Έσωσε την αξιοπρέπειά της

Στο διάστημα ανάμεσα στο 60ο και το 80ο λεπτό η Εθνική Ελλάδας έσωσε την αξιοπρέπειά της. Στα υπόλοιπα, όμως, 70 λεπτά έχασε τα αβγά και τα πασχάλια.

Στο πρώτο γκολ των Κορεατών μέτρησε η ακατανόητη απόφαση του Οτο Ρεχάγκελ να βάλει τερματοφύλακα τον Αλέξανδρο Τζόρβα, με τον Σωτήρη Κυργιάκο στον πάγκο. Οσοι παρακολουθούν από κοντά το ελληνικό πρωτάθλημα –και ο Ρεχάγκελ δεν συγκαταλέγεται σε αυτούς– ξέρουν ότι ο Τζόρβας έχει πρόβλημα στις ψηλές σέντρες, γεγονός που επισήμανε και ο Τεν Κάτε σε πρόσφατη συνέντευξή του, ενώ ο Κυργιάκος είναι ο καλύτερος Ελληνας αμυντικός στις κεφαλιές.

Το ότι η μπάλα περνάει στα δύο μέτρα παράλληλα με τη γραμμή της μικρής περιοχής, με τον Τζόρβα να κάνει ένα βήμα μπρος και ένα πίσω, τον Κατσουράνη να είναι ο μόνος που πηδάει για κεφαλιά στις θέσεις των στόπερ και τους άλλους να κολλάνε, δείχνει το πρόβλημα στη σύνθεση της άμυνας. Αν ο Ρεχάγκελ ήθελε να αλλάξει το δίδυμο Κυργιάκου –Αβραάμ, που δεν τράβηξε στα φιλικά και λέγεται ότι δεν έχουν καλή σχέση, υπήρχαν τα δίδυμα Κυργιάκου – Τζόρβα ή Αβραάμ - Χαλκιά. Το δεύτερο γκολ ήταν μια ευκαιρία να ακουστεί η φράση "από λάθος του Βύντρα" και στις ασιατικές γλώσσες. Ο Βύντρα είναι ένας πολύ καλός αμυντικός, αλλά πάντα επίφοβος να κάνει τη... βυντριά. Δηλαδή το αναπάντεχο λάθος. Στην φάση του δευτέρου γκολ χάνει την μπάλα στο κοντρόλ ένα - δύο μέτρα προς το δεξί του πόδι. Πανικοβάλλεται, χάνει σχετικά την ισορροπία του και τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Συμπέρασμα στο οποίο θα κατέληγαν όσοι παρακολουθούν ελληνικό πρωτάθλημα, είναι ότι σε τέτοιο ματς -ματς δηλαδή που πρέπει να κερδίσεις- αν θέλεις τον Βύντρα βάλε τον τουλάχιστον στα δεξιά, να έχει κάποιον να τον καλύπτει.

Το πόσο ανύπαρκτη είναι η παρακολούθηση των διεθνών φαίνεται και από τη χρησιμοποίηση του Πατσατζόγλου. Ο Πατσατζόγλου έρχεται από μέτρια σεζόν στο όχι και top class πρωτάθλημα της Κύπρου. Επίσης δεν ήταν, δεν είναι και ούτε θα γίνει το "μηχανάκι" που θα καλύπτει στο κέντρο. Στην ερώτηση γιατί έπρεπε να μπει ο Πατσατζόγλου να καλύψει το κενό του Κατσουράνη όταν στο δεύτερο ημίχρονο αυτός χρειάστηκε να προωθηθεί, σταματάει το μυαλό του –μη Γερμανού- ανθρώπου.

Τα του δευτέρου ημιχρόνου, όπου ο Σαμαράς βρέθηκε να παίζει δεξιό, εσωτερικό αμυντικό χαφ ή ότι έγιναν οι τρεις αλλαγές και ο Γκέκας συνέχισε τραυματίας αδυνατώντας να πρεσάρει, είναι αστεία πράγματα.

Χωρίς να είναι ομάδα με μεγάλη ποιότητα, με αδυναμίες κυρίως στα χαφ, η Εθνική θα μπορούσε να χτυπήσει το ματς απέναντι σε έναν αντίπαλο που επίσης τον έπιανε μπότζι στην άμυνα. Το έχασε από τις επιλογές στη σύνθεση, που με σβουράκι του "πάρτα όλα" να είχαν γίνει, μεγαλύτερη λογική θα είχαν και από έλλειψη φρεσκάδας. Με την πίεση των 20 λεπτών του δευτέρου ημιχρόνου είναι παρήγορο ότι δεν έχασε την αξιοπρέπεια της, αλλά απέναντι στη Νιγηρία και την Αργεντινή οι καταστάσεις θα γίνουν πιο άγριες.