Ζεσουάλδο Φερέιρα: Ο δάσκαλος του Μουρίνιο απαντά στον μαθητή

"Υπάρχει ένας προπονητής με 30 χρόνια καριέρας κι ένας άλλος με 3 χρόνια. Αυτός με τα 30 χρόνια δεν έχει κερδίσει ποτέ τίποτα, ο άλλος με τα 3 έχει κερδίσει πολλά. Αυτός που έχει προπονήσει 30 χρόνια έχει μία τεράστια καριέρα, ο άλλος με τα 3 χρόνια έχει μία μικρή καριέρα. Αυτός με τα 30 χρόνια καριέρας θα ξεχαστεί όταν την τελειώσει, ο άλλος με τα 3 μπορεί να την διακόψει αμέσως και ποτέ δεν θα σβηστεί από την ιστορία. Αυτό θα μπορούσε να είναι η ιστορία ενός γάιδαρου που δούλεψε για 30 χρόνια, αλλά ποτέ δεν έγινε άλογο".

Τάδε έφη Ζοζέ Μουρίνιο. Ή καλύτερα, αυτή η παράγραφος δημοσιεύθηκε το Φεβρουάριο του 2005 στην εβδομαδιαία στήλη που είχε ο Πορτογάλος τεχνικός στην αθλητική εφημερίδα της πατρίδας του "Record" και αφορούσε τον Ζεσουάλδο Φερέιρα (ή Ζέζουαλδου Φχρέιρα όπως μπορείτε να ακούσετε την πορτογαλική προσφώνηση του ονόματός του), με τον οποίο είχαν δύο-τρία περιστατικά που τους χώριζαν.

Από εκείνο το χειμώνα έχουν περάσει 5,5 χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι ο Φερέιρα όντως δεν είχε πετύχει τίποτα αξιόλογο προπονητικά μέχρι εκείνη τη στιγμή. Φαίνεται, όμως, πως έβαλε στόχο να διαψεύσει τον Special One, που βρισκόταν από τότε στο απόγειο της δόξας του, φρέσκος από τους θριάμβους στην Πόρτο και καθοδηγώντας την Τσέλσι προς το πρώτο πρωτάθλημα της ιστορίας της μετά από 50 χρόνια.

Νοέμβριος του 2010 και ο "προπονητής με 30 χρόνια καριέρας" έχει να επιδείξει το ρεκόρ σερί πρωταθλημάτων από Πορτογάλο τεχνικό στο εγχώριο πρωτάθλημα, με το όνομά του να φιγουράρει για την αντικατάσταση του Κάρλος Κεϊρός στην εθνική Πορτογαλίας το καλοκαίρι και μία διθυραμβική πρόσληψη στη Μάλαγα. Φυσικά δεν έλειψαν και τα δυσάρεστα, ήτοι δύο απολύσεις, η μία εκ των οποίων τέσσερις μήνες μετά την έναρξη της συνεργασίας.

Το Contra.gr ανατρέχει στα "30 χρόνια καριέρας" μέσω ενός δεκαλόγου, εστιάζοντας την προσοχή του στα πιο παραγωγικά 5,5 τα οποία έκαναν μέχρι και τον νυν τεχνικό της Ρεάλ Μαδρίτης να ανασκευάσει τα λεγόμενά του και να δηλώσει πως η σχέση του με τον νέο προπονητή του Παναθηναϊκού είναι καταπληκτική...

 1. Η προσωπική ζωή

Γεννήθηκε στη Μιραντέλα, μία κωμόπολη στα βόρεια της Πορτογαλίας στις 24 Μαΐου του 1946. Ως παιδί, ακολούθησε τους γονείς του στην Αγκόλα, όπου πέρασε τα πρώτα χρόνια της εφηβείας. Επέστρεψε με τους θείους του στην Πορτογαλία, όπου άρχισε σπουδές στο Τσάβες και στο Αβέιρο, αλλά κάθε Σαββατοκύριακο ταξίδευε στην γενέτειρά του για να δει συγγενείς και φίλους. Μεταξύ των διακρίσεων που έχει λάβει, συγκαταλέγεται κι ένα χρυσό μετάλλιο από την Μιραντέλα για την πορεία του στο ποδόσφαιρο. Στην πορεία του στην ζωή πορεύεται μαζί με την 50χρονη Ζουλμίρα, τα τελευταία 20 χρόνια. Ο Φερέιρα έχει δύο κόρες από προηγούμενη σχέση και η Ζουλμίρα έναν γιο, τον 30χρονο Έντουαρντ, από προηγούμενο γάμο. Μαζί δεν κάνανε παιδιά, μία απόφαση που πήρε η Ζουλμίρα και για την οποία δηλώνει μετανιωμένη πλέον. Παρ’ όλα αυτά, αγαπούν σαν παιδιά τους τα εγγόνια τα οποία δεν είναι και λίγα! Από την πλευρά του Ζεσουάλδο Φερέιρα υπάρχει ο Αφόνσο (9) και η Καταρίνα (4) και από πλευράς Ζουλμίρα η Μαργαρίδα (9) και ο Μανουέλ (4) με τα οποία όποτε μπορούν πηγαίνουν μαζί διακοπές στο Αλγκάρβε.

 2. Τα άγονα χρόνια

Η ενασχόλησή του με τον αθλητισμό άρχισε στη Λισαβόνα, όπου παρακολούθησε ορισμένα μαθήματα φυσικής αγωγής. Επαγγελματικό πόστο ανέλαβε για πρώτη φορά το 1974, ως γυμναστής στην εθνική Πορτογαλίας κ-17. Το 1981 έκανε ντεμπούτο σε σύλλογο, στην Ρίο Μαϊόρ και ακολούθησαν δύο χρόνια στην Τορένσε. Το 1984-1985 ανέλαβε την πρώτη μεγάλη πρόκληση, ως τεχνικός της Ακαδέμικα, με την οποία τερμάτισε στην 7η θέση του πίνακα της βαθμολογίας. Τη νέα σεζόν ανέλαβε την Ατλέτικο ντε Πορτουγάλ, όπου είχε υπό τις οδηγίες του τον νυν Πορτογάλο τεχνικό Ζοζέ Κουσέιρο, τον οποίο πήρε μαζί του την επόμενη χρονιά στην επιστροφή του στην Τορένσε. Εκεί κάθισε για τέσσερα χρόνια και το 1990 ανέλαβε την Αμαδόρα, με την οποία γνώρισε τον υποβιβασμό. Την δεύτερη χρονιά του στο σύλλογο συνεργάστηκε για τρίτη φορά με τον Κουσέιρο και μετά κι αυτήν την περιπέτεια, πέρασε για λίγο καιρό στην αντίπερα όχθη, ως βοηθός προπονητή στην εθνική Πορτογαλίας. Το 1995 βγήκε για πρώτη φορά από τα σύνορα για μία σύντομη περιπέτεια στην ΦΑΡ Ραμπάτ του Μαρόκου και το 1996 βρέθηκε ξανά υπό την σκέπη της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Πορτογαλίας, ως τεχνικός της εθνικής ομάδας κ-21. Στην τετραετή θητεία του σε αυτό το πόστο πέρασαν από τα χέρια του αρκετοί διάσημοι Πορτογάλοι που έκαναν καριέρα την επόμενη δεκαετία, όπως ο Μανίς. Τη σεζόν 2000-2001 βρέθηκε στο "τιμόνι" της Αλβέρκα στην πρώτη κατηγορία και πάλι, με την οποία έκανε ένα μικρό θαύμα τερματίζοντας στην 12η θέση. Αυτό ήταν και το "εισιτήριο" για το επόμενο επίπεδο.

ΦΕΡΕΙΡΑ ΚΑΙ ΜΟΥΡΙΝΙΟ

Η πρώτη γνωριμία των δύο Πορτογάλων έγινε στις αρχές του 1980, στην Ανώτατη Σχολή Φυσικής Αγωγής της Λισαβόνας, στην οποία θήτευσε ο Μουρίνιο, όταν ο Φερέιρα δίδασκε εκεί. Στις αρχές του ‘90 ο Μουρίνιο έγινε βοηθός του Φερέιρα για ένα μικρό διάστημα στην Αμαδόρα, προτού αποχωρήσει για να γίνει μεταφραστής του Μπόμπι Ρόμπσον. Ο Μουρίνιο άρχισε να ανεβαίνει τα "σκαλοπάτια" της επιτυχίας και το 2000 πήγε στην Μπενφίκα ως βοηθός του Γιουπ Χάινκες. Μετά την 4η αγωνιστική ο Γερμανός τεχνικός απολύθηκε, ο Μουρίνιο ανέλαβε την πρώτη ομάδα και παρά την πρόταση της διοίκησης να φέρει ως βοηθό τον Φερέιρα, ο Special One αρνήθηκε και πήρε για δεξί χέρι του τον Κάρλος Μόζερ, έναν πρώην αμυντικό της Μπενφίκα.

Τον Φεβρουάριο του 2005 ακολούθησε το περίφημο ξέσπασμα του Μουρίνιο στη στήλη του στην "Record" και μετά από μία συνάντησή τους ως αντίπαλοι στο Champions League το 2007, ήρθε η συνύπαρξή τους στην Ισπανία. Ο ισπανικός Τύπος θυμήθηκε αμέσως τα γραφόμενα του Μουρίνιο, με τον Πορτογάλο να περνά στην αντεπίθεση: "Υπάρχει μόνο μία λέξη για να το περιγράψω αυτό. Ντροπή. Είναι ντροπή επειδή η σχέση μου με τον Ζεσουάλδο δεν είναι καλή, είναι άριστη. Το ότι λέγεται αυτό το πράγμα δεν θα μας πληγώσει. Αλλά με κάνει να αισθάνομαι λίγο λυπημένος". Η εικόνα των δύο τεχνικών να αποχωρούν αγκαλιά μετά το τέλος της αναμέτρησης της Μάλαγα με τη Ρεάλ Μαδρίτης επιβεβαιώνουν το... περασμένα ξεχασμένα.

 3. Ανεβάζοντας τις μετοχές

Η σεζόν 2001-2002 τον βρήκε στον "Λουζ" ως βοηθό του Τόνι. Ο ιδιόρρυθμος Λουίς Φιλίπε Βιέιρα, θέλοντας να κάνει περικοπές στο μπάτζετ, όταν απέλυσε τον Τόνι, επέλεξε τη λύση του Φερέιρα για τη διαδοχή. Ο Πορτογάλος δεν τα κατάφερε, είχε αρκετά προβλήματα με τον πρόεδρο των "αετών", το ρόστερ δεν ήταν το καλύτερο δυνατό και τερμάτισε 4ος. Μετά από μία σειρά άσχημων αποτελεσμάτων και εντός έδρας ήττα αποκλεισμό στο κύπελλο από την Γκοντομάρ (ομάδα τρίτης κατηγορίας) τον Νοέμβριο του 2002, απολύθηκε, με τον Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο να αναλαμβάνει. Δεν έμεινε δίχως δουλειά για τη σεζόν. Στις 19 Απρίλιο του 2003 η Μπράγκα του εμπιστεύεται τις τύχες της, αντιμετωπίζοντας το φάσμα του υποβιβασμού. Το τέλος της χρονιάς τη βρίσκει στη 14η θέση, μόλις 2 βαθμούς πάνω από την διακεκαυμένη ζώνη και η συνεργασία συνεχίζεται. Στα τρία χρόνια που παρέμεινε στον σύλλογο, πέτυχε ένα μικρό θαύμα και πλέον θεωρείται είδωλο στην πόλη. Με ηγέτες τους Ζοάο Τομάς και Ουέντερ, φτάνει να έχει πιθανότητες ακόμα και για το πρωτάθλημα (2004-2005). Την πρώτη πλήρη σεζόν στο σύλλογο τερμάτισε στην 5η θέση και ακολούθησαν δύο 4ες θέσεις, ευρωπαϊκή έξοδος μετά από δεκαετίες και φυσικά καταξίωση.

 4. Η αμφιλεγόμενη μεταγραφή

Το καλοκαίρι του 2006 αποφασίζει να αποχωρήσει από την Μπράγκα την οποία είχε καταστήσει 4η δύναμη της χώρας και υπογράφει συμβόλαιο με μία ομάδα η οποία θεωρείται αντίπαλος της Μπράγκα στις θέσεις του Κυπέλλου UEFA, την Μποαβίστα. Δεν προλαβαίνει να καθίσει ούτε σε ένα επίσημο ματς στον πάγκο της νέας ομάδας του. Ο πρόεδρος της Πόρτο, Ζόρζε Νούνο Πίντο ντα Κόστα, ο οποίος έχει έρθει σε προστριβή με τον προπονητή του, Κο Αντριάνσε, παρότι είχε κερδίσει το πρωτάθλημα, απολύει τον Ολλανδό και αναζητά διάδοχο μία εβδομάδα πριν αρχίσει το πρωτάθλημα. Κοιτάζοντας στην άλλη πλευρά του λιμανιού του Πόρτο, κρίνει ότι ο Φερέιρα είναι η κατάλληλη λύση. Ο Πορτογάλος τεχνικός ακυρώνει το συμβόλαιό του με την Μποαβίστα (η οποία εισέπραξε αποζημίωση 1.000.000 ευρώ) και στις 16 Αυγούστου ανακοινώνεται από τους "δράκους". Δύο ημέρες αργότερα υπογράφει το συμβόλαιο και παρουσιάζεται, αμέσως μετά το σούπερ καπ της χώρας.

 5. Η "χρυσή εποχή" του Φερέιρα

Οι "δράκοι" είχαν αρκετά καλούς παίκτες στο ρόστερ τους, ωστόσο ο Φερέιρα είχε αρκετά λίγο χρόνο στη διάθεσή του. Οι Ρικάρντο Κουαρέσμα, Αντερσον, Πέπε, Λούτσο Γκονσάλες, Ραούλ Μεϊρέλες, Ζοζέ Μποσίνγκουα, Πάουλο Ασουνσάο, Λισάντρο Λόπες και Ερνέστο Φαρίας αποτελούσαν εχέγγυο για σπουδαία πράγματα, ωστόσο ο Φερέιρα πέταξε στον κάδο των αχρήστων το σύστημα 3-3-4 που χρησιμοποιούσε ο προκάτοχός του για το πιο ορθολογικό 4-3-3. Στην πρώτη σεζόν στην ομάδα κατάφερε να κατακτήσει το πρωτάθλημα σε ένα από τα πιο συγκλονιστικά φίνις των τελευταίων ετών, με την Σπόρτινγκ Λισαβόνας να έπεται κατά ένα βαθμό και την Μπενφίκα κατά δύο. Στο Champions League η Πόρτο περνά τον όμιλο και αποκλείεται στη φάση των 16 από την Τσέλσι του Ζοζέ Μουρίνιο με συνολικό σκορ 2-3. Το 2007-2008 η Πόρτο ρολάρει και εντυπωσιάζει. Τερματίζει πρώτη με διαφορά 20 βαθμούς από τη δεύτερη Σπόρτινγκ, πραγματοποιώντας εκκίνηση με 8 σερί νίκες και μόλις 1 γκολ παθητικό (από την Μπράγκα στην πρεμιέρα) και χάνοντας για πρώτη φορά στην 17η αγωνιστική. Στο τέλος της χρονιάς της αφαιρέθηκαν 6 βαθμοί για την κατηγορία απόπειρας δωροδοκίας τη σεζόν 2003-2004. Στην Ευρώπη, η Πόρτο τερμάτισε επικεφαλής του ομίλου τους που περιείχε και την φιναλίστ της περσινής σεζόν Λίβερπουλ, ωστόσο αποκλείεται στα πέναλτι από τη Σάλκε. Επιτυχιών συνέχεια τη νέα χρονιά, όπου κάνει μία ήττα λιγότερη στο πρωτάθλημα (2 αντί για 3), αλλά φέρνει 4 ισοπαλίες περισσότερες (7 αντί για 3), αλλά και πάλι κατακτά τον τίτλο με σχετική άνεση. Με αυτό το πρωτάθλημα, ο Ζεσουάλδο Φερέιρα έγινε ο πρώτος Πορτογάλος προπονητής που κατακτά τρεις σερί τίτλους στη χώρα. Δεν στάθηκε εκεί, όμως, αφού κατέκτησε και το κύπελλο, επικρατώντας 1-0 της Πάσος Φερέιρα στον τελικό χάρη σε τέρμα του Λισάντρο Λόπες. Στο Champions League, ξεπερνά και πάλι το εμπόδιο της φάσης των ομίλων, αποκλείει την Ατλέτικο Μαδρίτης στα εκτός έδρας γκολ και τερματίζει την σεζόν της χάνοντας 2-3 στο συνολικό σκορ από την κάτοχο του τίτλου, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Η επέκταση του συμβολαίου κατά 2 χρόνια ήταν η φυσική κατάληξη. 

 6. Τα προβλήματα στην Πόρτο και το φιλικό τέλος

Η σεζόν 2009-2010 αποδείχθηκε καταστροφική. Από το 1982, οι "δράκοι" μόλις μία φορά είχαν αποτύχει να τερματίσουν στις πρώτες δύο θέσεις, ωστόσο πέρυσι έμειναν τρίτοι, πίσω από την πρωταθλήτρια Μπενφίκα και τη δεύτερη Μπράγκα και δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν "εισιτήριο" ούτε για το Champions League. Στην Ευρώπη προκρίθηκαν για ακόμα μία φορά από τους ομίλους, ωστόσο στη φάση των 16 αποκλείστηκαν από την Αρσεναλ, νικώντας 2-1 στην Πορτογαλία, αλλά καταρρέοντας 5-0 στο Λονδίνο. Η αρχή και το τέλος της χρονιάς περιείχαν δύο απονομές τροπαίων, του σούπερ καπ και του κυπέλλου, ωστόσο δεν στάθηκαν αρκετές για την αποφυγή εξελίξεων. Η Πόρτο αποφάσισε να χωρίσει τους δρόμους της με τον Φερέιρα, ο Πορτογάλος δεν προέβαλε ενστάσεις και μετά από 192 παιχνίδια, 82 νίκες, 47 ισοπαλίες, 63 ήττες, 259 γκολ υπέρ, 214 γκολ κατά και 288 πόντους, η τετραετής συνεργασία λύθηκε. Οι λόγοι που έφεραν αυτήν την κατάληξη συνοψίζονται σε έναν: την νοοτροπία των Πορτογαλικών συλλόγων. Κάθε καλοκαίρι, ο Φερέιρα είχε να αντιμετωπίσει μία γνωστή πρόκληση, να αντικαταστήσει τα αστέρια που είχε μοσχοπουλήσει ο Πίντο ντα Κόστα, χωρίς να κατέβει ο πήχης των στόχων. Το καλοκαίρι μετά την πρώτη χρονιά του έφυγαν οι Ούγκο Αλμέιδα, Πέπε, Αντερσον, Ρικάρντο Κόστα και αποκτήθηκαν οι Ερνέστο Φαρίας, Χόρχε Φούσιλε, Μάριο Μπολάτι. Μετά το ζενίθ του 2008, έφυγαν οι Κουαρέσμα, Πάουλο Ασουνσάο, Ελντερ Ποστίγκα, Ζοζέ Μποσίνγκουα και Μάρεκ Τσεχ. Οι Ρολάντο, Κρίστιαν Ροντρίγκες, Τόμας Κόστα, Αλί Σισοκό και Χουλκ κλήθηκαν να τους αντικαταστήσουν. Το πέτυχαν, αλλά το καλοκαίρι του 2009 η αποψίλωση του ρόστερ συνεχίστηκε, με τους Σισοκό, Λόπες, Γκονσάλες, Πάουλο Ματσάδο, Μπολάτι να παραχωρούνται έναντι δεκάδων εκατομμυρίων. "Το μοντέλο της Πόρτο δεν αλλάζει. Γεμίσαμε τα κενά των Σισοκό, Λούτσο και Λισάντρο με τους Αλβαρο Περέιρα, Φερνάντο Μπελούτσι και Ρανταμέλ Φαλκάο, που είναι όλοι διεθνείς με τις χώρες τους". Οπως φάνηκε, η δημιουργία για τρίτη σερί σεζόν νέας ομάδας δεν κατέστη εφικτή. Η αναπλήρωση των κενών ήταν αδύνατη και με τον ίδιο να επιβεβαιώνει τη φήμη πως δεν δοκιμάζει νεαρά πρόσωπα στο βασικό σχήμα, η κατάσταση "στράβωσε" εξ αρχής. Το "διαζύγιο" ήταν η μοναδική λύση ώστε να ταραχθούν τα λιμνάζοντα νερά και ο Αντρέ Βίλας Μπόας αποδεικνύει του λόγου το αληθές φέτος.

 7. Η περιπέτεια στη Μάλαγα

Η φήμη του από την πιο πετυχημένη Πόρτο στη μετά-Μουρίνιο εποχή είχε εκτοξευθεί στα ύψη. Δημοσιεύματα τον ήθελαν υποψήφιο για τη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού της Πορτογαλίας σε ενδεχόμενη αποτυχία του Κάρλος Κεϊρός στο Μουντιάλ, ενώ τις πρώτες ως άνεργος ακούστηκε και για τον ΠΑΟΚ. Το μέλλον του, όμως, δεν θα μπορούσε να το προσδιορίσει όσα στοιχήματα κι αν έβαζε. Η Μάλαγα άλλαζε χέρια και μετά βαΐων και κλάδων από την εποχή Σανθ περνούσε στην εποχή των Αράβων. Ο σεΐχης Αμπντουλάχ μπιν Νασέρ αλ Τανί, μέλος της βασιλικής οικογένειας του Κατάρ, αναλαμβάνει τις τύχες του συλλόγου, για τον οποίο εκπονεί τετραετές σχέδιο που θα τον φέρει μέσα στην πρώτη πεντάδα του ισπανικού ποδοσφαίρου. Οι αλλαγές πολλές και ορατές: νέες εγκαταστάσεις, νέος χλοοτάπητας, νέα αποδυτήρια, μεγαλύτερα γραφεία, online εισιτήρια, καλύτερη διαφήμιση, βελτιωμένο catering, φθηνότερα εισιτήρια, ανακοινώσεις στο γήπεδο και στα αγγλικά, απαιτούμενο πτυχίο αγγλικών για θέση υπαλλήλου στον σύλλογο. Αυτές οι ενδείξεις ότι κάτι καλό γίνεται στην ομάδα έπεισαν τον Ζεσουάλδο Φερέιρα να βάλει την υπογραφή του στο τριετές συμβόλαιο που του πρότεινε η νέα διοίκηση. Το μεταγραφικό μπάτζετ αρκετά μεγάλο για τα δεδομένα, αφού η Μάλαγα δαπάνησε 17.000.000 ευρώ και από πλευράς μεταγραφικών εσόδων-εξόδων ήταν η τέταρτη σε παθητικό ομάδα στην Ισπανία. Παρ’ όλα αυτά, οι παίκτες που πήρε ο Φερέιρα δεν γέμισαν το "μάτι" στον ισπανικό Τύπο και στους φιλάθλους. Ο πρώην αμυντικός του Ηρακλή Χαβιέρ Μαλαγκένιο και ο Κρις Στάντσγκααρντ αποκτήθηκαν για να ενισχύσουν τα μετόπισθεν, ωστόσο στις 9 αγωνιστικές που έμεινε στον πάγκο των Ανδαλουσιάνων ο Φερέιρα δεν έπαιξαν ούτε λεπτό. Ο Σαλομόν Ροντρόν κοστολογήθηκε στα 3.500.000 ευρώ, ο Σάντρο Σίλβα δεν έχει δείξει κάτι σπουδαίο, οι δύο τερματοφύλακες Ροδρίγο Γκαλάτο και Ρουμπέν είδαν τον τρίτο τερματοφύλακα, τον 35χρονο Αρνάου να τους παίρνει τη θέση επειδή κράτησε το μηδέν σε έναν αγώνα κυπέλλου. Η μοναδική μεταγραφική κίνηση που κρίνεται επιτυχής ήταν του επιθετικού Κουίνσι Οβούσου Αμπέγιε, η οποία δεν ήταν αρκετή για να καλύψει τα αγωνιστικά προβλήματα...

 8. Περί συστημάτων ο λόγος

Θιασώτης του 4-3-3, ο Φερέιρα μεγαλούργησε με αυτό το σύστημα στην Πόρτο, όποιους παίκτες κι αν είχε στη διάθεσή του, έστω κι αν οι Πορτογάλοι τον θεωρούσαν... αμυντικό τεχνικό (είχε συμβάλει και η όντως αμυντική νοοτροπία του στην Μπράγκα). Οπως ήταν φυσικό, μετέφερε αυτό το σύστημα και στη Μάλαγα, η οποία μέχρι πρότινος αγωνιζόταν σε σχηματισμό 4-2-3-1. Οι 5 εντός έδρας αποτυχίες σε ισάριθμα παιχνίδια και η σχετικά καλή συγκομιδή εκτός έδρας κατέδειξαν το πρόβλημα. Οι Ανδαλουσιάνοι έπαιζαν με 4-3-3 το οποίο ουσιαστικά άφηνε "γυμνή" την άμυνα και στα εντός έδρας ματς. Αυτά, μάλιστα, είχαν ως αντιπάλους τη Σεβίλλη, τη Βαλένθια, την Βιγιαρεάλ και τη Ρεάλ Μαδρίτης, ήτοι ένα εξαιρετικά δύσκολο πρόγραμμα με ομάδες που εκμεταλλεύονται το παραμικρό κενό. Ο Φερέιρα στήριζε την αλλαγή συστήματος στο γεγονός ότι δεν διέθετε τους παίκτες για να χρησιμοποιήσει αυτό τον προκατόχων του και επέρριψε ευθύνες στους ποδοσφαιριστές που δεν κατάφεραν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα σε συνέντευξή του στην πορτογαλική "Publico" λίγες μέρες μετά την απόλυσή του. Η αλήθεια είναι ότι οι μέσοι που χρησιμοποιούσε ορισμένες φορές έμοιαζαν να μην... ασχολούνται με τα αμυντικά καθήκοντά τους και έτσι όλο το βάρος έπεφτε αναπόφευκτα στην αμυντική τετράδα. Ο ίδιος μπορεί να φώναζε από τον πάγκο, αλλά οι εντολές του δεν εισακούγονταν. Σε αυτό ίσως να έπαιζε ρόλο και οι όχι καλές σχέσεις που διαμόρφωσε με τους παίκτες. Δεν έδειξε εμπιστοσύνη σε παίκτες που πέρυσι τράβηξαν το μεγαλύτερο κουπί (ώστε η Μάλαγα να σωθεί την τελευταία αγωνιστική), παραγκώνισε κάποια μεταγραφικά αποκτήματα και γρήγορα ο στόχος της πρώτης δεκάδας που ο ίδιος είχε θέσει για το ρόστερ του μετατράπηκε σε παρουσία στην ζώνη του υποβιβασμού την 1η Νοεμβρίου, μετά την εντός έδρας ήττα από την Οσασούνα. Τα 21 γκολ παθητικό σε 9 αγωνιστικές κρίθηκαν υπερβολικά πολλά. Το σχέδιο Β που συνήθως έχουν όλοι οι προπονητές στο "συρτάρι" του δεν υπήρχε στην προκειμένη περίπτωση και ο 64χρονος τεχνικός απολύθηκε στις 2 Νοεμβρίου, μία ημέρα αφότου δήλωνε στη συνέντευξη Τύπου ότι δεν αισθάνεται καμία πίεση. Η απομάκρυνση κόστισε στη Μάλαγα τον μισθό μόνο της τρέχουσας χρονιάς (1.700.000 ευρώ), με τις δύο πλευρές να έρχονται σε συμβιβασμό και τον Φερέιρα να μην ζητά τα υπόλοιπα 3.400.000 ευρώ που προβλέπονταν από το τριετές συμβόλαιο που είχε υπογράψει προ 4 μηνών.

 9. Η μέθοδος Φερέιρα

Απέκτησε το προσωνύμιο "Καθηγητής" από τη θητεία του στην Μπράγκα για τη μεθοδικότητα και τη μελέτη που επιδεικνύει πριν από κάθε αγώνα. Το πρώτο πράγμα που έκανε μόλις ανέλαβε τη Μάλαγα ήταν να ζητήσει όλα τα παιχνίδια της περσινής σεζόν σε DVD και να δει ιδίοις όμμασι τις προπονητικές εγκαταστάσεις του συλλόγου. "Κατασκοπεύει" τον εκάστοτε αντίπαλο μέχρις άκρων και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Το 4-3-3 αποτελεί πανάκεια για τον ίδιο. Του αρέσει την ομάδα του να επιτίθεται, ωστόσο η βάση του είναι η σκληρή αμυντική οργάνωση και η ένταση και στα 90 λεπτά αγώνα. Προτιμά η μπάλα να βρίσκεται στα πόδια των παικτών του. Στο κέντρο επιστρατεύει συνήθως έναν παίκτη που θα καταστρέφει το παιχνίδι του αντιπάλου και δύο παθιασμένους μέσους που θα τρέχουν πάνω κάτω και θα δημιουργούν το επιθετικό παιχνίδι για το κλασικό "9άρι" και τους δύο γρήγορους ακραίους επιθετικούς. Η τριπλέτα Λούτσο Γκονσάλες, Λισάντρο Λόπες και Χουλκ έκανε θαύματα στην Πόρτο υπό αυτό το πρίσμα. Η φήμη που έχε ως τεχνικός αναφέρει ότι δεν δίνει ευκαιρίες σε νεαρούς ποδοσφαιριστές, όσο καλοί κι αν φαίνεται να έχουν γίνει. Η παραμονή τους στον πάγκο ή στις εξέδρες ισοδυναμεί με "μαρτύριο" γι’ αυτούς και συχνά αναγκάζονται να ζητήσουν μεταγραφή ή δανεισμό σε άλλο σύλλογο για να πάρουν ευκαιρίες.

 10. Η προσωπικότητα Φερέιρα

Πολύ ευγενικός και ήσυχος ως άνθρωπος, ο Φερέιρα είναι αρκετά καλλιεργημένος, αλλά δεν του λείπουν τα ξεσπάσματα. Στα προημιτελικά του Champions League με την Πόρτο κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ύψωσε το μεσαίο δάχτυλο στον 4ο διαιτητή και τιμωρήθηκε για τον επαναληπτικό. Στη Μάλαγα, μετά τα πρώτα άσχημα αποτελέσματα, τσακώθηκε με έναν δημοσιογράφο της "Marca" στη συνέντευξη Τύπου και αποχώρησε. Με τον Τύπο προτιμά γενικά να κρατά αποστάσεις: "Από το να έρχομαι εδώ (σ.σ. εννοεί στις συνεντεύξεις Τύπου) και να σας λέω ψέματα, προτιμώ να μην λέω τίποτα". Με τους παίκτες είναι το ακριβώς αντίθετο: προσπαθεί να αποκτήσει στενές σχέσεις και γι’ αυτό αρκετοί από τους πρώην ποδοσφαιριστές του στάζουν μέλι για τον Φερέιρα. Τελευταίο παράδειγμα ο Ούγκο Αλμέιδα, ο οποίος ερωτηθείς για τα σενάρια που τον θέλουν να ακολουθεί τον συμπατριώτη του στον Παναθηναϊκό, τον χαρακτήρισε έναν από τους κορυφαίους τεχνικός της χώρας του και τόνισε ότι λατρεύει να δουλεύει υπό τον Φερέιρα. Παρ’ όλα αυτά δείχνει επιφυλακτικός για τα πάντα και σε συνδυασμό με την διαρκή αναζήτηση για ηρεμία, οι κλειστές προπονήσεις είναι δεδομένες. Το σλόγκαν του χαρακτηριστικό της προσωπικότητάς του: "Μπορεί να παρατήσω την οικογένεια ή τους φίλους μου, αλλά ποτέ τις αρχές μου".