Ο Αντονί Νοκέρ δεν φοβήθηκε ούτε το θάνατο ούτε την κατάθλιψη

Έχασε πρώτα τον αδερφό του, μετά τον πατέρα του και πέρυσι πήρε διαζύγιο. Ο Γάλλος εξτρέμ της Μπράιτον νόσησε από κατάθλιψη, αλλά πλέον είναι καλά και συμβουλεύει.

West Ham's Arthur Masuaku, left, stops Brighton's Anthony Knockaert during the English Premier League soccer match between West Ham and Brighton and Hove Albion at London Stadium in London, Friday, Oct. 20, 2017.(AP Photo/Kirsty Wigglesworth)
West Ham's Arthur Masuaku, left, stops Brighton's Anthony Knockaert during the English Premier League soccer match between West Ham and Brighton and Hove Albion at London Stadium in London, Friday, Oct. 20, 2017.(AP Photo/Kirsty Wigglesworth) AP PHOTO/KIRSTY WIGGLESWORTH

Όταν ο Αντονί Νοκέρ έκανε σχέδια για τη ζωή και την ποδοσφαιρική καριέρα του, κάποιος κάπου γελούσε φωναχτά. Ένα γέλιο αδιάκοπο, κοροϊδευτικό.

Ο Γάλλος εξτρέμ, στα 26 του σήμερα, τον άκουσε και ταρακουνήθηκε. Αφημένος ως τότε, έπαψε να ψάχνει δικαιολογίες. Πήρε την κατάσταση στα χέρια του και γύρισε το διακόπτη. Κοιτάχθηκε στον καθρέπτη και μίλησε. Μίλησε για το 'αρπαχτικό' που 'κατέτρωγε' -μέρα με τη μέρα- τις σάρκες του.

Το κυρίαρχο ήταν ν' αποδεχθεί την κατάσταση, να καταλάβει ότι δεν ωφελεί να κρύβεται πίσω από την πόρτα των αποδυτηρίων ή του σπιτιού του. Να μην σκεπάζει το πρόβλημα με την κουβέρτα του καναπέ του.

Πριν καν συμπληρώσει τα 20 χρόνια του ο Νοκέρ ήταν ένα 'πρότζεκ' που συγκρινόταν με το αντίστοιχο Αντουάν Γκριεζμάν κι ας του έλεγαν στα παιδικά της Λανς πως είναι κοντός. Ίδια ηλικία, ίδια κοψιά, ίδια θέση. Συμπαίκτες μάλιστα στην εθνική U21 (παρέα με Βαράν, Κοκλέν, Λακαζέτ), όσοι τον παρακολουθούσαν στενά και είχαν σχηματίσει ολοκληρωμένη άποψη έλεγαν ότι διαθέτει το 'πακέτο' ν' αγγίξει το ταβάνι του. Ταχύς, εκρηκτικός, δυνατός, δημιουργός κι εκτελεστής μαζί.

Ο δρόμος που απλώθηκε μπροστά του είχε στροφές, μα ο ίδιος πήγε ευθεία.

Ο θάνατος του μεγαλύτερου αδερφού του, Στεβ (ποδοσφαιριστής επίσης), το καλοκαίρι του 2011, ήταν το πρώτο χτύπημα που δέχθηκε κάτω από τη μέση. Δυνατό. Ήρθε πριν από το πρώτο επαγγελματικό παιχνίδι του με τη γαλλική Γκινγκάμπ στην πρώτη κατηγορία της Γαλλίας. Απεβίωσε στον ύπνο του από καρδιακή προσβολή, είπαν οι γιατροί.

Τον Νοέμβριο του 2016 ήρθε το δεύτερο χτύπημα. Στο στήθος. Του έκοψε την ανάσα, ίσα που ανέπνεε. Ο πατέρας του, Πατρίκ, αυτός που του είχε μεταφέρει τ' άσχημα μαντάτα, άφηνε την τελευταία πνοή στα χέρια του γιου. Διεγνώσθη με καρκίνο και στα 63 του έχασε τη μάχη λίγων εβδομάδων. Για τον Αντονί άρχισε πλέον να 'σκοτεινιάζει ο κόσμος' του. Ήταν πατέρας και φίλος ταυτόχρονα, ο μέντοράς του. Προσπαθούσε να το αποδεχθεί, αλλά ήταν επίπονο κι ας έδειχνε πως τα καταφέρνει.

Στο μεσοδιάστημα πάλευε ν' ανταποκριθεί στις απαιτήσεις. Άλλος στο γήπεδο, άλλος έξω απ' αυτό. Είχε πάρει μεταγραφή στη Λέστερ έναντι 3 εκατομμυρίων ευρώ, έπαιξε στη βελγική Σταντάρ Λιέγης μέχρι που το καλοκαίρι του 2016 μεταγράφηκε στην Μπράιτον της Premier League, στην οποία ανήκει μέχρι σήμερα όντας ένας από τους πρωταγωνιστές της περυσινής ανόδου. Έχει πλέον βρει μια δεύτερη οικογένεια.

" Ποτέ δεν θα ξεχάσω αυτή την ημέρα. Δεν είστε μόνο η ομάδα μου, αλλά φίλοι μου για πάντα", έγραψε ο Νοκέρ μετά την κηδεία του πατέρα του όταν άλλοι 10 ποδοσφαιριστές ταξίδεψαν στη Γαλλία για να σταθούν στο πλευρό του.

Το περιβάλλον αυτό αποδείχθηκε σωτήριο. Γιατί ακολούθησε το τρίτο 'χτύπημα'. Στο πρόσωπο. Γροθιά που του άφησε σημάδι. Ο χωρισμός του σε μια πολύ δύσκολη περίοδο υπήρξε σχεδόν καταδικαστικός. Διότι κλείστηκε στον εαυτό του ολοκληρωτικά. Είχε ως τότε στιγμές απομόνωσης, ήταν ούτως ή άλλως κλειστός χαρακτήρας, αλλά ξάφνου έγινε 'φάντασμα'.

" Δεν ήμουν ικανός να κάνω τίποτα απ' αυτά που έπρεπε", είπε στην εξομολόγησή του ο 26χρονος Γάλλος και άρχισε να διηγείται όσα πέρασε. Για ν' ακουστεί η δική του φωνή.

" Πέρασα από κατάθλιψη, χωρίς να το καταλάβει κανείς. Ήταν πολύ δύσκολο και πνευματικά αδύνατο για μένα να παίζω ποδόσφαιρο", ανέφερε γιατί δεν είχε ανάγκη να κρύβεται πλέον.

" Δεν είναι κάτι που θα πρέπει να σε κάνει να ντρέπεσαι. Οφείλεις να μιλήσεις σε κάποιον γιατί ποτέ δεν γνωρίζεις τι μπορεί να συμβεί στη ζωή σου. Τη μία ημέρα μπορείς να είσαι επιτυχημένος και την άλλη τίποτα. Η ζωή μεταβάλλεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτό ακριβώς συνέβη σε μένα και δεν το είδα να έρχεται", παραδέχθηκε.

Χτύπησε την πόρτα των επιτελών της Μπράιτον σε μια προσπάθεια να διώξει από τους ώμους του το βάρος. Δεν του έδωσαν άλλη επιλογή. " Θα πας σε σύμβουλο μου είπαν" και αποδείχθηκε πως είχαν δίκιο βουνό. " Από τότε πηγαίνω όλο και καλύτερα. Η κατάθλιψη είναι κάτι άσχημο. Πριν από μερικά χρόνια ρωτούσα τι είναι αυτό. Δεν το λάμβανα σοβαρά υπ' όψιν μέχρι τη στιγμή που σου χτυπάει την πόρτα. Όταν όμως αντιληφθείς τη μορφή του, περνάς τη χειρότερη περίοδο της ζωής σου".

Μέχρι να βγεις απ' αυτήν. Όπως ο Αντονί...

News 24/7

24MEDIA NETWORK