Ο Μιούρα είναι ο ποδοσφαιριστής που αγάπησε περισσότερο απ' όλους την μπάλα

Τίποτα, τίποτα δεν τον σταματά.

Ο Ιάπωνας Καζουγιόσι Μιούρα έχει ανακαλύψει το ελιξίριο της ποδοσφαιρικής νεότητας και δεν το μοιράζεται με άλλον. Κάθε πρωί που ξυπνάει και σηκώνεται από το κρεβάτι, ρίχνει μια 'παχιά' σταγόνα στον καφέ του από το μαγικό μπουκαλάκι και ξανανιώνει για το υπόλοιπο της ημέρας. Φεύγει για προπόνηση ακμαίος, γυρίζει, τρέφεται και (ξανα)κοιμάται καλά.

Θέλω να κοντράρομαι με το ποδόσφαιρο και να πηγαίνω καθημερινά στο γήπεδο με το μάξιμουμ της ενέργειάς μου.

Σε δυο γραμμές συμπεριελήφθη όλη η ουσία της εμπειρίας που έχει αποκομίσει από τα χρόνια του στα γήπεδα.

Ηλικιακά μεγάλος δεν είναι, στις 26 του Φλεβάρη κλείνει τα 52 του. Το γεγονός ωστόσο πως εξακολουθεί να παίζει σε επαγγελματικό επίπεδο, υψηλό μάλιστα, είναι μοναδικό στα χρονικά.

Ο βετεράνος των βετεράνων δεν σκοπεύει να μετατραπεί σε παλαίμαχο τόσο πρόωρα. Γι' αυτό και υπέγραψε νέο συμβόλαιο με τη Γιοκοχάμα, ομάδα της β' κατηγορίας της χώρας.

Όχι αποκλειστικά από σεβασμό. Πέρυσι εμφανίστηκε σε 9 παιχνίδια πρωταθλήματος με συνολικό χρόνο συμμετοχής 56 λεπτά. Ήθελε πολύ να πανηγυρίσει την άνοδο στην 'J1 League', χάθηκε ωστόσο μια διπλή ευκαιρία από την ομάδα του. Η πρώτη στην ισοβαθμία της κανονικής περιόδου με την Οΐτα και η δεύτερη στον ημιτελικό των πλέι οφ χάνοντας 1-0 από την Τόκιο Βέρντι.   

Η καριέρα του 'Κάζου' άρχισε πριν από σχεδόν 30 χρόνια! Είχε προηγηθεί το ταξίδι στη Βραζιλία από τα 15 προκειμένου να 'μυηθεί' στο ποδόσφαιρο. Εντάχθηκε στα τμήματα υποδομής της Κλούμπε Ατλέτικο Ζουβέντους και ακολούθησαν η Σάντος, η Παλμέιρας και η Κοριτίμπα μεταξύ των έξι βραζιλιάνικων ομάδων στις οποίες αγωνίστηκε ωσότου το 1990 επιστρέψει στην πατρίδα του. Αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ και πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος, υποσκελίζοντας τους διεθνείς αστέρες Γκάρι Λίνεκερ και Ζίκο. Παράλληλα κατέκτησε το βραβείο του κορυφαίου Ασιάτη για το 1993.

Προτού φύγει εκ νέου για να τεστάρει τις αντοχές τους στην Ευρώπη. Τον μάθαμε από την Τζένοα και τα τηλεοπτικά στιγμιότυπα του ιταλικού πρωταθλήματος, αλλά έπαιξε επίσης στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ - για λίγο - κατακτώντας άλλον έναν τίτλο. Ήταν ο πρώτος αστέρας του γιαπωνέζικου ποδοσφαίρου, πολύ πριν από τον Νακάτα ή τον Χόντα και τον Οκαζάκι.

Διεθνής ήταν από το 1990 και τού έμεινε απωθημένο η συμμετοχή στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Το 1994 η Ιαπωνία δεν πήγε στα τελικά, ενώ το 1998 'κόπηκε' την τελευταία στιγμή από τον Τακέσι Οκάντα. Δύο χρόνια μετά, πικραμένος, πήρε την απόφαση να αφοσιωθεί στον εαυτό του και αποχώρησε από το εθνικό συγκρότημα με 55 γκολ σε 89 διεθνείς συμμετοχές.

Από το 2005 ανήκει στη Γιοκοχάμα και έχει μετρήσει περισσότερες από 250 συμμετοχές ήδη.

Αν ψάξεις στα τεφτέρια της ιστορίας, άλλον τόσο μεγάλο ποδοσφαιριστή δεν θα βρεις.

Ο προηγούμενος ήταν ο Στάνλεϊ Μάθιους, ο οποίος έπαιξε ποδόσφαιρο για 33 χρόνια (1932-1965). Μέχρι το 2017 κρατούσε το ρεκόρ του γηραιότερου σκόρερ σε αγώνα. Ο Μιούρα το κατέρριψε το 2017.

Ο 45χρονος Αντρέα Πιερομπόν της Τσιταντέλα είναι ο γηραιότερος Ιταλός που κατέγραψαν τα αρχεία, ενώ ο 44χρονος Αλεξάνταρ Τζούριτς ο μεγαλύτερος σε ηλικία Βαλκάνιος - έκανε καριέρα σε Αυστραλία και νοτιοανατολική Ασία. 43ων αγωνίστηκε τέλος ο Κολομβιανός γκολκίπερ Φαρίντ Μοντραγκόν.

Σαν τον Μιούρα ουδείς...

Κεντρική φωτογραφία: Photo/Apichart Weerawong