Ίντερ-Παναθηναϊκός: Η μεγάλη βραδιά του Γιόσου Σαριέγκι

Ένας δημοσιογράφος του Contra.gr επιστρέφει στο Μιλάνο και αφηγείται το θριαμβευτικό διήμερο του Παναθηναϊκού απέναντι στον Μουρίνιο. Το σύστημα του Τεν Κάτε, το γκολ του Σαριέγκι, το εισιτήριο των 180 ευρώ και η επεισοδιακή επιστροφή.

Ίντερ-Παναθηναϊκός: Η μεγάλη βραδιά του Γιόσου Σαριέγκι

Το ρολόι στον κεντρικό πίνακα του 'Τζουζέπε Μεάτσα' έχει υπερβεί το 68ο λεπτό. Ο Γκάμπριελ εκτελεί κόρνερ από τα δεξιά, ο 'elavator' Γκούμας φτάνει τρίτο πάτωμα και πιάνει μια πολύ δυνατή κεφαλιά, ο Ζούλιο Σέζαρ οριζοντιώνεται αποκρούοντας χαμηλά στη γωνία, ο αμαρκάριστος Σαριέγκι σπρώχνει την μπάλα στα δίχτυα πανηγυρίζοντας σαν χαμένος κι ένας Έλληνας ρεπόρτερ εκσφενδονίζεται από τη στενή θέση του, ψηλά κι αριστερά στα δημοσιογραφικά θεωρεία, κραυγάζοντας 'γκολ' και σφίγγοντας τις γροθιές του.

Οι 'τιφόζι', στ' αριστερά του, έχουν καθηλώσει το βλέμμα τους πάνω του και τον περιεργάζονται. Νιώθει μια ελάχιστη απειλή. Αστραπιαία γυρίζει κεφαλή δεξιά και παρατηρεί πως είναι ο μόνος όρθιος. Ο μοναδικός που είχε εκδηλωθεί. Επανατοποθετείται στο χώρο, σκύβει στον υπολογιστή και συνεχίζει τη δουλειά του μ' ένα 'μοναλιζικό' μειδίαμα σχεδιασμένο στα χείλη, καθώς το 1-0 του πολυμετοχικού Παναθηναϊκού επί της Ίντερ στο Μιλάνο από το γκολ του Βάσκου στόπερ, στις 26 Νοεμβρίου του 2008, δεν διαταράχθηκε μέχρι τέλους.

Οι 'πράσινοι' είχαν μόλις νικήσει στο Μιλάνο την τότε ομάδα του Ζοζέ Μουρίνιο, καταλήγοντας μετά το 1-0 επί της Ανόρθωσης στο φινάλε των ομίλων τoυ Champions League να κατακτήσουν την πρωτιά. Μια πρωτιά που φάνταζε αδιανόητη μ' ένα βαθμό στα πρώτα τρία παιχνίδια.

Ίντερ-Παναθηναϊκός: Η μεγάλη βραδιά του Γιόσου Σαριέγκι

Η βιωματική ιστορία είχε αρχίσει να γράφεται τουλάχιστον 10 ημέρες πριν. Τότε που μου ανακοινώθηκε από τον Κώστα Ντάλτα στο γραφείο η πρώτη δημοσιογραφική αποστολή μου στο εξωτερικό. 'Παρθένος' μέχρι εκείνη την Τρίτη που 'πέταξα' για Λομβαρδία. Χαρά και αγωνία, έκσταση και άγχος πλημμύριζαν το μυαλό από την πρώτη στιγμή. Τι, πού, πώς. Ήδη 5 χρόνια στη δουλειά, αλλά δεν είχε τύχει κάτι τόσο μεγάλο. Μέχρι και καθηγήτρια ιταλικών αγγάρεψα για να βοηθήσει με το λεξιλόγιο. Ήθελα να 'μουν προετοιμασμένος.

Για κάποιον ανεξήγητο λόγο η λέξη που δεν αποκόπηκε ποτέ από τη μνήμη μου, πέρα από τις καθημερινές, ήταν το 'uscita'. Έξοδος, δηλαδή. Όχι της Ρίτα Χέιγουορθ.

Στο ταξίδι πήγαμε δύο. Καλό νέο αυτό γι' αρχή. Με τον Σωκράτη Μόσχο του Sport24.gr συνεννοηθήκαμε δια τηλεφώνου, γνωριστήκαμε στο κλειστό γήπεδο μπάσκετ των Άνω Λιοσίων παίζοντας αντίπαλοι και συναντηθήκαμε το πρωί της 25ης στην πύλη αναχώρησης του αεροδρομίου. Έως την επιβίβαση στην πτήση είχαμε ήδη αποκτήσει την οικειότητα δύο τύπων που γνωρίζονται καιρό, πράγμα που ευνόησε αφάνταστα τη διήμερη περιήγηση στην πρωτεύουσα της μόδας. Στην οποία φτάσαμε λίγες ώρες μετά με ενδιάμεσο σταθμό το 'Fiumicino' της Ρώμης.

Κόκκινο χαλί δεν μας έστρωσαν. Ο οδηγός του λευκού ταξί από το 'Malpensa' για το ξενοδοχειακό προορισμό μάς καλωσόρισε με μια υπερχρέωση για την απόσταση, αλλά η αδημονία και η λαχτάρα για ό,τι θ' ακολουθούσε μέχρι το βράδυ της Πέμπτης δεν μας επέτρεψε να ψάξουμε για δικαίωση. Τακτοποιηθήκαμε στο δωμάτιο, αριθμό δεν θυμάμαι, και γνωρίζοντας πως η συνέντευξη Τύπου του Χενκ τεν Κάτε ήταν αργά το απόγευμα, ξεχυθήκαμε στους δρόμους για μια πρώτη χαρτογράφηση του τόπου.

Στάση φυσικά στην 'Piazza del Duomo', βόλτα στα εμπορικά καταστήματα, ζεστό καπουτσίνο σ' ένα από τα υπέροχα 'ορθάδικα' και... τουριστικές φωτογραφίες κάτω από έναν καθαρό και ηλιόλουστο ουρανό παρά το κρύο και τα ίχνη χιονιού. Στο βάθος από τον Καθεδρικό είχε στηθεί μια μετακινούμενη μπουτίκ της Ίντερ. Τα μοναδικά χρήματα που άφησα στο ταμείο της ήταν για... χριστουγεννιάτικες μπάλες με το λογότυπο της ιταλικής ομάδας. Ακόμη δεν ξέρω το γιατί.

Ίντερ-Παναθηναϊκός: Η μεγάλη βραδιά του Γιόσου Σαριέγκι

Το πιο κεντρικό και πολυσύχναστο σημείο της πόλης είχε ούτως ή άλλως αρχίσει να μοιάζει με... Ερμού, αφού το ελληνικό στοιχείο ήταν πολύ έντονο, λόγω της 'απόβασης' 4 χιλιάδων (όχι εκατομμυρίων) καρδιών του 'τριφυλλιού'. Μέχρι και γνωστούς αντίκρισα, παιδιά από την Αθήνα, πέρα από τους Αφρικανούς που σε 'πλεύριζαν' μόλις τους έλεγες 'Γκρέκο' για να σου πουλήσουν, μιλώντας σπαστά ελληνικά, πολύχρωμα βραχιολάκια τύχης - αγόρασα ένα έναντι 4 ευρώ. Οιωνός.

Ο Ολλανδός προπονητής του Παναθηναϊκού μάς περίμενε στην αίθουσα τύπου του 'Μεάτσα'. Η ταυτοποίηση και η παραλαβή των διαπιστεύσεων δεν ήταν μια χρονοβόρα διαδικασία και η είσοδος στο εσωτερικό του επιβλητικού γηπέδου έγινε με το... δεξί. Για γούρι.

Θυμάμαι ακόμη να κάθομαι και να χαζεύω κάθε μικρή λεπτομέρεια στον προθάλαμο, από την τηλεόραση στον τοίχο μέχρι τις καρέκλες. Καθόμουν στην ευθεία από τον Τεν Κάτε και τον Γιώργο Καραγκούνη 'ρουφώντας' κάθε ατάκα τους. Δεν ήθελα να μου ξεφύγει 'τόνος', να είμαι όσο πιο ακριβής στη λεπτομερή ανταπόκριση που θα έστελνα στην 'οπισθοφυλακή'. Εκτός από πρωτάρης σε ταξίδια (εννοείται πως ήμουν) και 'ψαρωμένος'. Αμφότεροι χαλαροί, ευδιάθετοι, άνευ κόμπλεξ και φόβου. Ο ένας έμπειρος, ο άλλος επέστρεφε σ' ένα σπίτι που είχε ζήσει ήδη. Ίσως αυτό να ήταν το μυστικό για το τι θ' ακολουθούσε.

Η πρώτη δική μου επαφή με το... χορτάρι ήρθε λίγο μετά, στο ανοικτό τέταρτο της προπόνησης. Βγαίνοντας από την πόρτα αντικρίζεις ένα αχανές γήπεδο, το οποίο νόμιζες πως την επομένη θα είναι κατάμεστο. Μπα. Μισοάδειο ήταν εν τέλει, εικόνα κόντρα στο καταπράσινο πέταλο που είχε παραχωρηθεί για τους Έλληνες εκδρομείς, αφού η Ίντερ είχε σχεδόν εξασφαλίσει την πρόκριση και έψαχνε ένα βαθμό για την πρωτιά. Μαζί και το κίνητρο.

Ίντερ-Παναθηναϊκός: Η μεγάλη βραδιά του Γιόσου Σαριέγκι

Τον Παναθηναϊκό, που προερχόταν από το 3-0 στη Βρέμη, είχε 4 πόντους σε 4 ματς και κυνηγούσε αποτέλεσμα για να είναι 'ζωντανός' βαθμολογικά ως το φινάλε, ουδόλως τον απασχολούσε. Ο Ολλανδός προπονητής του είχε διαλέξει ένα σύστημα με τρεις στόπερ (Βύντρα, Γκούμας, Σαριέγκι), για πρώτη φορά στο πρώτο τρίμηνο της σεζόν, πήγαινε με ενισχυμένο κέντρο κι άφηνε την (dream team) Ίντερ των Ζανέτι, Μαϊκόν, Καμπιάσο, Φίγκο, Ιμπραχίμοβιτς και Αντριάνο να πασχίζει μήπως και βρει 'καθαρή' ευκαιρία.

Η μεγάλη ημέρα του αγώνα είχε φτάσει προ πολλού. Αφού το πρωί αγοράσαμε ιταλικές εφημερίδες, προσπαθώντας να βγάλουμε νόημα χωρίς να γνωρίζουμε τη γλώσσα, με τον Σωκράτη συμφωνήσαμε πως στο 'Μεάτσα' οφείλαμε να φτάσουμε αρκετά νωρίς. Περπατήσαμε βέβαια, σχεδόν 20 λεπτά, έχοντας κατέβει στο σταθμό του Ιπποδρόμου, αλλά όταν εναποθέσαμε το εξοπλισμό στις θέσεις μας, 'καλωδιωθήκαμε' και αρχίσαμε να επικοινωνούμε με τον έξω κόσμο, ήταν ζήτημα αν στο γήπεδο υπήρχαν 100-150 άτομα.

Βρήκαμε λίγο χρόνο να φωτογραφήσει ο ένας τον άλλον. Τέτοιες στιγμές θες να τις αποτυπώσεις και χρόνια μετά να τις αναπολείς. Σε κανονικές φωτογραφικές χειρός μάλιστα, όχι κινητά που εκείνη την εποχή οι κάμερές τους έμοιαζαν με παραμορφωτικούς καθρέπτες. Δεν θυμάμαι καν ποια συσκευή είχα πάρει μαζί μου. Θυμάμαι πάντως πως η δική μου εικόνα μπροστά από το (δανεικό) laptop και το γήπεδο ως background παρέμεινε για κάμποσο διάστημα ως photo profile. Πλέον έχει την αξία ενός vintage αντικειμένου.

Ίντερ-Παναθηναϊκός: Η μεγάλη βραδιά του Γιόσου Σαριέγκι
ACTION IMAGES PRESS AGENCY

Σταδιακά μπήκαμε στο κλίμα της αναμέτρησης. Μαθαίνοντας τις συνθέσεις και προβλέποντας τι θ' ακολουθήσει, ήμασταν βέβαιοι πως η Ίντερ θα πιέσει πολύ. Συνέβη, αλλά δίχως ν' απειλεί. Οι πλάγιοι Νίλσον-Σπυρόπουλος έκαναν σπουδαία δουλειά, όπως και το δίδυμο Ζιλμπέρτο Σίλβα-Σιμάο στον άξονα, με αποτέλεσμα ο Γκαλίνοβιτς να μην ζορίζεται. Ο Μάντζιος ήταν απομονωμένος μπροστά, ξεκομμένος ακόμη κι από Γκάμπριελ-Καραγκούνη που είχαν δημιουργικό ρόλο, ωστόσο ο Παναθηναϊκός τη μία φάση έψαχνε σε 90 λεπτά. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Ο απογοητευμένος Μουρίνιο αναγκάστηκε (γιατί δεν ήθελε) να βάλει Κουαρέσμα για να βρει παιχνίδι από τα πλάγια, ο Τεν Κάτε αντέδρασε με Σαλπιγγίδη αντί Καραγκούνη και το τέρμα του Σαριέγκι επηρέασε ολοκληρωτικά την έκβαση της αναμέτρησης, αφού οι 'νερατζούρι' δεν κατάφεραν να ισοφαρίσουν όσο κι αν προσπάθησαν. Έκρηξη ενδορφινών και λάβα συναισθημάτων.

Ο Παναθηναϊκός δεν είχε τρομάξει από δράκοντες (όπως της Πόρτο) και είχε πάρει την εκδίκησή του από τον Ζοζέ με καθυστέρηση 5.5 ετών!

Η πρώτη αντίδραση του Καραϊνδρου από την Αθήνα ήταν "στείλε γρήγορα το ματς και μάθε τι ώρα έρχεται η αποστολή". "Στις 4:30 το πρωί", απαντούσε ο Ανδρέας Δρουκόπουλος, υπεύθυνος επικοινωνίας της ΠΑΕ, προτού προλάβεις να ρωτήσεις. Ο Μουρίνιο, χτίζοντας μια Ίντερ που 18 μήνες μετά θα κατακτούσε το βαρύτιμο τρόπαιο, δεν ήταν εύκολο να 'χωνέψει' το αποτέλεσμα. Παρ' όλα αυτά συνεχάρη έναν προς έναν τους ποδοσφαιριστές του Παναθηναϊκού και στη συνέντευξη Τύπου ομολογούσε πως έφταιγε ο ίδιος για τη χαλαρότητα της ομάδας του.

Δεν είχα βρει κενή θέση στην αίθουσα και (το πιστεύεις ή όχι) έγραφα μισο-όρθιος, παρατηρώντας τον Πορτογάλο γωνιακά. Ήταν χολοσκασμένος, αλλά πάνω απ' όλα τζέντλεμαν. Άλλαξε πολύ από τότε. Ο Τεν Κάτε, πανευτυχής φυσικά, επιχειρούσε να εξηγήσει πως ο Παναθηναϊκός του -7 στο πρωτάθλημα είχε κατορθώσει να πετύχει δύο σερί διπλά στο Champions League. Ρητορικό ερώτημα.

Την ίδια στιγμή μαθαίναμε για το πριμ του Νικόλα Πατέρα στους ποδοσφαιριστές. Ένας πρόεδρος extra large κόντρα στη δωρικότητα του Ολλανδού.

Ο αγώνας είχε τελειώσει για προπονητές και ποδοσφαιριστές. Όχι για εμάς. Πέρασαν δυο ώρες από το σφύριγμα της λήξης. Αποχωρώντας ο εξωτερικός χώρος του 'Μεάτσα' ήταν σκοτεινός, σχεδόν απόκοσμος. Μόνο τα πεταμένα αποκόμματα των εισιτηρίων έδιναν άφηναν σημάδια στο μουντό οδόστρωμα. Έσκυψα και μάζεψα ένα. Ενθύμιο. Το γύρισα και έγραφε 180 ευρώ. Μερακλής (και απογοητευμένος) όποιος το είχε αγοράσει.

Ίντερ-Παναθηναϊκός: Η μεγάλη βραδιά του Γιόσου Σαριέγκι

Η επιστροφή στο ξενοδοχείο ήταν αρκετά περιπετειώδης, καθώς για αστική συγκοινωνία (μετρό ή λεωφορείο) ούτε λόγος, ενώ ταξί συναντήσαμε αφότου είχαμε διασχίσει τη μισή διαδρομή. Πάλι καλά, κερδίζοντας λίγο χρόνο από το γράψιμο για την επόμενη ημέρα.

'Veni, Vidi, Vici', τιτλοφόρησε το σχόλιο του υπογράφοντος. Ήρθε, είδε, νίκησε ο Παναθηναϊκός. Απήλθε τα ξημερώματα. Εγώ και ο Σωκράτης φεύγαμε την επόμενη ημέρα, Πέμπτη πια, το απόγευμα. Είχαμε δηλαδή μισή ημέρα για μια τελευταία περιπλάνηση και δυο-τρία ψώνια. Ο ταξιτζής που μας μετέφερε αργότερα στο αεροδρόμιο πολύ πιο... επαγγελματίας από τον συνάδελφό του. Του αφήσαμε tips.

Η καθυστέρηση στην αναχώρηση της πτήσης προκάλεσε έξτρα κούραση. Σε κάποιους άλλους εκνευρισμό. Οπαδοί του Παναθηναϊκού ήταν. 'Μεθυσμένοι' ακόμη από τη μεγάλη νίκη, φλέρταραν μάλλον υπερβολικά τις ευγενικές αεροσυνοδούς που έκαναν τη δουλειά τους. Μια-δυο-τρεις, τα όρια ξεπεράστηκαν. Σε σημείο που ο κυβερνήτης εξήλθε στην καμπίνα των επιβατών και απείλησε πως θα προσγειωθούμε στην Κέρκυρα. Έκανε μάλιστα μια μανούβρα επιβεβαίωσης των προθέσεών για να πειστούμε ότι δεν κορόιδευε.

Θυμάμαι να κοιμήθηκα όταν πια η κατάσταση είχε ηρεμήσει. Δεν ήταν όνειρο το πρώτο δημοσιογραφικό ταξίδι. Ούτε άλλο ένα ευρωπαϊκό διπλό του Παναθηναϊκού. Σαν σήμερα πριν από 10 χρόνια.

ÔÓÁÌÐÉÏÍÓ ËÉÃÊ / ÉÍÔÅÑ-ÐÁÏ / CHAMPIONS LEAGUE / INTER-PANATHINAIKOS
ÔÓÁÌÐÉÏÍÓ ËÉÃÊ / ÉÍÔÅÑ-ÐÁÏ / CHAMPIONS LEAGUE / INTER-PANATHINAIKOS ACTION IMAGES PRESS AGENCY

                      

News 24/7

24MEDIA NETWORK