Δεν υπάρχει μόνο ένας Schmeichel στην ιστορία του ποδοσφαίρου

Ο Zastro ακτινογραφεί την περίπτωση του Kasper Smeichel. Ο Δανός διεθνής γκολκίπερ της Λέστερ που έζησε στη σκιά του πατέρα του και βλέπει -έστω και αργά- τη δικαίωση να έρχεται.

Δεν υπάρχει μόνο ένας Schmeichel στην ιστορία του ποδοσφαίρου

Από οκτώ ετών παρατηρεί τους γύρω του και τους ακούει να ψιθυρίζουν "είναι ο γιος του Peter Smeichel". Ο μεγάλος Δανός, ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες όλων των εποχών, γεννήθηκε στο Gladsaxe, δέκα χιλιόμετρα βόρεια της Κοπεγχάγης και το middle name του είναι Boleslaw γιατί ο πατέρας του ήθελε να τιμήσει την πολωνική καταγωγή του. Ο Peter πήρε τη δανέζικη υπηκοότητα μετά τα επτά του χρόνια, το 1970, μερικά χρόνια αργότερα άρχισε να πιστοποιεί το ταλέντο στην Hvidovre, πάλαι ποτέ κραταιά ομάδα στη (δεύτερη) πατρίδα του και όταν το 1986 υπέγραψε στην Brondby, γεννιόταν ο πρώτος του γιος, ο Kasper.

Δεν υπάρχει μόνο ένας Schmeichel στην ιστορία του ποδοσφαίρου

To μονοπάτι ήταν δύσβατο, πιο μακρύ απ’ όσο έπρεπε να είναι. Σε καμία περίπτωση τόσο μακρύ όσο του γιου του, που ήταν καταδικασμένος να ζει στη σκιά του πατέρα του, αναγκασμένος να αποδεικνύει κάθε μέρα που περνά ότι είναι αυτόφωτος και όχι "ο γιος του Peter". Η αποστολή ήταν εξ ορισμού δύσκολη, θα λύγιζε οποιονδήποτε. Τέσσερα χρόνια στην Brondby, ισάριθμα πρωταθλήματα. Οκτώ χρόνια στη Manchester United, πέντε πρωταθλήματα Αγγλίας, ένα Champions League, πολλά Κύπελλα. Δύο σεζόν στην Sporting στα στερνά του, κι εκεί πρωτάθλημα.

Δεν υπάρχει μόνο ένας Schmeichel στην ιστορία του ποδοσφαίρου
MANCHESTER, ENGLAND - MAY 1:  Peter Schmeichel of Manchester United celebrates winning the Premiership Title with his son, during the Homecoming Parade through Manchester on May 1, 1994.  (Photo by John Peters/Manchester United via Getty Images)
MANCHESTER, ENGLAND - MAY 1: Peter Schmeichel of Manchester United celebrates winning the Premiership Title with his son, during the Homecoming Parade through Manchester on May 1, 1994. (Photo by John Peters/Manchester United via Getty Images) MAN UTD VIA GETTY IMAGES

Με την Εθνική Δανίας το μοναδικό τρόπαιο στην ιστορία, εκείνο που "μαζεύτηκαν από τις παραλίες και το πήρανε". Σωτήριον έτος 1992, χρονιά που γεννήθηκε η Cecilie, η αδερφή του Kasper, που σήμερα ζει ήσυχα στη Δανία.

Το "βάπτισμα του πυρρός"

Για εκείνο το έπος της Σουηδίας, διοργανώθηκε ένα επετειακό παιχνίδι δέκα χρόνια αργότερα, το 2002 στο Nykοping, με σύσσωμη την ομάδα της Δανίας, όλα τα αστέρια που μέχρι να έρθει η δική μας Εθνική το 2004 στην Πορτογαλία, ήταν οι προφήτες του μεγαλύτερου ποδοσφαιρικού θαύματος από καταβολής Euro.

Peter Schmeichel og s¯nnen Kasper nyder solen i Estoril i Portugal.
Peter Schmeichel og s¯nnen Kasper nyder solen i Estoril i Portugal. POLFOTO

Ο Kasper ήταν 16 χρονών, ο πατέρας του τον είχε πάρει μαζί του και στον πάγκο. Στα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου ο Peter πρέπει να βγει, ο προπονητής γυρίζει στο μικρό στον πάγκο: "θες να μπεις;" Ο μικρός σαστίζει, δεν το περίμενε, δεν μπορούσε να πιστέψει ότι στην εφηβεία του θα προστατεύει το τέρμα της Εθνικής ομάδας, έστω και σε αγώνα επίδειξης, με το μεγάλο Lars Olsen λίμπερο μπροστά του, με τους ήρωες των παιδικών του χρόνων συμπαίκτες.

Δεν υπάρχει μόνο ένας Schmeichel στην ιστορία του ποδοσφαίρου
© PA

Όταν ο διάσημος πατέρας του υπερασπιζόταν την εστία των "λιονταριών" της Λισσαβόνας, ο Kasper στα 14 ξεκίνησε να πρωτοπαίζει κι εκείνος ποδόσφαιρο. Ήταν δεκατεσσάρων, του άρεσε να παίζει στην επίθεση, "όπως ο Καντονά", ο ποδοσφαιριστής που θαύμαζε πιο πολύ απ’ όλους σε εκείνη την τρομακτική Manchester United που μετείχε ο πατέρας του. Δεν χρειάστηκε να περάσει πάνω από εξάμηνο, έως ότου να γίνει απολύτως αντιληπτό, πως η θέση του ήταν κάτω από τα γκολποστς. Δεν το ζήτησε, δεν το κυνήγησε, τον πήγε από μόνη της η μοίρα, το πεπρωμένο, η κληρονομιά του. Καταδικασμένος να αιωρείται στην αιωνιότητα μεταξύ της απογοήτευσης και της υπερδιέγερσης, σε μια ακατανόητη στους πολλούς εσωτερική αναγκαιότητα να αποδείξει ότι παίζει με την αξία του και όχι από καπρίτσιο.

Η τελευταία φανέλα που φόρεσε ο πατέρας του ήταν η "μισητή" των Citizens, είχε ραμένο στο μέρος της καρδιάς το αρχαίο λατινικό ρητό Superbia in Proelio, η περηφάνια στη μάχη. Ήταν η σεζόν 2002/03 η City μόλις είχε προβιβασθεί στην Premiership, ήταν απλώς η δεύτερη ομάδα του Manchester, πολύ μακριά από πετροδόλαρα και σεΐχηδες.

Ο μικρός θα εγγραφεί στις ακαδημίες της City, την επόμενη σεζόν που ο μεγάλος πατέρας του αποχωρεί, εκείνος γίνεται επαγγελματίας, θα έλεγε κανείς ότι έγινε επίτηδες, απεναντίας ήταν ένα ακόμη παιχνίδι της μοίρας για το μικρό Kasper. Αντιμετωπίζει αν όχι τη χλεύη, το σκεπτισκισμό των περισσότερων. Δεν τον εμπιστεύονται ποτέ όπως μαρτυρούν οι πέντε δανεισμοί σε μια τριετία. Ο Kasper γυρίζει όλο το νησί, περνάει από τη Σκωτία, την Ουαλία, προτού τον αφήσουν – επιτέλους – να αναπνεύσει και τον πουλήσουν στη Notts County.

Είναι ήδη 23 ετών, θα έπρεπε ήδη "να παίζει". Το αρχαιότερο cub στον κόσμο ξεκινά με τους καλύτερους οιωνούς, στην ιδιοκτησία την Munto Finance, μια θυγατρική της Qadbak Investments που είχε εμφανιστεί σαν τυφώνας και επιζητούσε την εξαγορά και της Sauber BMW στη Φόρμουλα 1. Το όνειρο κράτησε σκάρτους τέσσερις μήνες, από τα πολυτελή ιδιωτικά αεροπλάνα, η ομάδα βρέθηκε να χρησιμοποιεί το λεωφορείο της γραμμής, οι ποδοσφαιριστές έμεναν απλήρωτοι, στο έλεος της οικονομικής αναλγησίας. Προβιβάστηκαν στην Football League One, αλλά τα μεγάλα συμβόλαια που είχε υπογράψει η Munto δεν τα σήκωνε η καινούρια ιδιοκτησία. Ο Kasper και πάλι έπρεπε να αποχωρήσει, ήταν πάλι από εκείνους που "περίσσευαν".

Δεν υπάρχει μόνο ένας

Πάει στη Leeds, ξαναφεύγει το καλοκαίρι, δεν στεριώνει πουθενά, δεν τον εμπιστεύονται πουθενά, είναι ο "γιος του Peter". Είναι 25 ετών κιόλας και έχει προλάβει να γράψει μόλις μια συμμετοχή στην Premiership, θεωρείται ήδη ένας γυρολόγος των βρετανικών γηπέδων, ένας spare goalkeeper προπονήσεων, χρήσιμος μόνο για δεύτερος. Η συμφωνία με τη Leicester τον Ιούνιο του 2011, είναι η ευκαιρία. Τον ζήτησε και τον απέκτησε μετά από αρκετή πίεση ο Sven Goran Eriksson, o ίδιος προπονητής που εισηγήθηκε τον προβιβασμό του στους επαγγελματίες και στη Manchester City. Πέντε χρόνια αργότερα, εκείνη η επιλογή επιτρέπει στον Kasper Schmeichel να ζει το δικό του παραμύθι με τις Foxes, του δίνει το αναφαίρετο δικαίωμα να φωνάζει στον κόσμο ότι δεν υπάρχει μόνο ένας Schmeichel στην ιστορία του ποδοσφαίρου.

File Photo: Leeds United are reportedly considering an offer from Leicester City of £1m for goalkeeper Kapser Schmeichel

Notts County's goalkeeper Kasper Schmeichel chats with director of football Sven Goran Eriksson at todays training session
File Photo: Leeds United are reportedly considering an offer from Leicester City of £1m for goalkeeper Kapser Schmeichel Notts County's goalkeeper Kasper Schmeichel chats with director of football Sven Goran Eriksson at todays training session EMPICS SPORT

Ο πατέρας του είναι 53, έχουν περάσει ήδη 13 ολόκληρα χρόνια από τότε που σταμάτησε το ποδόσφαιρο σε ηλικία 40 ετών, προσπαθεί να παγιωθεί στην τηλεόραση, πότε σχολιάζοντας αγώνες στην ITV και στο SkySports και πότε παρουσιάζοντας λογής τηλεπαιχνίδια ή συμμετέχοντας σε reality. Όταν ο Kasper πάλευε να καθιερωθεί στην Darlington το 2006, ο πατέρας του συμμετείχε στην αγγλική version του Dancing with the Stars. Κάπου εκεί κατάλαβε και ο ίδιος ο Peter ότι ο γιος του θέλει στα σοβαρά να γίνει ποδοσφαιριστής, κάπου τότε "χώνεψε" και ο ίδιος ότι ο "μικρός" είναι ένας καλός τερματοφύλακας. Πείστηκε μετά από μια έξοδο γεμάτη άγνοια κινδύνου εναντίον της Lincoln, όταν ο Kasper βγήκε αψηφώντας τον κίνδυνο τραυματισμού για να διώξει με τις γροθιές. Χτύπησε αλλά συνέχισε, βοήθησε την ομάδα να κερδίσει και μετά το τελευταίο σφύριγμα στράφηκε στο ιατρικό team για να εξεταστεί ο ταλαιπωρημένος καρπός του.

Το 2008 ο πατέρας παρουσίαζε το reality Dirty Jobs μεταξύ των υπογείων του Παρισιού και των ανθρακωρυχείων της Βαρσοβίας, αλλά η προσοχή του ήταν στραμμένη στην Coventry που ο γιος του πάλευε να καθιερωθεί. Ο Kasper πάλευε όσο κανείς, αναζητούσε τον πατέρα του για να βρει τη δύναμη να συνεχίσει αφού ότι κι αν έκανε, δεν τον υπολόγιζαν ως βασικό στέλεχος. Η αναγνώριση απείχε μίλια μακριά ακόμα, ο μικρός που δεν ήταν πια τόσο μικρός, είχε βιώσει στο πετσί του πια ότι η δική του καταξίωση θα έλθει μόνο μέσα από ένα μικρό θαύμα. Από τα 12 θυμάται να δίνει την ίδια άνιση μάχη μιας "κανονικής" ζωής, έβλεπε τα άλλα παιδιά και μέσα του ζήλευε το γεγονός ότι ζουν φυσιολογικά, μπορούν και κάνουν απλά, καθημερινά πράγματα. Εκείνος όχι, ποτέ.

Ήταν τεσσάρων όταν η οικογένεια ξενιτεύτηκε στο Manchester από τη Δανία, οι απαιτήσεις της United απομάκρυναν τον πατέρα του, ο οποίος όντας ιδιαιτέρως συνεπής και φιλόδοξος, προσάρμοσε τη ζωή του στην ομάδα και όχι στις ανάγκες της οικογένειάς του. Όλα ήταν ποδόσφαιρο και με τη θετική και την αρνητική χροιά, ευτυχώς υπήρχε ο συνομήλικος γιος του Steve Bruce, ο Alex και σαν παιδί/έφηβος, ο Kasper είχε και έναν άνθρωπο κοινών ενδιαφερόντων και κοινής αφετηρίας. Με τον Alex ξαναβρέθηκαν άντρες πια στη Leeds, η φιλία τους ήταν και είναι πολύ δυνατή, το αδιόρατο δράμα τους κοινό. Το 2007 άκουγε ήδη τον πατέρα του σε συνεντεύξεις να ισχυρίζεται ότι "δεν ασχολείται με το γιο, επειδή δεν θέλει να τον πιέσει". Ήταν διαρκή χτυπήματα αυτά για τον Kasper, να βλέπει σε μια οθόνη τον πατέρα του να εξηγεί πόσο βαρύ είναι το όνομα Schmeichel και ότι δεν έχει καμία προσδοκία "επειδή δεν θέλει να τον πιέσει".

Παραδέχτηκε το λάθος

Ο Peter πρόσφατα αναφέρθηκε σε εκείνους τους χειρισμούς, παραδέχτηκε το λάθος, πλέον ομολογεί και ο ίδιος ότι σιχαινόταν εκείνη τη σκιά πάνω από το γιο του, παρόλο που ήταν η δική του. Αντιλαμβάνεται ότι ο τρόπος του να λειτουργήσει σαν ασπίδα δεν ήταν ο ενδεδειγμένος, δεν βοήθησε πουθενά τον Kasper εκείνη η αδιαφορία προκειμένου να μην αισθανθεί πίεση. Η πίεση ήταν και είναι δεδομένη όταν είσαι ο γιος του Schmeichel, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να σε εγκαταλείψουν όλοι προκειμένου να τα καταφέρεις εντελώς μόνος. Γκολ σε προπόνηση έβαζε για πλάκα ο Kasper και ο Τύπος αμέσως έσπευδε να θυμίσει το γκολ του πατέρα, εκείνο κόντρα στη Wimbledon για το Κύπελλο Αγγλίας που δεν μέτρησε ποτέ. Κάθε που ο Kasper πραγματοποιούσε μια εκπληκτική εμφάνιση και χάριζε βαθμούς, ξεπηδούσαν τα poll στα sites, σαν εκείνο του περασμένου Φεβρουαρίου στη Δανία με το αιώνιο ερώτημα "πιστεύετε ότι θα καταφέρει ο Kasper να φτάσει ποτέ στα επίπεδα του πατέρα του;".

Ο Kasper Schmeichel σήμερα κοντεύει τριάντα. Εξακολουθεί να ζει στη σκιά του πατέρα του και έμαθε – πια – να ζει μ’ αυτό. Είναι ο βασικός τερματοφύλακας της Εθνικής Δανίας και εκ των μεγάλων πρωταγωνιστών του θαύματος της Leicester στην Αγγλία.

"WATFORD, ENGLAND - MARCH 05: Claudio Ranieri Manager of Leicester City congratulates Kasper Schmeichel after their 1-0 victory in the Barclays Premier League match between Watford and Leicester City at Vicarage Road on March 5, 2016 in Watford, England.  (Photo by Michael Regan/Getty Images)"
"WATFORD, ENGLAND - MARCH 05: Claudio Ranieri Manager of Leicester City congratulates Kasper Schmeichel after their 1-0 victory in the Barclays Premier League match between Watford and Leicester City at Vicarage Road on March 5, 2016 in Watford, England. (Photo by Michael Regan/Getty Images)" "GETTY IMAGES"

Έχει παντρευτεί, έχει δυο παιδιά, είναι κάθε άλλο παρά "φάντασμα" όπως το ομώνυμο χολιγουντιανό καρτούν, παρόλο που σχεδόν άπαντες επιμένουν να τον λογίζουν ως τέτοιο. Δεν έχουν περάσει ούτε τρεις μήνες από τότε που αποφάσισε επιτέλους να μιλήσει σε μια συνέντευξή του και να ξεσπαθώσει: "ακόμη με κρίνουν σαν γιο". Είναι τρομερό πόσο του έτρωγε τα σωθικά αυτή η ιστορία, πόσο στείρα είναι αυτή η σύγκριση και πόσο άδικος ο αυτόματος συνειρμός με τον πατέρα του. Είναι μία από τις εκφάνσεις του ποδοσφαίρου που καταστρέφει καριέρες και προσωπικότητες.

Τώρα δικαιώνεται

Μόλις τον τελευταίο καιρό, με τα αφιερώματα στο θαύμα της Leicester να αυξάνονται, ο κόσμος ανακαλύπτει την ξεχωριστή προσωπικότητα του Kasper Schmeichel, τον πολύ πιο ήρεμο χαρακτήρα του, τη διαφορετικότητα του παιχνιδιού του παρόλο που αγωνίζεται στην ίδια θέση με τον πατέρα του. Δεν είναι το τέρας φυσικής δύναμης, δεν έχει τις extreme αντιδράσεις του Peter, δεν διακατέχεται από εκείνο το σύνδρομο μαζοχισμού και δεν είναι επιτηδευμένος στο παιχνίδι του. Δεν είναι ένας ποδοσφαιρικός οσιομάρτυρας όπως πλάσαρε τον εαυτό του ο πατέρας του. Όταν η Leicester ήταν ακόμη στην Championship, ο Kasper ήδη δήλωνε ικανοποιημένος από την καριέρα του, στόχευε στη βήμα-βήμα κατάκτηση της αναγνώρισης και της επιτυχίας. Σχεδόν ενοχλημένος, αδιαφορούσε για τα λόγια και τις απαιτήσεις που είχαν από εκείνον οι υπόλοιποι.

Δεν υπάρχει μόνο ένας Schmeichel στην ιστορία του ποδοσφαίρου

Σήμερα όλοι τον αναζητούν για το θαύμα της Leicester, γι’ αυτό που ποτέ δεν έκανε ο πατέρας του αγωνιζόμενος στη Manchester United και όχι στην ταπεινή Leicester. Η φετινή πορεία των Αλεπούδων, δεν πιστώνεται ούτε στο Ranieri όπως μας αρέσει λόγω Εθνικής να γράφουμε, ούτε στον διάττοντα αστέρα Jamie Vardy, ούτε στον Ταϋλανδέζο ιδιοκτήτη με το όνομα-γλωσσοδέτη Vichai Srivaddhanaprabha. Φέτος η μοίρα ξεπληρώνει το χρέος της στον Kasper Schmeichel, το καταδεικνύουν τα 12 clean sheets που τόσο αγαπούν οι Άγγλοι μέχρι στιγμής στη σεζόν, το ήρεμο leadership του ξανθομάλλη Δανού τώρα που το πράγμα έχει παρασοβαρέψει και οδεύουμε ολοταχώς για τη μεγαλύτερη έκπληξη στην ιστορία της Premiership από τότε που τα οικονομικά έγιναν σχεδόν εξωπραγματικά για τα ποδοσφαιρικά δεδομένα. Ο Kasper (ξανα)ρωτήθηκε από έναν δημοσιογράφο στη μεικτή ζώνη σχετικά με τον Peter. Η απάντησή του ήταν αφοπλιστική: "το 2009 όταν του ανακοίνωσα ότι θέλω να γίνω επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, με ρώτησε σε ποιους τομείς θέλω να με βοηθήσει, αν τον προτιμώ ως προσωπικό προπονητή ή μέντορά μου. Του απάντησα ότι τον προτιμώ δίπλα μου σαν πατέρα μου".

News 24/7

24MEDIA NETWORK