Κοντό σορτς αλληλούια

Η μόδα των σορτς, το σπασουάρ και οι συντηρητικές φανέλες των εθνικών ομάδων.

Κοντό σορτς αλληλούια
Ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα της γενιάς μου ήταν το κοντό σορτσάκι και η αμουστακοποίηση του ελληνικού αθλητισμού. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’50 αθλητής σήμαινε να έχει και μουστάκα και να φοράει λευκό σώβρακο από βατίστα replica του στρατιωτικού. Κάπου λοιπόν κοντά στο 1960 τα μουστάκια είχαν αρχίσει να εξαφανίζονται. Ταυτόχρονα τα σώβρακα κόνταιναν.

Πρωτοπόροι ήταν οι μπακετμπολίστες που πιάνανε πιο γρήγορα τα μηνύματα που ερχόντουσαν από την Αμερική, αλλά και από κοντά βρισκόντουσαν οι ποδοσφαιριστές. Οπου όπως κάθε σημαντική μόδα το κόντεμα του σώβρακου δεν πήρε χρόνια, αλλά δεκαετίες. Χρειάστηκαν περίπου 25 χρόνια για να φτάσουμε στα πιο κοντά σορτσάκια της ιστορίας που πρέπει να φορέθηκαν κάπου στα μέσα της δεκαετίας του ’80 με κλασικές φιγούρες που έρχονται στο μυαλό τον Γκάλη και τον Αναστόπουλο.

Επειδή όμως το σορτσάκι δεν σήκωνε και άλλο κόντεμα, εκτός αν οι παίκτες άρχισαν να παίζουν με στρινγκ, άρχισε να μακραίνει και πάλι. Στα 25 χρόνια που μεσολάβησαν, οι παίκτες με μπροστάρηδες πάλι τους μπασκετμπολίστες, κατέβασαν το σορτς τόσο πολύ που έφτασε να μοιάζει με πειρατικό παντελόνι ή κοντή πυτζάμα. Τώρα λοιπόν έχω την αίσθηση ότι το σορτσάκι αρχίζει και πάλι να ανεβαίνει. Όπως και την πρώτη φορά το ’60 όχι κόβοντας πόντους αλλά χιλιοστά.

Καλύτερη εικόνα θα υπάρξει στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Νότιας Αφρικής που θα εμφανιστούν τα σορτσάκια από όλες τις χώρες. Όπως και θα υπάρξει εικόνα και στις νέες σχεδιάσεις στις φανέλες παρ’ όλο που οι εταιρίες στις φανέλες των εθνικών ομάδων είναι κομμάτι συντηρητικές.

Ενδυματολογικά, ενδιαφέρον έχει και ο τερματοφύλακας της Νότιας Κορέας, ο Λι Γουν Γουάε, που όπως λένε παίζει φορώντας πάντα μακρύ παντελόνι φόρμας. Η μόδα με τα μακριά παντελόνια φόρμας για τους τερματοφύλακες είναι 70s όσο δεν παίρνει. Με κλασικότερες φιγούρες κάτι μακρυπαντέλονους τερματοφύλακες της DDR, που το μακρύ δεν πρέπει να το βγάζανε ούτε στο κρεβάτι.

Το αξεσουάρ που εξαφανίστηκε στην δεκαετία του ’60 ήταν το σπασουάρ. Επειδή οι νεότεροι δεν θα το ξέρουν, το σπασουάρ ήταν ένα στρινγκάκι που φόραγαν οι ποδοσφαιριστές κάτω από το σώβρακο την εποχή που τα σλιπ δεν είχαν γίνει δημοφιλή. Αν κάτω από το ποδοσφαιρικό σώβρακο οι παίκτες φόραγαν και άλλο κοινό σώβρακο θα ήταν σαν την θεία την Αμερσούδα από το γνωστό τραγούδι. Οπότε φόραγαν το σπασουάρ, που ήταν ότι πιο kinky κυκλοφορούσε στα γήπεδα, και βολευόντουσαν. Το ξέρω ότι είναι λίγο δύσκολο να φανταστεί κάποιος τον Κώστα Νεστορίδη ή τον Ηλία Ρωσσίδη να κυκλοφορούν με στρινγκ, αλλά αυτή ήταν η αλήθεια.

Τώρα μια βοήθεια από το κοινό: Πριν το Μουντιάλ του 2002 είχε κυκλοφορήσει ένα mail το οποίο αναφερόταν στο πόσο μημουάπτου έχουν γίνει οι παίκτες της Εθνικής Αγγλίας. Μου ήρθε στο μυαλό από μία αναφορά που είχε ότι οι σημερινοί παίκτες φοράνε μεταξωτά σορτσάκια ενώ ο Στάνλεϊ Μάθιους έπαιζε με σώβρακο που είχε ράψει από το μάλλινο της χλαίνης που φόραγε στον στρατό. Αν κάποιος το έχει διατηρήσει ή μπορεί να το βρει ας μου το στείλει στο mail και θα μεταφράσω κάποια κομμάτια που έχουν φοβερή πλάκα.

News 24/7

24MEDIA NETWORK