Θέλω το παιδί μου πίσω...

Αγαπητοί φίλοι,

Μην βιαστείτε να βγάλετε λανθασμένα συμπεράσματα από τον τίτλο προτού διαβάσετε και τη συνέχεια. Γιατί σίγουρα δεν πρόκειται για δακρύβρεχτο γράμμα ενός απελπισμένου πατέρα που του απήγαγαν το παιδί του. Αυτό που θα περιγράψω έχει κάποια δόση παρά...πόνου αλλά πρόκειται απλά για ένα κοινωνικό-αθλητικό φαινόμενο που τα τελευταία χρόνια μαστίζει αρκετές Ελληνικές οικογένειες.

Κυριακή 16/12/2007 (Βράδυ)

Ο 5χρονος γιος μου πληροφορείται ότι η ομάδα μας (ΑΕΚ) έχασε από τον Ολυμπιακό (και πάλι). Και με ρωτάει γιατί, τι έφταιξε. Απάντηση δεν πήρε.

Δευτέρα 17/12/2007 (Πρωί)

Ο γιος μου ηλικίας 5 ετών ξεκινά για το σχολείο του (νηπιαγωγείο). Χαιρετά τη μαμά του, εμένα και τον Μπλάνκο (Ζορρό) που τον έχει βάλει ο ίδιος σε φωτογραφίες αποκόμματα εφημερίδων στο προσκέφαλο του κρεβατιού του.

Δευτέρα 17/12/2007 (Μεσημέρι)

Ο γιος μου επιστρέφει από το σχολείο τραγουδώντας τον ύμνο του Oλυμπιακού, ξεκρεμάει τις φωτογραφίες του Μπλάνκο!

Δευτέρα 17/12/2007 (Απόγευμα)

Γυρίζω από τη δουλειά. Ο γιος μου δηλώνει ανακουφισμένος ότι είναι πλέον Ολυμπιακός γιατί οι συμμαθητές του δεν θα τον κοροϊδεύουν που η ομάδα του πάντα χάνει από του "κόκκινους".

Τι να πω σε αυτό το παιδάκι; Αυτό δεν γνώρισε την ΑΕΚ Μπάρλου, Μαύρου, Μπάγεβιτς, Μανωλά, Σαβέφσκι. Αυτό δεν είδε τον Τάκη και τον Όκο να καρφώνουν τον Ταληκριάδη ένα ανοιξιάτικο βράδυ στο ΟΑΚΑ. Αυτό δεν είδε επίσης τα πρωταθλήματα και τις νίκες που ακολούθησαν εκείνης της βραδιάς. Αυτό δεν μπήκε ποτέ στη Σκεπαστή και να του σηκωθεί η τρίχα «κάγκελο». Αυτό δεν καταλαβαίνει ακόμα από ιστορία, Βυζάντιο, δικέφαλα εμβλήματα, περηφάνια, προσφυγιά. Αυτό θέλει μόνο η ομάδα του να παίζει και να νικάει σαν ΑΕΚ.

Αν λοιπόν θέλω την ΑΕΚ πρωταθλήτρια πρώτον και νικήτρια με στόφα και χαρακτήρα μεγάλης ομάδας δεύτερον είναι γιατί αξιότιμοι κύριοι Φερέρ, Νικολαϊδη, Ριβάλντο, Ζήκο και λοιποί παίκτες είναι γιατί ΘΕΛΩ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΠΙΣΩ. Όπως φαντάζομαι θέλουν τα παιδιά τους πίσω και αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες ΑΕΚΤΖΗΔΕΣ πατεράδες ακόμα, που κατά τη τελευταία δεκαετία τα έχασαν και εκείνοι.

Σας παρακαλώ κάντε την ΑΕΚ και πάλι ΑΕΚΑΡΑ και όχι ΑΕΚΑΚΙ όπως μας λένε και οι άσπονδοι φίλοι μας Ολυμπιακοί και Παναθηναϊκοί. Δεν χρειαζόμαστε παιχταράδες ή άλλον προπονητή, χρειαζόμαστε νοοτροπία και ψυχολογία νικητή. Χρειαζόμαστε όμως πιο πολύ από όλα τα μελλοντικά κιτρινόμαυρα βλασταράκια να γυρνάνε από το σχολείο τους με το κεφάλι ψηλά…… και να μεταλαμπαδεύουν με τη σειρά τους ΤΗΝ ΙΔΕΑ στις επόμενες γενιές.

Φιλικά
Ένας απλός πατέρας