Το φιάσκο με τον Λουκά και το κλάμα του Ολιβάρες

Οι Ισραηλινοί και ο Λιάσος Λουκά

Καλοκαίρι 2004. Ήταν 9 Αυγούστου. Παραμονή της πρώτης συμμετοχής του ΠΑΟΚ σε προκριματικό αγώνα Τσάμπιονς Λιγκ από συστάσεως του θεσμού. Όλη η Θεσσαλονίκη ήταν στο πόδι για το ιστορικής σημασίας ματς με την Μακάμπι Τελ Αβίβ. Η αποστολή των Ισραηλινών είχε φτάσει στη Θεσσαλονίκη με δρακόντεια μέτρα ασφαλείας. Το ξενοδοχείο του αεροδρομίου όπου διέμενε η Μακάμπι είχε μετατραπεί σε φρούριο με ειδικούς ένοπλους φρουρούς παντού και άνδρες της Μοσάντ ακροβολισμένους μέσα και έξω από το κτίριο. Οι κανόνες ασφαλείας ήταν πολύ αυστηροί.

Δεν έμπαινε κανείς άλλος στο ξενοδοχείο, εκτός από λίγους επιλεγμένους πελάτες. Ο Ισραηλινός συνάδερφος και εξαιρετικός φίλος, Νταβίντ Μπενσιμόλ, που δούλευε τότε στην εφημερίδα της πατρίδας του, «Αχρονότ», μεσολάβησε και μετά από εξονυχιστικό έλεγχο σωματικό και ταυτοποίησης των στοιχείων μου, μπήκα με την συνοδεία πάντα άνδρα της Μοσάντ, στο φουαγιέ του ξενοδοχείου, υπό τα καχύποπτα βλέμματα των μελών της Ισραηλινής αποστολής.

Θα παίξει αυτός με το ξυρισμένο κεφάλι;

Εργαζόμουν στην εφημερίδα Goal τότε. Είχα προγραμματισμένα ραντεβού για δυο συνεντεύξεις. Ένα με τον πανύψηλο γκολκίπερ της Μακάμπι, Λιράν Στράουμπερ και ένα με τον προπονητή της, Νιρ Κλίνγκερ. Καθώς περίμενα σε ένα τραπέζι ήρθε μόνος του και με περισσή ευγένεια μου συστήθηκε ο Κλίνγκερ. Η πρώτη ερώτηση που μου έκανε, (κι αυτό αποδυκνείεται από το απόκομμα της εφημερίδας εκείνης της εποχής) ήταν εάν θα παίξει ο Λιάσος Λουκά, που είχε συμπεριληφθεί στην αποστολή, για το ματς της Τούμπας. «Αυτός με το ξυρισμένο κεφάλι» όπως τον αποκάλεσε, θα «παίξει;».

Φυσικά του απάντησα ότι δεν γνωρίζω και αυτό το ξέρει μόνο ο Αναστασιάδης, όπως έγραψα και στο φύλλο της εφημερίδας Goal, που κυκλοφόρησε την επόμενη ημέρα, 10 Αυγούστου 2004, δηλαδή, την ημέρα του αγώνα. Ήξερε κάτι ο προπονητής της Μακάμπι, ή είχε τόσο μεγάλη αγωνία για το εάν παίξει ο Λιάσος Λουκά, που δεν ήταν καν βασικός στον ΠΑΟΚ; Η απάντηση νομίζω ότι είναι προφανής και τα συμπεράσματα δικά σας.

Η απογευματινή «βόμβα»

Τελικά ο Κύπριος, έπαιξε αλλαγή, παρότι ήταν τιμωρημένος στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, από την συμμετοχή του με την Σαλαμίνα την προηγούμενη χρονιά στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Κανείς από τον ΠΑΟΚ δεν μπήκε καν στο κόπο να δει το ποινολόγιο της ΟΥΕΦΑ. Στις 11 Αυγούστου το απόγευμα έσκασε σαν βόμβα στη δημοσιότητα η περιβόητη υπόθεση Λουκά, που έμεινε στην ιστορία ως το μεγαλύτερο φιάσκο των τελευταίων δεκαετιών στη Τούμπα.

Και... κλάμα ο Ολιβάρες

Χειμώνας προς Άνοιξη 1999. Διεξαγόταν προπόνηση του ΠΑΟΚ στο χιονισμένο γήπεδο του Μακεδονικού στη Νέα Ευκαρπία. Στο μέσο της προπόνησης ο Πέρσι Ολιβάρες πέταξε το σκούφο του και έφυγε τρέχοντας προς άγνωστη κατεύθυνση. Όλοι υπέθεσαν πως πήγε για την ανάγκη του στη τουαλέτα. Πέρασε κανένα δεκάλεπτο και ο Αναστασιάδης άρχισε να τον αναζητεί. Με το γνωστό του ύφος έστειλε τον γυμναστή, τότε, Μπάμπη Μηχαηλίδη να πάει να ψάξει «να δει πού είναι αυτό το γιαπί».

Ο Ολιβάρες όμως, ήταν εξαφανισμένος από προσώπου γης. Για κανένα δεκαήμερο αναζητούνταν από τους πάντες. Επισήμως, ήταν αδικαιολογήτως απών από τις προπονήσεις. Κάποια στιγμή ένα βράδυ γύρω στις 9.30 χτύπησε το κινητό μου τηλέφωνο. Η οθόνη έγραφε πάνω το όνομα του «αγνοούμενου» Περουβιανού. Το ομολογώ ήταν φίλος μου. Σήκωσα το τηλέφωνο και με προσφώνησε, «Τσάκι», με τα σπαστά του ελληνικά, διότι δυσκολευόταν να πει το σίγμα. Τον ρώτησα πού είναι, και μου απάντησε «δεν μπορώ να σου πω από το τηλέφωνο, έλα σπίτι μου».

Η πώλησή του από τον Μπατατούδη

Πήρα εντολή από την διεύθυνση και πήγα χωρίς φωτογράφο, για να μην το πάρει χαμπάρι όλος ο κόσμος, στο σπίτι του Ολιβάρες στην Καλαμαριά. Μπήκα στο γεμάτο εικόνες και σταυρούς σπίτι ενός κλασικού βαθιά θρησκευόμενου λατινοαμερικάνου. Λίγα λεπτά μετά μου εξιστόρησε τα πάντα.

Ο,τι πήγε στην Αθήνα, στο γραφείο του Μπατατούδη, ο οποίος τον ενημέρωσε ότι τον πούλησε στον Παναθηναϊκό και πήρε μπροστά του τηλέφωνο τον Βαρδινογιάννη για να του αναγγείλει την ολοκλήρωση της μεταγραφής, η οποία θα ίσχυε από το καλοκαίρι. Το επόμενο πρωί η εφημερίδα «Θεσσαλονίκη», όπου δούλευα, κυκλοφόρησε με μεγάλο πρωτοσέλιδο χτύπημα στην πρώτη σελίδα την αποκάλυψη πώλησης του Ολιβάρες στον Παναθηναϊκό, που δικαιολογούσε και την εξαφάνισή του.

Το συναίσθημα του Πέρσι

Ο Πέρσι ήταν πολύ συναισθηματικός άνθρωπος και ίσως ο παίκτης που δέθηκε περισσότερο με τον ΠΑΟΚ απ’ όσους πέρασαν την τελευταία 20ετία από την Τούμπα. Μόλις τελείωσε η σεζόν και πριν αποχαιρετήσει οριστικά τη Τούμπα, κάλεσε σε ξενοδοχείο του Πανοράματος, τα τηλεοπτικά κανάλια και σε καθένα ξεχωριστά έκανε μια δήλωση αποχαιρετισμού εν μέσω λυγμών.

Έκλαψε κατά την δήλωσή του στο Mega, έκλαψε κατά την δήλωσή του στον ΑΝΤ1, έκλαψε κατά την δήλωσή του στο STAR. Έκλαψε παντού, ακόμα και έξω από την Τούμπα, όταν μίλησε σε όλα τα συγκεντρωμένα ΜΜΕ. Και δεν το έκανε υποκριτικά σας διαβεβαιώνω, παρότι με το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας ακολούθησε σταδιοδρομία ηθοποιού και χορευτή στο δημοφιλές σόου "Dancing for a Dream" στο Περού.