Αιμίλιος Χειλάκης: "Το ξενέρωμα το 'έφαγα' στην πολυμετοχικότητα"

Ο... αιώνιος πιστός Παναθηναϊκός Αιμίλιος Χειλάκης αφηγείται το πως επέλεξε την ομάδα της καρδιάς του, μιλά για το πάθος του για το ποδόσφαιρο και το γήπεδο, εξηγεί γιατί συνδέει την αγαπημένη του ομάδα με τον πρώτο του ερωτά και καταλήγει στο...ξενέρωμα με την πολυμετοχικότητα.

Αιμίλιος Χειλάκης: "Το ξενέρωμα το 'έφαγα' στην πολυμετοχικότητα"
Aιμίλιος Χειλάκης

Το...γηπεδικό κομμάτι της ζωής του ο ένθερμος Παναθηναϊκός Αιμίλιος Χειλάκης το φυλάει ως κόρη οφθαλμού. Και έχει συγκεκριμένους λόγους γι' αυτό: "Στο γήπεδο εγώ επικοινωνώ με τον 15χρονο. Και ο 15χρονος δεν έχει νόρμες διαλεκτικής. Εγώ μπορώ να μπω σε μία θεματική και να αρχίσουμε να συζητάμε για κάτι. Ο 15χρονος δεν έχει καμία. Εχει μόνο αδρεναλίνη και τεστοστερόνη. Εχει γυρίσει στη Λεωφόρο ηλικιωμένος άνθρωπος στα επίσημα, ο οποίος βρίζει πάρα πολύ, και μου έχει πει "ρε ηθοποιέ, όχι και εσύ έτσι!" Είχα ανέβει πάνω στη θέση και είχε φύγει ότι οχετός ήξερα από το στόμα μου.

Μέσα στο γήπεδο υπάρχει μία περίεργη δημοκρατία. Είσαι μέρος ενός όλου. Δεν μιλάω για τη συμπεριφορά του όχλου. Οσο επιτυχημένος και να είσαι, οι καλές ομάδες είναι πολύ μεγαλύτερες από εσένα. Ο,τι πιστεύεις για τον εαυτό σου, εκεί μέσα είναι μικρότερο. Και αυτό σε ξεκουράζει μ' έναν τρόπο. Σε ξεκουράζει από την ευθύνη του να κουβαλάς τον εαυτό που θέλει να πετύχει. Γι' αυτό το γήπεδο γεμίζει. Κάποια στιγμή, με τον αγαπημένο μου φίλο, τον Δημήτρη τον Ελευθερόπουλο, λέγαμε γιατί ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες της Ελλάδας θα πάρει 1,5 εκατομμύριο ευρώ και ένας από τους καλύτερους ηθοποιούς 200 χιλιάδες; Γιατί μέσα στο γήπεδο ο Δημήτρης διαχειρίζεται την αδρεναλίνη μου, εγώ διαχειρίζομαι στο θέατρο το θυμικό του Δημήτρη. Την αδρεναλίνη, αγόρι μου, δεν μπορούν να την προκαλέσουν όλοι. Το θυμικό μπορεί να το προκαλέσει και η μητέρα σου, αν βάλει τα κλάματα μπροστά σου. Η σχέση του ηθοποιού με το θεατή δεν είναι σχέση αδρεναλίνης. Υπάρχουν βέβαια κάποιες παραστάσεις αδρεναλινικές με βία και μεγάλη σωματικότητα αλλά γι' αυτό δεν είναι και πολύ πετυχημένες".

Παναθηναϊκός πάντως αδιαπραγμάτευτα: "Αυτό ήρθε και με βρήκε. Ο μπαμπάς μου ήταν αστυνομικός. Κάποια στιγμή ήταν επικεφαλής της ομάδας μέσα στο γήπεδο της Λεωφόρου το 1976 και επειδή δεν είχε που να με αφήσει Κυριακή απόγευμα, με πήρε μέσα στο γήπεδο. Και ξαφνικά βγαίνει η ομάδα του Παναθηναϊκού από τα αποδυτήρια και τελείωσαν όλα! Ο πατέρας μου δεν ασχολιόταν με το ποδόσφαιρο".

Ακολουθεί διάλογος με τον υπογράφοντα για το γιατί ο άνθρωπος, ενώ μπορεί να αλλάξει τα πάντα στη ζωή του, δεν αλλάζει σχεδόν ποτέ ομάδα.

"Τον πρώτο σου έρωτα τον θυμάσαι;"

Πολύ...

"Ακόμη και αν δεν είσαι τώρα ερωτευμένος με τον πρώτο σου έρωτα, πάντα θα τον ομολογείς ως τέτοιον. Αυτό το πράγμα ακριβώς είναι το ποδόσφαιρο. Γιατί είναι η πρώτη σου επικοινωνία με τους φίλους σου, η πρώτη σου σχέση ταυτότητας με το κοινωνικό σύνολο. Εγώ με τον πρώτο μου έρωτα συχνά-πυκνά επικοινωνώ. Τι γίνεται; Πως πας; Με τον Παναθηναϊκό έτσι είμαι. Νοσταλγώ!"

Το ξενέρωμα με τον Παναθηναϊκό δεν το έφαγα εφέτος, το έφαγα επί πολυμετοχικότητας. Πήρα το πρωτάθλημα ως ...Κόκκαλης το 2010. Κάποιος πήρε τα κόζα για μένα. Και οι φίλοι μου οι ΑΕΚτζηδες λένε ότι πήραν εφέτος το πρωτάθλημα γιατί έκανε βλακείες ο Σαββίδης. Ακου που έχουμε φτάσει. Εχουμε γίνει κυνικοί. Λόγω της πασοκογαυρίασης. Ενας σκεπτόμενος Παναθηναϊκός στο μπάσκετ θα πει: "Με νίκησε ο Ολυμπιακός; Με νίκησε μία από τις μεγαλύτερες ομάδες της Ευρώπης". Στο ποδόσφαιρο το Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός είναι ένα 11χ11, δεν είναι ποδόσφαιρο. Τουρνουά εσωτερικής κατανάλωσης. Στο μπάσκετ παίζουν δύο από τις καλύτερες ομάδες της Ευρώπης.

Από τον Κόκκαλη και μετά όλοι προσπαθούν να έχουν ευχαριστημένο τον πελάτη τους, για να πιέζουν στη συνέχεια πολιτικά για να πάρουν αυτό που θέλουν. Ολοι το ξέρουν. Γιατί οι Παναθηναϊκοί ήμασταν περήφανοι για την Ευρώπη; Γιατί εκεί δεν υπήρχε παράγκα και δείχναμε ότι είχαμε πραγματικά καλή ομάδα. Στα τελευταία 22-23 χρόνια χέστηκα ποιος πήρε το πρωτάθλημα. Δεν με νοιάζει, μου φαίνεται αστείο. Στο γήπεδο όμως εξακολουθώ να πηγαίνω γιατί με περιμένει το 15χρονο εκεί. Δεν έχω πια διαρκείας όμως, δεν προλαβαίνω κιόλας. Το τελευταίο διαρκείας το πήρα τη σεζόν 2011-2012".

Φωτογραφία θέματος: Φραντζέσκα Γιαϊτζόγλου Γουάτκινσον

Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Αιμίλιου Χειλάκη: ΕΔΩ

News 24/7

24MEDIA NETWORK