Δώνης ή Γκαρσία

Το Contra.gr αναλύει το θέμα των ημερών και 9 συντάκτες παίρνουν θέση στο δίλημμα: Δώνης ή Γκαρσία; Διαβάστε, σχολιάστε και πάρτε θέση.

Δώνης ή Γκαρσία

Δώνη ο Σάκης Γκίνας

Δίλημμα Δώνης ή Γκαρσία δεν υπάρχει στην ουσία. Σε κόντρα προπονητή – παίκτη, καμία σοβαρή διοίκηση δεν διώχνει τον προπονητή, ακόμα και ο χειρότερος του κόσμου να είναι. Το επιβάλλουν οι στοιχειώδεις κανόνες εταιρικής λειτουργίας. Είναι σαν να υπάρχει μια κόντρα υπαλλήλου και προϊσταμένου και ο ιδιοκτήτης να απολύει τον προϊστάμενο. Δεν γίνεται αυτό. Φεύγει ο υπάλληλος ακόμα και ο καλύτερος να είναι, ακόμα και το δίκιο με το μέρος του να έχει.

Διότι αλλιώς θα χαθεί κάθε ίχνος πειθαρχίας, όπου υφίσταται ένα σύνολο ανθρώπων, που έχουν ως στόχο την ομαδική δουλειά. Το ίδιο ισχύει και για τα ποδοσφαιρικά αποδυτήρια, ιδίως μιας επαγγελματικής ομάδας. Όσα λάθη να έχει κάνει και σε όσες παλινδρομήσεις και να έχει υποπέσει ένας προπονητής στην κόντρα του με έναν παίκτη, δεν φεύγει ο προπονητής. Βεβαίως, χρεώνεται μια λάθος διαχείριση σοβαρής υπόθεσης (εν προκειμένου Γκαρσία) από την εργοδοσία (Σαββίδης) στην αξιολόγησή του στο εγγύς μέλλον.

Το έργο του Δώνη, έως τώρα, με βάση την αγωνιστική εικόνα της ομάδας, κρίνεται ανεπαρκές, αλλά αυτό, όπως προείπα, επειδή συγχέεται από πολλούς, δεν έχει καμία σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα. Στην περίπτωση Γκαρσία ήταν μονόδρομος η απόφαση για την διοίκηση στήριξης του προπονητή.

Γκαρσία ο Θέμης Καίσαρης

Σ’αυτήν την υπόθεση υπάρχουν πολλά πράγματα για συζήτηση, αλλά “Δώνης ή Γκαρσία” δεν υπάρχει. Ο Δώνης είναι η παράπλευρη απώλεια ενός μεγάλου έρωτα, αυτού των οπαδών του ΠΑΟΚ με τον Ουρουγουανό. Μια αγάπη που αρκετές φορές υπερέβη κάθε λογική και στην ουσία αυτή ήταν που επηρέασε τα πάντα. Εκτός ίσως από τον ίδιο τον Πάμπλο.

Η σχέση Γκαρσία-οπαδών ήταν αυτή που έκανε τον Δώνη να κάνει το λάθος και να αποδεχθεί (έστω προσωρινά) το αίτημα του Γκαρσία. Είμαι 100% σίγουρος πως αν ο Δώνης είχε ακούσει το “ή βασικός ή εκτός αποστολής” από οποιονδήποτε άλλον ποδοσφαιριστή σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα, θα τον είχε στείλει αμέσως στην διοίκηση, χωρίς να δεχθεί καν να συζητήσει το αίτημα.

Ο Δώνης έκανε λάθος, γιατί φοβήθηκε την απευθείας ρήξη με κάποιον τόσο αγαπητό και προτίμησε (ίσως σκεπτόμενος πονηρά) να έχει ένα χαρτί να παίξει αργότερα. Πήγε ντούκου, ενώ ήξερε πως αυτό το καθεστώς δεν θα έχει μεγάλη διάρκεια, η ρήξη ήταν αναπόφευκτη.

Η αγάπη ήταν αυτή που έκανε και τους οπαδούς να μην θέλουν να ακούσουν τίποτα, να μην θέλουν να μπουν σε καμία συζήτηση. Τις προάλλες έγραψα καθ’υπερβολήν πως είμαι σίγουρος πως υπάρχουν ΠΑΟΚτσήδες που θα είναι με τον Γκαρσία ακόμα κι αν ο Πάμπλο πει πως θα θα προτιμούσε η ομάδα να φοράει κιτρινόμαυρα. Δεν τους κακίζω, δεν τους ειρωνεύομαι, ίσα-ίσα. Έτσι είναι οι μεγάλες αγάπες, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως συμφωνώ με τις χειροδικίες ή τα συνθήματα εναντίον του Δώνη και της ΠΑΕ.

Καλώς ή κακώς, για κάποιους υπάρχει και το “αγαπώ αυτόν=μισώ όλους τους άλλους”. Αυτό που σίγουρα υπάρχει είναι το “αγαπώ=κάνω τα πάντα”.

Και στη μία πλευρά είδα και βλέπω ακόμα έναν κόσμο που στον Γκαρσία θα τα συγχωρέσει όλα και για πάρτη του θα τα βάλει με τον Δώνη, με τον διπλανό του στην κερκίδα, με εμένα, με την ΠΑΕ, με τον Σαββίδη, με τα ΜΜΕ, με την Αθήνα, με θεούς και δαίμονες και τον κόσμο ολόκληρο, ακόμα και με τον ίδιο τον ΠΑΟΚ. Με δίκιο ή με άδικο. Whatever it takes.

Ξέρετε τι μου έλειψε; Ένας Γκαρσία που θα δείξει το δικό του “αγαπώ=κάνω τα πάντα”. Κι αυτό θα ήταν να πάει, για μία και μοναδική φορά, κόντρα στον εαυτό του και τα πιστεύω του. Σ’αυτά που τον έκαναν αυτό που είναι, σ’αυτά που δημιούργησαν την λατρεία προς το πρόσωπό του και την γιγάντωσαν. Δεν προδίδεις αυτό που είσαι όταν κάνεις πίσω έστω και για μία φορά, παρότι δεν έκανες ποτέ μέχρι σήμερα. Αντιθέτως το ενισχύεις, γιατί δείχνεις στην πράξη πως το “whatever it takes” το τηρείς ακόμα κι όταν είναι εναντίον σου.

Δεν τον κακίζω ούτε αυτόν, αλλά θα τον γούσταρα πολύ αν το έκανε. Αν, έστω και την τελευταία στιγμή, έκανε πίσω. “Έκαναν λάθη, έκανα λάθη, μένω εδώ, αποδέχομαι πράγματα που δεν μου αρέσουν, δεν θα το έκανα ποτέ, αλλά το κάνω για σας, για μερικούς μήνες ακόμα”. Δεν θέλησε, δεν μπόρεσε, έμεινε Γκαρσία μέχρι τέλους. Κι έτσι αυτός ο έρωτας επηρέασε καταλυτικά τους πάντες, εκτός από τον ίδιο. Δεκτόν.

Και μπορεί αυτά τα πέντε χρόνια να ήμουν πότε εναντίον του και πότε μαζί του, αλλά ξέρω από τώρα πως θα μου λείψει πολύ η αμφιλεγόμενη παρουσία του.

Δώνη ο Κώστας Μπράτσος

Το έκανε ο Άλεξ Φέργκιουσον με Ντέιβιντ Μπέκαμ, Ρουντ φαν Νίστελροϊ, Ρόι Κιν, Γιαπ Σταμ. Το έκανε ο Πεπ Γκουαρδιόλα με Ροναλντίνιο, Σαμουέλ Ετό, Ντέκο. Το έκανε ο Ρομπέρτο Μαντσίνι με Μάριο Μπαλοτέλι. Σχετικά πρόσφατες περιπτώσεις προπονητών που για να διασφαλίσουν την ηρεμία της ομάδας, ζήτησαν την αποχώρηση ποδοσφαιριστών - αστέρων, αγαπητών στον κόσμο. Διαφορετικά τα μεγέθη των προπονητών, σαφέστατα. Αλλά και διαφορετικά τα μεγέθη των παικτών που ουσιαστικά πήραν πόδι και κυρίως διαφορετικά τα οικονομικά δεδομένα.

Η διοίκηση της Γιουνάιτεντ πχ. επέλεξε να χάσει τα εκατοντάδες εκατομμύρια λίρες που της έφερνε αμέσως ή εμμέσως μέσω μάρκετινγκ και διαφημίσεων ο "Μπεκς" για να ικανοποιήσει το αίτημα του Σκοτσέζου, αντί να προσπαθήσει να πείσει τους 2 άντρες να τα βρουν για το καλό της ομάδας. Στον ΠΑΟΚ για Χ και Ψ λόγους, Πάμπλο Γκαρσία και Γιώργος Δώνης δεν γίνεται να συνυπάρξουν. Από τη στιγμή που ο προπονητής μένει κατόπιν διοικητικής απόφασης, ο ποδοσφαιριστής φεύγει... χθες. Όπως και να το κάνουμε, ο Φέργκιουσον μπορούσε να διώξει τον Μπέκαμ, αλλά δεν θα μπορούσε να διώξει τον Ράιαν Γκιγκς. Διότι ο Ουαλός ήταν η πραγματική "σημαία" της ομάδας.

Ο Γκαρσία ήταν όντως ηγήτορας για τη μισή θητεία του στο "δικέφαλο του βορρά", αλλά στην άλλη μισή είτε ήταν τιμωρημένος είτε τραυματίας είτε... τσακωμένος. Και αυτό δεν συνιστά αρχηγική παρουσία. Αυτό ήταν το άλλοθι στον οποίο πάτησε η διοίκηση, η οποία πχ. δεν θα μπορούσε ποτέ να διώξει τον Δημήτρη Σαλπιγγίδη, τον πραγματικό ηγέτη της ομάδας που χτίζει ο Δώνης.

Δώνη ο Νίκος Γιαννόπουλος

Στις ποδοσφαιρικές ομάδες και γενικότερα στο ποδόσφαιρο ως άθλημα η δημοκρατία δεν λειτουργεί, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Ως προς τα αγωνιστικά θέματα τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε όλες τις σοβαρές ομάδες ανά τον πλανήτη τις παίρνει ο προπονητές. Οι ποδοσφαιριστές ή πειθαρχούν ή αποχωρούν.

Φυσικά υπάρχουν και ιδιάζουσες περιπτώσεις παικτών που χρειάζονται ειδική μεταχείριση και λεπτούς χειρισμούς. Ουδείς γνωρίζει τι ακριβώς ειπώθηκε στα κατ' ιδίαν ραντεβού του Γιώργου Δώνη με τον Πάμπλο Γκαρσία, ωστόσο είναι σαφές ότι όπως και να έχει τον τελευταίο λόγο έπρεπε να τον έχει ο Μακεδόνας τεχνικός.

Η απαίτηση του Ουρογουανού να μένει εκτός αποστολής κάθε φορά που δεν υπολογιζόταν για βασικός, έστω και αν αρχικά έγινε δεκτή από τον προπονητή, δεν μπορεί να σταθεί ως λογική επιθυμία. Μεγάλοι σταρ όπως ο Κάρλες Πουγιόλ,που έμεινε στον πάγκο στο παιχνίδι της Μπαρτσελόνα με τη Μίλαν, ουδέποτε έχουν προβάλλει τέτοια αξίωση.

Ο Δώνης συγκρούστηκε γιατί αν επέλεγε το δρόμο του εις αεί συμβιβασμού θα έχανε μια για πάντα τα αποδυτήρια. Ανοιξε πληγές και έξυσε το πύον. Μένει να δούμε αν η πληγή είναι ιάσιμη ή θα προκαλέσει τον οριστικό θάνατο της σχέσης του Ελληνα προπονητή με τον ΠΑΟΚ.

Δώνη ο Αποστόλης Χορτάτος

Αν επέλεγα να πάρω συνέντευξη από κάποιον, αυτός θα ήταν χωρίς δεύτερη σκέψη ο Πάμπλο Γκαρσία. Έχω πολύ περισσότερη περιέργεια για τα δικά του ποδοσφαιρικά πεπραγμένα συγκριτικά με τον Γιώργο Δώνη. Στην προκειμένη περίπτωση όμως δεν καλούμαι να επιλέξω βάσει συμπάθειας, αλλά αξιολογώντας τα γεγονότα στο τελευταίο μεταξύ τους επεισόδιο.

Εκτιμώ λοιπόν πως ο Ουρουγουανός έσφαλε και ο ιδιόρρυθμος χαρακτήρας του του στέρησε το ιδανικό φινάλε στην εν Ελλάδι καριέρα του. Όπως είπε και ο ίδιος στην απολογιστική συνέντευξη που παραχώρησε, δεν θα υπήρχε καλύτερος τρόπος από το να κλείσει τον κύκλο του στον ΠΑΟΚ με ένα παιχνίδι προς τιμήν του. Ο Γκαρσία όμως παρεξήγησε τις αρμοδιότητες του και ξεπέρασε τα όρια. Ο προπονητής είναι αυτός που επιλέγει ποιος παίζει και ποιος όχι, με γνώμονα αυτό που θεωρεί ο ίδιος συμφέρον για την ομάδα. Ο Ουρουγουανός έβαλε την προσωπική του επιθυμία, πάνω από το σύνολο, εκβιάζοντας εμμέσως πλην σαφώς για να επιτύχει τον σκοπό του.

Σε αυτά του τα τερτίπια βρήκε σύμμαχο μερίδα του κόσμου, γεγονός που τον ώθησε σε παρεκτροπή και οδήγησε στο "άδοξο" τέλος του. Αναμφίβολα άρα, αν κάποιος έχει μεγαλύτερο δίκιο στη μεταξύ τους κόντρα, αυτός είναι ο Δώνης.

Δώνη ο Μάνος Ανδρουλάκης

Δεν είμαι λάτρης της τακτικής που ακολουθεί ο Γιώργος Δώνης, ωστόσο αναγνωρίζω ότι για το διάστημα που ασκεί το επάγγελμα της προπονητικής, μετρά αρκετές διακρίσεις. Θεωρώ ότι ο Πάμπλο Γκαρσία συγκαταλέγεται στους 4-5 κορυφαίους ποδοσφαιριστές που έχουν έρθει στην Ελλάδα την τελευταία πενταετία, αλλά παραείναι κάφρος για να αποτελέσει ίνδαλμα.

Ώρα για την Κόντρα. Τα παραπάνω δεν έχουν καμία, μα καμία, απολύτως σημασία στο άκουσμα του διλήμματος Δώνης ή Γκαρσία. Τάσσομαι ανοικτά υπέρ του Έλληνα τεχνικού, ο οποίος δεν ήθελε στο ρόστερ του έναν 36χρονο με πολλαπλούς τραυματισμούς. Βεβαίως αυτός ο 36χρονος ακούει στο όνομα Πάμπλο Γκαρσία, αλλά από τη στιγμή που ο προπονητής αποφάσισε έτσι, το θέμα θεωρείται λήξαν.

Ο ΠΑΟΚ αλλάζει επίπεδο σε όλους τους τομείς. Μια ματιά στην επίσημη ιστοσελίδα του θα σας πείσει. Αν, λοιπόν, οι οπαδοί του θέλουν να δουν την ομάδα τους να κάνει πορεία πρωταθλητισμού, θα πρέπει να ξεχάσουν τις τακτικές του παρελθόντος. Μετά τη μαζική προσέλευση στο γήπεδο της Τούμπας και την καυτή ατμόσφαιρα που δημιουργούν, ακολουθεί η στήριξη στον εκάστοτε προπονητή. Στην παρούσα φάση είναι ο Δώνης που διατηρεί την ομάδα μέσα στους στόχους της.

Δώνη ο Γιάννης Ζωιτός

Όχι να σηκωθούν τα πόδια να χτυπήσουν το κεφάλι! Υπερβολικός; Δεν νομίζω... Ομολογουμένως η παρουσία προσωπικοτήτων, σαν την πληθωρική και εκρηκτική του Πάμπλο Γκαρσία, είναι ανεκτίμητη στα αποδυτήρια ενός ΠΑΟΚ που μπαίνει σε μια νέα –από κάθε άποψη- εποχή. Νισάφι όμως με τους βεντετισμούς της πριμαντόνας.

Ίσως ο Γιώργος Δώνης, ως άλλος Μπιλ Μάρεϊ, να χάθηκε όντως στη μετάφραση και να διαχειρίστηκε άκομψα το επικοινωνιακό κομμάτι μιας υπόθεσης που χρειαζόταν λεπτούς χειρισμούς. Ίσως να μην διέθετε το ειδικό βάρος. Όπως και να ‘χει όμως, ο Ουρουγουανός υπερέβη τα εσκαμμένα με τις απαιτήσεις του απέναντι στον προπονητή του. Ποντάροντας στη λατρεία του κόσμου, προχώρησε σε ανταρσία τη στιγμή που έπρεπε να λειτουργεί ως ο πιο απλός στρατιώτης κι όχι ως comandante.

Ο Γκαρσία δεν αποδέχθηκε ότι μεγάλωσε ποδοσφαιρικά, ότι δεν χωρούσε πια στην 11άδα (για να εκτελεί μονάχα τα στημένα), ότι ο ρόλος του ήταν πλέον συμπληρωματικός. Δεν έμεινε για να τιμηθεί όπως του άρμοζε. Προτίμησε να φύγει διχάζοντας ακόμη και αυτούς που τον λάτρεψαν. Τουλάχιστον ο Δώνης δεν παραιτήθηκε στα δύσκολα...

Δώνη ο Σταύρος Καραΐνδρος

Κάθε προπονητής είναι το απόλυτο αφεντικό στην ομάδα. Αλλωστε γι' αυτό το λόγο πληρώνεται. Ουδείς παίκτης πάνω από τον προπονητή, αλλιώς προσλαμβάνεις κάποιον που δεν θα υπερσκιάζει τη βεντέτα της ομάδας. Οπου βεντέτα ο παίκτης που πέραν της ηγετικής και εμβληματικής συμπεριφοράς/παρουσίας του βοηθάει τα μέγιστα στην ομάδα. Εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου. Τέτοιος είναι ο Μέσι, ο Τότι, ο Κριστιάνο Ρονάλντο.

Τέτοιος ήταν ο Πάμπλο Γκαρσία. Η πιο εμβληματική φιγούρα του ΠΑΟΚ από εποχής Κούδα, ο ήρωας των οπαδών, ο λόγος να γίνεις ΠΑΟΚ, αυτός που βάραγε γροθιά στο κατεστημένο, έδειχνε τα γεννητικά του όργανα και αποθεωνόταν ως ο νέος ηγέτης, ως ο λαϊκός ήρωας του ΠΑΟΚ (ή της Θεσσαλονίκης για τους υπερβολικούς).

Ολα αυτά τα περασμένα χρόνια όπου βάσταγαν τα πόδια του. Φέτος δεν ήταν στα πλάνα του Δώνη. Εξ αρχής ήταν το "plan b". Ο Δώνης του εξήγησε, αυτός δεν αποδέχθηκε ποτέ το νέο του ρόλο, οι δυό τους χάθηκαν στη μετάφραση και ήρθε το πολύκροτο διαζύγιο και ο λόγος να μη μπορεί να κυκλοφορεί άνετα στους δρόμους της Θεσσαλονίκης ο Ελληνας τεχνικός. Οι ομάδες λειτουργούν με νόμους εργασίας και όχι με τα "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη". Ο Δώνης έχει συγκεκριμένο πλάνο για τον ΠΑΟΚ, σωστό ή λάθος θα το κρίνουν οι ιστορικοί του μέλλοντος. Ο Γκαρσία δεν ήταν σε αυτό και το φυσιολογικό του πράγματος ήταν το διαζύγιο.

Θα μπορούσε να γίνει πιο ανώδυνα, πιο φιλικά, όπως ακριβώς αρμόζει στον Ουρουγουανό. Και το κερασάκι στην τούρτα θα ήταν ένα φιλικό προς τιμή του. Ο Σαββίδης, όμως, δεν επέλεξε το βελούδινο τέλος χωρίς να αναλογιστεί το κόστος. Ηρθε στον ΠΑΟΚ για να επενδύσει, ήρθε για να τον δει πρωταθλητή, ήρθε να διοικήσει αυτός και όχι οι οπαδοί (το σημαντικότερο), ήρθε να φτιάξει γήπεδο, να δημιουργήσει μία μεγάλη ομάδα. Ισως θέλει να γίνει αυτός ο... νέος Πάμπλο Γκαρσία.

Αντί υστερόγραφου, δύο πράγματα: 1. στο αντίστοιχο "δίλημμα" του καλοκαιριού πάλι στήριξα τον προπονητή. Αναφέρομαι στην περίπτωση του Γιώργου Καραγκούνη, όπου έγραφα χαρακτηριστικά: " Το ότι ο Καραγκούνης είναι η σημαία του Παναθηναϊκού δεν εφιστά αναγκαστικό για τον Φερέιρα και τον κάθε Φερέιρα να χρησιμοποιεί έναν ποδοσφαιριστή που δεν είναι στα πλάνα του μόνο επειδή είναι ο άνθρωπος-σήμα κατατεθέν. Δεν είναι προτιμότερο ένα συναινετικό διαζύγιο και ένα φιλικό προς τιμή του από μία συνεργασία με προκαθορισμένη πορεία και ένα πικρό τέλος;" και 2. οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές, οι ηγέτες, οι αστέρες φεύγουν αθόρυβα, χωρίς προβλήματα, χωρίς διχασμούς, χωρίς επικολυρικές δηλώσεις. Ετσι όπως ΔΕΝ αποχώρησε ο Πάμπλο Γκαρσία... Ετσι όπως δεν αποχώρησε κάποτε από τον Ολυμπιακό και ο Ριβάλντο...

Δώνη ο Γιάννης Ντάλλας

Δεν υπάρχει δίλημμα όταν έχεις να επιλέξεις μεταξύ ενός θεσμού και ενός σημαντικού ποδοσφαιριστή. Ο Δώνης, για όσους το ξεχνούν, είναι ο προπονητής του ΠΑΟΚ. Εξαρτάται από τους ποδοσφαιριστές και κρίνεται από όσα κάνουν αυτοί μέσα στο γήπεδο, βάσει πάντα των όσων προσπαθεί να τους "περάσει" μέσα από την προπόνηση. Αυτός πληρώνεται για να αποφασίζει ποιος, που και πως θα παίζει.

Σε καμία ομάδα δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός με μια επιθυμία ενός ποδοσφαιριστή να είναι στις αποστολές μόνο όταν το πλάνο του προπονητή θα τον έχει βασικό. Αυτό δεν γίνεται ακόμη κι αν ο ποδοσφαιριστής λέγεται Γκαρσία, και μαζί του "βαράνε" προσοχές στις κερκίδες της Τούμπας. Άρα, λοιπόν, Δώνης.

Το βασικό θέμα, όμως, δεν είναι το Δώνης ή Γκαρσία, αλλά αυτό που αναδύεται πίσω από αυτό. Ο ρόλος της διοίκησης δηλαδή. Ο Ιβάν Σαββίδης έδειξε την πόρτα εξόδου στον Πάμπλο. Μήπως όμως κάνει το ίδιο και με τον Δώνη, αφήνοντας ανεξέλεγκτη την επιθετικότητα και τα "ντου" των οπαδών προς το πρόσωπο του προπονητή; Δεν υπάρχει το ελαφρυντικό του νέου παράγοντα που δεν ξέρει πως προστατεύουν το θεσμό του προπονητή, κι όχι απαραίτητα τον ίδιο το Δώνη...

Μήπως ο Σαββίδης... βολεύτηκε από την κατάσταση και με ένα σμπάρο πάει για τα δύο τρυγόνια; Αν, πάντως, μέσα του συνεχίζει να στηρίζει το Δώνη, "έξω" του δεν δίνει την ίδια εντύπωση.... Σε διαφορετική περίπτωση θα υπήρχε μια επίσημη τοποθέτηση -ή κάτι παρεμφερές- του ισχυρότατου -στα μάτια των Παοκτσήδων- Σαββίδη, ανάλογη με αυτή που ανέβηκε πρόσφατα στο σάιτ της ΠΑΕ, μετά από ένα διάλογο που είχε με τον Τσιτσιακόφ για θέματα διαιτησίας και γενικότερης... προστασίας του Δικεφάλου του Βορρά.

Νικητής ο Γιώργος Δώνης με σκορ 8-1:

Θριαμβευτής, νικητής, νέος ΠΑΟΚάρχης, ο Γιώργος Δώνης. Τα... σταλινικά ποσοστά, όμως, που συγκέντρωσε στο... δημοψήφισμα του Contra.gr δεν κρίνουν αποτέλεσμα. Ηρθε η ώρα να μιλήσει ο λαός του ΠΑΟΚ...

News 24/7

24MEDIA NETWORK