Οι 7 προπονητές της Ρεάλ Μαδρίτης που έμειναν λιγότερο από τον Λοπετέγκι

Ο Τζούλεν Λοπετέγκι έλαβε το χαρτί της απόλυσης από τη Ρεάλ Μαδρίτης μετά από 137 ημέρες εργασίας στον σύλλογο ή αλλιώς μετά από 14 παιχνίδια για κάποια διοργάνωση. Σε αυτούς τους αγώνες μέτρησε μόλις 6 νίκες και μετά από τη manita στο clasico κόντρα στην Μπαρτσελόνα την Κυριακή, η αποπομπή του από τον πάντα ανυπόμονο Φλορεντίνο Πέρεθ έρχεται ως φυσικό επακόλουθο.

Τα δάκρυα του Βάσκου τεχνικού το καλοκαίρι, όταν προσελήφθη δύο μέρες πριν από τη σέντρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2018, με συνέπεια την απομάκρυνσή του από την εθνική Ισπανίας, και η στήριξη του προέδρου των 'μερένγκες' που καταφέρθηκε εναντίον της απόφασης της ισπανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας, μοιάζουν τόσο μακρινά. Η σκληρή πραγματικότητα είναι ότι ο 52χρονος τεχνικός αποτελεί φαινόμενο, αφού αποχωρεί ως ένας από τους πιο βραχύβιους προπονητές στην ιστορία του συλλόγου.

Τυπικά, μόνο επτά θητείες από το 1910 μέχρι σήμερα ήταν πιο σύντομες από εκείνη του Λοπετέγκι (εξαιρούνται οι υπηρεσιακοί τεχνικοί), όσον αφορά τους αγώνες που οι εν λόγω προπονητές κάθισαν στον πάγκο των 'μερένγκες'. Στην πραγματικότητα, μόνο μία ήταν μικρότερη από εκείνη του Λοπετέγκι από προπονητές που άρχισαν μια χρονιά και αυτή δεν περιελάμβανε ούτε έναν αγώνα!

Ας δούμε αναλυτικά τους προπονητές που κάθισαν ακόμα λιγότερο στον πάγκο της Ρεάλ.

Λουίς Καρνίγλια - 13 αγώνες

Θεωρητικά, η επίμαχη θητεία διήρκεσε από τις 13 Απριλίου 1959 μέχρι τον Ιούλιο του ίδιου έτους. Ο Αργεντινός τεχνικός κάθισε μόλις για 13 παιχνίδια στον πάγκο του συλλόγου (μόλις ένα για το πρωτάθλημα) και σημείωσε 8 νίκες. Μία εξ αυτών ήταν στον τελικό του... Κυπέλλου Πρωταθλητριών κόντρα στη Ρεμς!

Πρακτικά, ο Καρνίγλια ήταν ο καινοτόμος προπονητής των 'μερένγκες' από το καλοκαίρι του 1957 μέχρι τις 19 Φεβρουαρίου 1959, όταν οι σχέσεις του με τη διοίκηση του συλλόγου έφτασαν στο απροχώρητο. Όταν εκείνη τη σεζόν ήρθε η ώρα των κρίσιμων αγώνων στην Ευρώπη, τα ημιτελικά της διοργάνωσης με αντίπαλο την Ατλέτικο, ο Σαντιάγο Μπερναμπέου τα έβαλε κάτω και τον έφερε πίσω, διευρύνοντας το σερί στις 4 κατακτήσεις.

Βιθέντε ντελ Μπόσκε - 11 αγώνες

Πρόκειται για την 'παρθενική' θητεία του πιστού 'στρατιώτη' της Ρεάλ στον πάγκο της πρώτης ομάδας. Οι 'μερένγκες' έδειχναν να χάνουν για 4η σερί σεζόν το πρωτάθλημα από την Μπαρτσελόνα, έχοντας δεχθεί και την περίφημη manita του Ιανουαρίου, με το χατ τρικ του Ρομάριο. Ο Μπενίτο Φλόρο απολύθηκε, ο Ντελ Μπόσκε πήρε την ευκαιρία μετά από χρόνια στην Καστίγια, αλλά έμεινε μόλις για δύο μήνες, μέχρι να ολοκληρωθεί η σεζόν.

Ο Ραμόν Μεντόθα δεν επέμεινε με τον ακόμα άπειρο Ντελ Μπόσκε και το καλοκαίρι έφερε πίσω τον Χόρχε Βαλδάνο, ο οποίος με τη βοήθεια του Ραούλ που ενσωματώθηκε στην ομάδα τον Οκτώβριο, κατέκτησε το πρωτάθλημα. Ο Ντελ Μπόσκε επέστρεψε στην Καστίγια και ανέλαβε ξανά την πρώτη ομάδα για δύο παιχνίδια τον Ιανουάριο του 1996 ως υπηρεσιακός, διαδεχόμενος τον Αργεντινό προπονητή και μέχρι να αναλάβει ο Αρσένιο Ιγκλέσιας (άντεξε μόλις για 21 αγώνες, αλλά πιο πολύ από τον Λοπετέγκι).

Μιγκέλ Μουνιόθ - 9 αγώνες

Ο αρχηγός της ομάδας τα προηγούμενα χρόνια είχε κρεμάσει τα 'παπούτσια' του μία σεζόν νωρίτερα και είχε αναλάβει την Πλους Ούλτρα, όπως ονομαζόταν τότε η δεύτερη ομάδα της Ρεάλ. Όταν ήρθε η ρήξη της διοίκησης με τον Καρνίγλια, όμως, χρειαζόταν ένας άνθρωπος που γνώριζε καλά τον σύλλογο και αυτός δεν ήταν άλλος από τον Μιγκέλ Μουνιόθ.

Ανέλαβε στις 21 Φεβρουαρίου 1959 και κάθισε στον πάγκο για 9 παιχνίδια, μέχρι να επιστρέψει ο Καρνίγλια για τα ημιτελικά του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Κατέγραψε 5 νίκες, 2 ισοπαλίες και 2 ήττες (23-22 τέρματα) και τίποτα δεν έδειχνε αυτό που θα ακολουθούσε στην προπονητική καριέρα του. Από τον Απρίλιο του 1960 μέχρι τον Ιανουάριο του 1974 έγινε ο μακροβιότερος προπονητής στην ιστορία του συλλόγου με 595 παιχνίδια στον πάγκο και 14 τρόπαια (9 πρωταθλήματα, 2 Κύπελλα Ισπανίας, 2 Κύπελλα Πρωταθλητριών, 1 Διηπειρωτικό).

Σαντιάγο Μπερναμπέου / Περίς Γιορέντε - 8 αγώνες

Ακόμα μία... πλασματική παρουσία στη λίστα, αφού παρότι σχημάτισαν το προπονητικό δίδυμο της Ρεάλ για περίπου έναν χρόνο, ουσιαστικά είχαν την ιδιότητα του υπηρεσιακού διδύμου. Το ισπανικό ποδόσφαιρο βρισκόταν σε μεταβατικό στάδιο, αφού από τον Απρίλιο του 1927 γίνονταν ζυμώσεις για μία εθνική λίγκα στη χώρα. Μέχρι τότε, τέτοιο ρόλο κατείχε το Copa del Rey, με τη Ρεάλ να έχει υποχρεώσεις μόνο σε αυτήν τη διοργάνωση.

Ο εμβληματικός αρχηγός της Ρεάλ, Σαντιάγο Μπερναμπέου, που μόλις είχε σταματήσει το ποδόσφαιρο και ο άλλοτε συμπαίκτης του Πέρις Γιορέντε, ανέλαβαν την ομάδα σε αυτό το διάστημα (Δεκέμβριος 1926 - Δεκέμβριος 1927), μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαπραγματεύσεις για το νέο πρωτάθλημα και ο σύλλογος να προσλάβει κανονικό προπονητή, όπως και έπραξε με τον Χοσέ Άνχελ Μπεραόντο για τη λίγκα του 1929.

Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο - 6 αγώνες

Μετά από 15 χρόνια ως αριστερός οπισθοφύλακας, ο Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο αποφάσισε να κάνει τα πρώτα προπονητικά βήματα μακριά από τη Ρεάλ. Εν τέλει, η μοίρα τον έφερε δύο φορές στον πάγκο της, χωρίς να μακροημερεύσει. Η δεύτερη θητεία του ήταν αυτή που άρχισε το καλοκαίρι του 2004, αναλαμβάνοντας μετά από την αποτυχημένη σεζόν του Κάρλος Κεϊρός. Η διοίκηση τον στήριξε με τη μεταγραφή ακόμη ενός galactico, του 24χρονου Άγγλου επιθετικού Μάικλ Όουεν από τη Λίβερπουλ, έστω κι αν οι Βάλτερ Σάμουελ και Τζόναθαν Γούντγκεϊτ κόστισαν αρκετά περισσότερο το ίδιο καλοκαίρι.

Μαζί με τους Ρονάλντο, Ζινεντίν Ζιντάν, Ραούλ, Ντέιβιντ Μπέκαμ, Ίκερ Κασίγιας, Ρομπέρτο Κάρλος, Λουίς Φίγκο, Γκούτι, Ιβάν Ελγκέρα, Φερνάντο Μοριέντες, οι 'μερένγκες' έπρεπε να πετούν... φωτιές, στην προσπάθεια να ανακτήσουν τα 'ηνία' από τη Βαλένθια στην Primera Division. Αντιθέτως, η χρονιά άρχισε με δύο νίκες στο πρωτάθλημα αλλά και ήττα 0-3 από τη Λεβερκούζεν στην πρεμιέρα των ομίλων του Champions League. Τέσσερις ημέρες αργότερα, η ήττα στη Βαρκελόνη από την Εσπανιόλ έφερε τα πάνω κάτω, με τον Καμάτσο να θέτει την παραίτησή του στη διάθεση της διοίκησης και ο Πέρεθ να την κάνει δεκτή, με τον βοηθό του, Μαριάνο Γκαρθία Ρεμόν, να παίρνει τη θέση του (για μόλις 20 παιχνίδια).

Λουίς Μολόουνι - 6 αγώνες

Ακόμα μία περίπτωση με αρκετές ιδιαιτερότητες, αφού ο γεννημένος στην Τενερίφη προπονητής με ιρλανδικές ρίζες διετέλεσε τεχνικός της Ρεάλ Μαδρίτης σε 4 διαφορετικές περιπτώσεις από το 1974 μέχρι το 1986. Η 3η εξ αυτών άρχισε στις 29 Μαρτίου 1982, όταν η Ρεάλ έδιωξε τον Βούγιαντιν Μπόσκοφ, παρότι είχε κατακτήσει ένα πρωτάθλημα και ένα κύπελλο.

Ο Μολόουνι είχε ήδη μία θητεία 23 αγώνων η οποία 'σφραγίστηκε' με ένα κύπελλο και μία θητεία 90 αγώνων που απέφερε δύο πρωταθλήματα, με συνέπεια να θεωρείται ιδανικός για να ολοκληρώσει τη σεζόν. Κάθισε στον πάγκο σε μόλις 6 αγώνες, όμως πρόλαβε να πανηγυρίσει ακόμα ένα κύπελλο, προτού τον διαδεχθεί ο Αλφρέντο ντι Στέφανο.

Χοσέ Αντόνιο Καμάτσο - 0 αγώνες

Η λίστα δεν περιλαμβάνει υπηρεσιακούς προπονητές, παρ' όλα αυτά περιλαμβάνει έναν προπονητή που κάθισε στον σύλλογο μόλις για 22 ημέρες. Ο Καμάτσο, έχοντας συνδεθεί με τη Ρεάλ Μαδρίτης, παρότι άρχισε την προπονητική από άλλους συλλόγους, όταν τον κάλεσαν οι 'μερένγκες' το καλοκαίρι του 1998, άφησε στα κρύα του λουτρού την Εσπανιόλ.

Υπέγραψε στις 17 Ιουνίου 1998, ως διάδοχος του Γιουπ Χάινκες που μόλις είχε φέρει στη Μαδρίτη το πρώτο Champions League μετά από 32 χρόνια. Οι διαφωνίες του με τον πρόεδρο Λορένθο Σανθ για τον σχεδιασμό της νέας σεζόν, έφεραν το τέλος μέσα σε τρεις εβδομάδες! Στις 9 Ιουλίου 1998, πριν καν αρχίσει η σεζόν, ο Καμάτσο υπέβαλε την παραίτησή του η οποία έγινε δεκτή από τον σύλλογο, που τον αντικατέστησε με τον Γκους Χίντινκ!

Photo credits: AP Photo/Manu Fernandez, Diether Endlicher, Paul White