Η κουλτούρα Νικολαϊδη

Η κουλτούρα Νικολαϊδη
Το ματς-τελικός για την ΑΕΚ είχε μόλις τελειώσει και μετά το 1-1 με τον Παναθηναϊκό είχε ουσιαστικά τελειώσει για φέτος και το κεφάλαιο πρωτάθλημα για τον δικέφαλο. Ένα πρωτάθλημα που με τόσο στόμφο είχε ξανά και ξανά διατυπωθεί από όλους τους ανευθυνοϋπεύθυνους στην ομάδα ότι αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά που τελικά για ακόμα μια χρονιά θα καταλήξει κατά πως φαίνεται σε άλλες πολιτείες...

Kαθόμουνα απογοητευμένος μετά το ματς στη θέση μου, εκεί κάπου στα ψηλά της θύρας 12 και γκρίνιαζα στους μόνιμους διπλανούς μου (τώρα με τα διαρκείας μας προέκυψε αναγκαστικά στο γήπεδο και ο όρος της "γειτονιάς" των φιλάθλων) για την συνεχιζόμενη ανικανότητά μας για κατακτήσεις τροπαίων. "Καλά, τι φωνάζεις" πετάγεται ένας τύπος 5 θέσεις δεξιά μου, "με τον πρώτο έπαιζες, δεν είναι και αποτυχία η ισοπαλία"!!!

Αυτό ήταν, τα πήρα για τα καλά και ξέσπασα πάνω του. Στην αρχή νόμιζα πως ήταν Παναθηναϊκός που είχε έρθει κρυφά να δει την ομάδα του, μετά θυμήθηκα πως η 12 κατοικείται μόνο από κατόχους θέσεων διαρκείας και πραγματικά απόρησα...

Είναι δυστυχώς πραγματικότητα πως εμείς οι ΑΕΚτζήδες έχουμε μαλακώσει και σίγουρα έχουμε μεγάλη ευθύνη για τη μετάδοση νοοτροπίας μη-πρωταθλητισμού και στους παίκτες της ομάδας. Η παρατεταμένη ανοχή στο περιβόητο 5ετές project του Νικολαϊδη μας έκανε να ξεχάσουμε τι σημαίνει άγχος για την κατάκτηση της πρώτης θέσης. Αυτό σε συνδυασμό με την ατμόσφαιρα show που έχει περάσει η διοίκηση με τραγουδάκια και βιντεάκια στα παιχνίδια και την εξ ορισμού μη-έδρα του ΟΑΚΑ, έχει κάνει την άλλοτε απόρθητη έδρα της ΑΕΚ μπάτε σκύλοι αλέστε σε κάθε Πανιώνιο και Ηρακλή (δε θέλω να μειώσω κανέναν, αλλά τέτοιες εντός έδρας ήττες η ΑΕΚ παλιότερα έκανε μια φορά την 3ετία..).

Για να μη πιστέψει κάποιος ότι υποστηρίζω τις ακρότητες και τον φανατισμό (κάθε άλλο...), θα αναφέρω απλώς 2 παραδείγματα για να γίνει κατανοητό τι εννοώ: Είναι κάπου στο 65' και η ΑΕΚ έχει μόλις μειώσει από 0-3 σε 1-3 με τον Πανιώνιο. Τα μεγάφωνα δίνουν όπως πάντα τον ρυθμό για πανηγύρι: "Το πρώτο γκολ για την ομάδα, μας ο Μοχάμεντ... (και περιμένει να απαντήσουν οι φίλαθλοι το όνομα του Καλόν). Το απίστευτο είναι πως όλοι στο γήπεδο φωνάζουν με ενθουσιασμό (και μάλιστα 3 φορές) "Καλόν!!!". Λες και νικάγαμε 3-0!!!

Κλείνω υπενθυμίζοντας πως σε μια αντίστοιχη περίπτωση που ο Ολυμπιακός έπρεπε να φύγει για 2 χρόνια από το Καραϊσκάκη (για να παίρνουμε τουλάχιστον μαθήματα πρωταθλητισμού με κάθε τρόπο), ο Κόκκαλης δεν τον πήγε στο ΟΑΚΑ, αλλά στη Ριζούπολη γιατί είναι έδρα παρότι χωράει δε χωράει 15000. Αποτέλεσμά; Το 3-0 στο αλησμόνητο ματς-τελικό με τον Παναθηναϊκό. Κύριε Νικολαϊδη, μήπως θα έπρεπε να το σκεφτείτε; Ή μήπως τελικά το μόνο σας μέλημα είναι να πουλάτε κάθε χρόνο 25000 διαρκείας;

News 24/7

24MEDIA NETWORK