Καραμάνος στο Contra.gr: "Στην Ελλάδα με ταλαιπώρησαν σε διάφορες θέσεις"

Είναι δύσκολο να βρίσκεσαι μακριά από την πατρίδα, είτε πρόκειται για φοιτητή, είτε ποδοσφαιριστή, είτε οποιοδήποτε άλλο επαγγελματία. Ειδικότερα στην αρχή, πρέπει να βρεις κίνητρο για να γίνεις καλύτερος και πάνω απ' όλα... χρήσιμος στα μάτια των ξένων.

Ο Τάσος Καραμάνος, χωρίς προετοιμασία και φιλικά, έπεσε στα... βαθιά. Πήγε σε μία χώρα που μόλις είχε γίνει πρωταθλήτρια Ευρώπης και κέρδισε με το σπαθί του το σεβασμό όλων. Το καλύτερο από όλα, βέβαια, είναι πως μέσα από τη δουλειά του λίγους μήνες αργότερα, κέρδισε το ενδιαφέρον από την Φούλαμ στην Αγγλία, όμως για... ένα "χαρτί" κόλλησε το deal .

"Όπως και για κάθε άνθρωπο που φεύγει από την χώρα του για πρώτη φορά για οποιαδήποτε δουλειά, η αρχή είναι πάντα δύσκολη. Το μόνο που χρειάζεται είναι υπομονή και καλή διάθεση. Παρόλα αυτά εμένα πάντα μου άρεσε η ιδέα του να αγωνιστώ στο εξωτερικό και έτσι ήρθα στην Πορτογαλία με αρκετές φιλοδοξίες. Σίγουρα η γλώσσα ήταν ένα πρόβλημα στην αρχή τόσο στην ομάδα όσο και στη διαμονή μου στην περιοχή. Ήμουν όμως τυχερός γιατί βρήκα ανθρώπους που με βοήθησαν αρκετά να προσαρμοστώ όσο το δυνατόν καλύτερα", είπε αρχικά στο Contra.gr ο Τάσος Καραμάνος από την Πορτογαλία.

Η πρώτη σου αντίδραση; Όλοι φαντάζομαι ψάχνουν στο ίντερνετ πληροφορίες, ειδικότερα όταν πας ξαφνικά στο... άγνωστο.

"Κι εμένα η πρώτη αντίδραση ήταν να ψάξω πληροφορίες για την ομάδα και την πόλη. Δεν γνώριζα την ύπαρξη της ομάδας και έπρεπε άμεσα να μάθω όσα περισσότερα μπορώ για να πάω ενήμερος στην Πορτογαλία. Ωστόσο όλα έγιναν πολύ γρήγορα στη μεταγραφή μου και τα περισσότερα θα έμαθα με τον καιρό κατά την εγκατάσταση μου στην περιοχή".

Πως σου φάνηκε η πόλη; Άλλοι ρυθμοί φανταζόμαστε.

"Η πόλη βρίσκεται στο βορρά της Πορτογαλίας και ονομάζεται Φέιρα, κοντά στο Πόρτο. Οι ρυθμοί γενικότερα εδώ στη χώρα είναι ήρεμοι όπως και η ζωή των ανθρώπων. Η κουλτούρα τους και οι συνήθειες τους είναι τελείως διαφορετικές από αυτές που συναντάς στην Ελλάδα. Βέβαια είναι κάτι που σε βοηθάει να προσηλωθείς αποκλειστικά στο επάγγελμα. Υπάρχει τεράστια ασφάλεια, απόλυτη προσήλωση σε κανόνες υγιεινής, στην οδήγηση. Είναι κάτι που συμβαίνει σε όλες τις περιοχές και πραγματικά το... ζηλεύω".

Ελλάδα και Πορτογαλία έχουν δοκιμαστεί αρκετά από την οικονομική κρίση. Εσύ ένιωσες καθόλου να σε κοιτάνε... περίεργα; Ειδικότερα μετά την έξαρση ακροδεξιών παρατάξεων στην Ευρώπη.

"Ευτυχώς. Δεν συνάντησα κανένα πρόβλημα. Σίγουρα οι καταστάσεις, όπως και στην Ελλάδα, δεν είναι οι καλύτερες δυνατές, αλλά το γεγονός της κρίσης είναι ιδιαίτερα διαδεδομένο και στην Πορτογαλία και το συζητούν συνέχεια και απορούν για την κατάσταση που βιώνουν οι Έλληνες πολίτες. Είναι ευγενικοί άνθρωποι και ποτέ δεν θα θιχτούν. Μόνο όταν τους λέω για το EURO το 2004 με κοιτάνε περίεργα (γέλια)".

Μιας και είπαμε για οικονομικά, έχεις σπουδάσει το... αντικείμενο!

"Σπούδασα δημόσια διοίκηση ήταν κάτι που ακολούθησα πιστά μέχρι που έκανα το χόμπι μου επάγγελμα. Έκτοτε το ποδόσφαιρο έγινε η ζωή μου. Όταν ονειρεύεσαι κάτι από μικρός και σου παρουσιάζεται η ευκαιρία δεν νομίζω ότι χωράνε δεύτερες σκέψεις. Όταν πήγαινα σχολείο μέχρι να τελειώσω το λύκειο το ποδόσφαιρο ήταν σε δεύτερη μοίρα. Πλέον είναι πρώτη".

Η κατάκτηση του EURO πιστεύεις βοήθησε τη χώρα γενικότερα; Και σαν ποδόσφαιρο και σαν ψυχολογία.

"Ανεπανάληπτο γεγονός! Πραγματικά. Όλες οι περιοχές είχαν κατακλυστεί από κόσμο και οι δρόμοι είχαν κλείσει! Σκηνές σαν την Ελλάδα το 2004. Εκτιμούν αφάνταστα την εθνική τους ομάδα, όπου και να παίζουν τα γήπεδα έχουν αρκετό κόσμο. Πιστεύω μόνο καλύτερα μπορούν να τα πάνε και σε αυτό βοηθούν οι συνθήκες και οι άνθρωποι που νοιάζονται πραγματικά για το αντικείμενο και επενδύουν στο να κρατάνε τον κόσμο στο γήπεδο".

Πάμε και στα ποδοσφαιρικά. Στην Ελλάδα... ταλαιπωρήθηκες μέχρι και ως δεξιός μπακ. Στην Φεϊρένσε όμως έπαιξες καθαρός φορ.

"Αυτή η θέση μου αρέσει και γνωρίζω να παίζω καλά. Δεν θέλω να αναλώνομαι στα άκρα γιατί δεν μπορώ να γίνω αποτελεσματικός. Εδώ σε κάθε παιχνίδι παίζω... φουνταριστός. Ούτε στην προπόνηση δεν με έβαλαν στα άκρα. Στην Ελλάδα επειδή είμαι ήρεμος χαρακτήρας και δεν φέρνω αντιρρήσεις στους προπονητές με έβαζαν σε διάφορες θέσεις. Ευτυχώς τώρα έχει τελειώσει αυτό".

Το πρωτάθλημα εκεί μοιάζει με το δικό μας ή έχουν... ξεφύγει;

"Είναι άκρως ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Οι περισσότερες σχεδόν ομάδες έχουν ποιότητα αν και αυτό που διακρίνει τους Πορτογάλους είναι η δύναμη. Ως σύλλογοι έχουν αρχές και ακολουθούν πιστά το πρόγραμμα της ημέρας. Γνωρίζεις όλες τις λεπτομέρειες, μέχρι και πότε θα παίξεις την τελευταία αγωνιστική. Πράγματα που στην Ελλάδα, δυστυχώς, λείπουν.

Εγώ δυστυχώς δεν είχα κάνει προετοιμασία το καλοκαίρι και δεν είχα παιχνίδια στα πόδια μου. Μέχρι να προσαρμοστώ κιόλας πέρασε μία κουραστική περίοδος. Το καλό είναι όχι έκανα καλή αρχή και αυτό με ηρέμησε πνευματικά. Έγινα καλύτερος, έμαθα να ξεκουράζω σωστά το σώμα μου και να πιέζω τον εαυτό μου στις προπονήσεις. Εδώ δεν έχει να πας για καφέ με φίλους μετά την προπόνηση. Οφείλεις να είσαι τυπικός κάθε μέρα γιατί έτσι είναι η νοοτροπία τους. Πράγμα πολύ σημαντικό για έναν αθλητή που ψάχνει συνεχώς κίνητρα. Επίσης μαθαίνεις να ζεις μόνος και να φροντίζεις τον εαυτό σου. Σε κάνει υπεύθυνο, ενώ μην ξεχνάμε και την μοναξιά. Δύσκολο να είσαι μακριά από οικογένεια και φίλους".

Τι πιστεύεις πως σου επιφυλάσσει το μέλλον; Υπάρχει πιθανότητα να σε δούμε αλλού σύντονα;

"Δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τίποτα. Με αρκετή δόση ειλικρίνειας μου αρέσει αυτό που ζω τους μήνες που λείπω από την Ελλάδα. Είναι συναρπαστικό. Δεν σκέφτομαι να γυρίσω. Θέλω να διεκδικήσω ότι μου αναλογεί είτε εδώ, είτε σε κάποια... άλλη χώρα. Με εξιτάρει αυτό. Μόνο καλύτερο μπορεί να με κάνει αυτό και στην ηλικία που είμαι δεν πρέπει να το αφήσω να φύγει".

Στην Πορτογαλία οι Έλληνες έχουν πέραση. Βρίσκετε χρόνο να βρεθείτε μεταξύ σας;

"Δεν είναι τόσο εύκολο να κάνουμε αρκετή παρέα. Οι αποστάσεις είναι μεγάλες και τα παιχνίδια πολλά. Η πορεία τους είναι αξιοθαύμαστη στην Μπενφίκα και εκπροσωπούν με τον καλύτερο τρόπο τη χώρα μας. Όσο για τον Κώστα, θεωρώ ότι όπου και να πάει θα είναι... καυτός. Γιατί το ταλέντο του είναι τόσο σπάνιο που δεν θα τον προδώσει ποτέ. Και στην Μπενφίκα αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κομμάτια της ομάδας".

Επιστρέφουμε στην Ελλάδα. Δύσκολο να είσαι ποδοσφαιριστής στη χώρα μας τέτοια εποχή. Πιστεύεις έχετε κι εσείς ευθύνη για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί;

"Δεν είμαι εγώ αυτό που θα υποδείξει λύσεις ή θα προτείνει λύσεις για το τι πρέπει να γίνει ή έγινε λάθος στο παρελθόν. Δεν νομίζω πως είναι ευθύνη των ποδοσφαιριστών. Όποιος διαφωνεί να περάσει μία βόλτα από το συνέδριο του ΠΣΑΠ και θα καταλάβει τι νιώθουν αυτά τα παιδιά. Εγώ όσο ήμουν στην Ελλάδα όποτε μπορούσα έδινα το παρόν. Είναι ήρωες πραγματικά και το συγχαρητήριο είναι το λιγότερο που μπορείς να πεις. Κάνουν αφιλοκερδώς αυτό που αγαπάνε, κάτι δύσκολο αυτή την εποχή. Σα να ξυπνάς για να πας δουλειά και στο τέλος της ημέρας να ξέρεις πως δεν θα έχεις κανένα οικονομικό όφελος. Θεωρώ πως με τις ενέργειες και τη δράση του ΠΣΑΠ οι παίκτες αισθάνονται πως έχουν ένα σύμμαχο δίπλα τους στις προσπάθειες που κάνουν για ένα βιώσιμο αύριο".

Τέλος, στείλε ένα μήνυμα που θες να περάσεις.

"Όποτε μου δίνεται η ευκαιρία ευχαριστώ όσους με βοήθησαν. Χωρίς αυτούς δεν ξέρω ποια θα ήταν η πορεία μου. Πάντα η οικογένεια μου ήταν το στήριγμα ότι κι αν έκανα και οι συμβουλές χρήσιμες για το παρόν και το μέλλον. Εκεί που θέλω να σταθώ, όμως, είναι στον Αστέρα Μαγούλας που μου έσωσε την καριέρα. Ειδικότερα τους κύριους Ρόκα, Κωνσταντίνου και Μοίρα που με πίστεψαν".