Η επόμενη μέρα στο στρατόπεδο του Άρη

Ο κυριότερος βέβαια είναι η απογοήτευση που έσπειρε σε 25.000 κόσμου που βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ, αλλά και σε πολλές χιλιάδες ακόμη ανά την επικράτεια που επιθυμούν να δουν αυτήν την ομάδα νικήτρια. Χάθηκαν, ωστόσο, και αρκετά άλλα πράγματα, τας οποία θα μπορούσαν να γιγαντώσουν τους «κίτρινους». Έστω κι έτσι, η ανοδική πορεία τους δεν μπορεί να σταματήσει, επίσης για μια σειρά από λόγους φαίνεται νομοτελειακά να είναι μια διαδικασία σε εξέλιξη.

Στον τελικό που θα ξεχάσουμε γρήγορα από πλευράς ποιότητας, ο Γιάννης φοβόταν το θεριό και το θεριό τον Γιάννη, στοιχείο που συνιστά κέρδος υστεροφημίας για τον Άρη. Οι Θεσσαλονικείς έπαιζαν εκτός έδρας και απέναντι στον πρωταθλητή, ήταν επομένως το αουτσάιντερ. Ο σεβασμός που επέδειξαν οι «πράσινοι» απέναντί του, ακόμη και όταν προηγήθηκαν στο σκορ, μαρτυρά τη δυναμική που έχει το συγκρότημα του Έκτορ Ραούλ Κούπερ. Το τελικό αποτέλεσμα και η εικόνα του τελικού, όμως, μαρτυρούν επιπλέον πως οι μεγάλοι παίκτες, αυτοί που έχουν πηγαίο ταλέντο κρίνουν συνήθως αυτά τα παιχνίδια. Και τέτοιους παίκτες, ο Άρης δεν διαθέτει πολλούς.

Με την ήττα στον αγώνα όπου υπήρχαν οι καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις συγκριτικά με τις τρεις προηγούμενες απόπειρες, οι «κίτρινοι» απώλεσαν τη δυνατότητα να κερδίσουν μία νέα γενιά φιλάθλων. Αυτό το στοιχείο δεν είναι βέβαια εύκολο, αυτονόητο ή κεκτημένο. Με έναν τίτλο όμως μπορεί να ταυτιστεί το νέο παιδί και αυτή είναι η επιδίωξη της κάθε μεγάλης ή wanna be μεγάλης ομάδας.

Ίσως γι’ αυτό όλος ο κόσμος που δημιούργησε αυτή τη μαγική εικόνα στις κερκίδες του ΟΑΚΑ να έμοιαζε ώρες ώρες σαν όαση που διψούσε μέχρι τα έγκατά της για να δροσιστεί από μία κούπα. Δεν έγινε, κι ένα ερώτημα κυριαρχεί στο μυαλό των Αρειανών: «Δεν μπορούσε να παίξει κάτι καλύτερο από αυτό η ομάδα;»...

Και τώρα, τι;

Ο Άρης δεν έχει καμία πολυτέλεια να μην παλέψει στα play offs. Εδώ εντοπίζεται και ένα βασικό στοιχείο που ξεχωρίζει κάθε φιλόδοξη ομάδα, θα δείξουν δηλαδή οι παίκτες τον απαραίτητο επαγγελματισμό ο οποίος υπαγορεύει την αλλαγή συναισθημάτων και στόχων μέσα σε ένα βράδυ; Μία καλή θέση στην post season συνεπάγεται πιο ύστερη έναρξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων, στοιχείο μεγαλειώδες ειδικά για μια ελληνική ομάδα. Εκεί, άλλωστε, στη νέα χρονιά επικεντρώνεται κι όλο το ενδιαφέρον.

Ο Κούπερ γνωρίζει πλέον τις πραγματικές δυνατότητες των παικτών του, έπρεπε να γίνει κι αυτός ο τελικός για να αποκτήσει πλήρη εικόνα. Θα κληθεί να φέρει παίκτες – ηγέτες πέρα από εργαλεία, ισχυρές προσωπικότητες κι εκεί θα κριθεί η δική του δυναμική, αλλά και της διοίκησης. Ο Αργεντίνος είναι master σε τέτοια θέματα, αρκεί να υπάρξει η οικονομική δυνατότητα για να ικανοποιηθούν οι εισηγήσεις του.

Οι προσδοκίες θα υπάρξουν, αυτές τρέφουν την ψυχή του οπαδού. Κι αυτός θα βρεθεί πάλι εκεί, για να φωνάξει υπέρ της αγαπημένης του ομάδας. Στο ΟΑΚΑ ακούστηκαν πολλά μετά την ήττα, η πίκρα ξέφευγε από τα όρια, κυρίως όμως, επειδή οι οπαδοί του Άρη έχουν λειτουργήσει με έναν τρόπο που δεν συναντάται όμοιός του σε άλλη ομάδα, βασιζόμενοι σε μια αγάπη άκριτη.

Αυτό το συναίσθημα κουβάλησε 25.000 κόσμου στην Αθήνα, αν και στο Χαριλάου πηγαίνουν 15.000. Πολλοί ήταν αυτοί που δεν πίστευαν μέχρι να δουν αυτή την εικόνα. Άλλοι τόσοι δεν πιστεύουν ότι ο Άρης θα φτάσει σε σημείο να κερδίζει τίτλους.

Θα χρειαστεί να περιμένουν πάλι. Και θα διαψευστούν πάλι.