Άλλη χρονιά να ξεκινάμε τον Δεκέμβριο
Μήπως είναι καιρός να αποσύρουμε τις ομάδες μας από την Ευρωλίγκα; Μία ερώτηση από έναν φίλο του μπάσκετ. Υπάρχει κανένας λόγος γιατί οι τρεις σπουδαίες ομάδες μας να φτάνουν λίγο πριν την παρέλαση για να παίξουν ουσιαστικά τον πρώτο τους σοβαρό αγώνα;

Μήπως είναι καιρός να
αποσύρουμε τις ομάδες μας από την Ευρωλίγκα; Μία ερώτηση από έναν φίλο του μπάσκετ. Υπάρχει κανένας λόγος γιατί οι τρεις σπουδαίες ομάδες μας να φτάνουν λίγο πριν την παρέλαση για να παίξουν ουσιαστικά τον πρώτο τους σοβαρό αγώνα; Ας γυρίσουμε λίγο την κατάσταση. Να πούμε ότι δεν νικούσαν οι τρεις αλλά το συν τρία, τέσσερα και πέντε ήταν υπέρ των αντιπάλων μας. Στον Άρη ο Χέρμπερτ θα είχε μεγάλη βοήθεια
να μάζευε τα μπαγκάζια του. Στον Ολυμπιακό ο Γκέρσον δεν θα προλάβαινε το …
Σάββατό του ενώ στον Παναθηναϊκό, που λόγω τίτλων είναι πιο ήρεμα τα πράγματα, θα υπήρχε
σκεπτικισμός για το πότε θα εμφανιστεί έτοιμη η ομάδα.
Είναι ντροπή κυρίως για τους τρεις που ματώνουν οικονομικά, να συμμετέχουν σε ένα ερασιτεχνικό πρωτάθλημα. Την ίδια ώρα που οι αντίπαλοί τους βρίσκονται πολύ κοντά στην τοπ φόρμα, οι δικοί μας πήγαν να παίξουν με …μισό αγώνα. Το μπάσκετ στην Ελλάδα σταμάτησε πολύ αργά στα μέσα Ιουνίου για τους μεγάλους, από τον Απρίλιο για τους άλλους. Ξεκινάμε στα τέλη Οκτωβρίου αφήνοντας ένα τεράστιο διάστημα κενό ιδιαίτερα μετά την ετήσια προσπάθεια της εθνικής.
Στο πιο ξεκούραστο και μη ανταγωνιστικό( από τα τρία μεγάλα πρωταθλήματα της γηραιάς ηπείρου, της Ισπανία και της Ιταλίας) πρωτάθλημα εμείς το ξεκινάμε αργά για να το τελειώσουμε και αργά. Υπάρχει λόγος; Μην πει κανείς για κούραση διότι πλην της τριπλέτας της Ευρωλίγκας, οι υπόλοιποι με το ζόρι δίνουν 40 παιχνίδια τον χρόνο. Αλλά και οι μεγάλοι διαθέτοντας 15 σχεδόν ισάξιους παίκτες, πόσο κουράζονται όταν στην κανονική διάρκεια της σεζόν δίνουν το πολύ πέντε δύσκολους αγώνες; Βεβαίως υπάρχουν τα ταξίδια αλλά υπάρχουν και οι αλλαγές για να αγωνιστούν και να μοιράζεται η κόπωση.
Κάποια στιγμή κάποιος οφείλει να πάρει την κατάσταση στα χέρια του δημιουργώντας ένα πρωτάθλημα που θα αφορά σε όλους. Παίκτες, προπονητές, φιλάθλους. Τους τελευταίους δεν τους υπολογίζει κανείς, οι πρώτοι από καιρού εις καιρόν ρίχνουν καμιά κορώνα για να μην παίζουν μπάσκετ τα Χριστούγεννα και την πρωτοχρονιά.
Το ότι δίνουν δύο μήνες φιλικά σε όλη την Ελλάδα δεν ενδιαφέρει ιδιαίτερα.
Δεν υπάρχει κάτι να πούμε για την πρεμιέρα της Ευρωλίγκας γιατί δεν είδαμε τίποτα. Πως να κρίνεις Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, Άρη, όταν δεν υπάρχει σοβαρό δείγμα αλλά μία πρεμιέρα εντός έδρας με ενθουσιασμό και σπουδαίο κόσμο; Παράλληλα δε το μπάσκετ χάνει πόντους σε δημοτικότητα καθώς ενώ υπάρχει το lead in της εθνικής, ο κόσμος ξαναβλέπει μπάσκετ μαζί με τους παραστάτες της παρέλασεις. Οι δε ομάδες θέλουν άλλον ένα ή και δύο μήνες για να εμφανιστούν έτοιμες. Όταν δε θα συμβεί αυτό, έρχεται η γαλοπούλα με τον Άγιο Βασίλη και πιάνουμε καλές Απόκριες για μπάσκετ.