Η ώρα του Πεπ: Η κίνηση που άλλαξε την ιστορία

Είδαμε ένα μεγάλο ευρωπαϊκό παιχνίδι στο Μόναχο μεταξύ Μπάγερν και Γιουβέντους. Από αυτά που θα τα μνημονεύουμε για πολλά χρόνια. Εκπληκτικό κοουτσάρισμα και από τους δύο προπονητές, αλλαγές πλάνων και ενέργειες που θα μείνουν στην ιστορία του θεσμού.

Ο απόλυτος αιφνιδιασμός

Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα με τη σειρά. Ο Αλέγκρι έχασε τον Ντιμπάλα δύο μέρες πριν από το μεγάλο παιχνίδι, ο Μάντζουκιτς είτε δεν ήταν έτοιμος γιατί προερχόταν από τραυματισμό είτε κρίθηκε βαρύς για να κάνει επιθετικό δίδυμο στο συγκεκριμένο παιχνίδι με τον Μοράτα και ο Ιταλός τεχνικός άλλαξε συνήθειες. Πήγε αναγκαστικά σε τακτική με φορ μόνο τον Μοράτα και διάταξη 4-5-1.

Ο Αλέγκρι έδειξε πολύ καλά διαβασμένος και κατάφερε να αιφνιδιάσει την ομάδα του Γκουαρδιόλα. Η Μπάγερν, δεν έχει κεντρικό αμυντικό σε καλή κατάσταση, επιλέγει να αναπτύσσεται με μεγάλο ρίσκο από χαμηλά και η απόφαση ήταν η Γιουβέντους να πρεσάρει ψηλά στην πρώτη πάσα, ανεβάζοντας όλη την ομάδα.

Το πρέσινγκ ψηλά έγινε άψογα. Ο Μοράτα πίεζε την πρώτη μπάλα, ο Πογκμπά από αριστερά ερχόταν για υποστήριξη και έμοιαζε σαν δεύτερος φορ, αλλά όλα τα έκανε πιο χαμηλά και αριστερά, ενώ ο Ερνάνες βρισκόταν πίσω από τον Μοράτα και ο Κουαδράδο στα δεξιά.

Με αυτόν τον τρόπο κατάφερε να πετύχει τον απόλυτο αιφνιδιασμό και να πάρει προβάδισμα πρόκρισης από το 6ο λεπτό.

4-5-1 και τρεις ποδοσφαιριστές στα αριστερά

Ο Αλέγκρι ήταν φανερό πως είχε δουλέψει πολύ για το αρχικό διάστημα αιφνιδιασμού. Έπεισε τους ποδοσφαιριστές του να τον ακολουθήσουν και είδε την αρχική απόφασή του να δικαιώνεται.

Στο 6ο λεπτό, λοιπόν, είχε κάτι να υπερασπιστεί. Το πλάνο του Αλέγκρι ήταν σύνθετο. Για την ακρίβεια, ο ποδοσφαιριστής που έφυγε από την επίθεση με την αλλαγή από 4-4-2 σε 4-5-1 πήγε στα αριστερά. Ο Αλέγκρι ήθελε να περιορίσει τον Λαμ και στην πλευρά που ξεκίνησαν οι Λαμ - Κόστα είχε τρεις ποδοσφαιριστές. Ο Πογκμπά ξεκινούσε ψηλά το πρέσινγκ, πίσω του ήταν ο Σάντρο, ενώ μπακ έπαιζε ο Εβρά. Στην πράξη, όταν η Μπάγερν ανάγκαζε τη Γιουβέντους να μείνει χαμηλά, ο Εβρά έμπαινε τρίτος στόπερ και οι Σάντρο - Πογκμπά έμοιαζαν με δίδυμο στα αριστερά.

Το πλάνο λειτουργούσε τέλεια, αλλά ξοδεύονταν δυνάμεις. Ο Αλέγκρι ήθελε το πρέσινγκ να ξεκινάει από ψηλά, η Γιουβέντους πίεζε την πρώτη μπάλα και ανάμεσα στα δύο τέρματα βρήκε ακόμα ένα γκολ με τον Μοράτα που δεν μέτρησε, μετά από λάθος μεταβίβαση του Νόιερ. H Γιουβέντους δεν κινδύνευε καθόλου, είχε περιορίσει τις κινήσεις και τα ανεβάσματα του Λαμ. Η Μπάγερν είχε πρόβλημα στην αρχική ανάπτυξη από χαμηλά, δεν έπαιζε από την πλευρά του Ριμπερί και δεν είχε μεταφορά μπάλας από τη μία πλευρά στην άλλη.

Στο 28ο λεπτό τρέλαναν τον πλανήτη

Στο 28' ο χρόνος σταμάτησε, οι Μοράτα - Κουαδράδο μας άφησαν με ανοιχτό το στόμα, τρέλαναν τον πλανήτη και έκαναν το 0-2. Όλα έδειχναν πως πάμε για μια ονειρεμένη ευρωπαϊκή ιταλική βραδιά.

Η μηχανή της Μπάγερν είχε εγκλωβιστεί στην τακτική Αλέγκρι. Οι Ριμπερί - Λαμ ήταν εκτός παιχνιδιού. Το κέντρο άμυνας δεν άντεχε στην πίεση των εκπληκτικών Μοράτα, Πογμπά, Κουαδράδο, ο Αλόνσο έμοιαζε χωρίς ρόλο από την στιγμή που η Μπάγερν κυνήγαγε το σκορ, ο Κόστα δεν έβρισκε μέτρα και ο Βιδάλ ήταν σε άθλια βραδιά και άκουγε όλο το γήπεδο να τον αποδοκιμάζει.

Η ώρα του Πεπ

Η Γιουβέντους, όμως, ξόδευε πολλές δυνάμεις, η Μπάγερν δεν είχε βρει ρυθμό και όλοι περιμέναμε τι θα συμβεί, όταν οι ποδοσφαιριστές του Πεπ μπουν στο παιχνίδι.

Ήταν φανερό πως οι Βαυαροί Χρειάζονταν τη βοήθεια του Γκουαρδιόλα. Η πρώτη κίνηση έγινε στο ημίχρονο και ήταν στη λογική να σουλουπωθεί η άμυνα. Βγήκε ο Μπενάτια, που δεν έχει επιστρέψει σε φυσιολογικά στάνταρ από τον τραυματισμό του, μπήκε ο Μπερνάτ και πέρασε στόπερ ο Αλάμπα. Η αλήθεια είναι πως αυτή η αλλαγή ελάχιστα επηρέασε την τύχη του αγώνα. Ο Μοράτα συνέχισε να κάνει πλάκα, να είναι συγκλονιστικός όποτε έπαιρνε την μπάλα, αλλά και με τις υπόλοιπες δουλειές που έκανε στο γήπεδο. Η κούραση άρχιζε να φαίνεται στο πρέσινγκ της Γιουβέντους, χάνονταν μέτρα, αλλά η Μπάγερν μέχρι το 60ό λεπτό δεν έχει βρει τρόπο να απειλήσει.

Η καθοριστική κίνηση στο 60ό λεπτό

Εκεί, έρχεται η κίνηση - ματ του Γκουαρδιόλα, που άλλαξε τις ισορροπίες του παιχνιδιού, σε συνδυασμό με ένα μικρό λάθος του Αλέγκρι που η εξέλιξη του αγώνα το έκανε να φανεί μεγάλο.

Ο Πεπ άκουγε το γήπεδο να γκρινιάζει, κάθε φορά που ακούμπαγε τη μπάλα ο Βιδάλ, αλλά δεν πτοήθηκε. Πιθανότατα κατάλαβε πως έχει θιχτεί ο εγωισμός του και πόνταρε πως στο κρίσιμο σημείο, ο Χιλιανός θα βγάλει προσωπικότητα, όπως και έγινε. Στο 60ό λεπτό έβγαλε τον Αλόνσο, πέρασε στη θέση του τον Κομάν και άλλαξε τα πάντα.

Ο Βιδάλ πήγε χαμηλά, ο Κομάν στα δεξιά, ο Κόστα εσωτερικός και ο Μίλερ εγκαταστάθηκε στην περιοχή. Τη διαφορά έκανε ο Κόστα, παίζοντας από το 60' μέχρι το 101' σαν εσωτερικός χαφ. Βρισκόταν παντού, έκανε αυτό που δεν μπορούσε ο Βιδάλ και ο Μίλερ. Πήγαινε δίπλα στους εξτρέμ, τους επέτρεπε να κόβουν και να βρίσκουν χώρους, καθώς κράταγε αυτός τον μπακ πάνω του.

Η παραδοσιακή αλλαγή που κόστισε

Ο Αλέγκρι έκανε την αλλαγή που παραδοσιακά γίνεται στη Γιουβέντους στα παιχνίδια που καλείται να παίξει άμυνα και να χτυπήσει στην κόντρα. Άλλαξε φορ. Η ενδεκάδα της Γιουβέντους πάντα έχει δύο φορ και αλλάζουν και οι δύο. Η λογική είναι πως παίζοντας στην αντεπίθεση, είναι μεγάλο αβαντάζ να έχει φρέσκο επιθετικό δίδυμο το διάστημα που τα αντίπαλο στόπερ πρέπει να κερδίσουν μέτρα.

Ο Αλέγκρι είχε μόνο τον Μοράτα και έκανε το προφανές για τη λογική της Γιουβέντους. Άλλαξε φορ στο 72ο λεπτό.

Ήταν σεληνιασμένος, δεν έπρεπε να βγει

Είναι όμως κάποιες φορές που πρέπει να παρεκκλίνεις από το πρωτόκολλο. Και η χθεσινή περίπτωση με τον Μοράτα ήταν μία από αυτές. Πολύ απλά, γιατί ο Μοράτα πέταγε. Ο Μάντζουκιτς μπήκε ξεκούραστος, προσπάθησε να βγει στο πλάι και να κερδίσει μέτρα ειδικά στο διάστημα μεταξύ 80ού και 85ου λεπτού, αλλά δεν έδινε όσα ο Μοράτα.

Δεν ήταν μία φυσιολογική εμφάνιση από τον Ισπανό επιθετικό. Το παιδί ήταν σεληνιασμένο και δεν έπρεπε να βγει, παρότι σαν βάση φιλοσοφίας είναι ορθό να αλλάζεις επιθετικό, όταν παίζεις αντεπίθεση και κρατάς το αποτέλεσμα.

Η καλύτερη ομάδα παγκοσμίως στο να σε βάλει στα δίχτυα

Το κακό, βέβαια, θα ήταν μικρό, αν η Γιουβέντους δεν είχε απέναντι της την καλύτερη ομάδα στον κόσμο στο να σου ασκήσει πίεση και να σε βάλει στο τέρμα. Η Μπάγερν έχει το πλεονέκτημα να μπορεί να παίξει από το πλάι με ταχύτητα και τεχνική και να γεμίζει με πολλά ψηλά κορμιά την περιοχή, που όλοι τους ξέρουν μπάλα.

Η Γιουβέντους είχε χάσει πολλές δυνάμεις. Στο επόμενο λεπτό από την έξοδο του Μοράτα, ο Κόστα έκανε μία εκπληκτική σέντρα, ο Λεβαντόβσκι κάρφωσε τον Μπουφόν και τα πράγματα έγιναν δύσκολα.

Από το 80ό μέχρι το 85ο λεπτό κράτησε μπάλα και κέρδισε χρόνο, ήταν φανερό, όμως, πως θα μπει στα σχοινιά. Και στο 91ο λεπτό, ο Κομάν μπήκε μέχρι μέσα και προσέφερε την ισοφάριση στον Μίλερ.

Το παιχνίδι πήγε στην παράταση, ο Γκουαρδιόλα, που αιφνιδιάστηκε και είδε τους ποδοσφαιριστές του να μοιάζουν σοκαρισμένοι από την αντιμετώπιση των παικτών της Γιουβέντους και το πλάνο Αλέγκρι, γύρισε το παιχνίδι με την αλλαγή πλάνου στο 60ό λεπτό.

Ο αγώνας πήγε στη παράταση και ο Αλέγκρι έχει βγάλει Μοράτα και κάνει και το λάθος, για καθυστέρηση, να βγάλει τον Κουαδράδο στο 90ό λεπτό, μία φάση πριν από την ισοφάριση.

Φέρθηκε σκληρά η τύχη στον Αλέγκρι

Η τύχη φέρθηκε σκληρά στον Αλέγκρι. Ο άνθρωπος ήταν απίστευτα διαβασμένος, ετοίμασε ένα πλάνο που δούλεψε, είχε προετοιμάσει ψυχικά και τακτικά τους ποδοσφαιριστές του και είχε την ατυχία να βγάλει τον Μοράτα και στην επόμενη φάση να δεχτεί το 1-2, να βγάλει τον Κουαδράδο στο 90ο λεπτό και στο 91ο να δεχτεί την ισοφάριση.

Έπαιξε παράταση χωρίς τους δύο από τους τρεις καλύτερους παίκτες του και από εκεί που φαινόταν πως ο αγώνας θα μείνει στην ιστορία ως ο αγώνας που κέρδισε ο Αλέγκρι με την τακτική του, κατέληξε με μερίδιο ευθύνης για τον τρόπο που διαχειρίστηκε τις αλλαγές. Μικρό μερίδιο, που τον αδικεί πολύ, αλλά υπάρχει.

Σε αυτό το επίπεδο, δεν επιτρέπεται η παραμικρή αβλεψία. Πρακτικά, η πρόκριση κρίθηκε στο γκολ του Μίλερ στο 91ο λεπτό. Θα ήταν θαύμα η κουρασμένη Γιουβέντους να αντέξει 30 λεπτά, με τα χτυπήματα που δέχτηκε και χωρίς Μοράτα - Κουαρδάδο.

Το νοκ άουτ με Αλκάνταρα

Ο Μπουφόν χειροκρότησε τους παίκτες του που έκαναν μία τεράστια προσπάθεια να σηκωθούν και να οδηγήσουν το παιχνίδι στα πέναλτι. Το τελικό χτύπημα ξανακλήθηκε να το δώσει ο Γκουαρδιόλα, που έβγαλε τον κουρασμένο Ριμπερι, πήγε τον Κόστα στα δεξιά, πέρασε τον φρέσκο Αλκάνταρα και με κάθετη δική του κίνηση, όπως την είχε φανταστεί ο Θέμης Καίσαρης στην εκπομπή "Σουτ Τηλεφώνημα" του " Sport 24 Radio 103,3" και πριν μπει έλεγε θα βάλει το νικητήριο τέρμα, έκανε το 3-2 και σκότωσε τη Γιουβέντους.

Ήταν ένας πολύ μεγάλος αγώνας, που ανέδειξε αδυναμίες της Μπάγερν και πλεονεκτήματα. Ένας αγώνας που η Γιουβέντους άξιζε να προκριθεί, αλλά με τον τρόπο που το έκλεισε η Μπάγερν, έπεισε πως είναι ικανή για τα πάντα. Ένας αγώνας από τον οποίο κατάφερε να βγει ζωντανός ο Γκουαρδιόλα, γιατί έχει δουλέψει πολλές παραλλαγές, κάτι που του δίνει τη δυνατότητα να παρέμβει και να ανατρέψει τα δεδομένα του κάθε παιχνιδιού. Ένας αγώνας που η εξέλιξη του, αδικεί εκείνον που τον έκανε μεγάλο. Ο Αλέγκρι έκανε ένα εντυπωσιακό σχέδιο, μας πρόσφερε αυτήν τη μεγάλη βραδιά, αλλά η Μπάγερν δεν μπορούσε να συγχωρέσει την παραμικρή κίνησή του, που δεν θα ήταν τέλεια.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Θέμης Καίσαρης: Το ματς που ήταν όλο το ποδόσφαιρο