Ο Ιταλός προπονητής που κουτούλησε αντίπαλο 'γκρέμισε' την καριέρα του σ' ένα απόγευμα

Στα 27 του, ο Τζιανκάρλο Φαβαρίν γινόταν παράδειγμα για τα παιδιά του. 33 χρόνια μετά, τα παιδιά του θα ντρέπονταν γι' αυτόν βλέποντάς να ρίχνει κουτουλιά σε συνάδελφό του.

Ο Ιταλός προπονητής που κουτούλησε αντίπαλο 'γκρέμισε' την καριέρα του σ' ένα απόγευμα

Στην Ιταλία (και όχι μόνο) το video με τον προπονητή Τζιανκάρλο Φαβαρίν να χτυπάει βάναυσα στέλεχος αντίπαλης ομάδας (βοηθός προπονητή) στη διάρκεια ποδοσφαιρικού αγώνα έγινε πρώτο θέμα.

Κυκλοφορεί σε ποικίλες εκδοχές, από διάφορες λήψεις. Αν δεν έτυχε να πέσει στην αντίληψή σας, ορίστε μία:

Ας αρχίσουμε από τις λεπτομέρειες του αγώνα και το τι ακολούθησε.

> Ήταν το κυριακάτικο παιχνίδι για τον Α' όμιλο της Γ' Εθνικής της Ιταλίας μεταξύ της Λουκέζε και της Αλεσάντρια.

> Ο αγώνας ήταν ήδη στο έκτο λεπτό των καθυστερήσεων με το σκορ στο 2-2 (με γκολ στο 93' από 0-2), όταν στο χώρο μεταξύ των δύο πάγκων προκλήθηκε λεκτική διαμάχη.

> Ο προπονητής των γηπεδούχων, Τζιανκάρλο Φαβαρίν, πήρε φόρα και κουτούλησε με δύναμη τον Γκαετάνο Ματσίνο, μέλους του τεχνικού τιμ των φιλοξενούμενων.

> Από το βάναυσο χτύπημα, ο Μαντσίνο σωριάστηκε στο έδαφος χάνοντας για κάποια δευτερόλεπτα τις αισθήσεις του. Ευτυχώς που επενέβησαν οι ψυχραιμότεροι, διότι ο Φαβαρίν ήταν εκτός εαυτού και διατεθειμένος να εξαπολύσει νέα επίθεση στον συνάδελφό του.

> Η υπόθεση έφτασε με συνοπτικές διαδικασίες στην αρμόδια πειθαρχική επιτροπή της Ιταλικής Ομοσπονδίας

> Ο 60χρονος Ιταλός προπονητής καταδικάστηκε και τιμωρήθηκε με αποκλεισμό 5 μηνών από κάθε αθλητική δραστηριότητα με την κατηγορία της απρεπούς συμπεριφοράς που συνδυάστηκε με προτροπές προς τους ποδοσφαιριστές του για βίαιη συμπεριφορά. Σύμφωνα με μαρτυρίες τούς ζητούσε 'να σπάσουν τα πόδια των αντιπάλων τους'. Κοινώς τού απαγορεύτηκε να δουλέψει ως το φινάλε της τρέχουσας σεζόν και να βοηθήσει την Λουκέζε (που κουβαλούσε ήδη ποινή αφαίρεσης 8 βαθμών για χρέη μετά από ένα περιπετειώδες καλοκαίρι διοικητικής αναταραχής) να σώσει την κατηγορία.

> Ο Φαβαρίν, με την ελπίδα ότι θα ελαφρύνει τη θέση του, υποστήριξε ότι ναι μεν "τέτοια επεισόδια δεν θα πρέπει να συμβαίνουν", αλλά ταυτόχρονα επικαλέστηκε την εν βρασμώ κατάστασή του λέγοντας ότι "με έβριζαν και μ' έφτυναν". Κατήγγειλε μάλιστα πως αντίστοιχα συμπεριφέρθηκαν στη γραμματέα της Λουκέζε, Μαρτσέλα Γκιλάρντι. Αργότερα επανήλθε συμπληρώνοντας ότι "δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει συμβεί αυτό το ατυχές επεισόδιο, για το οποίο αναλαμβάνω κάθε ευθύνη".

Επειδή ωστόσο η αντίδρασή του παραβίασε κάθε κανόνα, η Ομοσπονδία δεν του αναγνώρισε ελαφρυντικά. Ούτε καν του πρότερου έντιμου βίου. Ιδίως από τη στιγμή που, σύμφωνα με τους ανθρώπους της Αλεσάντρια, δεν μπήκε καν στον κόπο να ζητήσει συγγνώμη. Έστω για τα μάτια του κόσμου. Δήλωσαν μάλιστα οι άνθρωποι του συλλόγου του Πιεμόντε πως ενδεχομένως διεκδικήσουν δικαίωση σε πολιτικά δικαστήρια.

Αντιθέτως η διοίκηση της Λουκέζε τον στήριξε, σημειώνοντας πως "η απόφαση μάς προκάλεσε αμηχανία για την άνιση μεταχείριση σε σχέση με άλλες υποθέσεις" και διευκρινίζοντας ότι δεν πρόκειται να τον απολύσει. Τουλάχιστον όχι προς προ παρόν.

Σταμάτησε για να γίνει... πατέρας

Ούτως ή άλλως στη μακρόχρονη πορεία του ο Ιταλός προπονητής δεν είχε δώσει άλλα τέτοια δικαιώματα.

Μάλιστα προτού ασχοληθεί με την προπονητική, ενόσω δηλαδή ήταν ποδοσφαιριστής, πήρε μια πολύ 'επίπονη' για τον εαυτό του απόφαση. Μια απόφαση που 'φρέναρε' μια επαγγελματική καριέρα που βρισκόταν στο καλύτερο σημείο της. Κατάληξε, χωρίς δεύτερη σκέψη, σταματήσει το ποδόσφαιρο, παρόλο που επρόκειτο να πάρει μεταγραφή στη Μεσίνα. Τότε η απόφασή του δικαιολογήθηκε με το μυστικοπαθές 'προσωπικοί λόγοι'. Είχε μεσολαβήσει ωστόσο η διάλυση του γάμου του και η ανάγκη να αφοσιωθεί στα μικρά παιδιά του, φροντίζοντας για την ανατροφή του. " Ήταν μια απόφαση που με πόνεσε πολύ, αλλά είκοσι χρόνια αργότερα το ίδιο θα έκανα. Για μένα τα παιδιά είναι στην κορυφή της πυραμίδας των αξιών", είχε πει ο Φαβαρίν σε συνέντευξή του.

Ως εκείνο το χρονικό σημείο ήταν ένα αμυντικό χαφ. Διορατικός και ταχύς για την εποχή του, όπως τον περιέγραφαν οι ειδικοί, προέβλεπε και προλάβαινε πολλούς κινδύνους, πολύ πριν φτάσουν στην άμυνα. Άρχισε την πορεία του στην Κουοϊοπέλι, συνέχισε στην Ροντινέλα, πήγε στην Μοντεκαντίνο, στη Λιβόρνο, στη Γεσίνα και στην Τρέντο. Προτού σταματήσει ως ποδοσφαιριστής της ερασιτεχνικής Κολιτζιάνα.

Το καλοκαίρι του 1986 γινόταν πρότυπο για τα παιδιά του. Διότι αφιέρωσε το χρόνο του στην ανατροφή τους κάνοντας άλλες δουλειές (γυμναστής, ιατρικός επισκέπτης) και βάζοντας τη δική του ζωή σε δεύτερη μοίρα. Από το 1994 'συναντήθηκε' ξανά με το ποδόσφαιρο, από άλλο πόστο, αρχίζοντας ν' ασχολείται με την προπονητική. Έφτασε στην Τερνάνα και στη Βενέτσια.

Μέχρι το επεισόδιο της Κυριακής. Που, σίγουρα, 'λέκιασε' την πορεία του, ενδεχομένως δε έβαλε τέλος στην καριέρα του στους πάγκους. Αυτή τη φορά δεν ήταν ένα καλό παράδειγμα για τα παιδιά του.

Κεντρική φωτογραφία: asluccheselibertas.com/

News 24/7

24MEDIA NETWORK