Ένας πόντος του Φέντερερ στη Μελβούρνη

Ό,τι διαχώρισε ποτέ τον Ρότζερ Φέντερερ από τους υπόλοιπους αθλητές, είναι ότι δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο έχει προσπαθήσει στην προπόνηση για να έχει κατορθώσει να κερδίσει 20 Major. Ένας πόντος του στην πρεμιέρα του Αυστραλιανού Όπεν επιβεβαίωσε του λόγου το αληθές.

Ένας πόντος του Φέντερερ στη Μελβούρνη

Την ώρα που ο Άντι Μάρεϊ προσπαθούσε να σκαρώσει την ανατροπή απέναντι στον Ρομπέρτο Μπατίστα-Αγκούτ, παίρνοντας το τρίτο σετ στο τάι μπρέικ με 7-5, ενώ ήταν ήδη δύο σετ πίσω -κάτι που με την κατάρρευσή του στο πέμπτο σετ παραπέμφθηκε στις καλένδες, 'καίγοντας' το πρώτο τρίτο της σεζόν του, αν δικαιωθούν οι επιθυμίες που τον θέλουν να αποχωρεί από το τένις στο Γουίμπλεντον- στη 'Ροντ Λέιβερ Αρίνα' θέση έπαιρνε η 'χρυσή χήνα' του τένις.

Μπορεί η ελληνική μετάφραση της φράσης 'golden goose' να μην βοηθάει, προκαλώντας την ευθυμία που πολλάκις δημιουργείται, ειδικά με τις ελληνικές παροιμίες μεταφρασμένες στα αγγλικά, πάντως ο Ρότζερ Φέντερερ ακόμα, στα 37 και πηγαίνοντας στα 38, κρατά τα... χρυσά αυγά του τένις, και σε οικονομικό επίπεδο. Αν το σπορ έγινε global, ο Ρότζερ Φέντερερ αναμφισβήτητα έπαιξε τον πιο σημαντικό ρόλο. Δεν πρόκειται μόνο για τη γενικότερη αισθητική του, έναν πειστικό προσδιορισμό του στυλ του, ούτε για τους τενίστες που 'γεννήθηκαν' μέσα από αυτό το κράμα των εποχών που είναι ο Ελβετός, αλλά κυρίως για τη λαοφιλία: εδώ και 872 χρόνια ,ο Ρότζερ Φέντερερ έχει καβαντζώσει, χωρίς να έχει μπει ακόμα στο κορτ, το βραβείο του πιο αγαπητού τενίστα στο τέλος της χρονιάς.

Ο Ρότζερ Φέντερερ, που υπερασπίζεται τον τίτλο του από τις 28 Ιανουαρίου του 2018, το 20ό Major της καριέρας του, ξεκίνησε την πορεία του στην αρένα με το όνομα του πλέον σεβάσμιου Αυστραλού τενίστα όλων των εποχών, βράδυ. Η Αυστραλία απολαμβάνει τα μέσα του καλοκαιριού αυτήν την περίοδο, κάποια από τα εκατοντάδες δηλητηριώδη είδη ζώων δεν αντέχουν τη ζέστη, κάποια άλλα έχουν βγει παγανιά, τρυπώνοντας σε μπάνια και δημιουργώντας μία φήμη που είναι μάλλον αναντίστοιχη με τη ζωή στις μεγαλουπόλεις και το συνολικό πληθυσμό.

Ένα 'δηλητηριώδες' είδος στο τένις ήταν τον Γενάρη του 2017 και ο Ουζμπέκος Ντένις Ιστόμιν. Από το 117 της παγκόσμιας κατάταξης, τότε, δημιούργησε κλονισμό στον αθλητικό κόσμο αποκλείοντας τον Νόβακ Τζόκοβιτς στο δεύτερο γύρο εκείνου του Αυστραλιανού Όπεν, η πρώτη αιμορραγία από εκείνες που ο Σέρβος υφίστατο για ενάμιση χρόνο, πριν, τελικά, κάνει την εντυπωσιακή επιστροφή του από το Γουίμπλεντον του προηγούμενου έτους. Ο Ιστόμιν, με αυτήν τη νίκη ως παρακαταθήκη, μπήκε στο κεντρικό κορτ και θεωρητικά μπορούσε να στοιχειοθετήσει απειλή, ειδικά για έναν τύπο που έχει μπει στο 38ο έτος της ζωής του και αυτό τον καθιστά τουλάχιστον ασταθή.

Switzerland's Roger Federer, left, is congratulated by Uzbekistan's Denis Istomin after winning their first round match at the Australian Open tennis championships in Melbourne, Australia, Monday, Jan. 14, 2019.(AP Photo/Aaron Favila)
Switzerland's Roger Federer, left, is congratulated by Uzbekistan's Denis Istomin after winning their first round match at the Australian Open tennis championships in Melbourne, Australia, Monday, Jan. 14, 2019.(AP Photo/Aaron Favila) AP

Ο Ουζμπέκος εμφανίστηκε ως Ντένις Ιστόμιν και έφυγε από το κορτ, τη νύχτα της Δευτέρας, ως καημένος Ντένις Ιστόμιν. Δεν φαίνεται αυτό στον πίνακα (3-6, 4-6, 4-6), αλλά στην εντύπωση ότι ο Ουζμπέκος κυνηγούσε ανεμόμυλους και Σάντσο Πάντσα δεν υπήρχε δίπλα του.

Τα πρωτόλεια του ερωτευμένου φίλου των σπορ, ειδικά αμύητου με το τένις, με τον Ρότζερ Φέντερερ διέπονται από όλα τα στοιχεία της εξαρχής αποπλάνησης. Πριν καν φτάσει στο σημείο να επιζητεί τη νίκη κεραυνοβολείται από την ξεχωριστή απλότητα.

Ο Ελβετός τού παρουσιάζει έναν ολόκληρο κόσμο με τον ίδιο τρόπο που ο Μπομπ Ρος μάς παρουσίαζε κάποτε τη ζωγραφική, μόνο που φτάνει πολύ βαθύτερα σε επίπεδο επιστημονικής γνώσης

Εξαρχής, όμως, είναι επαρκές, ώστε η καρδιά να αρχίσει να φτερουγίζει. Δεν πρόκειται για κάτι εξεζητημένο, αλλά για τις βασικές αρχές της κινησιολογίας, όπως συνδέονται με τον τόπο και το χρόνο. Στο 2-4 του πρώτου σετ, με τον Φέντερερ να προηγείται 0-30, το σερβίς του Ελβετού στάλθηκε στην αριστερή πλευρά (ad) του Ιστόμιν. Ήταν εύκολο να κατανοήσει από πολύ νωρίς ότι ο Ουζμπέκος 'είχε' μόνο ένα χτύπημα για να αντικρούσει το σερβίς του: το διαγώνιο forehand winner. Ο Φέντερερ έστελνε στην αρχή, ώστε να εδραιώσει το προβάδισμά του με τους πόντους που είχαν σημασία, το μπαλάκι μόνο στα αριστερά του Ιστόμιν, προκειμένου να έχει ανοιχτό το κορτ. Σε εκείνη την περίπτωση, η επιστροφή ήταν ένα ενθαρρυντικό διαγώνιο backhand, που θα μπορούσε να θέσει το σέρβερ σε κατάσταση άμυνας. Ο Φέντερερ βρέθηκε να τρέχει προς τη γωνία για να κάνει επαφή με το μπαλάκι. Η κίνησή του ούτως ή άλλως είναι αξιοσημείωτη, μόνο που τέτοιες περιπτώσεις είναι που κάνουν τα σάλια του θεατή να τρέχουν.

Ενώ με την ταχύτητα που 'έτρεχε' το μπαλάκι είχαν τεθεί οι προϋποθέσεις για ένα θυελλώδη πόντο, ο Ελβετός το 'μπλόκαρε' με τη ρακέτα του, δίνοντάς του αντίθετο φάλτσο και στέλνοντάς το στην μπροστινή μεριά του κορτ. Τα 188 εκατοστά του Ιστόμιν μαζί με τη γεροδεμένη κοψιά του, στοιχεία που του χαρίζουν το πλεονέκτημα ενός δυνατού σερβίς, αλλά και ισχυρών forehand και backhand, δεν του αφήνουν την ευλυγισία ώστε να κυνηγήσει την τροχιά στο μπροστινό μέρος του κορτ, ενώ κάνει πλάγια βήματα για να επιστρέψει στη μέση του.

Switzerland's Roger Federer reaches for a forehand return to Uzbekistan's Denis Istomin during their first round match at the Australian Open tennis championships in Melbourne, Australia, Monday, Jan. 14, 2019. (AP Photo/Aaron Favila)
Switzerland's Roger Federer reaches for a forehand return to Uzbekistan's Denis Istomin during their first round match at the Australian Open tennis championships in Melbourne, Australia, Monday, Jan. 14, 2019. (AP Photo/Aaron Favila) AP

Σε αυτήν την ανισορροπία, εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες, βρίσκει ο Φέντερερ τους αντιπάλους του, αλλάζοντας τις γωνίες και το χρόνο, δημιουργώντας τους παραισθήσεις για την απόσταση που πρέπει να διανύσουν, ενώ στο μπαλάκι δημιουργεί τέτοια φάλτσα που, αντί να συνεχίσει την πορεία του προς τα μπροστά, αυτό στρίβει προς τα δεξιά, κάνοντας αδύνατη οποιαδήποτε αξίωση αντίδρασης σε έναν τενίστα που δεν είναι υπεραθλητής.

Όμως, ενώ η ικανότητα είναι θεμελιώδης για την κατάκτηση του πόντου και την επιβολή της τακτικής που οδηγεί στην τελική επικράτηση, δεν αποτελεί παρά δευτερολογία για το τι ακριβώς είναι αυτό που καθιστά ένα φίλαθλο φεντερεριστή. Υπάρχουν κι άλλοι που μπορούν να πετύχουν ένα τέτοιο χτύπημα, όμως μόνο ο Φέντερερ μπορεί να το κάνει χωρίς να βαρυγκωμά. Σαν να είναι, δηλαδή, δεύτερη φύση του. Κάποιος άλλος, ακόμα ο Ράφα Ναδάλ ή ο Νόβακ Τζόκοβιτς, θα έγερνε προς το πλάι, θα έσκυβε ελαφρώς, ίσως θα σήκωνε το ένα πόδι, κάτι που θα αναδείκνυε την ανισορροπία εν τω συνόλω της και θα έδινε την αίσθηση της μάχης, της μη παραίτησης, η οποία ασφαλώς είναι συναρπαστική αλλά δεν βοηθάει τον εραστή, ο οποίος έχει απλώσει την αράδα του σε ένα ροζ σύννεφο δύο μέτρων.

Ο Φέντερερ, ευθυτενής, φτάνει με τη ρακέτα του το μπαλάκι και μοιάζει να το αγγίζει με απαλότητα, ενώ ο κορμός του παραμένει ορθός, δεν κυρτώνει, δεν συμμετέχει στο διανοητικό υπολογισμό φαινομενικά. Παίζει το drop shot χωρίς να παραδίδεται στη δύσκολη συνθήκη, μία από τις άπειρες που οποιοσδήποτε πρωταθλητής καλείται να πραγματευτεί. Είναι το αισθητικό ισοδύναμο της εικόνας του καβαλάρη, που με το άλογό του αργά και ράθυμα χάνεται στο ηλιοβασίλεμα. Είναι ένας μαιτρ που μαγειρεύει πιελμένι και ο πάγκος της κουζίνας, με όλο το αλεύρι και τα υπόλοιπα υλικά, παραμένει καθαρός.

Αυτή είναι η εισαγωγή. Το ένα χέρι στο backhand, το χτύπημα χωρίς να ακούς την ανάσα του, χωρίς να αντιλαμβάνεσαι την προσπάθεια. Ό,τι διαχώρισε ποτέ τον Ρότζερ Φέντερερ από τους υπόλοιπους αθλητές, είναι ότι δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο έχει προσπαθήσει στην προπόνηση για να έχει κατορθώσει να κερδίσει 20 Major. Ο αρχικός θαυμασμός, με τα έκδηλα ερωτικά στοιχεία, συνδυάζεται με το παράφορο πάθος όταν πια διαπιστώνεις ότι αυτός ο τρόπος οδηγεί σε θριάμβους. Κι αν είναι ασφαλές να ειπωθεί ότι τα σπορ έχουν τον τρόπο τους να αποκαθιστούν οποιοδήποτε ενδιαφέρον, η σπανιότητα του Ρότζερ Φέντερερ δίνει στη φράση 'μία φορά στη ζωή' την ουσία που είναι το αντεπιχείρημα στο κλισέ, όλα μια φορά στη ζωή γίνονται.

Είναι, ακόμα ακριβέστερα, το απώτατο σημείο έμφασής της.

Από τον Λευτέρη Ελευθερίου.

(φωτογραφίες: AP Images/Aaron Favila)

News 24/7

24MEDIA NETWORK