Η απουσία Ελλήνων και η κάτι σαν προετοιμασία του Στραματσόνι

Ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να φτιάξει έγκαιρα το ρόστερ του. Βλέποντας τον τρόπο που δημιουργεί τον νέο Παναθηναϊκό ο Αντρέα Στραματσιόνι βλέπουμε πως ο στόχος είναι να μπει περισσότερη ποιότητα.

Σε σχέση με την περσινή ομάδα υπάρχει περισσότερο ατομικό ταλέντο, αλλά είναι ζητούμενο αν θα μπορέσει να υπάρξει σωστή χημεία και να δημιουργηθεί μία βάση που θα βοηθήσει τον Παναθηναϊκό να είναι ανταγωνιστικός στο επίπεδο που τον θέλουν οι φίλαθλοι του.

ΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΕΛΛΗΝΑ ΤΟΝ ΚΟΥΤΡΟΥΜΠΗ

Βλέποντας το υπάρχον ρόστερ είναι φανερό πως ο Στραματσόνι αδιαφορεί εντελώς για το ελληνικό στοιχείο. Ποτέ δεν ήταν τόσο άδειος από Έλληνες παίκτες ο Παναθηναϊκός. Για έναν σύλλογο που το καλοκαίρι του 2013 ξεκίνησε μία προσπάθεια να βγάλει ποδοσφαιριστές από την ακαδημία του, είναι μεγάλο ζήτημα και απόδειξη αποτυχίας ότι σήμερα δεν υπάρχει Έλληνας παίκτης που να έχει θέση στην βασική ενδεκάδα.

Το ελληνικό στοιχείο είναι ανύπαρκτο. O Παναθηναϊκός που αποτελούσε την βάση της Εθνικής το 2004 και πάντοτε είχε τεράστιους Έλληνες ποδοσφαιριστές, έχει στο ρόστερ του καλύτερο Έλληνα ποδοσφαιριστή τον Κουτρουμπή. Είναι τραγικό, αποτελεί κατάντια για τον σύλλογο ότι οι Έλληνες ποδοσφαιριστές που διαθέτει είναι ο Κουτρουμπής, τα αδέρφια Βλαχοδήμου, ο Κοτσόλης, ο Μαρινάκης ο Χουχούμης και μερικά νεαρά παιδιά που ενσωματώθηκαν για να πάρουνε εμπειρίες και να βγει η προετοιμασία.

Ο Γιάννης Αλαφούζος άφησε τον Αντρέα Στραματσιόνι να διώξει όλους τους Έλληνες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν μία μικρή βάση και μία σύνδεση με το παρελθόν. Προσωπικά διατηρώ επιφυλάξεις για το πλάνο, αλλά ακόμα και να προχωρήσει με αξιοπρέπεια δεν είναι εύκολο να δεθεί ο κόσμος με μία ομάδα που δεν έχει καθόλου το εγχώριο στοιχείο.

ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ

Όπως έχουν έρθει τα πράγματα θα είναι σημαντικό να προχωρήσει ο Παναθηναϊκός στην περίπτωση του Χριστοδουλόπουλου, να υπάρχει έστω ένας ποδοσφαιριστής που θα είναι στο επίπεδο της Εθνικής ομάδας.

Δεν είναι λογικό να γεμίσεις μία ομάδα με ξένους παίκτες. Χρειάζεται πάντοτε μία ισορροπία. Και στον Παναθηναϊκό που χτίζεται φοβάμαι πως αν δεν ξεκινήσει καλά η χρονιά, η κατάσταση δεν θα μαζεύεται εύκολα. Αν δεν πάνε καλά τα πράγματα σε μία ομάδα, ο ξένος παίρνει τον μάνατζερ του και ψάχνει για ομάδα, χάνεται, δεν έχει λόγω να λογοδοτήσει σε κανέναν. Ο Έλληνας και οι ποδοσφαιριστές που ξέρουν τον σύλλογο είναι αυτοί που έχουν υποχρέωση να ανατρέψουν την κατάσταση.

Λείπουν οι βάσεις

Είμαι επιφυλακτικός για αυτό που δημιουργεί ο Παναθηναϊκός γιατί βλέπω πως λείπουν οι βάσεις. Πρώτα χτίζεις, δουλεύεις, δημιουργείς κορμό παράγεις νέους παίκτες και στην συνέχεια, προσθέτεις ποιότητα. Στον Παναθηναϊκό συνέβη το εξής:

ΣΤΗΡΙΞΑΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ ΑΛΛΑ...

Μετά την εντυπωσιακή πρώτη σεζόν του εγχειρήματος με Αναστασίου ήρθαν δύο άθλια μεταγραφικά καλοκαίρια. Η βάση δημιουργήθηκε το 2013-14 αλλά σε αυτήν δεν μπήκε η ποιότητα και η προσωπικότητα που έπρεπε για να ανέβει η ομάδα επίπεδο. Το έγκλημα έγινε στην συνολική διαχείριση του αποκλεισμού από την Καμπάλα. Εκεί ο Αλαφούζος λειτούργησε με εντελώς λανθασμένο και αντιφατικό τρόπο.

Στην αρχή, στήριξε έναν προπονητή που ήταν πετυχημένος μέχρι ενός σημείου, αλλά είχε φθαρεί και δεν είχε κάτι άλλο να δώσει. Το περίεργο είναι πως, μόλις τον αντικατέστησε, από κοινού με τον νέο προπονητή ισοπέδωσαν όσα δημιουργήθηκαν επί Αναστασίου.

Ντροπή για την ιστορία

Σίγουρα ο Παναθηναϊκός χρειάζεται ποιότητα και προσωπικότητα. Πρέπει όμως να υπάρχει και ένας κορμός, μία σύνδεση της προηγούμενης με την επόμενη δουλειά. Μια προσπάθεια για να ενσωματωθούν στην πρώτη ομάδα, παίκτες από τις ακαδημίες που θα αναπτυχθούν με δουλειά και εγχώριο στοιχείο.

Σήμερα έχουν μείνει μόνο σαν βάση κορμού οι Μπεργκ, Ζέκα και θα πρέπει να εξεταστεί ο λόγος που κανένας από τις ακαδημίες του Παναθηναϊκού δεν κατάφερε να γίνει βασικός στην πρώτη ομάδα. Οι ομάδες νέων του Παναθηναϊκού που αποτελούσαν το καμάρι και προσέφεραν ποδοσφαιριστές στον σύλλογο, ούτε παίκτες δίνουν, ούτε καλά πάνε στα πρωταθλήματα των μικρότερων κατηγοριών. Δεν μπορεί για αυτό να μην έχει κανένας ευθύνη.

Είναι ντροπή για την ιστορία του συλλόγου οι Έλληνες ποδοσφαιριστές να είναι οι Κουτρουμπής, Κοτσόλης οι Χουχούμης, Μαρινάκης που δεν υπολογίζονται και ιδιαιτέρα και οι ομογενείς Βλαχοδήμοι.

Ο Αντρέα Στραματσιόνι σωστά εισηγήθηκε στον Γιάννη Αλαφούζο πως χρειάζεται να μπει στον Παναθηναϊκό ποιότητα και προσωπικότητα. Το εύκολο όμως είναι να τα ζητήσεις όλα από μεταγραφές. Όταν όμως δεν έχεις και πολλά λεφτά και αναγκαστικά πηγαίνεις σε λύσεις παικτών, που είτε δεν ήταν ικανοί να σταθούν στο υψηλό επίπεδο, είτε τα χρόνια πέρασαν και δεν μπορούν να συνεχίσουν εκεί που ανήκουν το ρίσκο είναι μεγάλο.

Και όταν δεν υπάρχει η βάση, ένας συγκεκριμένος κορμός να στηρίξει αυτή την προσπάθεια, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να δημιουργηθεί χάος, ειδικά αν δεν έρθουν καλά αποτελέσματα στο ξεκίνημα.

Συντήρηση παρά προετοιμασία

Μαθαίνω από την προετοιμασία πως ο Στραματσιόνι το πάει χαλαρά. Πιθανότατα για να έχει φρέσκια στο ξεκίνημα την ομάδα του. Οι προπονήσεις είναι αρκετά ήπιες και ειδικά τους παίκτες που είναι πιο επιβαρημένοι τους πάει με τα νερά τους και τους αφήνει να κάνουν πρόγραμμα της αρεσκείας τους. Για πολλούς, μοιάζει η προετοιμασία περισσότερο σαν πρόγραμμα συντήρησης. Στην πράξη θα κριθεί αν ο Παναθηναϊκός χρειαζόταν αυτό το πλάνο και αυτό το επίπεδο ένταση προπόνησης.

Το καλό για τον Στραματσιόνι είναι πως ο ιδιοκτήτης του Παναθηναϊκού έχει πετύχει να πέσει πολύ ο πήχης των απαιτήσεων. Ήταν και τόσο απογοητευτικός ο Παναθηναϊκός της προηγούμενης σεζόν που φέτος δικαιούται να κριθεί με πολύ χαμηλά στάνταρ.

Αυτό είναι και το χειρότερο που έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια επί ιδιοκτησίας Γιάννη Αλαφούζου. Ο Παναθηναϊκός δεν κρίνεται σαν Παναθηναϊκός και αποσπά εύκολα θετικά σχόλια τα οποία στον χρόνο φαίνεται πόσο μεγάλο κακό του κάνουν.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ

Ο Στραματσόνι μικραίνει τον Παναθηναϊκό