Τα θρυλικά πρόσωπα στην ιστορία του Ολυμπιακού

"Συνίσταται εν Πειραιεί υπό τον τίτλον "Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς" σωματείον, ούτινος σκοπός είναι η ανάπτυξις της σωματικής αγωγής παρά τη νεολαία και η κατά πάντα φίλαθλον τρόπον εξύψωσις αυτής", ανέφερε το σχετικό καταστατικό και η ίδρυση του Ολυμπιακού Συνδέσμου Φιλάθλων Πειραιώς από μια παρέα επιφανών κατοίκων του Λιμανιού που βρέθηκαν στο ίδιο τραπέζι είναι γεγονός. Κανείς τους φυσικά δεν μπορούσε να προβλέψει την εξέλιξη του νεοσύστατου αυτού συλλόγου.

Η ιδέα για την ίδρυση του Ολυμπιακού και όλα όσα αυτή πρέσβευε αποτυπώθηκαν στο όνομα, το έμβλημα και το χρώμα του συλλόγου, τα οποία δεν επιλέχθηκαν τυχαία.

Ολυμπιακός ονομάστηκε καθώς στόχος ήταν ο σύλλογος να εργαστεί κάτω απ’ το φως των Ολυμπιακών ιδεωδών. Ο δαφνοστεφανωμένος έφηβος είναι το σύμβολο του ευγενούς αγωνιστή που στεφανώνεται στα στάδια των δίκαιων αγώνων. Το κόκκινο χρώμα συμβολίζει το πάθος, τη δύναμη και τη νίκη, ενώ το λευκό την αγνότητα, την αναγέννηση και την ευγενή άμιλλα.

Την Πέμπτη (10/3), ο Ολυμπιακός συμπληρώνει 91 χρόνια ζωής. 91 χρόνια ένδοξης ιστορίας, στην οποία έβαλαν την υπογραφή τους κορυφαίες προσωπικότητες και αθλητές σε όλα τα σπορ. Όλοι συνέβαλαν, άλλος περισσότερο και άλλος λιγότερο στο να γίνει ο Ολυμπιακός ομάδα-θρύλος. Είναι δύσκολο να επιλέξουμε συγκεκριμένα πρόσωπα που ξεχώρισαν στα 91 αυτά χρόνια, διαφωνίες θα υπάρξουν πολλές, ωστόσο κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός πως οι παρακάτω προσωπικότητες (σε όλα τα σπορ) βοήθησαν τον σύλλογο να γίνει αυτό που είναι σήμερα.

Ανδριανόπουλοι

Η οικογένεια των Ανδριανόπουλων έχει ξεχωριστή θέση στην ιστορία του συλλόγου. Προσέφεραν πολλά στον Ολυμπιακό μέχρι το τέλος της ζωής τους. Ήταν παιδιά γνωστής οικογένειας στον Πειραιά με αθλητική παράδοση και αποτέλεσαν από την πρώτη στιγμή μέλη της ομάδας. Οι Ντίνος Ανδριανόπουλος, Γιώργος Ανδριανόπουλος, Γιάννης Ανδριανόπουλος, Βασίλης Ανδριανόπουλος και Λεωνίδας Ανδριανόπουλος, η "χρυσή" πεντάδα του Ολυμπιακού ήταν αυτή που έβαλε τον θεμέλιο λίθο στο οικοδόμημα του συλλόγου, ενώ στην ομάδα έπαιξε για μικρό χρονικό διάστημα και ο Στέλιος Ανδριανόπουλος. Πρόκειται για θρυλικές φιγούρες, τα ονόματα των οποίων έχουν γραφτεί με χρυσά γράμματα στην ιστορία του Ολυμπιακού.

Κόκκαλης

Ανέλαβε τον Ολυμπιακό σε μια πολύ δύσκολη εποχή και κατάφερε όχι μόνο να τον κάνει να ορθοποδήσει αλλά και να τον καταστήσει ξανά ισχυρό. Στις αρχές του 1993 οι "ερυθρόλευκοι" δεν θύμιζαν την ομάδα του παρελθόντος και επιχειρούσαν να ξεφύγουν από τη λαίλαπα και τα τεράστια χρέη που άφησαν οι διοικήσεις του Γιώργου Κοσκωτά και του Αργύρη Σαλιαρέλη. Τότε στο δρόμο του συλλόγου βρέθηκε ο Σωκράτης Κόκκαλης, ένας ιδιαίτερα ισχυρός επιχειρηματίας που ανέλαβε ένα πολύ δύσκολο έργο και το έφερε εις πέρας. Υπήρξε πρόεδρος της ΠΑΕ Ολυμπιακός για 17 χρόνια, από τον Μάιο του 1993 ως τον Δεκέμβριο του 2010, καθώς και πρόεδρος της ΚΑΕ Ολυμπιακός από το 1991 ως το 2004. Σ'αυτό το διάστημα κατέκτησε 12 πρωταθλημάτα, 4 Κυπέλλα, 4 Nταμπλ και 3 Σούπερ Καπ στο ποδόσφαιρο, καθώς και 5 πρωταθλήματα, 3 Κύπελλα, 2 Νταμπλ και 1 ευρωπαϊκό στο Μπάσκετ.

Ο Κόκκαλης συνέδεσε το όνομά του με την κατασκευή του νέου γηπέδου Καραϊσκάκη (το 2004) αλλά και με το πέρασμα της ομάδας στη νέα ποδοσφαιρική εποχή με τις συνεχείς συμμετοχές στους ομίλους του Champions League. Το καλοκαίρι του 2010 πούλησε τις μετοχές του στον Βαγγέλη Μαρινάκη. Σημειώνεται ότι ανέλαβε τον Ολυμπιακό με 25 πρωταθλήματα ενεργητικό και τον παρέδωσε με 37!

Νταϊφάς

Από τη λίστα δεν θα μπορούσε να λείπει ο πρώτος πρόεδρος του Ολυμπιακού στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο και ένας από τους πιο επιτυχημένους διοικητικούς ηγέτες των "ερυθρολεύκων". Πρόκειται για έναν άνθρωπο που αποτέλεσε σημαντικό κεφάλαιο και για το ελληνικό ποδόσφαιρο γενικότερα, αφού ήταν αυτός που πρότεινε στον κουμπάρο του, Γιώργο Βαρδινογιάννη να αγοράσει τον Παναθηναϊκό. Τα έβαζε με όλους και με όλα όταν ένιωθε ότι αδικούνταν οι Πειραιώτες, οι οποίοι επί προεδρίας του κατέκτησαν πέντε πρωταθλήματα Ελλάδας (1979-80, 1980-81, 1981-82, 1982-83 και 1986-87) και ένα Κύπελλο (1980-1981, "νταμπλ").

Σιδέρης

Ίσως ο μεγαλύτερος Έλληνας φορ όλων των εποχών. Το γκολ ήταν στο dna του, όπως άλλωστε και ο Ολυμπιακός τον οποίο υπηρέτησε για 12 συνολικά χρόνια. Σκόραρε χωρίς σταματημό και είναι χαρακτηριστικό ότι στη μεγάλη καριέρα του άγγιξε τα 500 γκολ, αριθμός ασύλληπτος όχι μόνο για εκείνη την εποχή αλλά και για τη σημερινή.

Το 1970 διαφώνησε με τη διοίκηση του Ολυμπιακού και απαίτησε από το χουντικό ΓΓΑ Ασλανίδη να πάρει μεταγραφή στο εξωτερικό. Ήταν ο πρώτος Έλληνας ποδοσφαιριστής που προχώρησε σε παρόμοιο εγχείρημα και δικαιώθηκε για την επιλογή αφού στο Βέλγιο (Αντβέρπ) αγωνίστηκε σε υψηλό επίπεδο. Γέννημα-θρέμμα Πειραιώτης, αγαπήθηκε ιδιαίτερα από τον κόσμο του Ολυμπιακού ο οποίος είδε στο πρόσωπό του τον απλό, καθημερινό Πειραιώτη που έκανε το όνειρό πραγματικότητα. Κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και πέντε Κύπελλα.

Δεληκάρης

"Γιώργο, η μοίρα όλων των μεγάλων παιχτών και των μεγάλων καλλιτεχνών είναι να αγαπηθούν υπερβολικά και να μισηθούν παράλογα. Όσοι δεν αντέχουν, κάνουν λάθος δουλειά". Αυτό είχε πει κάποτε στον Γιώργο Δεληκάρη ο Νίκος Γουλανδρής. Δεν είχε άδικο. Η σχέση του Δεληκάρη με τον Ολυμπιακό πέρασε μία μεγάλη κρίση όταν ο μεγάλος άσος της δεκαετίας του 70' αποφάσισε από πείσμα να μετακινηθεί στον Παναθηναϊκό το 1978, αλλά εν τέλει άντεξε στο χρόνο, όπως οι παλιές, καλές αγάπες.

Στον Ολυμπιακό ο Δεληκάρης εντάχθηκε το 1969. Οι "ερυθρόλευκοι" του προσέφεραν 150.000 για να τον κάνουν δικό τους από τον Αργοναύτη, ο Εθνικός περίπου 1.000.000. Εκείνος δεν το σκέφτηκε καν και επέλεξε τον αγαπημένο του Ολυμπιακό. Βασικότατο στέλεχος του μεγάλης ομάδας του Γουλανδρή, κατέκτησε τρία πρωταθλήματα και τρία Κύπελλα. Διαφώνησε έντονα με τους διοικούντες όταν αυτοί πρόσφεραν το περιβραχιόνιο του αρχηγού στον Αϊδινίου και πήγε στον Παναθηναϊκό, απόφαση για την οποία φέρεται να μετάνιωσε πολλές φορές. Από το 1982 που σταμάτησε το ποδόσφαιρο, ουσιαστικά εξαφανίστηκε από το προσκήνιο.

Αναστόπουλος

Ελάχιστοι ποδοσφαιριστές έχουν αγαπηθεί από το ποδοσφαιρικό κοινό όσο ο Νίκος Αναστόπουλος. Ειδικά αυτό του Ολυμπιακού τον λάτρεψε διότι ο "μουστάκιας" ήταν έναν από τους παίκτες που συνδέονταν κατευθείαν με την εξέδρα λόγω της τρομερής ικανότητάς του στο γκολ. Στον Ολυμπιακό ήρθε το 1980 και μέχρι το 1983 δεν έχασε πρωτάθλημα. Με την σπάνια αίσθηση του σκόρερ να τον χαρακτηρίζει ο Αναστόπουλος πρόσφερε ένα συνδυασμό θεάματος και ουσίας τον οποίο εμπλούτιζε με μπόλικο συναίσθημα ειδικά τις στιγμές που μεσολαβούσαν μετά από κάθε του γκολ. Με τις γροθιές σφιγμένες, έψαχνε πάντα να βρει τους φανατικούς φίλους των "ερυθρόλευκων" και να τους αφιερώσει τις επιτυχίες του.

Η θητεία του στον Ολυμπιακό χωρίζεται σε τρία μέρη. Στη προ-Αβελίνο εποχή (1980-1987) στη μετά Αβελίνο εποχή (1989-1992) και στην τιμής ένεκεν παρουσία (1993-1994). Συνολικά με τους "ερυθρόλευκους" κατέκτησε 4 πρωταθλήματα και 4 Κύπελλα.

Τζόρτζεβιτς

Ένας από τους κορυφαίους ξένους ποδοσφαιριστές που πέρασαν από τον Ολυμπιακό είναι ο Πρέντραγκ Τζόρτεβιτς, ο οποίος μάλιστα ψηφίστηκε πρόσφατα από τον κόσμο της ομάδας μέσα στους 11 αγαπημένους παίκτες που φόρεσαν την "ερυθρόλευκη" φανέλα.

Το 1996 πήρε μεταγραφή από τον Πανηλειακό για τον Ολυμπιακό, με τον οποίο αγωνίστηκε τα επόμενα 13 χρόνια. Οι ικανότητές του στο χορτάρι και το ήθος του εκτός αγωνιστικού χώρου τον έκαναν να ξεχωρίσει, να πάρει φανέλα βασικού και να φορέσει για αρκετά χρόνια το περιβραχιόνιο του αρχηγού. Στην παρουσία του στο Λιμάνι μέτρηση 493 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις (344 στο πρωτάθλημα, 66 στο Κύπελλο και 83 στην Ευρώπη), 158 γκολ του (127 πρωτάθλημα, 16 Κύπελλο και 15 Ευρώπη), 12 πρωταθλήματα και 5 Κύπελλα, δηλαδή 17 τίτλους. Ένας παίκτης - σημαία για την ομάδα.

Τζιοβάνι

Στην πορεία των χρόνων, τη φανέλα του Ολυμπιακού φόρεσαν πολύ σπουδαίοι παίκτες. Ένας από αυτούς, που είχαμε την τύχη να έχουμε στη χώρα μας ήταν ο Τζιοβάνι Σίλβα Ντε Ολιβέιρα, ο οποίος αγαπήθηκε σαν... Θεός από τον "ερυθρόλευκο" κόσμο.

Η μεταγραφή του το καλοκαίρι του 1999 από την Μπαρτσελόνα προκάλεσε φρενίτιδα ενθουσιασμού στο Λιμάνι και οι επιδόσεις του στον αγωνιστικό χώρο ικανοποίησαν ακόμη και τον πιο απαιτητικό φίλαθλο. Δεν του δόθηκε άλλωστε τυχαία και το προσωνύμιο "μάγος". Τα γκολ του σε Ελλάδα και Ευρώπη παραμένουν αξέχαστα ακόμα και σήμερα. Στον Πειραιά ο Τζιοβάνι έμεινε από το 1999 μέχρι το 2005, κατακτώντας έξι πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο.

Μαρινάκης

Ο τωρινός πρόεδρος του Ολυμπιακού, Βαγγέλης Μαρινάκης, πήρε την ομάδα σε... φουρτούνα και έκανε ό,τι θα έκανε και κάθε καλός καπετάνιος. Ο ισχυρός άνδρας των "ερυθρολεύκων" εξαγόρασε την πλειοψηφία των μετοχών της ΠΑΕ Ολυμπιακός από τον Σωκράτη Κόκκαλη το καλοκαίρι του 2010, μετά από μια δύσκολη σεζόν για την ομάδα, η οποία δεν κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα και τερμάτισε στην πέμπτη θέση της βαθμολογίας της Super League. Από τη χρονιά που ανέλαβε ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ο οποίος δαπάνησε υπέρογκα ποσά για παίκτες δεδομένων και των δύσκολων οικονομικών συνθηκών της χώρας, οι Πειραιώτες έχουν το απόλυτο σε πρωταθλήματα (2011,2012,2013,2014,2015,2016) ενώ έχουν φτάσει και σε τρία νταμπλ (2012,2013, 2015). Στο διάστημα αυτό έχουν έρθει στην Ελλάδα σπουδαία ονόματα του ποδοσφαίρου, μεταξύ των οποίων αυτά των Ριέρα, Ιμπαγάσα, Σαβιόλα, Αμπιντάλ, Καμπιάσο, μερικοί από τους οποίους πέτυχαν και άλλοι όχι. Διακαής πόθος του Βαγγέλη Μαρινάκη είναι πλέον μια ευρωπαϊκή διάκριση.

Αδελφοί Αγγελόπουλοι

Παναγιώτης και Γιώργος Αγγελόπουλος έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να κερδίσει ξανά ο Ολυμπιακός τη θέση που της άξιζε τόσο στο ελληνικό όσο και στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Το καλοκαίρι του 2004, όταν οι "ερυθρόλευκοι" με τον Σωκράτη Κόκκαλη στην προεδρία παρέπαιαν σε Ελλάδα και Ευρώπη, τα δύο αδέρφια αποφάσισαν να επενδύσουν στην ομάδα, όχι μόνο οικονομικά αλλά και υποστηρικτικά. Απέκτησαν τις μετοχές της ΚΑΕ τον Ιούλιο του 2009. Μέσα σε αυτά τα χρόνια, οι Πειραιώτες κατάφεραν να επιστρέψουν σε τροχιά διεκδίκησης του πρωταθλήματος συμμετέχοντας συνεχόμενα σε τελικούς, ενώ τα πολύ μεγάλα χρηματικά ποσά που ξοδεύτηκαν είχαν ως αποτέλεσμα να έρθουν στο Λιμάνι παίκτες αναγνωρισμένης αξίας όπως οι Τσίλντρες και Κλέιζα. Την σεζόν 2011-12 η ομάδα άλλαξε φιλοσοφία και μείωσε δραστικά τον προϋπολογισμό της. Το εγχείρημα πέτυχε. Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στην κορυφή της Ευρώπης το 2012 με προπονητή τον Ντούσαν Ίβκοβιτς, το 2013 έκανε το repeat, ενώ το 2013 και το 2015 οι "ερυθρόλευκοι" αναδείχθηκαν και πρωταθλητές Ελλάδας.

Σπανούλης

11 Ιουλίου 2010: Η μεγαλύτερη μεταγραφή στο ελληνικό μπάσκετ είναι γεγονός. Ο Βασίλης Σπανούλης βγάζει τα πράσινα και φορά τα "ερυθρόλευκα". Πρόκειται χωρίς αμφιβολία για μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της ιστορίας του Ολυμπιακού. Στο πρόσωπό του οι αδελφοί Αγγελόπουλοι βρήκαν τον ηγέτη που έψαχναν για αυτό που ήθελαν να... χτίσουν στο Λιμάνι. Έναν Ολυμπιακό φόβητρο, έναν Ολυμπιακό που θα πρωταγωνιστεί σε Ελλάδα και Ευρώπη. Και τα κατάφεραν αφού ο Kill Bill έδειξε από την πρώτη στιγμή ότι μπορούσε να επωμιστεί τον ρόλο αυτό. Οδήγησε την ομάδα σε δύο σερί κατακτήσεις Ευρωλίγκας και στα συνολικά πέντε χρόνια που βρίσκεται στον Πειραιά πήρε ακόμη δύο πρωταθλήματα, ένα Κύπελλο και ένα Διηπειρωτικό. Και συνεχίζει...

Πρίντεζης

O Γιώργος Πρίντεζης έχει ξεχωριστή θέση στην ιστορία του Ολυμπιακού. Όχι μόνο γιατί απέδειξε σε πολλές περιπτώσεις πόσο αγαπά την ομάδα αλλά και γιατί σε αυτόν ανήκει ένα από τα μεγαλύτερα καλάθια στην ιστορία των "ερυθρολεύκων". Για την αγάπη του για τον Ολυμπιακό δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Αρκεί να θυμηθεί κανείς την επιστροφή του στο Λιμάνι το 2011. Ένα χρόνο μετά και συγκεκριμένα στις 13 Μαΐου του 2012, ένα δικό του σουτ, το... πεταχτάρι του έφερε τους Πειραιώτες στην κορυφή της Ευρώπης μετά από 15 ολόκληρα χρόνια, σε μια βραδιά που κανένας Ολυμπιακός δεν θα ξεχάσει. Και αυτό φυσικά ήταν μόνο η αρχή. Πέρυσι, με ένα τρίποντο χάρισε τη νίκη στην ομάδα του κόντρα στην Μπαρτσελόνα στο ΣΕΦ στα πλέι οφ της Euroleague και εξασφάλισε το εισιτήριο για ένα ακόμη Final 4. Τι άλλο να κάνει;;

Χατζηθεοδώρου

Όταν ένας αθλητής μένει σε μια ομάδα για 15 χρόνια, τότε αυτό από μόνο του τον καθιστά ικανό να βρίσκεται στη λίστα με τα 10 κορυφαία πρόσωπα στην ιστορία του συλλόγου. Ο Θοδωρής Χατζηθεοδώρου αποτελεί ένα τέτοιο παράδειγμα. Από το 1995 μέχρι το 2010, ο "Ζιντάν του πόλο" όπως είχε χαρακτηριστεί, αγωνίστηκε με το σκουφάκι του Ολυμπιακού, έδωσε ό,τι είχε και δεν είχε στην ομάδα και κατάφερε να κατακτήσει συνολικά 27 τίτλους και να αναδειχθεί καλύτερος Ευρωπαίος πολίστας για το 2001. Υπήρξε αρχηγός των "ερυθρολεύκων" για πολλά χρόνια και ήταν ένας από τους παίκτες - κλειδιά στις επιτυχίες.

Βολτυράκης

Άνοιξη του 1992, ο Ολυμπιακός κατακτά το πρώτο του πρωτάθλημα υδατοσφαίρισης μετά από 21 χρόνια. Ο τότε τερματοφύλακας του Ολυμπιακού, Μάκης Βολτυράκης, ξεκινά μία σχέση πάθους με τους "ερυθρόλευκους", μια σχέση που κράτησε 10 ολόκληρα χρόνια. Στο διάστημα αυτό, ο Βολτυράκης κατέκτησε με το κόκκινο σκουφάκι 7 πρωταθλήματα, 5 κύπελλα, ήταν φιναλίστ του Κυπέλλου Κυπελλούχων το 1997 και του Κυπέλλου πρωταθλητριών το 2001, το οποίο κατέκτησε το 2002.

Αμαριανάκης - Λάιος

Και αφού καταπιαστήκαμε με το πόλο, σειρά έχει το βόλεϊ. Ανάμεσα σε όλους τους μεγάλους παίκτες που έχουν περάσει από το Λιμάνι, βρίσκονται και δύο, τα ονόματα των οποίων έχουν συνδεθεί με τις "χρυσές" εποχές της ομάδας. Πρόκειται για τους Γιάννη Λάιο και Σωτήρη Αμαριανάκη. Ο πρώτος υπήρξε μέλος της πρώτης ισχυρής ομάδας του Ολυμπιακού που δημιουργήθηκε το 1973, κατέκτησε 7 πρωταθλήματα και έμεινε στο Λιμάνι για 12 χρόνια. Η σταδιοδρομία του ως αθλητή ολοκληρώθηκε τη σεζόν 1985-86 και την αμέσως επόμενη χρονιά κάθισε στον πάγκο των "ερυθρολεύκων", κατακτώντας ακόμη πέντε πρωταθλήματα, τρία Κύπελλα Ελλάδας και το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης.

Ο Σωτήρης Αμαριανάκης υπήρξε ένας από τους βασικούς παίκτες των Πειραιωτών όταν στο τιμόνι βρισκόταν ο Λάιος και κατά πολλούς θεωρείται ο καλύτερος κεντρικός όλων των εποχών. Έμεινε στην ομάδα για 8 χρόνια (1988-1996) και κατέκτησε κι αυτός με τη σειρά του επτά πρωταθλήματα, τέσσερα Κύπελλα Ελλάδας και το Κύπελλο Κυπελλούχων Ευρώπης. "Όταν είσαι οκτώ χρόνια σε μια ομάδα και παίρνεις τίτλους, ευρωπαϊκά Κύπελλα, παίζεις στο ΣΕΦ με 20.000 κόσμο, είναι λογικό ακόμη κι αν δεν είσαι Ολυμπιακός να γίνεσαι Ολυμπιακός", είχε δηλώσει μετά το τέλος της καριέρας του.