Ben Hur

Από τη μέρα που είδα τον λογαριασμό του provider για το ταξίδι στο Παρίσι, που για τέσσερις μέρες internet έπρεπε να πληρώσω 840 ευρώ, ο ενθουσιασμός μου για τον παγκόσμιο mobile internet που τόσο μπορώ να το χαρώ με το IPad μειώθηκε. Οσο για τον λογαριασμό μιλάμε για έπος Ben Hur.

Ξεκινάμε με τα 840 αλλά η εταιρία σε ένα μήνα κόβει από μόνη της τα 400. Αλλά και πάλι πολλά μου φαίνονται. Κοιτάζω στο αναλυτικό και έχει 200mb. Χριστέ και Απόστολε. Δύο ευρώ Το ένα mb ; Αντε τώρα κουβέντα με τους τεχνικούς της εταιρίας που σαν καλοί τεχνικοί προσπαθούν να σε μπλέξουν με το technical jargon. «Μήπως αντί να συνδεθείτε με το πρόγραμμα At-On χρησιμοποιήσατε το Put - On ;». Οπου σε αυτό το σημείο η ερώτηση είναι η λογική: «Εχετε κάποιο πρόγραμμα που να χρεώνει δύο ευρώ το mb ; Αν έχετε θα αξίζει τα λεφτά του γιατί έχω να το λέω στην υπόλοιπη ζωή μου». Εδώ πέφτει μικρή σιωπή και «μήπως μπορείτε να περιμένετε ένα λεπτό να μιλήσω με κάποιον ;». Μπορώ. Μετά το λεπτό «οχι δεν έχουμε από τέτοιο». «Και τότε πως έγινε η χρέωση;» «Θα σας πάρουμε μέσα στο επόμενο πενθήμερο να σας πούμε».

Τέλος και της δεύτερης πράξης και περιμένω να δω πότε θα πουν «κάναμε λάθος στην πρόσθεση». Οσο για το όνομα του provider δεν το γράφω και δεν θα το γράψω γιατί ποτέ δεν μου άρεσε να δημοσιοποιώ κάτι για εξυπηρέτηση. Γίγας στους γίγαντες ο Πανούτσος όπως και ο Δημητρόφ και δεν ζητάμε χάρες ρε κουφάλες.

Αλλά γιγαντότερος όλων ο Κιμ Ιλ Τζόνγκ – έτσι μου είπαν ότι προφέρεται στα κορεάτικα – που ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ ότι έχει τόσους θαυμαστές στην Ελλάδα. Εμφανίστηκε διψήφιος αριθμός αναγνωστών που μου έστειλαν mail για να πουν ότι προσπάθησαν να επισκεφθούν όπως εγώ την Λαϊκή Δημοκρατία της Bόρειας Κορέας και να δουν από κοντά τα επιτεύγματα του peace loving λαού της. Οσοι το προσπάθησαν, πήραν από τα τρία το βορειότερο, αφού μοιάζει πιο εύκολο να πάρεις πρόσκληση από τον Ομπάμα για να κοιμάσαι στον Λευκό Οίκο από το να σε αφήσει ο Τζονγκ να επισκεφθείς τη χώρα του.

Βολευόμαστε λοιπόν με την τέχνη. Με θέμα την Βόρεια Κορέα υπάρχει ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ που μου έστειλε ο αναγνώστης Μ.Χ και ακόμα πιο ψαγμένο ένα άλλο ντοκιμαντέρ που λέγεται «Red Chapel» που το έμαθα από τον αναγνώστη Δ.Σ. Τρεις Δανοί επισκέπτονται την Βόρειο Κορέα για να παίξουν μιούζικαλ. Το τρέιλερ υπάρχει στο youtube αλλά ολόκληρη η ταινία δεν εμφανίζεται πουθενά, ούτε αγοραστή, ούτε σε torrent, ούτε σε rapidhare.

Μετά το overdose από Βόρεια Κορέα να θυμίσω ότι για όλους εμάς που αγαπάμε το πραγματικό ποδόσφαιρο, Βύζας και Τρίκαλα συγκρούονται το Σάββατο στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης για την άνοδο στην Β’ Εθνική. Ότι πιο hard core από την εδώ πλευρά του Rocco Siffredi. Οποιος έχει δει ματς ανόδου ντάλα ζέστη με καταλαβαίνει. Τελευταίο μπαράζ που έχω δει ήταν, Ιούνιο του 2007, στο γήπεδο του Περιστερίου ανάμεσα στην Ρόδο και τον Ολυμπιακό Βόλου. Ορθιος στους 35 βαθμούς, μέσα στον ήλιο είχα φτάσει σε τέτοιο χάλι που μέχρι ο Ζαντέρογλου δεν άντεχε με λυπήθηκε και σηκώθηκε από τη θέση του να μου την δώσει. Ετσι όμως πρέπει να παίζεται το πραγματικό ποδόσφαιρο. Να σε λυπάται και ο Ζαντέρογλου.