Η πορτοκαλί επανάσταση του ελληνικού μπάσκετ

Πρέπει να το καταλάβατε. Από το Σάββατο το απόγευμα στο ελληνικό μπάσκετ συντελείται μία πορτοκαλί επανάσταση. Ναι, ναι καλά διαβάσατε.
Πορτοκαλί επανάσταση και μάλιστα από την επαρχία.
Ολύμπια και Ολυμπιάδα σήκωσαν το λάβαρο της εξέγερσης και προβληματίζουν το κατεστημένο του κέντρου. Οχι άμεσα αλλά πάντως δείχνουν ικανές να κάνουν ζημιές.

Οι δύο ομάδες παρουσιάζουν αρκετά κοινά σημεία. Το πρώτο, και το κυριότερο κατά την ταπεινή μας άποψη είναι οι προπονητές. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας της Ολύμπιας και ο Νίκος Βουρνάς της Ολυμπιάδας είναι δύο άνθρωποι φρέσκοι με νέες ιδέες και αντιλήψεις και φυσικά με φιλοδοξίες. Τους λείπει σαφώς η εμπειρία αλλά με τη δουλειά και την όρεξη που δείχνουν καλύπτουν αυτό το μειονέκτημα.

Το καλοκαίρι οι δύο ομάδες στήθηκαν χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες και μεγάλα λόγια. Μάλιστα, για την πρόσληψη του Γιώργου Μπαρτζώκα στην Ολύμπια ακούστηκαν κάποια όχι ιδιαίτερα τιμητικά σχόλια. Το μπάτζετ δεν είναι ακριβώς πλούσιο (περίπου1 εκ ευρώ)αλλά έδωσε στους δύο κόουτς την άνεση να μην διαλέξουν από το πανέρι αλλά να φέρουν κοντά τους παίκτες με φιλοδοξίες και όνειρα. Περίπου 7 μήνες μετά οι επιλογές των Σιμς, Μπαρτ, Μπέλσερ και Ουόλς (αυτή έγινε αργότερα) αποδεικνύονται, αν μην τι άλλιο, πετυχημένες.

Οταν χρειάστηκε να γίνουν προσθήκες μεσούσης της περιόδου οι δύο κόουτς πέτυχαν και πάλι διάνα. Ο Βουρνάς έφερε στην Πάτρα τους Ντάιαλ και Αλμπάνο ενώ στο πρόσωπο του Νίκου Μπουντούρη βρήκε τον έμπειρο κουμανταδόρο που χαρίζει στην ομάδα του ηρεμία και σωστές επιλογές. Ο Μπαρτζώκας όταν αντιμετώπισε το πρόβλημα με την τιμωρία του Μπακμαν πήρε το ρίσκο να αλλάξει τη χημεία με την επιλογή του Ουόλς αλλά δικαιώθηκε πανηγυρικά. Ο Αμερικανός, πρώην παίκτης των Nets και διακαής πόθος του Ελληνα προπονητή, εξελίσσεται σε ηγέτη της Ολύμπιας χάρη στο ταλέντο και στην πολύ καλή αντίληψη του παιχνιδιού που διαθέτει.

Για την επιλογή του Μπέλσερ ο Μπαρτζώκας άκουσε πολλά επειδή ο Αμερικανός δεν ακολουθεί τον κανόνα που θέλει τους ξένους παίκτες να αναλαμβάνουν το κύριο όγκο των επιθέσεων. Ο Μπέλσερ όμως παίζει άμυνα, βάζει στη φωτιά το κορμί του και είναι ο ιδανικός παίκτης ομάδας, ότι πρέπει για τη φιλοσοφία της Ολύμπιας. Ο Μπαρτζώκας είναι πολύ ευχαριστημένος από αυτόν.

Το ελληνικό στοιχείο είναι επίσης έντονο και στις δύο ομάδες. Στην Ολυμπιάδα ο Βουρνάς διαχειρίζεται ένα κράμα εμπειρίας (Μπουντούρης,Ασημακόπουλος, Λάππας) και ενθουσιασμού ( Καλαϊτζίδης, Χαρίσης) και παίρνει το καλύτερο δυνατό. Οι Πατρινοί έχουν ρίξει σκόνη στον συμπολίτη τους Απόλλωνα και πλέον, όσο και αν δεν θέλει να το ακούει ο προπονητής, βλέπουν πλέι οφ. Στην Ολύμπια ο Μπαρτζώκας κέρδισε το στοίχημα με τον Τσιάρα ο οποίος έχει μεταμορφωθεί σε ένα πολύ υπολογίσιμο φόργουορντ, δουλεύει πολύ με τον φερέλπι Νεοφυτίδη ενώ ο Πρίντεζης που αγωνίζεται ως δανεικός από τον Ολυμπιακό έχει ξεδιπλώσει σε ουκ ολίγους αγώνες το ταλέντο του.

Για το τέλος αφήσαμε ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο που έχει βοηθήσει τις δύο ομάδες να διακριθούν. Η διοικητική σταθερότητα και η ασφάλεια στο οικονομικό χαρίζει σε παίκτες και προπονητές
την απαραίτητη ηρεμία έτσι ώστε να βγάζουν όλη την ενέργειά τους στο παρκέ. Η σκέψη τους δεν αποσπάται
από άλλες σκουτούρες, οικονομικής φύσης, που ταλαιπωρούν άλλες ομάδες του πρωταθλήματος.