Η αποτυχία του Μοράις

Ο Μοράις δουλεύει στην ΑΕΚ περίπου 2,5 μήνες και ακόμα δεν έχει καταφέρει να βρει σχέδιο πάνω στο οποίο με δουλειά και χρόνο να έρθει ένας βαθμός βελτίωσης. Έχει πειραματιστεί αρκετά, έχει αλλάξει τακτικές-σχέδια, όμως δεν έχει κάτσει κάπου. Κάτι που αποτελεί δική του αποτυχία και πλέον είναι θέμα της ΑΕΚ πως θα το λύσει.

Ο ίδιος ήταν τίμιος στην συνέντευξη τύπου και παραδέχτηκε στους δημοσιογράφους πως το 4-3-3 δεν λειτούργησε σωστά. Μόνο που πλέον δεν είναι προπονητής μίας εβδομάδας και είναι δική του ευθύνη που μετά τη διακοπή δεν παρουσίασε κάτι που να λειτουργεί.

ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ

Δεν γινόταν άλλωστε να συμβεί κάτι τέτοιο. Δεν υπάρχει ομάδα ποδοσφαίρου στον κόσμο που να παίζει το 4-3-3 με τους δύο εσωτερικούς χαφ να είναι 1,90 (Αιντάρεβιτς) και 1,87 (Γιόχανσον). Προσέξτε, ο Μοράις εφάρμοσε το 4-3-3 με 6άρι τον Σιμόες και με εσωτερικά χαφ δύο βαριά κορμιά και μπροστά τους φορ τον Πέκχαρτ. Εξουδετερώθηκε το πλάνο του εύκολα, καθώς απόλυτα φυσιολογικά υπήρχε τεράστιο κενό μεταξύ των Γιόχανσον, Αϊντάρεβιτς και του Πέκχαρτ. Ο Ματζουράκης είχε δώσει εντολή στον Μύγα να μην ανεβαίνει καθόλου, στον Κλέσιο να μην αφήνει αποστάσεις και εξουδετέρωσε τον πιο απρόβλεπτο ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ. Ο Μάνταλος στα δεξιά δεν έβρισκε τρόπο να βοηθήσει και να ελευθερωθεί και η ΑΕΚ μπορούσε μόνο να πάρει ανεβάσματα του Γκάλο και στημένα.

Βαρύ σχήμα, αργή ομάδα, αποστάσεις, ανύπαρκτη μεταφορά μπάλας από τον άξονα και αδυναμία για κινήσεις χωρίς μπάλα από τις πίσω γραμμές. Όλα αυτά ήταν δεδομένα πως θα υπάρχουν με το σύστημα που εφάρμοσε ο τεχνικός της ΑΕΚ. Η διάταξη του δεν προσέφερε τρόπους ανάπτυξης σε ροή αγώνα, κάτι που το παραδέχτηκε, αλλά με έναν περίεργο τρόπο χρησιμοποίησε σαν υπεύθυνο τον Πατίτο, ενώ έφταιγε το πλάνο του.

ΜΠΗΚΕ ΣΤΟ 2017 ΜΕ ΠΕΚΧΑΡΤ

Για να μην τα ρίχνουμε όλα στον προπονητή είναι ντροπή που μπήκαμε στο 2017, η ΑΕΚ έχει ισχυρό άνδρα τον Μελισανίδη και ξεκινάει σέντερ φορ τον Πέκχαρτ. Δεν επιτρέπεται. Είναι και αντιαισθητικό, πρέπει να βρεθεί λύση να τελειώσει αυτό το ανέκδοτο. Είδαμε για πρώτη φορά το νέο απόκτημα τον Αϊντάρεβιτς. Ομολογώ πως προβληματίστηκα, όχι για την αξία του ποδοσφαιριστή, αλλά για το που θα μπορέσει να προσφέρει στην ΑΕΚ.

ΔΕΝ ΜΟΥ ΚΟΥΜΠΩΝΕΙ Ο ΑΪΝΤΑΡΕΒΙΤΣ

Ο Αϊντάρεβιτς έδειξε πως ξέρει μπάλα, έχει καλό κοντρόλ, σίγουρη μεταβίβαση και δυνατά πόδια. Δεν πιστεύω όμως πως το κέντρο της ΑΕΚ αυτή την εποχή χρειαζόταν ακόμα ένα βαρύ κορμί. Η ΑΕΚ έχει στα χαφ τον Γιόχανσον, που τα προσόντα του είναι 6αριού, αλλά παίζει συχνά σαν εσωτερικός χαφ, αγωνίζεται περισσότερο κάθετα. Επίσης υπάρχει ο Σιμόες, σκληρό χαφ, που φέτος αντιμετωπίζει προβλήματα δεν τρέχει καλή χρονιά δεν καλύπτει τις περσινές αποστάσεις και μοιάζει πλέον αναγκαστικό να αγωνίζεται αυτός στην θέση 6.

Η τριάδα με τον Πογέτ κούμπωσε με τον Μάνταλο. Η ΑΕΚ έχω την αίσθηση πως έπρεπε να ψάξει ποδοσφαιριστές στη λογική να γίνει πιο ελαφριά σαν ομάδα, να αποκτήσει καλύτερη μεταφορά μπάλας και τρεξίματα με μπάλα αλλά και χωρίς, δεν χρειαζόταν καλούπι Αϊντάρεβιτς.

ΞΕΡΕΙ ΜΠΑΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΑΚΧΟΦ

Γενικά οι κεντρικοί χαφ που είναι 1,90 και δεν παίζουν στην θέση 6 αλλά πιο μπροστά είναι δύσκολες περιπτώσεις. Πρέπει να αποδειχθούν παικταράδες, όπως ο Τουρέ, για να κάνουν την διαφορά, αλλιώς γίνεται δυσλειτουργική η παρουσία τους για την ομάδα.

Επειδή θέλω να είναι δίκαιος, ο Αϊντάρεβιτς μπάλα έδειξε πως ξέρει, δεν είναι περίπτωση Σάμπο η Σάκχοφ. Θα περιμένουμε τον χρόνο να δώσει τις απαντήσεις του, στο αν μπορεί να υπάρξει σχέδιο που θα κάνει το νέο απόκτημα της ΑΕΚ να φανεί χρήσιμο.

Όπως έχουν τα πράγματα πάντως στη διοίκηση της ομάδας πρέπει να δουν σοβαρά την κατάσταση, γιατί αν συνεχίσει η ΑΕΚ να δουλεύει χωρίς να υπάρχει στο γήπεδο σχέδιο με προοπτική εξέλιξης, θα μείνει εκτός 5άδας. Εκεί πάει το πράγμα αν δεν γίνουν αλλαγές.

ΤΟ 20ΛΕΠΤΟ ΝΤΡΟΠΗΣ

Πάμε στον Ολυμπιακό. Ο Μπέντο δεδομένα έχει ρέντα. Η ομάδα του δεν πλήρωσε το απαράδεκτο 20λεπτό που είχε στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου. Είναι ένα διάστημα που δεν χρειάζεται να αναλύσουμε τίποτα, αποτελεί 20λεπτό ντροπής για τον Ολυμπιακό. Είναι να σηκώνεις τα χέρια ψηλά για το πώς γίνεται και δεν κατάφερε ο Αστέρας να τελειώσει σωστά μία φάση σε αυτό το κομμάτι του αγώνα.

Ο Ελευθερόπουλος στο τέλος του παιχνιδιού δήλωσε πως δεν έχει συνηθίσει ο Ολυμπιακός να δέχεται πίεση ψηλά στο Καραϊσκάκης και με αυτόν τον τρόπο του δημιούργησε πρόβλημα. Αποτελεί μία πραγματικότητα, στο πρώτο ημίχρονο οι ποδοσφαιριστές του παίρνουν πολύ ψηλό βαθμό στην επιθετική συμπεριφορά που έβγαλαν στο πρέσινγκ, έβγαιναν με ένταση στον σωστό χρόνο στην μπάλα, έκαναν πολλά κλεψίματα και με επιθετική σκέψη εκμεταλλευόντουσαν τον κενό χώρο και έπαιρναν τα μέτρα.

Ήταν φανερό πως είχε δουλευτεί η πίεση και είχε μεταφερθεί μία επιθετική σκέψη στους ποδοσφαιριστές του Αστέρα στην προετοιμασία του παιχνιδιού. Μόνο που δεν δικαιολογείται η αδυναμία να εκμεταλλευτεί τους τεράστιους κενούς χώρους που άφηνε ο Ολυμπιακός και τα απίστευτα εύκολα λάθη που έκαναν οι αμυντικοί του και ο Λεάλι.

ΚΟΣΤΙΣΑΝ ΟΙ ΜΑΣΑ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑΣ

Στην επανάληψη στοίχισε το γεγονός πως ο Μάσα αισθάνθηκε δυσφορία και δεν μπόρεσε να συνεχίσει το παιχνίδι, κράταγε μπάλα ο Αργεντίνος και ήταν ο πιο ποιοτικός στην μεταφορά μπάλας ποδοσφαιριστής του Αστέρα. Πιθανότατα να είχε συμφωνηθεί να παίξει ένα συγκεκριμένο διάστημα ο Μανιάς, γιατί έκανε ντεμπούτο, αλλά η έξοδος του έκανε ζημιά και ειδικά ο Ιωαννίδης που μπήκε στο τελευταίο κομμάτι του παιχνιδιού, δεν βοήθησε καθόλου. Αυτά τα στοιχεία σε συνδυασμό με την ψυχολογική κόπωση που νοιώθουν οι ομάδες στο Καραισκάκης, οδήγησαν τον Αστέρα να μπει αδικαιολόγητα βαθιά στο τέλος του παιχνιδιού και να χάσει μάχες που κράταγαν τον Ολυμπιακό στο μισό του γήπεδο, χωρίς αυτό να δικαιολογείται από την ποιότητα των επιθέσεων, η την ένταση που έβγαζαν οι ερυθρόλευκοι.

Ο ΜΠΕΝΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΚΟΣ

Φυσικά μεγάλο μερίδιο στην αλλαγή του σκηνικού και στη έστω και ανορθόδοξη πίεση στο τέλος έπαιξε η είσοδος του Μάριν. Είναι ξεκάθαρο πως ο Πορτογάλος έχει αδικήσει τον Μάριν. Ο Γερμανός δεν είναι για πέταμα. Δεν ξέρω αν μπορεί να κάνει διαφορά σε διάρκεια ή απλά να φανεί χρήσιμος, αλλά δεν επιτρέπεται να είναι δύο μήνες εκτός αποστολής.

Δεν είναι σωστό ούτε δημιουργεί υγεία στα αποδυτήρια μίας ομάδας, ο προπονητής να είναι άδικος και στον Ολυμπιακό υπάρχουν περιπτώσεις που ο Μπέντο είναι υπερβολικά άδικος. Ο Μάριν έχει την πιο επιθετική μεταφορά μπάλας στον Ολυμπιακό. Είναι ο μοναδικός που μπορεί να τρέξει την μπάλα και να δημιουργήσει άμεσα με μικρές πάσες. Ο μόνος από τους ακραίους επιθετικούς που έχει ο Ολυμπιακός που δεν παίζει μόνο στο πλάτος του γηπέδου, αλλά έχει την ικανότητα να πλησιάσει τα χαφ και να συνεργαστεί άμεσα μαζί του.

Ο κάθε προπονητής δικαιούται να πάει με το πλάνο του και είναι σεβαστό στο πλάνο του Μπέντο να είναι προτιμότεροι εξτρέμ που παίζουν κοντά στην γραμμή και ανοίγουν την άμυνα με το τρέξιμο τους, δεν είναι λογικό όμως να αποφασίζει ένας προπονητής να μην πάρεις τίποτα από κάποιον ποδοσφαιριστής του, ειδικά όταν αυτός έχει κάποια προσόντα ανεπτυγμένα.

Προσέξτε, δεν σχολιάζω τον Μάριν για το γκολ που πέτυχε, αλλά για την παρουσία του στο μικρό χρονικό διάστημα που έπαιξε και την αλλαγή που έφερε στον τρόπο ανάπτυξης του Ολυμπιακού.

ΑΠΟΔΟΚΙΜΑΖΟΥΝ ΤΟΝ ΦΟΡΤΟΥΝΗ

Αυτό που μου κάνει μεγάλη εντύπωση είναι η ευκολία που αποδοκιμάζει η εξέδρα τον Φορτούνη. Τον μοναδικό ενεργό ποδοσφαιριστή του Ολυμπιακού με ικανότητα να κάνει το απρόβλεπτο. Πράγματι δεν του έβγαινε το παιχνίδι στο πρώτο ημίχρονο, δεν ήταν καλός, δεν αντιλαμβάνομαι ποιο είναι το νόημα να τον αποδοκιμάζει σε κάθε αφορμή το πέταλο. Βοηθάει σε τίποτα αυτή η αντίδραση του κόσμου τον ποδοσφαιριστή τους; Ο Φορτούνης πράγματι δεν είναι καλά αλλά έχει την κλάση ακόμα και σε άσχημη κατάσταση, να βάλει αυτή την γκολάρα και εκεί ξεχωρίζει η ποιότητα. Βλέπω πάντως έναν άνθρωπο χαλασμένο που δεν το ευχαριστιέται.

ΔΕΝ ΤΟΝ ΒΟΗΘΑ Ο ΜΠΕΝΤΟ

Πέρα από όσα μπορεί να τον έχουν χαλάσει, το πλάνο του Μπέντο, μοιάζει σαν να τον εγκλωβίζει. Ο Μπέντο τον θέλει ψηλά, κοντά στον φορ, δεν θέλει από τον Φορτούνη να κατεβαίνει χαμηλά και να μεταφέρει μπάλα. Στα τρία παιχνίδια με Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ είχε την δυνατότητα να βρίσκει τις αντίπαλες άμυνες σε ανισορροπία. Ειδικά με ΑΕΚ και Παναθηναϊκό ήταν η τακτική του Κετσπάγια και του Στραματσόνι τέτοια, που του έδιναν την δυνατότητα να έρχεται εύκολα σε επαφή με την μπάλα, όταν την ακουμπούσε ανάμεσα στο ύψος της περιοχής και της σέντρας έβλεπε ψηλά την αντίπαλη άμυνα και μπορούσε να αξιοποιήσει τα τρεξίματα των Σεμπά, Ελιονούσι.

Στα παιχνίδια με τις μικρές ομάδες, όμως, οι αντίπαλοι παίζουν βαθιά, έχουν πολλούς παίκτες πίσω από την μπάλα και δεν υπάρχουν κενά μέτρα και διάδρομοι προς εκμετάλλευση για τους ακραίους. Στον Ολυμπιακό δεν γίνονται κινήσεις χωρίς μπάλα από τις πίσω γραμμές, μόνιμα βλέπουμε μεγάλες μπαλιές και ο Φορτούνης εγκλωβίζεται στο να προσφέρει μόνο με εκτελέσεις στημένων και με μακρινά σουτ. Δεν είναι μόνο το πλάνο Μπέντο που φέρει ευθύνη για την κακή εικόνα του Φορτούνη, υπάρχουν φάσεις που δείχνουν πως δεν είναι καλά ο ποδοσφαιριστής, όμως είναι και εγκλωβισμένος σε μία ομάδα που παίζει λάθος.

Δεν νομίζω πως χρειάζεται άλλο σχόλιο για τον Ολυμπιακό, οι ερυθρόλευκοι φέτος παρουσίασαν ένα ρόστερ και μια νοοτροπία έτοιμη να παραδώσει τα σκήπτρα, αλλά οι Αλαφούζος, Μελισσανίδης, Σαββίδης δημιούργησαν εκτρώματα και επέτρεψαν στον χειρότερο Ολυμπιακό μετά το πρώτο πρωτάθλημα του Κόκκαλη να κάνει περίπατο.