Μάικλ Τζόρνταν: Three-peat, θάνατος του πατέρα και αντίο
Στην επιστροφή στο O’Hare, o Jordan οδηγείται αμέσως στο ιδιαίτερο γραφείο του διοικητή ασφαλέιας, τον ενημερώνει ότι υπάρχει κλήτευση για την υπόθεση του Slim Bouler. Παραδέχεται τα πάντα στο δικαστήριο, δηλώνει εξερχόμενος ότι υπόσχεται πως θα μετριάσει αλλά δεν θα κόψει το τζόγο. Απλώς θα ποντάρει μικροποσά. Προσπαθεί να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, ρωτά ο ίδιος τους δημοσιογράφους εάν θα ασοχληθούν καθόλου και με το threepeat και όχι μόνο με το τζόγο. Η επικοινωνιακή του ικανότητα, του επιτρέπει να ξεγλυστρίσει, το πρόβλημα όμως παραμένει. Ο Jordan παραδέχεται ανοιχτά πλέον ότι είναι εθισμένος στο τζόγο, όσο και να ωραιοποιηθεί η κατάσταση, αυτή είναι. Ξεκάθαρα. Οι ΗΠΑ δείχνουν να αποδέχονται την αχίλλειο πτέρνα του ήρωά τους, η Nike ξανακάνει τα στραβά μάτια αφού τα δολάρια έρρεαν ασταμάτητα, ο Jackson, o Reinsdorf και o Krause εξακολουθούσαν να κάνουν ότι δεν ξέρουν/δεν κατάλαβαν.
Θα βάλω 37 στο ημίχρονο
Οι Bulls με τον Cartwright στα 35, τον Paxson στα γεμάτα 32 και προερχόμενο από εγχείρηση, τον Pippen με προβλήματα στο γόνατο, στηρίζονται αποκλειστικά στην αφομοίωση της τριγωνικής επίθεσης και στην αγωνιστική ωρίμανση του Jordan. Αφήνουν τη regular season στους Suns, μέχρι την άνοιξη που το θηρίο ξυπνάει και ξεκούραστο πια είναι έτοιμο να μπει στα play offs. Τα αίματα έχουν ανάψει από το Μάρτιο, όταν σε ένα αδιάφορο παιχνίδι με τους Bullets, ένας rookie, ο LaBradford Smith σκοράρει 37 και κάνει το λάθος να πάει γεμάτος υφάκι στον Jordan και να του πει μειδιώντας «ωραίο παιχνίδι Mike». Ο μικρός λησμονούσε ότι οι Bulls ήταν on the road για το κλείσιμο της σεζόν και σε δύο ημέρες ξαναέπαιζαν στην Washington. Ο Jordan ζητάει από τον Bob Costas να πει «δυο λόγια» στη μεικτή ζώνη.
«Θα σκοράρω 37 πόντους στο ημίχρονο, ευχαριστώ». O Costas μένει με το μικρόφωνο στο χέρι. Το «θέμα» παίρνει διαστάσεις, γεννιούνται στοιχήματα από το πουθενά, οι Bullets προσαρμόζουν τα πλάνα στον περιορισμό του Jordan στο πρώτο ημίχρονο κι ας χάσουν με 50. Ο Jordan ξεκινάει το παιχνίδι με 8 στα 8 σουτ. Στο ημίχρονο έχει πετύχει 36 πόντους, τελειώνει το ματς με 47 και ξαναπάει χαμογελαστός στον Bob Costas: «Κοιτάχτε, το επινόησα όλο αυτό για να έχω κίνητρο να ετοιμαστώ για τα play offs, δεν φταίει πουθενά ο μικρός των Bullets, ουδέποτε μου είπε τέτοιο πράγμα, είναι ένα παιδί γεμάτο ταλέντο με ολόκληρη καριέρα μπροστά του». Δεύτερη φορά που ο Costas μένει με το μικρόφωνο στο χέρι, γρήγορα όμως γίνεται κατανοητό το mind game του Jordan, αφού κυκλοφορούν οι πρώτες φήμες περί αποχώρησής του από την ενεργό δράση.
Με την πλάτη στον τοίχο
Κανείς δεν πήρε στα σοβαρά εκείνες τις φήμες, η αλήθεια είναι ότι ο Jordan είχε εκμυστηρευτεί την πρόθεσή του στον μέντορά του στο UNC Dean Smith και σε κάποιους συμπαίκτες του. Οι Bulls κλείνουν τη σεζόν με 57 νίκες, δεύτερο καλύτερο ρεκόρ πίσω από τους πεινασμένους Knicks. Όλοι περίμεναν έναν ολόκληρο χρόνο την επανάληψη της μονομαχίας Bulls-Knicks, το Chicago σκουπίζει Atlanta και Cleveland κι είναι συνεπές στο ραντεβού. Ο Jordan δείχνει να έχει αφήσει πίσω του τις μαύρες σκέψεις, δύσκολα όμως μπορούσε κανείς να μπει στο μυαλό του τότε, ακόμη και ο Jackson είχε αποστασιοποιηθεί. H Nέα Υόρκη είχε προσπαθήσει να μειώσει την απόσταση σε ταλέντο, να γεφυρώσει το χάσμα με τους Bulls και να κατακτήσει το πολυπόθητο πρωτάθλημα που αναζητούσε από τον καιρό του Walt Frazier. O McDaniel είχε αποχωρήσει μετά από ένα πολύκροτο trade, κατηγορώντας τον David Falk, ότι είχε δεχθεί πιέσεις και από τον ίδιο το Jordan προκειμένου να αποχωρήσει από τη Νέα Υόρκη. Οι Knicks ήταν πολύ δυνατοί. Καθοδηγούμενοι από έναν εξαιρετικό Patrick Ewing που έκλεισε τη regular season με 24.2 πόντους, 12.2 ριμπάουντ και 2 μπλοκ ανά παιχνίδι, είχαν το καλύτερο ρεκόρ της Ανατολής με 60 νίκες και έναν Riley αποφασισμένο και βέβαιο ότι έχει βρει τη μαγική συνταγή για να εκθρονίσει τους Bulls.
Το πρώτο ματς ήταν ισορροπημένο μέχρι την τέταρτη περίοδο. Η άμυνα της Νέας Υόρκης και πάλι ήταν καθοριστική, περιόρισε τον Jordan στα 10/27 σουτ, αλλά εκείνο που δέσποσε ήταν η δημιουργία ενός ακόμη μύθου: του John Starks. Στην τέταρτη περίοδο, o προσωπικός αντίπαλος του Jordan σε άμυνα και επίθεση, με τέσσερα συνεχόμενα τρίποντα χαρίζει τη νίκη και τον αέρα του φαβορί στους Knicks. Η επόμενη μέρα βρήκε τον Jordan θυμωμένο και άδειο. Μετά την απογευματινή προπόνηση πήγε να μιλήσει με τον πατέρα του και αμέσως μετά νοίκιασε μια λιμουζίνα για να πάει στο Atlantic City, ακoλουθώντας και πάλι τη συμβουλή του James ο οποίος είχε προτείνει μια βραδιά χαλάρωσης και διασκέδασης στο casino. Περίπου δύο ώρες μετά τα μεσάνυχτα, ένας από τους πελάτες του casino είδε τον Jordan και ενημέρωσε τον Harvey Araton, διάσημο δημοσιογράφο των New York Times. Ο Araton δεν δημοσιεύει αμέσως την είδηση, αφενός δεν είχε δεύτερη πηγή επιβεβαίωσης και αφετέρου ήθελε να περιμένει την έκβαση του αγώνα την επόμενη μέρα και στη συνέχεια να "χτυπήσει" στην πρώτη σελίδα.
Στο δεύτερο ματς ο Michael έχει και πάλι άσχημα ποσοστά. 10 στα 32 σουτ, νέα νίκη των Knicks με 96-91 και προβάδισμα 2-0 στη σειρά. Το αποφασιστικό καλάθι του αγώνα ήταν και πάλι του Starks που ξεπέρασε τον Jordan στο ένας εναντίον ενός και κάρφωσε με μανία πάνω από το κεφάλι του συνθλίβοντας και τους παριστάμενους ψηλούς. Ακόμα και σήμερα το συγκεκριμένο κάρφωμα μνημονεύεται στη Νέα Υόρκη: "The Dunk". Είναι η φάση που μετέτρεψε τον John Starks από ήρωα της μιας βραδιάς σε legend, σε μια από τις πιο δύσκολες πιάτσες του πλανήτη. Την επόμενη μέρα, η είδηση της παρουσίας του Jordan στο Atlantic City κάνει το γύρο του κόσμου. Η κριτική είναι ανηλεής, πιο έντονη από ποτέ, ξεπερνά τα όρια του επιτρεπτού. Ήταν γνωστό και είχε τρόπον τινά «συγχωρεθεί» ότι στο Michael άρεσε να τζογάρει και να παίζει τυχερά παιχνίδια, αλλά η διανυκτέρευση στο Atlantic City πριν από έναν τόσο σημαντικό αγώνα θεωρήθηκε απαράδεκτη, σχεδόν έγκλημα.
Ο Jordan θάφτηκε ζωντανός, ο Τύπος βρήκε την ευκαιρία να τονίσει όλα τα αρνητικά στοιχεία του χαρακτήρα του, όλες τις μαύρες στιγμές της καριέρας του, παρουσιάστηκε σαν άρρωστος με το τζόγο, μια πολύ σοβαρή υπόθεση που στην Αμερική λαμβάνει κολοσσιαίες διαστάσεις και πολύς κόσμος αντιμετωπίζει πρόβλημα. Αρχικά αντέδρασε ψύχραιμα και προσπάθησε να εξηγηθεί σε μια πρόχειρη συνέντευξη Τύπου, αλλά εφημερίδες και τηλεόραση δεν υπήρχε περίπτωση να υποβαθμίσουν το γεγονός. Οι τοπικοί σταθμοί του Chicago ασχολούνταν 24/7 με το θέμα, ειδικοί και «ειδικοί» κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι ο Jordan ήταν εθισμένος στο τζόγο, κάποιοι πιο τολμηροί είχαν ξαναφέρει στο φως και κάποιες σχέσεις του με το οργανωμένο έγκλημα, επέμεναν ότι χρωστάει ακόμα πολλά λεφτά από αποτυχημένα στοιχήματα. Οι Bulls κέρδισαν, αλλά ο Jordan ήταν τραγικός: 3 στα 18 σουτ, μπόρεσε να συνεισφέρει ουσιαστικά πασάροντας (11 ασίστ) στο τελικό 103-83, με το οποίο δεν ασχολήθηκε κανείς.
Οι 54 πόντοι και οι τέσσερις τάπες
Οι Knicks είχαν κάνει ένα τραγικό λάθος, αδιαφορώντας για το τρίτο παιχνίδι και στοχεύοντας στη δύναμη της έδρας τους. Είχαν βρει τους Bulls στα πρόθυρα της κατάρρευσης, έναν Jordan καταρρακωμένο και πληγωμένο βαθύτατα από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και άφησαν την ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη. Εκεί χάθηκε η σειρά για τη Νέα Υόρκη, εκεί ξαναγύρισε το κέρμα υπέρ του Jordan, ο οποίος αποσύρθηκε στο σπίτι του, επέβαλε εμπάργκο στους δημοσιογράφους και απευθύνθηκε σε ειδικό ψυχολόγο για να αποφύγει το σκόπελο της καταστροφής. Ο εγωισμός του ήταν υπέρμετρος, ήταν αδύνατον να αποδεχθεί να λύσει τα όποια θέματα των απασχολούσαν αποδομώντας το μύθο του. Γι’ αυτό και αποφάσισε πρώτα "να τελειώσει τη δουλειά" και μετά να θέσει εαυτόν απέναντι στο πρόβλημα.
Ήταν το τέλος για τους Knicks. Στο τέταρτο παιχνίδι ο Jordan σκοράρει 54 πόντους, έχοντας 60% στα σουτ και 6 στα 9 τρίποντα. Το τελικό 105-95 ήρθε απόλυτα φυσιολογικά, η σειρά πήγε στο 2-2 και το πέμπτο ματς αναμενόταν με τεράστιο ενδιαφέρον. Το πέμπτο ματς είναι (και πάλι) από τα πιο σκληρά όλων των εποχών: 44 δεύτερα πριν το τέλος με το σκορ στο 95-94, οι Bulls χάνουν την επίθεση και η κατοχή περνάει στη Νέα Υόρκη. Ο Ewing έχει ανέβει στο high post και βλέπει τον Charles Smith ελεύθερο. Ο forward των Knicks θα ζήσει τον απόλυτο εξευτελισμό: τέσσερα σουτ στη σειρά, τέσσερις τάπες. Δύο από τον Pippen και δύο από τον Jordan. Θαρρείς και η μπάλα επέστρεφε από καπρίτσιο στα χέρια του, θαρρείς και κάποιος έπρεπε να αναλάβει το βάρος του μαρτυρίου και σαν σύγχρονος Σίσσυφος να χαθεί στο inception του ονείρου της κατάκτησης του τίτλου. Tελικό 97-94. Michael Jordan 29 πόντους, 10 ριμπάουντ, 14 ασίστ. Το έκτο παιχνίδι δεν είχε καμία σημασία μετά το σημάδι της μοίρας, οι Bulls επιβάλλονται με συνοπτικές διαδικασίες 96-88. Το κακό ξορκίστηκε, η Νέα Υόρκη είναι πλέον η "καταραμένη".
Τελικοί στο μάτι του κυκλώνα
Στους τελικούς περίμενε ο Barkley στην καλύτερη σεζόν της καριέρας του στο πρωτάθλημα με 25,6 πόντους και 12,2 ριμπάουντ, στατιστικά που του είχαν χαρίσει τον τίτλο του MVP στρώντας από το Jordan το τρίτο συνεχόμενο τρόπαιο. Το κλίμα για τη φανέλα με το 23 δεν ήταν καλό και παρά τη ζεν αντιμετώπιση, ένα καινούριο γεγονός ήλθε να διαταράξει τον ψυχισμό του. Πριν το πρώτο παιχνίδι των τελικών δημοσιεύεται το βιβλίο του Esquinas, όπου ουσιαστικά εξιστορείται το backstory των μεταξύ τους παιχνιδιών στο γκολφ, αποκαλύπτοντας ότι πίσω από τη διασκέδαση κρύβονταν στοιχήματα για μεγάλα χρηματικά ποσά, συναντήσεις με ανθρώπους του υπόκοσμου και πάνω απ’ όλα ένας τεράστιος όγκος χρεών που ξεπερνούσε το ενάμισι εκατομμύριο δολάρια. Ξεσπά νέο σκάνδαλο, η ιδιωτική ζωή του MJ βρισκόταν κάθε μέρα – όλη μέρα σε τηλεοράσεις και εφημερίδες, είχε ξεκινήσει η αποδόμηση ενός μύθου, η Αμερική ήθελε να εκδικηθεί "τον καλύτερο", έμοιαζε να ψάχνει από καιρό την ευκαιρία να βρει το ψεγάδι που θα τον κάνει γήινο, απτό, ανθρώπινο.
Ο Jordan αναγκάζεται να σπάσει το εμπάργκο στα ΜΜΕ και παραχωρεί μια συνέντευξη στο NBC, η οποία προβλήθηκε στο ημίχρονο του πρώτου τελικού. Στη συνέντευξη, ο MJ παραδέχτηκε ότι έχασε χρήματα παίζοντας γκολφ με τον Esquinas, αλλά η δική του εκδοχή των γεγονότων απείχε παρασάγγας από όσα αναφέρονταν στο βιβλίο. Το παιχνίδι τελειώνει, οι Bulls κερδίζουν 100-92 με τον Jordan να τελειώνει με 31 πόντους και τον Pippen να προσθέτει 27. Μετά το τέλος στην αίθουσα Τύπου, πανδαιμόνιο: επί μία ώρα ο Jordan απαντάει σε οτιδήποτε άλλο εκτός από μπάσκετ.
Χρέη, Esquinas, Μαφία, εθισμός στο τζόγο, οικογενειακά προβλήματα, ότι βάζει ο νους. Υπομένει στωικά και με παροιμιώδη ψυχραιμία απαντά σε όλες τις ερωτήσεις.Υπό τη σκιά του σκανδάλου, διεξάγεται και ο δεύτερος τελικός. Ο Sir Charles κάνει ότι μπορεί. Σκοράρει 42 πόντους, κατεβάζει 13 ριμπάουντ, αλλά το Chicago ξανακερδίζει. Η σειρά πάει στο Illinois, το ματς είναι ισορροπημένο και πάει στην παράταση αφού στην τελευταία περίοδο ο Jordan κάνει 0 στα 10 σουτ και βγάζει εκνευρισμό. Δεύτερη παράταση, φεστιβάλ μπάσκετ από Jordan, Barkley και έναν συγκινητικό Dan Majerle, τρίτη παράταση. Μ’ ένα σερί 9-0 οι Suns βγάζουν την ψυχή τους στο παρκέ και κερδίζουν 129-121 σε έναν από τους απολαυστικότερους τελικούς ever.
Ο MJ απάντησε την επόμενη μέρα, αψηφώντας την κούραση και τον ψυχολογικό πόλεμο σκοράροντας 55 πόντους στο 3-1 των Bulls. Στην άλλη όχθη, το triple-double του Barkley (32 πόντους, 12 ριμπάουντ και 10 ασίστ) αποδείχθηκε λίγο για να δώσει τη νίκη στους Suns. To Phoenix θα αντιδράσει στο πέμπτο παιχνίδι, παρά τους 42 πόντους του Jordan, θα πάει τη σειρά σε έκτο ματς, καθοδηγούμενο από έναν λυσσασμένο Barkley που ψάχνει εναγωνίως ένα δαχτυλίδι πρωταθλητή. Το έκτο ματς είναι τρομερό, 14 δευτερόλεπτα και 4 δέκατα πριν το τέλος οι Bulls χάνουν με δύο, αλλά έχουν τη μπάλα και την ευκαιρία να οδηγήσουν το ματς είτε στην παράταση είτε να κατακτήσουν το τρίτο συνεχόμενο πρωτάθλημα.
Όλους κι όλους έχουν πετύχει 9 πόντους και οι 9 από τον Jordan. O MJ επαναφέρει από την πλάγια γραμμή στον Paxson, ο οποίος του επιστρέφει αμέσως τη μπάλα, παρά το γεγονός ότι όλο το Phoenix έχει πέσει πάνω του. Ο Jordan θα δει τον Pippen, που όμως είναι επίσης κλεισμένος από το Mark West και πασάρει στον Grant. Ο Grant διστάζει και δεν παίρνει το σουτ, άλλωστε έχει μόλις 2 πόντους στα τελευταία δύο παιχνίδια. Ο διοπτροφόρος power forward βλέπει με την κόρη του ματιού τον John Paxson ακροβολισμένο έξω από τη γραμμή. Ο Pax θα κάνει την κίνηση μηχανικά. Nothing but net. Αυτό ήταν το καλάθι του διάσημου three-peat.
Το καλοκαίρι της τραγωδίας
Η γιορτή δεν κράτησε πολύ, η ατμόσφαιρα ήταν βαριά. Τα νέα άρχισαν να κυκλοφορούν γρήγορα μόλις μια ημέρα μετά το παιχνίδι. Ο Michael Jordan δημοσιοποιεί μέσω δικών του ανθρώπων ότι σκέπτεται σοβαρά να σταματήσει το μπάσκετ. Ήταν μόλις 30 ετών, στο αποκορύφωμα της καριέρας του. Για πολλούς ήταν ήδη ο κορυφαίος, ο καλύτερος που υπήρξε ποτέ στο άθλημα. Για άλλους, αν όχι ο καλύτερος, ανήκε σίγουρα στους τρεις καλύτερους όλων των εποχών. Για όλους όμως είχε ακόμα πολλά να προσφέρει στον κόσμο του μπάσκετ. Το σκάνδαλο που είχε προκύψει σχετικά με την πτήση του στο Atlantic City και το βιβλίο του Esquinas τον είχε επηρεάσει, δεν ήταν όμως εκείνο που τον λύγισε, δεν ήταν το βασικό συστατικό της αποστασιοποίησής του από το άθλημα που απογείωσε. Ο βασικός λόγος της αποχώρησης ήταν μια τραγωδία που έπληξε την οικογένεια Jordan μία νύχτα του Αυγούστου.
Ο James Jordan επέστρεφε από την κηδεία ενός φίλου του στη North Carolina. Oδηγούσε ένα πολυτελές Lexus που του είχε δωρίσει ο γιος του, όταν σύμφωνα με την αστυνομική έκθεση, αποκαμωμένος από την κούραση, είχε αποφασίσει να σταματήσει στον παράδρομο για να ξεκουραστεί. Οι δράστες είδαν το πολυτελές αυτοκίνητο σταθμευμένο, πλησίασαν και πυροβόλησαν δύο φορές στο κατεβασμένο παράθυρο της θέσης του οδηγού. Τον δολοφόνησαν εν ψυχρώ, τον λήστεψαν και στη συνέχεια, πέταξαν το πτώμα του σε ένα κοντινό αλσύλιο. Ο James συνήθιζε να μη δίνει σημεία ζωής για αρκετές ημέρες, ήταν μια συμπεριφορά που ουδέποτε προκαλούσε ιδιαίτερη ανησυχία στην οικογένεια. Όταν όμως η απουσία άρχισε να γίνεται αισθητή και οι μέρες περνούσαν, ολόκληρη η οικογένεια Jordan ξεκίνησε να ανησυχεί σοβαρά. Ξεκίνησε μια ενδελεχής έρευνα και από ιδιωτικούς detectives, ο MJ δεν φείδεται χρημάτων προκειμένου να βρει τον πατέρα του.
Το αυτοκίνητο βρέθηκε τελικά σε ένα παράπλευρο χαντάκι, λίγο αργότερα ανακαλύφθηκε ότι το πτώμα του James Jordan, είχε βρεθεί λίγες μέρες πριν και καθότι κανείς δεν είχε εντοπιστεί από τις Αρχές για να τον αναγνωρίσει, το πτώμα οδηγήθηκε στο κρεματόριο και αποτεφρώθηκε σύμφωνα με το νόμο. Τα οδοντιατρικά αρχεία επιβεβαίωσαν ότι ήταν πράγματι εκείνος, μετά από αντιπαραβολή του dna της οδοντοστοιχίας του με την αποτεφρωμένη γνάθο. Οι εφημερίδες πληροφορήθηκαν το θλιβερό γεγονός, το οποίο αμέσως θεωρήθηκε ότι ήταν μια προειδοποίηση προς τον MJ από τη Μαφία, ψιθυριζόταν ότι εκείνος ήταν ο κύριος υπεύθυνος για αυτόν το θάνατο. Λίγες ημέρες αργότερα, οι δολοφόνοι βρέθηκαν και φυλακίστηκαν, η Μαφία, τα στοιχήματα και τα χρέη δεν είχαν καμία σχέση με τη δολοφονία, ήταν μια απλή και θλιβερή περίπτωση δολοφονίας για ληστεία, όπως χιλιάδες ακόμη στη χώρα της ευκαιρίας. Οι φήμες όμως και οι ψίθυροι είχαν καταρρακώσει τον Jordan, κινδύνευε σοβαρά να οδηγηθεί στην έσχατη λύση του εγκλεισμού σε ίδρυμα για να αντιμετωπίσει την κατάθλιψη.
Στο μυαλό του υπήρχε μόνο μια λύση, που περιέκλειε και τιμωρία για τους αδηφάγους και αδίστακτους διώκτες του. Η Ανακοίνωση έγινε στο Berto Center στις 6 Οκτωβρίου, σε μια συνέντευξη Τύπου. Ο MJ βλοσυρός σε ένα τραπέζι, δίπλα του η γυναίκα του Juanita, ο Phill Jackson και o Jerry Reinsdorf. Γύρω του, όλοι οι συμπαίκτες του στους Bulls. Kατηγορεί τον Τύπο ότι έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην απόφασή του, διαμαρτύρεται ότι η ζωή του είχε καταστεί κολαστήριο, εξ αιτίας των κυνηγών της "είδησης" και του κίτρινου Τύπου. Ο μόνος τρόπος να επιστρέψει σε φυσιολογικούς ρυθμούς είναι να αποσυρθεί και να ξαναβρεί την εσωτερική γαλήνη του, να πενθήσει απερίσκεπτος τον πατέρα του. Την επόμενη ημέρα, η Chicago Sun-Times βγαίνει με οκτάστηλο τίτλο "Say it ain’t so, Mike". Ήταν όμως έτσι ακριβώς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Μάικλ Τζόρνταν: Η γέννηση και τα παιδικά χρόνια
Μάικλ Τζόρνταν: Το γυμνάσιο, ο βιασμός και ο ρατσισμός
Μάικλ Τζόρνταν: Το κολλέγιο και το σουτ-πεπρωμένο
Μάικλ Τζόρνταν: Το πρώτο αίμα και το deal με τη Nike
Μάικλ Τζόρνταν: Η ιστορική πτήση και η "εξωγήινη" σεζόν
Μάικλ Τζόρνταν: Δάκρυα για το πρώτο δαχτυλίδι
Μάικλ Τζόρνταν: Διάλειμμα για baseball και "I'm back"
Μάικλ Τζόρνταν: Σκάνδαλα, back-to-back και Dream Team
