και μία σιγουριά, που έμοιαζε με έπαρση.

Η ΠΑΓΙΔΑ ΠΟΥ ΕΠΕΣΕ Ο ΠΑΟΚ

Βγαίνει εδώ και καιρό από ανθρώπους του ΠΑΟΚ μία σιγουριά η οποία βολεύει και τους αντιπάλους του, να συντηρούν ανύπαρκτα επιχειρήματα πως το φετινό πρωτάθλημα του ανήκει. Λες και μιλάμε για κάτι που απονέμεται και δεν κατακτιέται.

Τοποθετήσεις, πως ¨μας φοβούνται και "το πρωτάθλημα είναι δικό μας", "ο Γραμμένος είναι δικός μας", "επί τριάντα χρόνια είμαστε οι πρώτοι που φωνάξαμε πως ο βασιλιάς είναι γυμνός". Υπερβολές που δημιουργούν στους παίκτες του ΠΑΟΚ μία αίσθηση πως το πρωτάθλημα θα έρθει χωρίς να χρειαστεί να πολεμήσουν για αυτό.

Μου προκάλεσε πολύ μεγάλη εντύπωση, η δήλωση του Πρίγιοβιτς μία ημέρα πριν το σημαντικό παιχνίδι στην Τρίπολη, δήλωση που δείχνει και την νοοτροπία που υπάρχει στην ομάδα, "δεν μπορώ να φανταστώ τι θα γίνει όταν θα πάρουμε το πρωτάθλημα". Προσέξτε, ο Πρίγιοβιτς, ρωτήθηκε αλλά αυτή η τοποθέτηση έγινε σε μία χρονική στιγμή, που το πρωτάθλημα όχι μόνο ήταν ανοιχτό, αλλά όπως είχαν έρθει τα πράγματα χρειαζόταν από τους παίκτες του ΠΑΟΚ η απόλυτη υπέρβαση.

Για την ακρίβεια να πετύχουν κάτι που δεν έχει ξανακάνει κανείς, μόνο νίκες από την 13μέχρι την 30αγωνιστική. Παρότι όμως οι συνθήκες είχαν γίνει πολύ δύσκολες ο Πρίγιοβιτς αντί να τοποθετήσει για την δουλειά που πρέπει να γίνει και την προσπάθεια για να κατακτηθεί ο τίτλος, το πήγε κατευθείαν στην φιέστα.

Και εδώ είναι η διαφορά και το πλεονέκτημα της ΑΕΚ, δεν υπήρχε περίπτωση από κανέναν ποδοσφαιριστή της Ένωση, να ακούσουμε παρόμοια δήλωση, μέχρι να ξεκαθαρίσει τελείως η κατάσταση. Πιστεύω πως ο ΠΑΟΚ έπεσε σε μία παγίδα, που του έχει στηθεί.

Τον έχρισαν απόλυτο αφεντικό δίχως τίποτα από όσα βλέπουμε να δικαιολογεί κάτι τέτοιο. Με αυτόν τον τρόπο κατανοώ πως οι αντίπαλοι του καταφέρνουν να του αποδομήσουν και να του μειώσουν οποιαδήποτε επιτυχία και να βρουν άλλοθι για τυχόν δική τους αποτυχία.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι πως γιατί νιώθει την ανάγκη και ο ίδιος ο ΠΑΟΚ, να δείξει ότι είναι πιο ισχυρός από ότι στην πραγματικότητα είναι. Είναι ξεκάθαρο πως αν είχε το απόλυτο κουμάντο, ο Κύζαν όχι μόνο δεν θα ήταν εξαφανισμένος μαζί με τον επόπτη που έχασε τον Ενρίκε, αλλά θα έπαιζαν τον ΠΑΟΚ στα οριακά παιχνίδια.

ΟΙ ΑΥΤΑΠΑΤΕΣ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η πραγματικότητα όμως είναι η εξής, ο ΠΑΟΚ πήγε να δώσει με τον Ολυμπιακό αγώνα που αν το κερδίσει πετάει τον μόνιμο πρωταθλητή εκτός τίτλου και γίνεται το απόλυτο φαβορί και διαιτητής είναι ο Αρετόπουλος.

Γίνεται η ιστορία με το χτύπημα στον Γκαρθία, όλη την εβδομάδα βγάζει χαρτιά υπεράσπισης, πηγαίνει σε έναν επικοινωνιακό οργασμό και την κρίσιμη ημέρα, έρχεται η συμπληρωματική κατάσταση του Αρετόπουλου να δώσει το τελειωτικό χτύπημα. Του Αρετόπουλου της ΚΕΔ που υποτίθεται πως ελέγχει , εδώ σημειώνω πως ο Αρετόπουλος σφύριξε και το ΑΕΚ-Πανιώνιος και έχω την αίσθηση πως θα συνεχίσει να παίρνει σημαντικά παιχνίδια.

Πάει να παίξει στην Τρίπολη παιχνίδι που είναι υποχρεωτικό να κερδίσει και του βάζουν διαιτητή τον Σιδηρόπουλο. Ότι και να υποστηρίζει ο καθένας, η πραγματικότητα είναι πως πρόκειται για διαιτητή που παίζει για την δική του καριέρα. Καλός, κακός, μέτριος είναι καριερίστας και δεδομένο πως δεν πρόκειται να θυσιαστεί για να περάσει ο ισχυρός.

Είδαμε ένα πολύ γρήγορο παιχνίδι, με τον Αστέρα να χτυπά τις αδυναμίες του σχεδίου που είχε ο Λουτσέσκου και ο ΠΑΟΚ να χάνει δίκαια και καθαρά με 3-2. Στον ΠΑΟΚ που είναι ο ισχυρός και κινδυνεύει να δεχτεί ένα πολύ σκληρό -3 που τον αναγκάζει να πάρει όλα τα παιχνίδια για να κατακτήσει το πρωτάθλημα, ακυρώθηκε γκολ ισοφάρισης για παθητικό οφσάιντ.

Βάση κανονισμών απόλυτα ορθά, όμως είχε έναν διαιτητή που δεν θα τον άφηνε να πάρει ότι χρειαζόταν για να κερδίσει. Στην Ελλάδα τον ισχυρό δεν τον έχουμε μάθει έτσι. Άκουσα φωνές από οπαδούς και συναδέλφους για τα 7 λεπτά καθυστέρησης, είμαι σίγουρος πως οι συγκεκριμένοι δεν έχουν σπαταλήσει ούτε 5 λεπτά από το χρόνο τους για να δουν προσεχτικά το παιχνίδι.

ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΒΙΩΝΕΙ Ο ΠΑΟΚ

Στην πράξη βλέπουμε ένα πρωτάθλημα, που στις δικαστικές αίθουσες τηρούνται οι νόμοι για όλους και στο γήπεδο, οι διαιτητές, με τα λάθη τους δεν έχουν σκοπό να επηρεάσουν αποτελέσματα.

Σε αυτό το πρωτάθλημα αντί να αποδεχτούν την αλλαγή και να την χειροκροτήσουν, όλοι σκούζουν και το ίδιο θα αρχίσει να κάνει και ο ΠΑΟΚ, τώρα που κινδυνεύει να το χάσει από έναν νόμο που λίγους μήνες νωρίτερα εφαρμόστηκε με τον ίδιο στον ρόλο του κατήγορου για τον Παναθηναϊκό.

Φυσικά και τον ΠΑΟΚ τον καταλαβαίνω, δεν είναι απλό αυτό που κινδυνεύει να του συμβεί. Δεν πιστεύω πως κανένας από όσους κρίνουν αυστηρά την στάση του ΠΑΟΚ, θα μπορούσε να δεχτεί και να αντέξει να συμβεί στην δική του ομάδα.

Είναι πολύ σκληρό να έχεις να κατακτήσεις πρωτάθλημα 33 χρόνια και να κινδυνεύεις να το χάσεις, για ένα παιχνίδι που έχεις ελέγξει τα πάντα, επειδή ένας λειτούργησε εκτός του πλαισίου που είχε καταφέρει να δημιουργήσει ο ΠΑΟΚ και πέτυχε με χαρτί ταμειακής μηχανής τον προπονητή της αντίπαλης ομάδας.

Ακούω εκπομπές επικοινωνίας, κόσμο που βγαίνει και φωνάζει για την εύνοια που έχει ο ΠΑΟΚ και αναρωτιέμαι αν ζούμε στον ίδια χώρα. Τι θα γινόταν, αν αυτήν την στιγμή στην θέση του ΠΑΟΚ ήταν η δική τους ομάδα ακόμα κι αν αυτή κατακτά κάθε χρόνο το πρωτάθλημα.

Είναι δύσκολη η θέση που έχει βρεθεί ο ΠΑΟΚ, όμως και ο ίδιος έχει κάνει μεγάλα λάθη και τα πληρώνει. Πληρώνει την επιλογή του να το πάει με την μπύρα στον Ίβιτς μέχρι τέλους και να κυνηγήσει την τιμωρία του Παναθηναϊκού, λόγω του δικαιολογημένου μένους που είχε δημιουργηθεί με την συνολική στάση του Αλαφούζου.

Πλήρωσε στην Τρίπολη το γεγονός πως έχει καλομαθημένους τους ποδοσφαιριστές του, τους έχει κάνει να πιστεύουν πως είναι καλύτεροι από ότι πραγματικά είναι και τους έχει δημιουργήσει ένα αίσθημα πως δεν χρειάζεται να πολεμήσουν για να κατακτήσουν ους στόχους τους, ενώ στην πραγματικότητα έχουν να κάνουν κάτι που από την φύση του είναι πολύ δύσκολο.

Να κατακτήσουν κάτι για πρώτη φορά μετά από 33 χρόνια. Η πρώτη φορά ποτέ δεν μπορεί να έρθει εύκολα, ακόμα και το πάνω χέρι να έχεις σε όλα, για να αλλάξεις κατεστημένα χρειάζεσαι να δώσεις σκληρή μάχη, να πολεμήσεις.