Άρης – Πανιώνιος 88-79

Η εξέλιξη

Ο ενθουσιασμός της κατάμεστης κερκίδας είχε θετικό αντίκτυπο στην απόδοση των παικτών του Αγγέλου. Με… ομοβροντία τριπόντων, από Αθηναίου, Βεζένκοφ και ολίγον από Πελεκάνο, ο Άρης “έχτισε” διψήφια διαφορά μετά το 3′ (14-2), η οποία όσο κυλούσε το παιχνίδι τόσο άνοιγε. Τη στιγμή που οι “κυανέρυθροι” έχαναν το ένα σουτ πίσω από το άλλο και ο Κάρτερ φορτωνόταν με τρίτο φάουλ, οι γηπεδούχοι έφταναν στο 28-6, στο 34-10 και στο 40-13(13′) χάρη και στην επιθετική άμυνα που εφάρμοζαν στο πέντε-πέντε.

Πλην του μαχητικού Μίλμπουρν, οι παίκτες του Σφαιρόπουλου ήταν εκτός τόπου και χρόνου, με αποτέλεσμα ο Άρης, μολονότι τα ποσοστά του έπεσαν φυσιολογικά, να διατηρεί τέτοιο πλεονέκτημα (48-23, 50-24) που άφηνε πολύ μικρά περιθώρια στην ομάδα της Ν.Σμύρνης. Τις όποιες ελπίδες του Πανιωνίου επιχείρησε να αναπτερώσει ο ΜακΚόλουμ. Συνδέθηκε με το καλάθι ο Αμερικανός και η δική του άνοδος παρέσυρε τους “κυανέρυθρους”. Μαζί… πασαρύρθηκαν σε λάθη και οι παίκτες του Αγγέλου επιτρέποντας στους φιλοξενούμενους να μειώσουν 56-43 και 58-52 μετά από δεύτερο αντιαθλητικό φάουλ σε αιφνιδιασμό.

Σ’ ένα κρίσιμο σημείο ο Χαντ, ο μόνος ξένος του Άρη, έδωσε πολύτιμους πόντους για το 65-55, το οποίο έγινε 75-60 μετατρέποντας την ομάδα του Αγγέλου σε απόλυτο φαβορί. Ο Πανιώνιος έκανε την ύστατη προσπάθεια, ο ΜακΚόλουμ έκλεισε τη διαφορά κάτω από τους δέκα (77-69), ο Κάρτερ μείωσε 78-74 με τρίποντο στο 38′, αλλά η ικανοποιητική ευστοχία των Βεζένκοφ, Αθηναίου, Ασημακόπουλου από τη γραμμή καθόρισε οριστικά πια την ιστορία του ημιτελικού. Ο Άρης με το 88-79 προκρίθηκε στον τελικό μετά από οκτώ χρόνια!

Η καλύτερη πεντάδα

1. Ο Αλέξανδρος Βεζένκοφ, ο νέος ηγέτης του Άρη. Με 24 πόντους, 10 ριμπάουντ και 7 κερδισμένα φάουλ δικαίωσε (άλλη μια φορά) όσους τον προορίζουν να επωμιστεί τα επόμενα χρόνια την ευθύνη αναγέννησης του Άρη.

2. Ο Γιάννης Αθηναίου για την ολύμπια ψυχραιμία του από τη γραμμή του φάουλ. Τέλειωσε το ματς με 26 πόντους από 16/17 βολές. Λίγοι το καταφέρνουν σε τέτοια ποσότητα και σε τόσο κρίσιμο ματς.

3. Ο Βαγγέλης Αγγέλου γιατί, παρά τις Σειρήνες την Τουρκία, έμεινε συγκεντρωμένος στην αποστολή του. Τώρα μπορεί να φύγει με το κεφάλι ψηλά και απόλυτα επιτυχημένος στο έργο που ανέλαβε πέρυσι.

4. Ο Έρικ ΜακΚόλουμ, ένας γεννημένος σκόρερ, ο οποίος με την τρέλα του και 25 πόντους στο δεύτερο ημίχρονο λίγο έλειψε ν’ ανατρέψει τη κατάσταση που είχε διαμορφωθεί μετά το κάκιστο πρώτο ημίχρονο του Πανιωνίου.

5. Ο Μιχάλης Πελεκάνος για τον τρόπο που συνδύασε τα χρόνια εμπειρίας με τον ενθουσιασμό που τον χαρακτηρίζει χρόνια τώρα. Αυτός ο συνδυασμός απέφερε 16 πόντους.

Το φύλλο αγώνα

Ο Πανιώνιος ήταν το φαβορί, η ομάδα με το βάθος πάγκου και τις περισσότερες πιθανότητες πρόκρισης στον τελικό. Ο Άρης το πίστεψε περισσότερο, απέδειξε ότι το ήθελε και περισσότερο. Τα παιδαρέλια του Αγγέλου δεν νίκησαν γιατί προηγήθηκαν 40-13, αλλά διότι διαχειρίστηκαν με ωριμότητα… 30άρηδων την αντεπίθεση των “κυανέρυθρων” και τη λαχτάρα να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα το παιχνίδια. Το άξιζαν, τα κατάφεραν, το χειροκρότημα τους ανήκει. Ο Πανιώνιος έχασε τη μεγάλη ευκαιρία του, μια ευκαιρία που δεν βρίσκεται κάθε χρονιά.