3 λόγοι που η Φενέρμπαχτσε θα κατακτήσει το τρόπαιο

Επί εποχής Ζέλικο Ομπράντοβιτς η Φενέρμπαχτσε είναι -αποδεδειγμένα πια- το πιο επιτυχημένο μοντέλο που κυκλοφορεί εκεί έξω. Στα 6 χρόνια του 'Ζοτς', χρόνια πλούτου και ευημερίας, έχει συμμετάσχει αισίως σε 5 Final-4, στα 3 από τα προηγούμενα 4 διεκδίκησε το τρόπαιο φτάνοντας στον τελικό και στο 1 εξ αυτών κέρδισε την κούπα. Μικρό επίτευγμα όλο αυτό δεν το λες, τη στιγμή που η τουρκική ομάδα -των 8 πρωταθλημάτων και των 4 κυπέλλων ως το 2013- δεν είχε δει ευρωπαϊκή προκοπή, όσα κι αν είχε ξοδέψει απ' όταν μονιμοποιήθηκε στην ελίτ.

Η πορεία της μάλιστα στην εφετινή ρέγκιουλαρ σίζον ήταν η πιο παραγωγική στα τρία χρόνια της νέας μορφής, καθώς έκανε ένα εντυπωσιακό άλμα από τις 18 νίκες της πρώτης σεζόν και τις 21 της δεύτερης στις 25!

Η Ζαλγκίρις του Σαρούνας Γιασικεβίτσιους ήταν το underdog της σειράς, αλλά επιχείρησε να τη στριμώξει, αναδεικνύοντας κάποια τρωτά σημεία της και 'κλέβοντας' για λίγες ημέρες το πλεονέκτημα της έδρας. Ωστόσο οι δύο νίκες στο θορυβώδες Κάουνας και το συνολικό 3-1 επικύρωσαν τη ανωτερότητα των 'κιτρινομπλέ' και απέδωσαν δικαιοσύνη σε μια σειρά με ξεκάθαρο φαβορί.

Η Φενέρμπαχτσε θα είναι παρούσα στο μεγάλο ραντεβού της Βιτόρια και διαθέτει τα εχέγγυα να φτάσει πρώτη ως το τέλος της διαδρομής. Επαναλαμβάνοντας ότι προ διετίας στην Κωνσταντινούπολη.

Γιατί; Διότι...

1. Είναι μπασκετικός χαμαιλέων

Όταν μια ομάδα διαθέτει μια εξόχως αποδοτική επίθεση και ταυτόχρονα την πιο αποτελεσματική άμυνα της διοργάνωσης, αποκτά αυτομάτως αβαντάζ έναντι των αντιπάλων της. Στα 34 παιχνίδια της σεζόν η Φενέρμπαχτσε σκόραρε κατά μέσο όρο 83.85 πόντους και την ίδια ώρα δεχόταν μονάχα 74.62 από την κάθε αντίπαλό της. Με μια απλή αφαίρεση α' δημοτικού, προκύπτει ως αποτέλεσμα το 9.23, ως ο μέσος όρος διαφοράς στους αγώνες της!

Η εξέλιξη της σειράς με τη Ζαλγκίρις ήταν η πιστοποίηση της προσαρμοστικότητάς της στις ανάγκες του εκάστοτε αγώνα. Από τη μία ενεργοποίησε τον αμυντικό μηχανισμό της για να επικρατήσει 66-57 στο τρίτο παιχνίδι, ανακτώντας άμεσα το πάνω χέρι, και από την άλλη δούλεψε στο φουλ επιθετικά, σκοράροντας 99 πόντους, για ν' αποφύγει την παγίδα ενός πέμπτου αγώνα.

Είναι σύνολο που έχει την ευχέρεια ν' ανταπεξέλθει και να 'επιβιώσει' πασών των συνθηκών, χάρη στο πληθωρικό ρόστερ της, καθώς ανταποκρίνεται είτε σε σετ παιχνίδι είτε σε τρανζίσιον δίχως να επηρεάζεται. Προφανώς πρόκειται για το αποτέλεσμα της συνεπούς στάσης του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και του επιτελείου του, που δουλεύουν πάνω σε μικρές λεπτομέρειες για κάθε ανάγκη που θα προκύψει.

2. Διαθέτει τον Σλουκα-λύτερο

Ξέχνα τον Σλούκα που έφυγε -κάπως άκομψα- από τον Ολυμπιακό πριν από 4 χρόνια. Εκείνον τον 25χρονο γκαρντ που έπαιζε μόλις 18 λεπτά ανά αγώνα. Μπροστά σου έχεις την πιο ώριμη και ολοκληρωμένη μορφή του εαυτού του.

Έναν παίκτη που, στα 29 του πλέον, έχει καταλήξει να μένει στο παρκέ τουλάχιστον 26'45'', έρχεται ή όχι από τον πάγκο, που σκοράρει 11.7 πόντους ανά ματς, που σουτάρει με 59% στα δίποντα, 45% στα τρίποντα και 94% στις βολές, που μοιράζει 4.8 ασίστ για 1.8 λάθη και που μαζεύει επίσης 2.2 ριμπάουντ. Εφέτος μάλιστα πέτυχε career high στις τελικές πάσες με 11, στον εντός έδρας αγώνα στην Μπαρτσελόνα (15 Μαρτίου)!

Είναι, ακόμη, ο 22ος της κατηγορίας true shooting (μέτρηση που υπολογίζει με περισσότερη ακρίβεια το ποσοστό ευστοχίας κάθε παίκτη συνυπολογίζοντας κάθε μορφή εκτέλεσης), αλλά ο πρώτος περιφερειακός της λίγκας, πριν από τον Κόρι Χίγκινς της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, τον συμπαίκτη του Μπόμπι Ντίξον και τον Μάριους Γκριγκόνις της Ζαλγκίρις, ενώ στη σχέση ασίστ-λαθών είναι ο 7ος καλύτερος στη λίγκα.

Θα δεις επίσης στον ειδικό πίνακα της πλατφόρμας της Newstats.eu πως ο Σλούκας είναι ο παίκτης της Φενέρμπαχτσε που σκοράρει περισσότερο από κάθε άλλον στα τελειώματα των δύο ημιχρόνων. Διότι τη σήμερον δεν μετράει ποιος αρχίζει τους αγώνες, αλλά ποιος τελειώνει και πώς (σουτάροντας και σκοράροντας).

3. Το τρίποντο την κάνει πανίσχυρη

Καλώς ή κακώς το περιφερειακό σουτ είναι ευχή (και όχι κατάρα πλέον) για το σύγχρονο μπάσκετ. Όποια ομάδα αυξάνει τα ποσοστά της στο τρίποντο, αυξάνει κατ' επέκταση τις πιθανότητες επιτυχίας της.

Αν πιστεύεις ότι το 68.2% της Φενέρμπαχτσε στο τελευταίο παιχνίδι με τη Ζαλγκίρις ήταν συγκυριακό, έτυχε λόγω μιας καλής βραδιάς, γελιέσαι. Η τουρκική ομάδα ήταν ούτως ή κορυφαία ομάδα των 16 αρχικών σε αυτόν τον τομέα και συνεχίζει να είναι, με το ποσοστό της μόνιμα παγιωμένο πάνω από το 42%.

Τα σουτ είναι αβίαστα, λίγα θα βρεις να έγιναν υπό πίεση χρόνου. Γι' αυτό είναι και σχετικά μετρημένα. Μόλις 22.65 φορές εκτελούν πίσω από τη γραμμή των 6μ75 οι 'κιτρινομπλέ' ανά αγώνα (όγδοη επίδοση), ευστοχούν ωστόσο στα 9.82 (πέμπτη επίδοση). Καλύτερο ποσοστό από το 43.38% δεν θα συναντήσεις στη διοργάνωση. Ατομικά θα βρεις τον Ντίξον (των 5/5 στο Κάουνας) να κυμαίνεται στο 50.8%, τον Γκούντουριτς στο 50%, τον Μαχμούτογλου στο 45.6%, τον Σλούκα στο 45.4%, τον Γκριν στο 43.2% και τον Ντατόμε στο 41.5%! Ακόμη και ο Κάλινιτς με τον Μέλι υπερβαίνουν το 38%!

Όλα αυτά μάλιστα σε αντιδιαστολή με το 34.70% που έχει ο κάθε ο αντίπαλός της!

Κεντρική φωτογραφία: eurokinissi