Κωστής Ζομπανάκης: "Με Ολυμπιακό η λίγκα των 10-12 ομάδων"

Και ξαφνικά ο ΕΣΑΚΕ αποφάσισε να βάλει αυστηρά κριτήρια για τη συμμετοχή στην Basket League! Να οριοθετήσει ως μίνιμουμ μπάτζετ ένα ποσό 800.000 ευρώ, να αυξήσει την εγγυητική συμμετοχής πριν από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος, να απαιτήσει ρύθμιση των οφειλών προς τους παίκτες, να μπει ως απαραίτητη προϋπόθεση η ύπαρξη γηπέδου 1.200 θέσεων, να ισχύσει η κεντρική διαχείριση τηλεοπτικών δικαιωμάτων και να αλλάξει ο τρόπος ελέγχου, εκπαίδευσης και αξιολόγησης των (40) διαιτητών που θα σφυρίζουν στο πρωτάθλημα, να συζητήσει τρόπους προστασίας από το στοίχημα...

Η τρισέλιδη πρόταση μοιάζει με προκήρυξη εξυγίανσης ενός βαθιά βαλτωμένου πρωταθλήματος, καθώς αν αυτοί οι όροι τηρηθούν κατά γράμμα, τότε πράγματι θα έχουμε να κάνουμε με κάτι τελείως διαφορετικό απ' αυτό που συνηθίσαμε τα τελευταία χρόνια στο επαγγελματικό μπάσκετ. Την υπέγραψαν σίγουρα έξι σύλλογοι: ΑΕΚ, Λαύριο, Ρέθυμνο, Κολοσσός, Ήφαιστος, Ηρακλής και ενδεχομένως ασπάζεται υπό προϋποθέσεις και το Περιστέρι.

Το ερώτημα όμως είναι λογικό. Αν πράγματι ισχύσουν όλα αυτά 'πόσες ομάδες θα δηλώσουν διαθέσιμες για την έναρξη της νέας χρονιάς'. Και από την άλλη, 'πόσο σίγουροι είμαστε ότι δεν θα γίνουν οι "εκπτώσεις" που συνήθως μας τυχαίνουν στη διαδρομή οποιασδήποτε τέτοιας προσπάθειας'. Πόσο ευέλικτη δηλαδή θα είναι η λίγκα, για να αποφύγει την υποχρεωτική τήρηση των όρων, απαρέγκλιτα και χωρίς εξαιρέσεις;

Ο Κωστής Ζομπανάκης, πρόεδρος της ΚΑΕ Ρέθυμνο, από τους εμπνευστές του σχετικού κειμένου (και γενικότερα της πρωτοβουλίας που εκδηλώθηκε μέσα στη λίγκα) απαντάει με ένα κατηγορηματικό "όχι, δεν κάνουμε πίσω". Η συνέντευξή του στο Contra.gr έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, δείχνει ίσως το κλίμα που διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή μέσα στη Basket League και σίγουρα τον προβληματισμό της πλειονότητας των σωματείων που έχουν κουραστεί να βρίσκονται στο τέλμα. Όχι ότι δεν έχουν ευθύνη για την κατάσταση. Είναι όμως αποφασισμένα να κάνουν ένα βήμα προς τα μπρος. Τουλάχιστον μέχρι αποδείξεως του εναντίου...

- Πώς φτάσαμε, λοιπόν, εν μέσω κρίσης κορονοϊού, με το πρωτάθλημα να έχει σταματήσει, εσείς να συντάσσετε ένα τέτοιο σχέδιο υιοθέτησης τόσο σημαντικών κριτηρίων για τη συμμετοχή στη λίγκα;

"Ναι, πράγματι το σχέδιο δουλεύτηκε εν μέσω κορονοϊού. Σκέφτηκα, ή μάλλον σκεφτήκαμε τα εξής. Μετά και απ' αυτή την σημαντική κρίση που βιώσαμε φέτος, τα πράγματα οδηγούσαν σε δυο λύσεις. Ή στην επιστροφή σε ένα ημιεπαγγελματικό καθεστώς, κάτι σαν ομάδες Α2 με δυο ξένους χωρίς πολλές απαιτήσεις ή ένα πραγματικά διαφορετικό καθεστώς, αντάξιο του επαγγελματικού μπάσκετ. Δηλαδή πραγματικές εταιρείες, ομάδες με έξι ξένους, κανονικούς προπονητές, χωρίς χρέη κλπ, κλπ. Είναι θεωρητικά ο πιο δύσκολος δρόμος, αλλά κατά τη γνώμη μου και ο πιο σωστός για να μπορέσουμε να ακολουθήσουμε τις εξελίξεις, που διαφαίνονται στον ορίζοντα".

- Τι εννοείς;

"Αν πάρω υπόψη τις τελευταίες δηλώσεις Μπερτομέου, ίσως και το παράδειγμα του Ολυμπιακού ο οποίος δεν αγωνίστηκε καν στο ελληνικό πρωτάθλημα, φαίνεται ότι οδηγούμαστε σε μια κλειστή Euroleague, που θα παίζει τα Σαββατοκύριακα. Νομίζω, πρέπει να ετοιμάσουμε μια όσο το δυνατόν πιο ελκυστική λίγκα. Σίγουρα, όχι αυτή που έχουμε τώρα".

- Είναι όμως λογικό να μπαίνει σαν μίνιμουμ μπάτζετ τα 800 χιλιάρικα;

"Το ποσό δεν οριοθετήθηκε τυχαία. Για να έχεις μια ευπρόσωπη ομάδα, με έξι ξένους, με κανονικούς προπονητές, να είσαι εντάξει στις υποχρεώσεις σου, τόσα χρήματα χρειάζονται. Μάλιστα για μια ομάδα σαν τη δική μου που είμαστε στην περιφέρεια και έχουμε έξτρα μετακινήσεις, απαιτούνται περισσότερα. Κοντά στο ένα εκατομμύριο".

- Ναι, αλλά με αυτά τα κριτήρια, από τις 16 ομάδες οι οποίες είναι να συμμετάσχουν στο πρωτάθλημα, δύσκολο να βρεθούν δέκα να εκπληρώσουν τις προϋποθέσεις

"Δεν το αρνούμαι. Το ξέρουμε, άλλωστε ότι θα φτάσουμε σε αυτό τον αριθμό ομάδων, που θα παίζουν στην Basket League. Διαφορετικά, είπαμε. Ας γίνουμε όλοι ημιεπαγγελματίες, με μπάτζετ 300-500 χιλιάδων, με όλους στο τέλος να μένουν απλήρωτους".

- Δηλαδή κλειστή Basket League;

"Όχι, σε καμιά περίπτωση. Δεν θα απαρνηθούμε το ευρωπαϊκό μοντέλο της ανόδου από την μικρότερη κατηγορία. Φυσικά και πρέπει να υπάρχει διασύνδεση με την Α2, δε γίνεται αλλιώς. Από την άλλη, ωστόσο, πρέπει κι αυτές οι ομάδες που ανεβαίνουν να μπορέσουν να εκπληρώσουν αυτές τις προϋποθέσεις. Αυτοί που δεν μπορούν, καλύτερα να μην κάνουν το βήμα. Αυτό το έμαθα από την εποχή που ασχολιόμουν με το μπάσκετ στην Αγγλία (London Towers) και σιγά-σιγά το βλέπουμε και στην Ελλάδα".

- Μήπως όμως αρχίσουν οι 'εκπτώσεις'; Να αρχίσετε να βάζετε παρενθέσεις και να κάνετε σκόντο στα κριτήρια;

"Αυτό το έχουμε αποκλείσει. Ήδη η επόμενη συνεδρίαση του ΕΣΑΚΕ, μέσα στην εβδομάδα δηλαδή, θα έχει θέμα το πως θα τα συζητήσουμε αυτά με τους φορείς. Την ΕΟΚ και την Πολιτεία. Εμείς κάνουμε αυτές τις εισηγήσεις, θέλουμε να ισχύσουν και αυτό θα προσπαθήσουμε να συμφωνήσουμε και με τους δυο".

Το 'μπαταχτσιακό' μπάσκετ

Ο Ζομπανάκης πράγματι μετακόμισε από την Αγγλία στην Ελλάδα για να ασχοληθεί με τις επιχειρήσεις και το μπάσκετ. Ο πατέρας του Μίνως, που έφυγε από τη ζωή πριν από δυο χρόνια, ήταν κορυφαίος οικονομολόγος και πρωτοπόρος τραπεζίτης, σύμβουλος των πρώτων μεταπολιτευτικών κυβερνήσεων. Ο ίδιος, αφού αποφοίτησε από το Χάρβαρντ, εργάστηκε για λίγο στην Barclays, προφανώς όμως δεν του άρεσε ο κόσμος των τραπεζών. Ούτε της δημοσιογραφίας, αφού κάθισε ένα χρόνο στον Economist, πριν αποφασίσει να ασχοληθεί εν τέλει με τις επιχειρήσεις. Το Fredoccino είναι δικό του δημιούργημα και εξαγοράστηκε από τη Nestle.

Από νεαρός κόλλησε το μικρόβιο του μπάσκετ, το οποίο το 'ανέπτυξε' στην Αγγλία, όταν τελικά έφτασε να διοικεί τους Λόντον Τάουερς. Πίστεψε ότι θα ήταν μόνιμα (σε μια κλειστή) Euroleague, αλλά κατέληξε στο Ρέθυμνο, όπου έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια ομάδα πρότυπο, από πλευράς οργάνωσης, σπόνσορινγκ και κυρίως εξεύρεσης καλών ξένων παικτών.

Προφανώς από το 2008 που ασχολείται διοικητικά με το ελληνικό μπάσκετ, τα μάτια του έχουν δει πολλά. Πότε, όμως, έφτασε στο σημείο μαζί με τους ανθρώπους των υπόλοιπων ομάδων να αρχίζουν να ανησυχούν;

"Νομίζω ότι όλα αυτό ξεκίνησε όταν άρχισαν να συνυπάρχουν 4-5 κανονικοί ιδιοκτήτες ομάδων. Επιχειρηματίες δηλαδή, που επένδυαν κανονικά τα χρήματά τους στο επαγγελματικό πρωτάθλημα. Άρχισε να με ενοχλεί, εμένα, τον Ψαράκη του Λαυρίου, τον Μελή του Κολοσσού, να μας βάζει 42 πόντους ένας απλήρωτος παίκτης. Λέγαμε μεταξύ μας τι συμβαίνει. Πως γίνεται να υπερισχύει, εν τέλει, ο αθέμιτος ανταγωνισμός; Και να θριαμβεύει το μπαταχτσιακό μπάσκετ; Μετά, πριν από δυο χρόνια, διαπιστώθηκε τεράστιο έλλειμμα στη διαιτησία. Βλέπαμε σφυρίγματα, που δεν τα πιστεύαμε. Όχι δυο-τρία λάθη, αλλά τριάντα, μαζεμένα, σε ένα παιχνίδι. Φέτος έμαθα τον όρο 'τρυπημένος παίκτης'. Να κοιτάμε δηλαδή, ο ένας τον άλλον και να ρωτάμε, αν ο τάδε παίκτης τρυπήθηκε ή όχι".

- Κι αφού τα βλέπατε όλα αυτά, γιατί δεν αντιδρούσατε πιο νωρίς;

"Γιατί τα πάντα επισκίαζε η κόντρα Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού. Ξέρεις ότι εμείς κάναμε συμβούλιο και απλά καθόμασταν και κοιτάγαμε τους δυο να τσακώνονται. Να παρακολουθούμε, δηλαδή, τις ατάκες είτε του Μάνου Παπαδόπουλου είτε του Χρήστου Σταυρόπουλου. Κάποια στιγμή πίστεψα ότι γι' αυτές τις ατάκες, έπαιρναν και ξεχωριστό μπόνους. Πιστεύω ότι αν οι δυο μεγάλοι έβαζαν ένα τέλος σε αυτό τον ανούσιο καυγά μεταξύ τους, θα είχαμε βρει τη λύση πολύ νωρίτερα. Ίσως το ότι βρεθήκαμε στο σημείο να συζητήσουμε όλα αυτά να οφείλεται και στην απουσία του Ολυμπιακού αυτή τη χρονιά, αφού δεν είχε λόγο να τσακώνεται ο Παναθηναϊκός"

- Δεν πρέπει, δηλαδή, να επιστρέψει ο Ολυμπιακός στο πρωτάθλημα;

"Φυσικά και πρέπει να επιστρέψει. Μπορεί να φύγει ξανά σε δυο-τρία χρόνια, αν γίνει η κλειστή Euroleague, μπορεί και να μην θέλει, εφόσον έχουμε δημιουργήσει μια ανταγωνιστική ελληνική λίγκα. Μη γελιόμαστε ωστόσο: αν θέλουμε να μιλήσουμε για μια κανονική Basket League, ανταγωνιστική και με νόημα, θα πρέπει να συμμετέχουν τα πέντε brand names. Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, ΑΕΚ, Άρης και ΠΑΟΚ και να συμπληρωθεί η δεκάδα-δωδεκάδα με μας τους υπόλοιπους".

- Εδώ, όμως, παρουσιάζεται ένα παράδοξο. Τα αυστηρά κριτήρια που έχετε βάλει δεν εκπληρώνουν, Άρης και ΠΑΟΚ, των οποίων την παρουσία θεωρείτε απαραίτητη

"Εδώ πιστεύω ότι πρέπει να λειτουργήσει η λίγκα. Να προσπαθήσει να βοηθήσει αυτά τα δυο σωματεία να βρουν το δρόμο που χρειάζεται. Να ληφθούν πρωτοβουλίες, να γίνουν συναντήσεις με επιχειρηματίες, να απαιτήσει πράγματα από τις προηγούμενες διοικήσεις. Υπάρχουν κάποια πράγματα που μπορούμε να κάνουμε, ώστε πράγματι να μην τους χάσουμε. Είναι μεγάλο εμπορικό κομμάτι του πρωταθλήματος και οι δυο. Πρέπει να συζητάμε για το μπάσκετ, σκεπτόμενοι ομαδικά. Το 2020 δεν μπορεί να υπάρχει το μοντέλο του μπάσκετ της γειτονιάς, γιατί απλά έχει διαφοροποιηθεί ο όρος σε σχέση με πριν από 20-30 χρόνια. Νομίζω ότι πρέπει να πάμε στο μοντέλο των brand names και στη συνέχεια των ομάδων, όπου γύρω τους μπορεί να επενδύσει μια πόλη με τους χορηγούς της. Εμείς στο Ρέθυμνο έχουμε 100 εταιρείες που συνεισφέρουν, άλλες λίγο, άλλες πολύ στην ομάδα. Όλα αυτά, μαζί με ένα σύγχρονο μάνατζμεντ από τη λίγκα, μπορεί να φέρει και τις λύσεις στα προβλήματά μας".

- Είσαι τελικά αισιόδοξος;

"Αν με ρώταγες την περασμένη εβδομάδα, θα έλεγα όχι. Τώρα θα πω ότι ναι μπορώ να αισιοδοξώ. Θα πω ότι είμαστε στο πενήντα-πενήντα να το πετύχουμε, γιατί πραγματικά δεν θέλουμε να κάνουμε πίσω".

- Είναι σημαντικό να μιλήσετε και με μια ομοσπονδία που θα κινείται σε διαφορετικό πλαίσιο, απ' ό,τι μέχρι τώρα;

"Εξαρτάται τι θα προκύψει από τις εκλογές της ΕΟΚ. Αν υπάρχει η διάθεση επιβολής της εξουσίας, όπως συμβαίνει, δε νομίζω ότι μπορούμε να συζητάμε για αλλαγή δεδομένων. Αν η όποια διοίκηση που προκύψει από τις εκλογές ασχοληθεί με το μπάσκετ θα έχει ενδιαφέρον.Δεν μπορεί, για παράδειγμα, να απαγορεύονται οι μεταγραφές από την Α2, επειδή η ... εξουσία δεν το θέλει. Ή να μη γίνονται παρεμβάσεις για τη βελτίωση της διαιτησίας. Είναι ζωτικής σημασίας και αυτό το ζήτημα, χωρίς αμφιβολία".