Η αθεράπευτη "κατάρα" του Φερνάντο Ιέρο κοστίζει 155 εκ. ευρώ (vids)

Μετά την απόκτηση του Ρικάρντο Καρβάλιο, ο αριθμός των διαδόχων του Φερνάντο Ιέρο έφτασε τους 16 ή, με διαφορετική μέτρηση, τα 155.500.000 ευρώ. Ο Κ.Μπράτσος γράφει για την κατάρα της άμυνας της Ρεάλ Μαδρίτης.

Η αθεράπευτη "κατάρα" του Φερνάντο Ιέρο κοστίζει 155 εκ. ευρώ (vids)
Κάποτε "βαφτίστηκε" έτσι ο Πάκο Παβόν. Ακόμα και ο Ραούλ Μπράβο πήρε αυτό το χρίσμα. Για να παίξει αυτόν το ρόλο 12 φορές ο Τζόναθαν Γούντγκεϊτ σπαταλήθηκαν 20.000.000 ευρώ. Ο κορυφαίος σε αυτήν τη θέση είναι ο δεξιός μπακ Σέρχιο Ράμος. Και μετά την απόκτηση του Ρικάρντο Καρβάλιο, ο αριθμός των διαδόχων του Φερνάντο Ιέρο έφτασε τους 16. Ή με διαφορετική μέτρηση, τα 155.500.000 ευρώ.

Φυσικά ουδείς ακόμα έχει δικαιολογήσει αυτόν τον τίτλο που πλέον αποδίδεται πιο συχνά και από αυτόν του "διαδόχου του Ντιέγο Μαραντόνα". Από το 2003, όταν ο εμβληματικός στόπερ (στο δεύτερο μισό της θητείας του) της Ρεάλ Μαδρίτης απομακρύνθηκε από το "Σαντιάγο Μπερναμπέου" ελέω διαφωνιών και ηλικίας, η διοίκηση του Φλορεντίνο Πέρεθ και του Ραμόν Καλδερόν αναζητούσαν εναγωνίως τον αντικαταστάτη του. Κανείς δεν κατάφερε να αναπληρώσει επάξια και μόνιμα το κενό του.

Το "φάντασμα" του νυναθλητικού διευθυντή της ισπανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας (πλέον) είναι κοινό μυστικό ότι πλανάται πάνω από το γήπεδο των "μερέγκες". Οι τραυματισμοί των Πέπε και Εσέκιελ Γκαράι αποτελούν ακόμα μία ένδειξη ότι μία ανώτερη δύναμη δεν επιθυμεί να στεριώσει κάποιος στόπερ που θα διαδεχθεί τον πρώην αρχηγό του συλλόγου. Ο σύλλογος μπορεί να έχει περιέλθει σε μία άκρως φιλόδοξη εποχή, αυτήν του Ζοζέ Μουρίνιο, ωστόσο ο Πορτογάλος θα πρέπει να κάνει τα μαγικά του για να "ξορκίσει" μία από τις γνωστότερες κατάρες του ποδοσφαίρου, που κρατά από το 2003...

Ο αξεπέραστος Φερνάντο Ιέρο


2003-2004: Η μεταβατική, αποτυχημένη χρονιά

Στόπερ: Ραούλ Μπράβο, Πάκο Παβόν, Ιβάν Ελγκέρα, Αλβαρο Μεχία, Ρουμπέν
Αμυντικοί χαφ: Σαντιάγο Σολάρι, Γκούτι, Εστέμπαν Καμπιάσο, Ντέιβιντ Μπέκαμ, Ιβάν Ελγκέρα, Μπόρχα Βαλέρο
Ακραίοι μπακ: Μίτσελ Σαλγάδο, Ρομπέρτο Κάρλος

Ο Ιέρο αποτελεί παρελθόν για τη Ρεάλ μετά από 14 σεζόν. Σε συνδυασμό με την σκανδαλώδη παραχώρηση του Κλοντ Μακελελέ, η αμυντική λειτουργία της ομάδας του Κάρλος Κεϊρός πλέον είναι "γυμνή". Μπορεί ο Ιέρο να αντιμετώπιζε φανερά προβλήματα φυσικής κατάστασης τη σεζόν 2002-2003, ωστόσο καιμόνο με την εμπειρία του στήριζε τον Ιβάν Ελγκέρα που είχε αναγκαστεί να οπισθοχωρήσει λόγω έλλειψης ατόμων στην άμυνα και χώρου στο κέντρο. Μαζί και ο Πάκο Παβόν που είχε γίνει το περίφημο σύνθημα του Φλορεντίνο Πέρεθ περί "ομάδας με τους Ζιντάν και τους Παβόν". Οι δύο τελευταίοι συνέχισαν και το 2003, ωστόσο η θέση του Ιέρο εν τέλει καλύφθηκε από ακόμα μία εσωτερική μετακίνηση, αυτή του Ραούλ Μπράβο.

Ο "αιώνιος" αντικαταστάτης του Ρομπέρτο Κάρλος στην αριστερή πτέρυγα της άμυνας ανέλαβε χρέη βασικού στόπερ, κυρίως με τον Παβόν δίπλα του και τον Ελγκέρα να μοιράζεται μεταξύ κέντρου και άμυνας. Ο Αλβαρο Μεχία γέμιζε τις τρύπες κι αυτός μεταξύ άμυνας και κέντρου.

Αποτέλεσμα όλων αυτών των "ζυμώσεων"; Η Ρεάλ στην τέταρτη θέση, με 54 γκολ παθητικό που ισοδυναμούσε με την 12η χειρότερη επίδοση στο πρωτάθλημα και 76 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις. Χαμένος τελικός στο κύπελλο από τη Σαραγόσα του Λουτσιάνο Γκαλέτι και του Νταβίντ Βίγια και αποκλεισμός στην προημιτελική φάση του Champions League με πέντε γκολ από τη Μονακό. Ο Ελγκέρα ανέλαβε τη μεγαλύτερη αγωνιστική ευθύνη αυτού του φιάσκου (και φάνηκε πόσο πολύ κάλυπτε τις αδυναμίες του ο Ιέρο κυρίως σχετικά με την τοποθέτησή του), αφού ουδείς μπορούσε να αποδώσει ευθύνες στους ανεπαρκείς εκπροσώπους των ακαδημιών Μπράβο, Παβόν, Μεχία.

Αφιέρωμα στον Ιβάν Ελγκέρα


2004-2005: Η πρώτη απόπειρα ενίσχυσης

Στόπερ: Βάλτερ Σάμουελ, Ιβάν Ελγκέρα, Πάκο Παβόν, Ραούλ Μπράβο
Αμυντικοί χαφ: Τόμας Γκράβεσεν, Γκούτι, Ντέιβιντ Μπέκαμ, Αλμπερτ Θελάδες, Ιβάν Ελγκέρα
Ακραίοι μπακ: Μίτσελ Σαλγάδο, Ρομπέρτο Κάρλος

Οι κραυγές περί αμυντικής ενίσχυσης (στην ιστορική περίοδο της μιας μεταγραφής galactico ανά χρόνο και από εκεί και πέρα το χάος) εισακούστηκαν. Το πρώτο μεταγραφικό απόκτημα με στόχο την ενίσχυση της αμυντικής γραμμής των Μαδριλένων ακούει στο όνομα Βάλτερ Σάμουελ. Η Ρεάλ γέμισε με 24.000.000 ευρώ τα ταμεία της Ρόμα και ως αντάλλαγμα πήρε 15 κίτρινες κάρτες, 2 κόκκινες, έναν παίκτη που δεν προσαρμόστηκε ποτέ στη Μαδρίτη και είχε συχνά αψιμαχίες με τους φιλάθλους. Τουλάχιστον αγωνίστηκε.

Διότι υπάρχει και το πλέον αρνητικό παράδειγμα μεταγραφής, με μεγάλη ασφάλεια μέσα στο τοπ-10 των πιο αποτυχημένων όλων των εποχών. Ο λόγος για τον Τζόναθαν Γούντγκεϊτ των 20.000.000 ευρώ, ο οποίος αποκτήθηκε τραυματίας και όλη την πρώτη σεζόν του την πέρασε στις εξέδρες του "Σαντιάγο Μπερναμπέου", ανήμπορος να βοηθήσει.

Στο ρόστερ παρέμεναν οι Μπράβο, Παβόν, Ελγκέρα και Μεχία και οι τέσσερίς τους μαζί με τον Σάμουελεναλλάσσονταν στο κέντρο της άμυνας. Μετά από δύο αλλαγές προπονητή (Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο, Μαριάνο Γκαρθία Ρεμόν, Βαντερλέι Λουξεμπούργκο) η Ρεάλ τερμάτισε δεύτερη, τέσσερις βαθμούς πίσω από την Μπαρτσελόνα αλλά με αρκετά καλή αμυντική επίδοση, μόλις 32 γκολ παθητικό (τρία περισσότερα από τους Καταλανούς, τη μοναδική ομάδα με καλύτερη άμυνα). Στο κύπελλο δέχθηκε γκολ και στα τρία ματς με Λεγανές, Τενερίφη και Βαγιαδολίδ και αποκλείστηκε από την τελευταία. Οσο για το Champions League, γνώρισε τον πρώτο από τους έξι σερί αποκλεισμούς από τη φάση των 16, αποχαιρετώντας τη διοργάνωση με 10 γκολ παθητικό σε 8 ματς.


2005-2006: Η λύση του Σέρχιο Ράμος

Στόπερ: Σέρχιο Ράμος, Ιβάν Ελγκέρα, Αλβαρο Μεχία, Πάκο Παβόν, Τζόναθαν Γούντγκεϊτ, Ραούλ Μπράβο
Αμυντικοί χαφ: Γκούτι, Πάμπλο Γκαρσία, Τόμας Γκράβεσεν, Ζούλιο Μπαπτίστα, Κάρλος Ντιόγο, Σέρχιο Ράμος
Ακραίοι μπακ: Μίτσελ Σαλγάδο, Σισίνιο, Ρομπέρτο Κάρλος

Ο Σάμουελ παραχωρήθηκε έναντι 18.000.000 ευρώ στην Ιντερ και η Ρεάλ έβγαλε τα "σπασμένα" από την περίπτωσή του. Μαζί με ακόμα 9.000.000 ευρώ απέκτησε τον νεαρό, ταλαντούχο κεντρικό αμυντικό εν έτει 2005 Σέρχιο Ράμος από τη Σεβίλλη. Ο Λουξεμπούργκο τον πίστεψε από την πρώτη στιγμή και τον έριξε αμέσως στα βαθιά, δίνοντάς του ρόλο ηγέτη στην άμυνα της Ρεάλ. Δίπλα του βρέθηκε κυρίως ο Ελγκέρα και ο Μεχία και από εκεί και πέρα συμμετοχές είχαν και οι Παβόν, Μπράβο.

Οχι μόνο, όμως, αφού στις 22 Σεπτεμβρίου του 2005 γράφτηκε ιστορία. Ο Γούντγκεϊτ αγωνίστηκε για πρώτη φορά με τη φανέλα της Ρεάλ σε επίσημο παιχνίδι, πραγματοποιώντας το χειρότερο ντεμπούτο στην ιστορία του αθλητισμού. Στο 24’ σημείωσε αυτογκόλ, στο 66’ αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη κάρτα και φυσικά αποχωρώντας καταχειροκροτήθηκε από το κοινό των "μερέγκες", που με το σκορ στο 2-1 (και δύο λεπτά αργότερα στο 3-1) ήταν σε θέση να αντιληφθεί το αστείο του πράγματος. Το ακόμα πιο αστείο, όμως, που αγγίζει τα όρια του γελοίου, είναι η θέση βασικού που με την πάροδο των μηνών (και χωρίς να αποφεύγει τους μυϊκούς τραυματισμούς) κατάφερε να πάρει ο Αγγλος στόπερ, στο πλευρό του Ράμος.

Το ντεμπούτο του Τζόναθαν Γούντγκεϊτ

Οταν στη μία θέση των στόπερ βρίσκει εφαρμογή το ρητό μπρος γκρεμός (Γούντγκεϊτ) και πίσω ρέμα (Ελγκέρα, Μεχία, Παβόν) και στην άλλη θέση ο Ράμος παρότι δείχνει καλά στοιχεία, δεν παραλείπει να υποπέσει σε ολέθρια αγωνιστικά λάθη και κάποια σημαντικά εξωγηπεδικά ατοπήματα, η Ρεάλ δεν μπορεί να περιμένει κάτι καλύτερο από 40 γκολ παθητικό (7η επίδοση) και δεύτερη θέση στη βαθμολογία. Στο κύπελλο περνά δύο γύρους διπλών αγώνων χωρίς να δεχθεί γκολ μέχρι τον επονείδιστο ημιτελικό με την Σαραγόσα και το 6-1 του "Ροζαλέδα". Στο Champions League, ξανά 8 γκολ παθητικό στον όμιλο (τα τρία από τον Ολυμπιακό) και ακόμα ένα από τον Τιερί Ανρί στο "Μπερναμπέου", στον αποκλεισμό από την Αρσεναλ.

Ο ταλαντούχος Σέρχιο Ράμος


2006-2007: Το συμμάζεμα Καπέλο, Καναβάρο

Στόπερ: Φάμπιο Καναβάρο, Ιβάν Ελγκέρα, Σέρχιο Ράμος, Ραούλ Μπράβο, Αλβαρο Μεχία
Αμυντικοί χαφ: Μαχαμαντού Ντιαρά, Εμερσον, Φερνάντο Γκάγκο, Γκούτι Ακραίοι μπακ: Μίτσελ Σαλγάδο, Σέρχιο Ράμος, Σισίνιο, Μιγκέλ Τόρες, Ρομπέρτο Κάρλος

Η έλευση του Φάμπιο Καπέλο ήταν αναμενόμενο να επιφέρει σαρωτικές αλλαγές στην ομάδα και τη νοοτροπία της. Ο Ιταλός εμπιστεύθηκε κατ' αρχήν έναν συμπατριώτη του στη Μαδρίτη, τον κορυφαίο παίκτη του Μουντιάλ, Φάμπιο Καναβάρο. Ο ρόλος του πρώην στόπερ της Γιουβέντους προφανής, έστω κι αν βρισκόταν σε σχετικά προχωρημένη ηλικία (33).

Σε συνδυασμό με την ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση των αμυντικών μέσων (Μαχαμαντού Ντιαρά, Εμερσον, Φερνάντο Γκάγκο) και με την οριστική επιλογή συστήματος (από τις περσινές αλλεπάλληλες μεταβολές μεταξύ 4-1-4-1 και 4-2-3-1 ο Καπέλο κατέληξε στο δεύτερο) η Ρεάλ παρουσίασε μία εντελώς διαφορετική εικόνα. Ή για πιο ορθή διατύπωση, εμφάνισε την ίδια εικόνα με την προηγούμενη Ρεάλ του Καπέλο, δέκα χρόνια νωρίτερα, που με Φερνάντο Ιέρο και Μανουέλ Σαντσίς στα μετόπισθεν δέχθηκε μόλις 36 γκολ σε 42 αγώνες πρωταθλήματος και αναδείχθηκε πρωταθλήτρια με δύο βαθμούς περισσότερους από την Μπαρτσελόνα των 102 γκολ.

Στην πορεία του 2006-2007 δεν έλειψαν τα αμυντικά προβλήματα. Ο Καναβάρο ήταν υπαίτιος για πολλά αμυντικά λάθη, τα οποία ορισμένες φορές μετατράπηκαν σε γκολ. Ταυτόχρονα, όμως, ήταν ο "ακρογωνιαίος λίθος" στα μετόπισθεν των Μαδριλένων, ο πρώτος παίκτης μετά τον Ιέρο που πραγματικά γνώριζε τη θέση του στόπερ. Δίπλα του στάθηκε κυρίως ο Ελγκέρα, με τον Ράμος να καλύπτει ορισμένες φορές το δεξί άκρο, αφού ο Καπέλο διέκρινε ότι ο 20χρονος αμυντικός μπορούσε να εκτοπίσει από την ενδεκάδα τον Μίτσελ Σαλγάδο.

Οι αλλαγές αυτές έφεραν τον τίτλο, έστω και δέκα λεπτά πριν τη λήξη της σεζόν, σε ισοβαθμία με την Μπαρτσελόνα και μάλιστα με 40 γκολ παθητικό, ήτοι μόλιςτην 5η επίδοση στο πρωτάθλημα. Στο κύπελλο, δέχθηκε δύο γκολ από την Εθίγια αλλά προκρίθηκε, ένα γκολ από την Μπέτις στα προημιτελικά αλλά αποκλείστηκε με δύο ισοπαλίες. Οσο για τα 10 καθιερωμένα παιχνίδια στο Champions League, η Ρεάλ δέχθηκε για τρίτη σερί σεζόν 8 γκολ στον όμιλο (4 από Λιόν, 3 από Ντιναμό Κιέβου) και 4 από την Μπάγερν Μονάχου στη φάση των 16.

Ο Φάμπιο Καναβάρο στη Ρεάλ Μαδρίτης


2007-2008: Το γενικό ξεσκαρτάρισμα

Στόπερ: Φάμπιο Καναβάρο, Πέπε, Γκάμπριελ Χάιντσε, Σέρχιο Ράμος, Κρίστοφ Μέτσελντερ
Αμυντικοί χαφ: Μαχαμαντού Ντιαρά, Φερνάντο Γκάγκο, Γκούτι
Ακραίοι μπακ: Σέρχιο Ράμος, Μιγκέλ Τόρες, Μίτσελ Σαλγάδο, Μαρσέλο, Γκάμπριελ Χάιντσε

Η παρουσία του Μπερντ Σούστερ στο "τιμόνι" της Ρεάλ συνδυάστηκε με την αλλαγή φρουράς στην άμυνα του συλλόγου. Οι Ελγκέρα, Μπράβο, Παβόν, Μεχία και Γούντγκεϊτ (την προηγούμενη σεζόν ήταν δανεικός στη Μίντλεσμπρο) αποτέλεσαν παρελθόν. Για να αναπληρώσει το τεράστιο κενό που δημιουργήθηκε, η Ρεάλ αναγκάστηκε να κάνει την υπέρβαση και να πληρώσει 30.000.000 ευρώ στην Πόρτο για την απόκτηση του Πέπε, έναν ποδοσφαιριστή που δύο χρόνια νωρίτερα είχε προτείνει ο Κεϊρός έναντι 2.000.000 ευρώ. Ακολούθησε η έκπληξη με τον ελεύθερο Κρίστοφ Μέτσελντερ και τις τελευταίες ημέρες της θερινής μεταγραφικής περιόδου ο Γκάμπριελ Χάιντσε για τον οποίο η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ εισέπραξε 12.000.000 ευρώ.

Στο ρόστερ προϋπήρχε η σταθερά Καναβάρο κι έτσι η έτερη θέση του στόπερ ήταν ανοιχτή για τους υπόλοιπους τέσσερις υποψήφιους. Τους εξής τρεις δηλαδή, αφού ο Ράμος είχε καθιερωθεί ως δεξί μπακ και έκανε περιστασιακές εμφανίσεις ως κεντρικός αμυντικός. Υπ’ αριθμόν 2 στόπερ αναδείχθηκε ο Πέπε, αν και είχε ένα επεισοδιακό ξεκίνημα στη σεζόν, όταν σε μία προπόνηση ήρθε στα χέρια με τον Χαβιέρ Μπαλμπόα. Οι Ράμος και Μετσέλντερ ξεκίνησαν ως παρτενέρ του Καναβάρο, ωστόσο ο μεν πρώτος περιορίστηκε στα δεξιά από τον Νοέμβριο, ο δε δεύτερος στον πάγκο και ο Πέπε πήρε φανέλα βασικού που δεν ξαναέβγαλε. Ο Χάιντσε, από την πλευρά του, έκανε ορισμένες εμφανίσεις στο κέντρο της άμυνας και κάποιες στα αριστερά.

Παρότι η Ρεάλ δεχόταν γκολ σχεδόν σε κάθε παιχνίδι, η γενικότερο αμυντική λειτουργία ήταν αποδοτικότατη και με την καλύτερη άμυνα της σεζόν (36 γκολ παθητικό) έφτασε στην κατάκτηση του τίτλου με σχετική άνεση, αφού η τύποις ανταγωνίστριά της ήταν η Βιγιαρεάλ. Στο κύπελλο τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Πρόκριση με συνολικό σκορ 3-2 επί της Αλικάντε και αποκλεισμός με συνολικό σκορ 3-1 από τη Μαγιόρκα ξανά στα προημιτελικά. Στο Champions League τα γκολ του ομίλου αυξήθηκαν σε 9 και ο αποκλεισμούς στη φάση των 16 προήλθε από τη Ρόμα και τις δύο νίκες της με 2-1.


2008-2009: Η συνταγή από την ανάποδη

Στόπερ: Φάμπιο Καναβάρο, Πέπε, Κρίστοφ Μέτσελντερ, Γκάμπριελ Χάιντσε, Σέρχιο Ράμος
Αμυντικοί χαφ: Φερνάντο Γκάγκο, Λασανά Ντιαρά, Γκούτι, Μαχαμαντού Ντιαρά, Ρουμπέν ντε λα Ρεδ
Ακραίοι μπακ: Σέρχιο Ράμος, Μιγκέλ Τόρες, Μίτσελ Σαλγάδο, Μαρσέλο, Γκάμπριελ Χάιντσε

"Ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει", υποστηρίζει ο θυμόσοφος λαός, ωστόσο στην περίπτωση της Ρεάλ Μαδρίτης η εφαρμογή αυτού του ρητού αποδείχθηκε καταστρεπτική. Ο Σούστερ διατήρησε την αμυντική γραμμή της Ρεάλ ως είχε, με τους Καναβάρο και Πέπε να σχηματίζουν το βασικό αμυντικό δίδυμο, αλλά λίγο η έλλειψη αξιόπιστου αμυντικού μέσου, λίγο (έως πολύ) η αγνώριστη φιγούρα των 1,75μ. που εάν δεν είχε ταυτότητα με το ονοματεπώνυμο Φάμπιο Καναβάρο θα είχε συλληφθεί ως συνεργάτης του Jimmy Jump αφού τριγυρνούσε άσκοπα στον αγωνιστικά στο γήπεδο και η Ρεάλ έμεινε πίσω στην κούρσα του τίτλου. Το δίμηνο Νοέμβριος-Δεκέμβριος έδωσε την ευκαιρία στην εξαιρετική Μπαρτσελόνα του Πεπ Γκουαρδιόλα να ξεφύγει, τη στιγμή που ο Χουάντε Ράμος διαδεχόταν τον Σούστερ για το θαύμα.

Η προσθήκη του Λασανά Ντιαρά στα χαφ παρήγαγε ανασταλτικό έργο και η Ρεάλ από την ήττα κόντρα στην Μπαρτσελόνα στον πρώτο γύρο μέχρι το επόμενο ματς με τους Καταλανούς (18 παιχνίδια μεσολάβησαν) είχε 17 νίκες και μόλις 9 γκολ παθητικό. Στη νίκη 3-2 επί της Χετάφε, όμως, ο Πέπε αφήνιασε, χτύπησε τον Χαβιέρ Κασκέρο και τον Χουάν Αλμπίν, τιμωρήθηκε με 10 αγωνιστικές και ουσιαστικά καταδίκασε την ομάδα του, αφού σε αυτήν την εντυπωσιακή αντεπίθεση ήταν ο κορυφαίος των μετόπισθεν. Δύο εβδομάδες αργότερα, η Ρεάλ υποδέχθηκε την Μπαρτσελόνα και γνώρισε πρωτοφανή συντριβή 6-2 που ουσιαστικά έχρισε πρωταθλητές τους "μπλαουγκράνα".

Ο Πέπε χάνει τον έλεγχο

Σαν να μην έφτανε αυτό, ακολούθησαν τέσσερις ήττες σε ισάριθμα ματς μέχρι το τέλος της σεζόν και η χρονιά ολοκληρώθηκε με 52 γκολ παθητικό. Στο κύπελλο τα πράγματα ήταν εξίσου τραγικά, αφού δέχθηκε 6 γκολ σε δύο ματς από την Ρεάλ Ουνιόν, ομάδα τρίτης κατηγορίας, με συνέπεια να αποκλειστεί από τον πρώτο γύρο στον οποίο συμμετείχε. Οσο για το Champions League, τερμάτισε ισόβαθμη πρώτη με τη Γιουβέντους έχοντας δεχθεί μόλις 5 γκολ, ωστόσο στη φάση των 16 έχασε 1-0 στη Μαδρίτη από τη Λίβερπουλ και συνετρίβη με 4-0 στο Μέρσεϊσαϊντ.


2009-2010: Νέα εποχή, ίδια εκδοχή

Στόπερ: Ραούλ Αλμπιόλ, Εσέκιελ Γκαράι, Σέρχιο Ράμος, Πέπε, Κρίστοφ Μέτσελντερ
Αμυντικοί χαφ: Τσάμπι Αλόνσο, Λασανά Ντιαρά, Φερνάντο Γκάγκο, Μαχαμαντού Ντιαρά
Ακραίοι μπακ: Σέρχιο Ράμος, Αλβαρο Αρμπελόα, Μαρσέλο

Ο Σούστερ είχε προτιμήσει να στείλει τον Εσέκιελ Γκαράι πίσω δανεικό στη Σανταντέρ από όπου τον απέκτησε το καλοκαίρι του 2008, ωστόσο το καλοκαίρι του 2009 η επιστροφή του νεαρού Αργεντινού ήταν αδιαπραγμάτευτη. Ο Καναβάρο αποτελούσε παρελθόν, ο Πέπε είχε να εκτίσει ακόμα ποινές από την περσινή τιμωρία του και η δεύτερη εποχή των galacticos είχε αρχίσει. Με τον Πέρεθ θεωρητικά σοφότερο σχετικά με τα λάθη του παρελθόντος, απέκτησε τον βελτιωμένο -σε σχέση με τις πρώτες, κωμικές εμφανίσεις στην καριέρα του- Ραούλ Αλμπιόλ από τη Βαλένθια.

Η αποχώρηση του Χάιντσε άδειασε την αριστερή πλευρά από ποδοσφαιριστές που μπορούν να αμύνονται. Ο Αλβαρο Αρμπελόα αποδείχθηκε εκτός από ανεπαρκής και μόνος, αφού έπρεπε να καλύψει τόσο την αριστερή, όσο και την δεξιά πτέρυγα. Αυτό διότι ο Ράμος επιστρατεύθηκε ουκ ολίγες φορές σαν στόπερ, λόγω του σοβαρού τραυματισμού του Πέπε στα μέσα της σεζόν και μικροτραυματισμών και κακής φόρμαςτου Γκαράι. Η επαναδραστηριοποίηση του Μέτσελντερ και η χρησιμοποίηση του Μαρσέλο από αριστερό εξτρέμ μέχρι αριστερό μπακ καταδεικνύει τη σύγχυση στην οποία βρισκόταν η αμυντική γραμμή της Ρεάλ.

Σοβαρός ανταγωνισμός στο πρωτάθλημα, όμως, δεν υπήρχε κι έτσι ακόμα και αυτή η μπερδεμένη άμυνα του Μανουέλ Πελεγκρίνι κατάφερε να τα βγάλει πέρα. Σε 7-8 παιχνίδια, βέβαια, οι οπισθοφυλακή των "μερέγκες" δοκίμασε τις αντοχές των φιλάθλων, αφού άφησε τον αντίπαλο να προηγηθεί, για να γίνει η ανατροπή στη συνέχεια και η Ρεάλ να φτάσει σε μία αγχωτική νίκη. Ηταν η πρώτη χρονιά σε αυτά τα 7 χρόνια στα οποία ούτε ο Ικερ Κασίγιας στάθηκε στο ύψος των στάνταρ του και αυτό δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο την κατάσταση.

Δύο ήττες από την Μπαρτσελόνα, ορισμένοι πεταμένοι βαθμοί ακόμα και παρά την πολύ καλή επίδοση των 35 γκολ παθητικό (24 οι Καταλανοί) και το ρεκόρ βαθμών (96), το πρωτάθλημα χάθηκε. Οι τραγωδίες στους άλλους δύο θεσμούς συνεχίστηκαν. Πάρτι για την Αλκορκόν με 4-0 στη φάση των 32 και αποκλεισμός με κατεβασμένα τα χέρια για τη Ρεάλ. Πρωτιά στον όμιλο του Champions League αλλά και 7 γκολ παθητικό (ήττα 3-2 στη Μαδρίτη από τη Μίλαν) και ο αναμενόμενος αποκλεισμός από τη Λιόν με 2-1 συνολικό σκορ.

Η επιχείρηση "άμυνα" της Ρεάλ Μαδρίτης


2010-2011: Αλχημείες Μουρίνιο με πορτογαλική απόχρωση

Στόπερ: Πέπε, Ρικάρντο Καρβάλιο, Ραούλ Αλμπιόλ, Εσέκιελ Γκαράι, Σέρχιο Ράμος
Αμυντικοί χαφ: Τσάμπι Αλόνσο, Σάμι Κεντίρα, Λασανά Ντιαρά, Φερνάντο Γκάγκο, Μαχαμαντού Ντιαρά
Ακραίοι μπακ: Σέρχιο Ράμος, Αλβαρο Αρμπελόα, Μαρσέλο, Ρόιστον Ντρέντε

Εχοντας κατακτήσει τα πάντα σε Ιταλία και Ευρώπη ρίχνοντας το βάρος στην άμυνα, οι φίλοι της Ρεάλ Μαδρίτης πίστεψαν (και φοβήθηκαν συνάμα) ότι ο Ζοζέ Μουρίνιο θα μετέτρεπε τους "μερέγκες" από μία φύσει επιθετική ομάδα σε μία δεύτερη Ιντερ. Η αλήθεια είναι ότι ο Πορτογάλος τεχνικός δεν έδειξε τέτοιες προθέσεις και το μοναδικό όνομα αμυντικού που έδωσε μάχη για να αποκτήσει δεν συγκαταλέγεται στους "καθαρόαιμους" φύλακες των μετόπισθεν. Ο λόγος για τον Μάικον, τον οποίο επιθυμούσε να πάρει μαζί του από τους "νερατζούρι" και να τον χρησιμοποιήσει στη θέση του Σέρχιο Ράμος. Με αυτόν τον τρόπο θα αναβάθμιζε ποιοτικά τόσο τη δεξιά πτέρυγα και φέρνοντας τον Ισπανό και πάλι πίσω στα στόπερ (μόνιμα πλέον) θα ενίσχυε και το κέντρο της άμυνας. Η επιστροφή του Πέπε και η παρουσία των Αλμπιόλ και Γκαράι στον πάγκο θαέβαζαν τη "σφραγίδα" μιας αρκετά στιβαρής αμυντικής γραμμής. Φευ...

Ο Μάσιμο Μοράτι έκρινε χαμηλή την πρόταση της Ρεάλ, η οποία στράφηκε αμέσως προς την Πορτογαλία. Στόχος ο Νταβίντ Λουίς, ο ανερχόμενος Βραζιλιάνος στόπερ της Μπενφίκα που προερχόταν από μία εξαιρετική σεζόν. Ο ισπανικός Τύπος ανέφερε ότι οι "μερέγκες" ήταν έτοιμοι να προσφέρουν 25.000.000 ευρώ μαζί με τον Ρόιστον Ντρέντε για να πείσουν τους Λουζιτανούς να αποχωριστούν τον "στυλοβάτη" της άμυνάς τους, όταν προέκυψε μία αναπάντεχη είδηση. Ο Ρικάρντο Καρβάλιο, έναντι 8.000.000 ευρώ, θα φορούσε τη λευκή φανέλα. Ο συμπατριώτης του Μουρίνιο ήθελε να ακολουθήσει σε τρίτο σύλλογο τον Πορτογάλο τεχνικό από πέρυσι, στην Ιντερ, ωστόσο η Τσέλσι δεν του το επέτρεψε. Είχε διαμηνύσει ότι το καλοκαίρι του 2010 θα αποχωρούσε και πλέον οι "μπλε" δεν μπορούσαν να σταθούν άλλο εμπόδιο. Ξανάσμιξε με τον Μουρίνιο (η πρώτη συνεργασία τους πριν την Τσέλσι ήταν στην Πόρτο) και τώρα καλείται εξ αρχής να δικαιώσει την εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπό του ο Special One.

Αυτό το πρώιμο κάλεσμα οφείλεται στην κακοδαιμονία των στόπερ της Ρεάλ Μαδρίτης, που αυτή τη φορά εμφανίστηκε με τη μορφή τραυματισμών στην προετοιμασία. Πρώτο θύμα ο Πέπε, ο οποίος αποθεραπεύθηκε από τη ρήξη χιαστών, αλλά υπέστη θλάση στη γάμπα και θα μείνει εκτός για τουλάχιστον τρεις εβδομάδες. Τον διαδέχθηκε ο Γκαράι, ο οποίος απειλείται με απουσία οκτώ εβδομάδων με πρόβλημα στους χιαστούς και το μηνίσκο από το φιλικό προς τιμήν του Φραντς Μπεκενμπάουερ κόντρα στη Μπάγερν Μονάχου.

Ο Ρικάρντο Καρβάλιο εν δράσει


Οι διάδοχοι του Ιέρο
ΑΑ Ποδοσφαιριστής Χώρα Θέση Αγώνες* Περίοδος Κόστος
1. Ιβάν Ελγκέρα Ισπανία ΑΜ 114 03-07 2.500.000**
2. Ραούλ Μπράβο Ισπανία ΑΑ 67 03-07 Ακαδημίες**
3. Φρανθίσκο Παβόν Ισπανία ΚΑ 74 03-07 Ακαδημίες**
4. Ρουμπέν Γκονθάλεθ Ρότσα Ισπανία ΚΑ 3 03-04 Ακαδημίες**
5. Αλβαρο Μεχία Ισπανία ΚΑ 30 03-07 Ακαδημίες
6. Βάλτερ Σάμουελ Αργεντινή ΚΑ 38 04-05 24.000.000
7. Τζόναθαν Γούντγκεϊτ Αγγλία ΚΑ 12 04-07*** 20.000.000
8. Σέρχιο Ράμος Ισπανία ΔΑ 102 05-... 27.000.000
9. Φάμπιο Καναβάρο Ιταλία ΚΑ 116 06-09 7.000.000
10. Πέπε Πορτογαλία ΚΑ 70 07-... 30.000.000
11. Κρίστοφ Μέτσελντερ Γερμανία ΚΑ 25 07-10 Ελεύθερος
12. Γκάμπριελ Χάιντσε Αργεντινή ΑΑ 26 07-09 12.000.000
13. Εσέκιελ Γκαράι Αργεντινή ΚΑ 20 08-...**** 10.000.000
14. Γκάρι Κάγκελμαχερ Ουρουγουάη ΚΑ 1 08-09 Δανεικός
15. Ραούλ Αλμπιόλ Ισπανία ΚΑ 42 09-... 15.000.000
16. Ρικάρντο Καρβάλιο Πορτογαλία ΚΑ - 10-... 8.000.000

Επεξήγηση: Στον πίνακα αναγράφονται όσοι κεντρικοί αμυντικοί αγωνίστηκαν στη Ρεάλ από το 2003 κι έπειτακαι όσοι παίκτες αγωνίζονται σε άλλες θέσεις, αλλάανέλαβαν για επαρκές χρονικό διάστημα το ρόλο του στόπερ.
* Αγώνες σε όλες τις διοργανώσεις σε θέση στόπερ.
** Οι ποδοσφαιριστές ανήκαν στο ρόστερ της Ρεάλ Μαδρίτης και επί Φερνάντο Ιέρο.
*** Τη σεζόν 2006-2007 ο Τζόναθαν Γούντγκεϊτ αγωνίστηκε δανεικός στη Μίντλεσμπρο.
**** Τη σεζόν 2008-2009 ο Εσέκιελ Γκαράι αγωνίστηκε δανεικός στην Σανταντέρ.



News 24/7

24MEDIA NETWORK