Δέλλας στον Διαμαντίδη και... μέσα!!

Ηταν 1η Ιουλίου του σωτήριου έτους 2004. Το ρολόι έδειχνε το 105ο λεπτό και η αναμέτρηση της Ελλάδας με την Τσεχία για τα ημιτελικά του Πανευρωπαϊκού Πρωταθλήματος έμενε στο 0-0. Ο Βασίλης Τσιάρτας έστηνε την μπάλα στο σημείο του κόρνερ στην τελευταία φάση του πρώτου ημιχρόνου της παράτασης. Η μπάλα έφτασε συστημένη στον Τραϊνό Δέλλα στην "καρδιά" της άμυνας των Τσέχων και ο Μακεδόνας αμυντικός με κεφαλιά έστελνε την μπάλα στα δίχτυα του Τσεχ και τους Ελληνες στους 7 ουρανούς. 1-0 και η Ελλάδα στον τελικό της κορυφαίας ευρωπαϊκής διοργάνωσης! Λίγες ημέρες αργότερα και συγκεκριμένα στις 4 Ιουλίου, το τέλος έγινε γνωστό. Η αρμάδα του Οτο Ρεχάγκελ σήκωνε ψηλά μέχρι τον Ολυμπο το τρόπαιο του Euro και έδινε το έναυσμα για ξέφρενα πανηγύρια που συνεχίζονται ακόμα και σήμερα. Οποτε το θυμόμαστε...

Ηταν 24 Σεπτεμβρίου του σωτήριου έτους 2005. Το ρολόι έδειχνε 3 δευτερόλεπτα πριν το τέλος του αγώνα με την Γαλλία για τα ημιτελικά του Ευρωμπάσκετ. Οι Γάλλοι ήταν μπροστά με δύο πόντους (66-64) και θέλαμε ένα τρίποντο για να περάσουμε στον μεγάλο τελικό ή έστω ένα δίποντο για να στείλουμε το ματς στην παράταση. Η μπάλα από τα χέρια του Ζήση έφτασε στον Δημήτρη Διαμαντίδη, ο οποίος με καρδιά χιλίων λεόντων (και ίσως με κλειστά μάτια από το άγχος...) δεν δίστασε να δοκιμάσει για τρεις πόντους. Μία κίνηση σαν τη ρώσικη ρουλέτα. Μπαίνει και φεύγουμε για τελικό, έξω και μένουμε με τη γλύκα και την πίστη για τις δυνατότητες αυτής της ομάδας. Μέσα!! Η μπάλα διαπερνά το διχτάκι και το ταμπλό γράφει το τελικό αποτέλεσμα: Ελλάδα-Γαλλία 67-66! Η Ελλάδα στον τελικό ένα χρόνο μετά τον θρίαμβο του ποδοσφαίρου στα γήπεδα της Πορτογαλίας.

Ο Διαμαντίδης πήρε τον ρόλο του Δέλλα και ο κόσμος ξαναφόρεσε τα γαλανόλευκα και βγήκε στους δρόμους. Περιμένουμε την Κυριακή για να γραφτεί ο επίλογος και ευχόμαστε μέσα από τα βαθή της ψυχής μας να γραφεί με ΧΡΥΣΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ!