Ούτε μεγάλος είναι ούτε ξοφλημένος ο Λάζαρος

Το τελευταίο διάστημα έχει γίνει μεγάλη κουβέντα για τις σχέσεις του Χριστοδουλόπουλου με την ΑΕΚ. Έχουν γραφεί πολλά, σιγά-σιγά όμως πρέπει να δούμε και την επόμενη ημέρα. Το βράδυ της Τρίτης ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε τον ποδοσφαιριστή με συμβόλαιο για τα επόμενα 2 χρόνια.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΗΣ

Στο προηγούμενο κείμενο εξήγησα τους λόγους που δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ο Χριστοδουλόπουλος νέος Αλεξανδρής. Είναι φανερό πως η ΑΕΚ πήρε μία συνειδητή επιλογή να μην του καταθέσει πρόταση που να ικανοποιεί τον Λάζαρο. Νομίζω πως όσο συναισθηματικά δεμένος μ' ένα σύλλογο κι αν ήταν ένας ποδοσφαιριστής, δεν θα μπορούσε εύκολα να απορρίψει πρόταση που θα του απέφερε μίνιμουμ 1,1 εκ ευρώ για δύο χρόνια και θα συμφωνούσε να βάλει την υπογραφή του για να παίξει ένα χρόνο με 320 χιλιάρικα.

Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Στην Ελλάδα επιλέγουμε να τα μπερδεύουμε. Ο Ολυμπιακός έκρινε πως αξίζει να δώσει συμβόλαιο δύο χρόνων με τις απολαβές που ζητούσε ο Χριστοδουλόπουλος, στην ΑΕΚ θεώρησαν πως δεν είναι μία τέτοια κίνηση συμβατή με το πλάνο τους. Αν τον ήθελαν πραγματικά, θα του έκαναν πρόταση για τουλάχιστον δύο χρόνια. Κάτι όμως που δεν συνέβη.

ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΟΡΑ, ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗ ΥΛΙΚΟΥ

Πάμε πλέον στην επόμενη ημέρα. Ο Ολυμπιακός έκανε την πρώτη κίνηση στη νέα στρατηγική που βάσει των ρεπορτάζ φαίνεται πως έχει χαράξει. Από τις πληροφορίες προκύπτει πως η εφετινή αποτυχημένη σεζόν βάζει τον Ολυμπιακό σ' ένα νέο δρόμο. Οι "ερυθρόλευκοι" κινούνται να αποκτήσουν για θέσεις-κλειδιά ποδοσφαιριστές που έχουν αποδείξει στο ελληνικό ποδόσφαιρο ότι μπορούν να κάνουν τη διαφορά. Ασφαλώς και θα γίνουν κινήσεις από το εξωτερικό, αλλά θα είναι πιο μετρημένες και πιο σίγουρες. Εκτός από το όνομα του Χριστοδουλόπουλου στα ρεπορτάζ έχουν παρελάσει ονόματα όπως αυτά των Μολέδο - Κουρμπέλη, ενώ είναι δεδομένο πως το καλοκαίρι ο Πέδρο Μαρτίνς θ' ασχοληθεί σοβαρά με το ελληνικό στοιχείο που υπάρχει στο ρόστερ.

Οι Σιώπης, Ρισβάνης και Γιανιώτης θα πάρουν μια κανονική ευκαιρία μήπως και παραμείνουν. Το πλάνο με τις πολλές και εύκολες μεταγραφές ή τις αποχωρήσεις ξένων ποδοσφαιριστών απέτυχε, οδήγησε σε πρόχειρη αξιολόγηση του έμψυχου υλικού που υπήρχε στον σύλλογο. Οι "ερυθρόλευκοι" χρειάζονται καλύτερη καθημερινή δουλειά και αξιοποίηση του υλικού.

Προσωπικά είδα με καλό μάτι το γεγονός πως στην παρουσίαση του Μάρτινς δεν ακούστηκαν παχιά λόγια, δουλειά χρειάζεται. Δεν επιτρέπεται να είσαι ως σύλλογος περήφανος για τις εγκαταστάσεις που έχεις δημιουργήσεις και να εμφανίζεις μία αγύμναστη ομάδα.

Τα τελευταία 21 χρόνια είναι το τρίτο πρωτάθλημα που χάνει ο Ολυμπιακός. Τις προηγούμενες δύο φορές κατάφερε να επιστρέψει άμεσα. Το καλοκαίρι του 2004 ήρθε ο Ριβάλντο και επέστρεψε ο Μπάγεβιτς, το καλοκαίρι του 2010 άλλαξε ο Ολυμπιακός εποχή, αφού ο Κοκκάλης πούλησε τις μετοχές του, και μετά τον καλοκαιρινό αποκλεισμό από τη Μακάμπι ο Μαρινάκης έφερε τον Βαλβέρδε και δυνατές μεταγραφές. Ασφαλώς και οι εποχές δεν είναι ίδιες. Ο Ολυμπιακός έχει αυτήν την εποχή πιο δυνατό ανταγωνισμό, έχει για πρώτη φορά μετά την εποχή της πολυμετοχικότητας αντίπαλο ικανό να τον κοντράρει οικονομικά, έχει χάσει τον έλεγχο στο παρασκήνιο, οπότε χρειάζεται οπωσδήποτε σωστό ποδοσφαιρικό σχέδιο και καλή δουλειά.

Είναι μονόδρομος η στροφή σ' ένα πιο ρεαλιστικό πλάνο, με προσθήκες που θα υπάρχει βεβαιότητα για την αξία τους, για το ρόλο που μπορούν να παίξουν στην ομάδα. Όταν οι επιλογές είναι συγκεκριμένες γίνεται περισσότερη δουλειά τόσο στην επιλογή όσο και στην ενσωμάτωση τους. Από τον Ολυμπιακό τα τελευταία χρόνια έλειπε η υπομονή, απαξιώθηκαν ποδοσφαιριστές και έφυγαν δίχως να τους δοθεί χώρος ν' αποδείξουν την αξία τους. Πρόσφατο παράδειγμα ο Καρσελά, που απαξιώθηκε από τον Ολυμπιακό και πήγε στη Σταντάρ Λιέγης αλλάζοντας την ιστορία του πρωταθλήματος.

Πολλές φορές ο ποδοσφαιριστής, για να ενσωματωθεί και να πιάσει, θέλει το χώρο και το χρόνο του. Τα τελευταία χρόνια η ευκολία που υπήρχε στις μεταγραφές και το συχνό πάρε-δώσε δημιούργησαν μία σύγχυση εντός της ομάδας. Καταλαβαίνω πως φέτος αυτή η λογική θ' αλλάξει.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΟΥΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥΣ

Η πρώτη κίνηση σ' αυτήν την ποδοσφαιρική στροφή που επιχειρεί ο Ολυμπιακός είναι ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος. Ακούω διάφορα παράξενα επιχειρήματα από ανθρώπους που θέλουν ν' απαξιώσουν τη συμφωνία που έκανε ο Ολυμπιακός, είτε επειδή είναι φίλοι της ΑΕΚ, που έχουν την ανάγκη να υποστηρίξουν την επιλογή της διοίκησης τους, είτε από μία πλευρά κακομαθημένων οπαδών του Ολυμπιακού.

Δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται κάποιος να ψάχνει για επιχειρήματα τα οποία αμφισβητούν αυτά που βλέπουν τα μάτια του. Για να κρίνεις την κίνηση του Ολυμπιακού δεν χρειάζεται τίποτ' άλλο, από το να θυμηθείς ή να βάλεις να δεις αυτά που έκανε εφέτος ο ποδοσφαιριστής. Μία υπόθεση φτάνει: αν ο Χριστοδουλόπουλος έπαιζε στο πρωτάθλημα Τουρκίας και είχε οδηγήσει για παράδειγμα την Φενέρμπαχτσε στον τίτλο με τις στιγμές που προσέφερε, ο κόσμος θα τον περίμενε στο αεροδρόμιο.

Διαβάζω και ακούω παράξενα επιχειρήματα. Το πιο σύνηθες είναι ότι δεν θα ξανακάνει τέτοια σεζόν. Μιλάμε για πρωτοφανές επιχείρημα αμφισβήτησης. Είδαμε έναν ποδοσφαιριστή που σχεδόν σ' όλα τα μεγάλα παιχνίδια της ΑΕΚ έκανε την διαφορά, με κύρια στοιχεία την τεχνική κατάρτιση, τη γνώση που έχει αποκτήσει για το άθλημα και την ποιότητα σε εκτέλεση / σκέψη για δημιουργία, αλλά καταλήξαμε πως δεν θα κάνει την ίδια σεζόν του χρόνου. Κατ' αρχάς για κανέναν ποδοσφαιριστή δεν υπάρχει αυτή η βεβαιότητα. Μ' αυτήν τη λογική δεν θα έπρεπε να πάρει η Παρί τον Εμπαπέ.

Στην πραγματικότητα ο κάθε ποδοσφαιριστής, με την εικόνα του στο γήπεδο, εξασφαλίζει το επόμενο συμβόλαιό του. Δεν μπορεί να εξασφαλίσει τι θα κάνει την επόμενη σεζόν.

Ακόμα όμως και το ίδιο καλά να μην παίξει, πέρυσι δεν αγωνίστηκε ως ποδοσφαιριστής που αμείβεται στα 270 ή 320 χιλιάρικα, ούτε καν στα 550. Στην Ελλάδα και στον Ολυμπιακό υπήρχαν ποδοσφαιριστές που κόστισαν πολύ περισσότερο και δεν πρόσφεραν ελάχιστα απ' αυτά που έδωσε ο Λάζαρος στην ΑΕΚ. Οπότε ακόμα και στο υποθετικό σενάριο κάποιων πως αποκλείεται να έχει την ίδια απόδοση ο Χριστοδουλόπουλος, η απάντηση είναι πως δεν είναι απαραίτητο για ν' αποδειχθεί μία εξαιρετική προσθήκη.

ΑΣΤΕΙΟ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΗΛΙΚΙΑ

Επιχειρήματα διαβάζω και για την ηλικία του. Ο Χριστοδουλόπουλος όμως τη διαφορά την έκανε με την ποιότητα του, κάτι που αποκλείεται να χάσει τηνσαιζόν που από τα 31 του θα πάει στα 32.

Έχω μάθει την ηλικία να την αξιολογώ διαφορετικά, αφού υπάρχουν γερασμένοι 30άρηδες και παιδαράδες 50άρηδες. Στο ποδόσφαιρο έχω δει ποδοσφαιριστές ξοφλημένους από τα 28 και άλλους να πετάνε στα 35. Σε κάθε περίπτωση είναι αστείο να συζητάμε πως κάποιος μεταξύ των 31 και των 32 είναι μεγάλος για να πάρει ως ελεύθερος μεταγραφή.

Ο Ολυμπιακός άλλωστε είναι μία ομάδα που σκοπεύει να κατακτά τίτλους κι έβαλε στο ρόστερ του τον ποδοσφαιριστή που σε μεγάλο βαθμό όρισε την τύχη του τίτλου, αλλά και της δικής του σεζόν. Μην ξεχνάμε πως τις μεγάλες "σφαλιάρες" ο Ολυμπιακός σε πρωτάθλημα και κύπελλο από τον Χριστοδουλόπουλο της "έφαγε". Αυτός κάνοντας όργια γύρισε το παιχνίδι στο ΟΑΚΑ με αποτέλεσμα να απολυθεί ο Μπέσνικ Χάσι, ο ίδιος είχε ένα μεγάλο παιχνίδι στο 2-1 στο Φάληρο για το πρωτάθλημα και είχε ακόμα ένα μεγάλο παιχνίδι και άνοιξε το σκορ στην ρεβάνς για το κύπελλο, πετώντας εκτός όλων των στόχων τον Ολυμπιακό.

ΕΒΑΛΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΑΕΚ Μ' ΕΝΑΝ ΠΛΗΡΗ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΗ

Πέτυχε επίσης ν' αποδυναμώσει και να βάλει σοβαρό πρόβλημα στην πρωταθλήτρια. Πλέον τα δεδομένα έχουν αλλάξει, ο Ολυμπιακός δεν παίζει μόνος του και πρέπει να κοιτάει τι γίνεται σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ. Με τη δυσκολία που θα έχει η Ένωση να κρατήσει τους Αραούχο - Λιβάγια, το γεγονός που έχασε και τον Χριστοδουλόπουλο τής προκαλεί ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα.

Η ΑΕΚ μπαίνει σ' ένα πολύ δύσκολο καλοκαίρι που έχει να καλύψει σοβαρά κενά. Οπότε το όφελος του Ολυμπιακού είναι μεγαλύτερο από μία απλή προσθήκη.

Ο Ολυμπιακός βάζει στο ρόστερ του έναν ποδοσφαιριστή ολοκληρωμένο. Έναν ποδοσφαιριστή που έχει ωριμάσει πολύ, έχει μάθει καλύτερα το ποδόσφαιρο και έχει τιθασεύσει το "εγώ" του. Είναι μεγάλο πράγμα να έχεις έναν ποδοσφαιριστή ικανό με την ποιότητα του να κάνει διαφορά και να δέχεται ν' αδικείται. Ο Χιμένεθ πήρε πράγματι τον καλύτερο εαυτό του Χριστοδουλόπουλου, αλλά πολλές φορές τον αδίκησε. Τον κράτησε σε σημαντικά παιχνίδια που η ΑΕΚ τον είχε ανάγκη στον πάγκο και τον περνούσε ως αλλαγή, ενώ όταν τον άρχιζε τον αντικαθιστούσε σχεδόν μόνιμα στο 60ο λεπτό.

Ο Χριστοδουλόπουλος ποτέ δεν δημιούργησε πρόβλημα και υπήρξαν στιγμές που στήριξε τις επιλογές του προπονητή τόσο με δηλώσεις όσο και με τον τρόπο που αγωνιζόταν όταν μπήκε στο γήπεδο.

Είναι μεγάλο πράγμα για μία ομάδα που συνηθίζει να έχει πολλές επιθετικές λύσεις να διαθέτει ποδοσφαιριστές με ανεπτυγμένη τεχνική κατάρτιση, ικανούς ν' αλλάξουν τη μοίρα ενός παιχνιδιού, και ταυτόχρονα δεν δημιουργούν πρόβλημα όταν δεν αγωνίζονται.

Με λίγα λόγια η πρώτη μεταγραφική κίνηση του Ολυμπιακού ήταν η ενδεδειγμένη και απόλυτα ορθή με βάση την ποδοσφαιρική λογική. Το συνολικό πλάνο θα κριθεί όταν το δούμε να υλοποιείται. Το σίγουρο είναι πως ο σύλλογος χρειάζεται σωστή στόχευση και πάνω απ' όλα αυτό που έλειπε τα τελευταία δύο χρόνια, σωστή μεθοδική καθημερινή δουλειά στο Ρέντη.