Ένας πανηγυρίζει, δύο το σκέφτονται

Αυτή ήταν
μία καλή αρχή για τις ομάδες μας. Ήταν ένα
καλό ξεκίνημα βάσει των αποτελεσμάτων. Τρεις νίκες απέναντι σε δύσκολους αντιπάλους φαινομενικά, ήταν ότι πρέπει για να ανέβει η ψυχολογία παικτών και φιλάθλων. Μόνο που ακόμα δεν πήραμε το φάιναλ φορ οπότε καλό θα είναι να κοιτάξουμε πίσω από το αποτέλεσμα.

Να δούμε τον Παναθηναϊκό που βρέθηκε να χάνει με 24 πόντους και χρειάστηκε να επιστρατεύσει την παλιά καλή συνταγή της σκληρής άμυνας για την επική ανατροπή. Να δούμε τον Άρη ο οποίος με έξι Αμερικανούς και πάνω από όλα τον… άγνωστο στους αντιπάλους Ραούφ νίκησε ένα συνωθύλευμα με φανέλες της Φενέρ. Να δούμε τον Ολυμπιακό που επέτρεψε στην Ταού να πιστέψει ότι παρά τις απουσίες της μπορεί να νικήσει στο ΣΕΦ. Ακόμα δεν είναι όλα ρόδινα αλλά θα ροδίσουν, που θα πάει.

Παναθηναϊκός

Δεδομένο ότι ζητείται ένας ακόμα πλέι μείκερ. Ο Μίλος Βούγιανιτς αναμένεται να επιστρέψει στα τέλη Νοεμβρίου και μέχρι αυτό το διάστημα ο Διαμαντίδης θα θυμίζει λίγο Στολτίδη. Θα τρέχει για όλους. Ευτυχώς για τους πρωταθλητές ο Ομπράντοβιτς είναι και πάλι σε τρελή φόρμα οπότε θα κάνει τις αλχημείες του.

Η αλήθεια είναι ότι ο φετινός Παναθηναϊκός δεν θα θυμίζει το περυσινό τρένο, πιθανώς να υποστεί περισσότερες ήττες, αλλά φαίνεται ότι στα δύσκολα, αυτή η ομάδα θα νικάει γιατί διαθέτει ηγέτες με αιτία και όχι από ένστικτο. Ο δρόμος είναι μακρύς και αυτό είναι υπέρ του Παναθηναϊκού.

Ολυμπιακός

Σε μεγάλα σημεία του αγώνα μοιάζει με υπερταχεία. Παίζει σπουδαίο μπάσκετ, ομαδικό, έχει προσωπικότητες που βγαίνουν μέσα από την συλλογική δουλειά. Τι γίνεται όμως σε κάποια απίστευτα μπλακ άουτ; Από τον Απόλλωνα μέχρι την Ταού, οι “κόκκινοι” ήταν απαράδεκτοι όταν ο Πεν δεν κατάφερνε να τρέχει.

Η απάντηση πιθανώς να είναι εύκολη και να ακούσει στο όνομα Μουλαομέροβιτς. Ο Κροάτης είναι ανέτοιμος, αλλά πρόκειται για την μοναδική λύση στο πέντε εναντίον πέντε. Ο καλός Μούλα σημαίνει ότι ελαχιστοποιούνται τα νεκρά διαστήματα. Ο κακός Μούλα σημαίνει πρόβλημα γιατί ο Πεν δεν μπορεί να παίξει τέλεια για πάνω από 25 λεπτά.

Άρης

Εδώ χρειάζονται περισσότερα καλά λόγια. Ο Ματσόν δικαιώθηκε, σιωπηρά, όταν ακουγόταν ότι ζητούσε και για την Ελλάδα Αμερικανό πλέι μέικερ, όμως αυτή είναι μια άλλη ιστορία. Πάνω από όλα ο Ιταλός επιστράτευσε σκληρή άμυνα, “έπαιξε” με τον κόσμο και πήρε ότι μπορούσε από την Φενέρ η οποία θέλει δύο, τρία χρόνια για να γίνει ομάδα.

Τα μπάτζετ δεν παίζουν μπάσκετ και ο Άρης το αποδεικνύει. Ήταν συγκινητικό το γεγονός ότι δώδεκα παίκτες από διαφορετικά σημεία του κόσμου, φορώντας την πολύ βαριά κιτρινόμαυρη φανέλα, μεταμορφώθηκε σε σύνολο.

Για τους έξι Αμερικανούς; Δεν πολυάρεσε, αλλά επειδή ο Άρης προσπαθεί να συμμαζευτεί οικονομικά, είναι η μόνη λύση. Αν και μετά τον θρίαμβο εντός κι εκτός παρκέ της Τετάρτης δεν συγκινούνται όλοι όσοι μπορούν να ενισχύσουν οικονομικά τον Άρη, τότε….