Ο Michael Johnson αισθάνθηκε φόβο, οργή και μετά ένιωσε ο εαυτός του

Ο 'πιο γρήγορος άνθρωπος της γης' έπαθε εγκεφαλικό. Χρειάστηκε 15 λεπτά για να διανύσει 200 μέτρα. Αυτό θα μπορούσε να τσακίσει τον Michael Johnson, αν δεν ήξερε πού να επιστρέψει: σε ό,τι τον έκανε χρυσό Ολυμπιονίκη και κυρίαρχο στα 200 και τα 400 μέτρα.

Ο Michael Johnson αισθάνθηκε φόβο, οργή και μετά ένιωσε ο εαυτός του

Είχε κάνει δικά του τα παγκόσμια και τα ολυμπιακά ρεκόρ, στα 200 μέτρα. Και στα 400 μέτρα. Είναι μάλιστα, ο μόνος αθλητής (γένους αρσενικού) της ιστορίας, που κυριάρχησε και στα δυο αγωνίσματα, στους ίδιους Ολυμπιακούς Αγώνες (1996). Ο Michael Johnson φόρεσε τέσσερα χρυσά Ολυμπιακά Μετάλλια και οκτώ σε παγκόσμια πρωταθλήματα, σύνολο που του δίνει τη δεύτερη θέση στον πίνακα όλων των εποχών. Για την ακρίβεια, την μοιράζεται με τον Carl Lewis. Έχουν από πάνω τους τον Usain Bolt.

Σε συνέντευξη του, το 2012 επέμεινε ότι δεν ήταν καλύτερος στα 200 ή τα 400. "Το ένα με βοήθησε στο άλλο. Βέβαια, τότε δεν υπήρχαν πολλοί εξαιρετικοί αθλητές των 400 μέτρων. Εν αντιθέσει με όσα συνέβαιναν στα 200".

O τρόπος που έτρεχε υπήρξε χαρακτηριστικός. Σήκωνε ψηλά τα γόνατα του και θύμιζε πάπια. Αυτό έγινε το παρατσούκλι του.

Documentary που επιμελήθηκε είχε τον τίτλο "Η επιβίωση του πιο γρήγορου" (Survival of the Fastest). Πραγματευόταν το εξής ερώτημα: κατά πόσο το σκλαβοπάζαρο ήταν αυτό που δημιούργησε την κυριαρχία των Αφροαμερικανών στα sprints.

"Πίστευα ότι ήταν ένα εντυπωσιακό θέμα. Η δουλειά αυτή είχε ως στόχο να κάνουμε γνωστά τα στοιχεία που προέκυψαν από ψυχολογικές έρευνες και αυτές που αφορούσαν την ιστορία εκείνης της περιόδου". Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που άσκησαν δριμεία κριτική. Δεν τον ένοιαζε.

Μετά το τέλος της καριέρας του, έγινε σχολιαστής. Όπως είχε πει άκουσε τους πάντες, πριν καταλήξει στο τι δεν θέλει να γίνει ("ενοχλητικός"). Τον περασμένο Σεπτέμβριο, στα 51 έπαθε παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο -μίνι εγκεφαλικό το λένε οι ειδικοί.

Σήμερα εξηγεί στο BBC ότι ένιωσε πάρα πολύ εκνευρισμένος.

" Μόλις είχα ολοκληρώσει μια προπόνηση, στο σπίτι, όταν ένιωσα ένα περίεργο γαργαλητό στο χέρι και όλη την αριστερή πλευρά. Ανησύχησα τόσο, που πήγα αμέσως για εξέταση. Μετά μια μαγνητική τομογραφία, λιποθύμησα στο τραπέζι. Δεν μπορούσα να περπατήσω. Δεν μπορούσα να κουνήσω το αριστερό πόδι. Το χέρι μου ήταν μουδιασμένο. Δεν το ένιωθα. Όπως δεν μπορούσα να κουνήσω τα δάχτυλα του χεριού. Πανικοβλήθηκα. Τότε μου είπαν πως έπαθα εγκεφαλικό".

Και τότε ήταν που άρχισε να σκέφτεται πως θα πρέπει να μάθει να ζει χωρίς αριστερή πλευρά. "Έλεγα στον εαυτό μου 'ποια θα είναι πια, η ποιότητα που θα έχει η ζωή σου; Θα μπορείς να ντυθείς; Να είσαι αυτάρκης; Ή θα πρέπει να αναγκαστούν οι αγαπημένοι σου να σε προσέχουν;".

Οι γιατροί τού είπαν πως αυτές τις ερωτήσεις τις έχουν κάνει όσοι έχουν βρεθεί στη θέση του. " Ατυχώς όμως, δεν υπάρχουν απαντήσεις. Κανείς δεν ξέρει να σου πει πόσο θα κρατήσει η αποκατάσταση και αν θα είναι επιτυχημένη".

Xρειάστηκα 15 λεπτά για να διανύσω 200 μέτρα

"Μετά το φόβο, ένιωσα θυμό. Ρωτούσα συνέχεια γιατί σε εμένα;". Τα πρώτα πράγματα που λένε οι γιατροί είναι να μην καπνίζεις, να χάσεις βάρος και να γυμνάζεσαι. Μα όλα αυτά τα έκανα ήδη. Όπως και έτρωγα σωστά. Τα έκανα όλα σωστά". Το 'γιατί' δεν έφευγε, αλλά αποφάσισε να κάνει ό,τι του είπαν οι γιατροί. "Άρχισα αμέσως θεραπείες. Δυο μέρες μετά το εγκεφαλικό, σηκώθηκα -με βοήθεια- από το κρεβάτι και άρχισα να περπατώ στους διαδρόμους, με πατερίτσες. Κατά τρελή ειρωνεία, η απόσταση ήταν 200 μέτρα. Χρειάστηκα 15 λεπτά για να την καλύψω.

" Εγώ, ο πιο γρήγορος άνθρωπος του κόσμου, χρειάστηκα 15 λεπτά για να διανύσω 200 μέτρα. Κανονικά, αυτό θα μπορούσε να με αποθαρρύνει. Aλλά με βοήθησαν πολλοί, οι γιατροί. Όλοι όσοι βρέθηκαν γύρω μου. Μέσα σε λίγες εβδομάδες είχα ανακτήσει τη νοοτροπία που είχα, όταν προετοιμαζόμουν για Ολυμπιακούς Αγώνες. Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να είμαι όλο και καλύτερος. Τρεις μήνες αργότερα, μπορώ να σας πω ότι έχω επανέλθει στα φυσιολογικά μου και στη δουλειά μου".

Photo: Associated Press

News 24/7

24MEDIA NETWORK