"Οι Ελληνες προπονητές δεν έχουν την προώθηση που θα έπρεπε"
"Πολλές φορές είναι καλό γιατί καταλαβαίνεις περισσότερα απ’ όσα πρέπει. Καταλαβαίνεις πως αντιδρά ο κάθε ποδοσφαιριστής. Μπορείς να διαβάσεις τη σκέψη του. Για μένα δεν είναι τόσο σημαντικό ένας προπονητής να έχει υπάρξει και ποδοσφαιριστής".
- Σε περίπτωση αντίδρασης ενός ποδοσφαιριστή σκέφτεστε ότι κι εσείς έχετε περάσει από αυτή τη θέση;
"Σε αυτές τις περιπτώσεις, ίσως να μπορείς να χειριστείς καλύτερα κάποιες καταστάσεις. Για μένα ο προπονητής είναι κάτι που το έχεις ή δεν το έχεις. Δεν μπορεί να φτιαχτεί. Είναι προσόν".
- Από τον τρόπο που παίζατε, ειδικά την περίοδο που ήσασταν στον Παναθηναϊκό, ο κόσμος καταλάβαινε ότι θα ακολουθήσετε την προπονητική. Είχατε έναν εγκεφαλικό τρόπο παιχνιδιού.
"Η αλήθεια είναι ότι όταν έπαιζα μπάλα δεν ήμουν ο ποδοσφαιριστής που τελείωνε η προπόνηση και τα ξεχνούσα όλα. Δεν ήμουν αυτός που όταν έφευγε από την προπόνηση τα άφηνε όλα πίσω του. Στο σπίτι προβληματιζόμουν και σκεφτόμουν πολύ. Σκεφτόμουν για ποιο λόγο κάναμε αυτή την προπόνηση, για ποιο λόγο ο προπονητής μας έδειξε αυτά τα πράγματα κ.α. Κρατούσα πάντα σημειώσεις από αυτά που κάναμε και προσπαθούσα να καταλάβω τη φιλοσοφία του κάθε προπονητή. Από όλους τους προπονητές που έχω δουλέψει έχω πάρει κάποια πράγματα. Ηταν κάτι που με ενδιέφερε η προπονητική. Ηθελα να το κάνω. Βέβαια, δεν είναι εύκολη δουλειά από την άποψη του τρόπου ζωής. Η οικογένειά σου περιμένει να σταματήσεις το ποδόσφαιρο για να είστε μαζί, αλλά όταν γίνεσαι προπονητής είναι χειρότερα τα πράγματα. Είναι πολύ δύσκολα".
- Υπήρξε στιγμή που αναρωτηθήκατε "γιατί έγινα προπονητής; Μάλλον έπρεπε να κάνω κάτι άλλο...";
"Όχι. Το διάστημα που είχα σταματήσει από τον ΑΠΟΕΛ, τον πρώτο μήνα, η αλήθεια είναι πως τον ευχαριστήθηκα πολύ γιατί έκανα πράγματα που δεν είχα συνηθίσει, αλλά μετά τον πρώτο μήνα άρχισα να αισθάνομαι πολύ άσχημα. Κοιτάξτε, ξεκίνησα από 15 χρονών σαν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου έξω από το ποδόσφαιρο. Δεν μπορώ να φανταστώ να κάνω κάτι άλλο. Εδώ δεν μπορώ να αλλάξω μια λάμπα στο σπίτι. Η ζωή μου είναι γύρω από το ποδόσφαιρο".
- Αυτό η οικογένεια το κατανοεί;
"Σε γενικές γραμμές το κατανοεί, αλλά υπάρχουν στιγμές που βγαίνουν από τα ρούχα τους. Τους καταλαβαίνω. Το καλό είναι ότι έχω την οικογένειά μου στη Λάρισα, ενώ στην Κύπρο ήμουν μόνος. Εκεί ήταν πολύ δύσκολα".
- Hποδοσφαιρική θητεία σαςστη Γαλλία και συγκεκριμένα στη Χάβρη, πόσο άλλαξε την αντίληψη σας για το ποδόσφαιρο; Ο Μαρίνος Ουζουνίδης προ Χάβρης είναι ίδιος με τον Μαρίνο Ουζουνίδη μετά Χάβρης;
"Δεν άλλαξαν πολλά πράγματα. Είμαι από αυτούς που προσαρμόζονται εύκολα. Με τη νοοτροπία που υπήρχε στη Γαλλία δεν θα μπορούσες να επιβιώσεις στην Ελλάδα. Σε καμία περίπτωση. Αυτοί που έχουν παίξει στο εξωτερικό λένε πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα. Μόλις επιστρέφουν στην Ελλάδα, γυρίζουν στα ίδια. Η πραγματικότητα εδώ είναι διαφορετική. Εδώ προσαρμόζεσαι σε αυτό που βρίσκεις και όχι σε αυτό που θα ήθελες να έχεις".
- Από την εμπειρία στη Χάβρη τι έχετε κρατήσει;
"Εξω είναι πιο εύκολο να παίξεις ποδόσφαιρο. Δεν έχεις αυτή την πίεση κι αυτή την κριτική που έχεις εδώ. Στην Ελλάδα έχουμε ένα κακό, ασχολούμαστε πολύ με τα τριγύρω".- Σε αυτά τα "τριγύρω" είναι και η διαιτησία; Πως την είδατε φέτος; Εγιναν βήματα προόδου;
"Κοιτάξτε, στο ποδόσφαιρο και θα αδικηθείς και θα ευνοηθείς. Το θέμα είναι τα διαιτητική λάθη να είναι ανθρώπινα και όχι εσκεμμένα. Κι εγώ κάνω λάθη σαν προπονητής, αλλά πάντα με καλή πρόθεση. Θεωρώ ότι οι διαιτητές δεν κάνουν εσκεμμένα λάθη".
- Μήπως πρέπει να σταματήσουμε να ασχολούμαστε με τους διαιτητές;
"Νομίζω ναι. Θα είναι πιο εύκολα γι’αυτούς. Στη Γαλλία, θυμάμαι, διάβαζα την "Εκίπ" και για τους διαιτητές υπήρχε μόνο μια σειρά. Είμαστε, όμως, σαν λαός έτσι. Πάντα ψάχνουμε το παρασκήνιο. Ποτέ δεν θέλουμε να φτάσουμε αυτόν που είναι ψηλά, αλλά να τον φέρουμε στο δικό μας επίπεδο".
- Όταν συμφωνούσατε πέρυσι με τον κ.Πηλαδάκη είχετε στο μυαλό σας ότι η Λάρισα είναι ένας προθάλαμος για κάτι καλύτερο προπονητικά στο μέλλον;
"Δεν είμαι από αυτούς που σκέφτονται έτσι. Δεν σκέφτομαι το επόμενο βήμα. Θέλω να κάνω καλά τη δουλειά μου στην ομάδα που είμαι. Θέλω να δίνω το 100% των δυνατοτήτων μου. Ετσι ήμουν και σαν ποδοσφαιριστής. Δεν είχα φιλοδοξίες να πάω στον Παναθηναϊκό. Πάντα κοίταγα να βελτιώνομαι, να γίνομαι καλύτερος. Θέλω να δείχνω άξιος σε αυτόν που με πληρώνει. Να σέβομαι τον εργοδότη μου".
- Eλληνες ποδοσφαιριστές έχουμε στην Ευρώπη. Έλληνες προπονητές γιατί δεν "εξάγουμε";
"Κάποια στιγμή πρέπει να γίνει κι αυτό. Κοιτάξτε, υπάρχουν 16 ομάδες στη μεγάλη κατηγορία και έρχονται να δουλέψουν πολλοί ξένοι προπονητές. Κάποια στιγμή εμείς οι Έλληνες θα δυσκολευόμαστε να βρούμε δουλειά. Αρα πρέπει να αρχίσουμε να ψάχνουμε και τη λύση του εξωτερικού. Εγώ έχω δουλέψει στην Κύπρο, αν και την Κύπρο δεν τη θεωρώ εξωτερικό".
- Το θέμα δηλαδή είναι να κάνει κάποιος την αρχή και να τον ακολουθήσουν οι υπόλοιποι;
"Δεν νομίζω ότι οι Έλληνες προπονητές φοβούνται να τολμήσουν το βήμα του εξωτερικού. Ισως δεν είμαστε ακόμη καλά οργανωμένοι στο θέμα του μάνατζμεντ. Δεν έχουμε την προώθηση που θα έπρεπε".
(link:241055)ΓΥΡΙΣΤΕ ΣΕΛΙΔΑ(/link)
