Μέρες '87! Στον τελικό η Εθνική!

Τρίποντο και φύγαμε για τελικό!!! Το εύστοχο σουτ του Δημήτρη Διαμαντίδητρία δευτερόλεπτα πριν από το τέλος του αγώνα χάρισε στην Εθνική ομάδα μια απίστευτη, μια μεγαλειώδη, μια σπουδαία πρόκριση στον τελικό του Ευρωμπάσκετ νικώντας τη μαχητική Γαλλία με 67-66. Τίποτα δεν ήταν δυνατόν να μας στερήσει μια τέτοια χαρά. Ούτε οι άστοχες βολές, ούτε οι κακές επιλογές στην επίθεση. Τίποτα, τίποτα, τίποτα. Τα παιδιά του Παναγιώτη Γιαννάκη απέδειξαν πως έχουν ψυχή. Απέδειξαν πως έχουν καρδιά να κερδίζουν τα μεγάλα παιχνίδια. Εμείς θα είμαστε μαζί τους και στον τελικό της Κυριακής, όποιος και αν είναι ο αντίπαλος, ελπίζοντας πως θα επιστρέψουν στην Ελλάδα με το βαρύτιμο τρόπαιο μετά από 18 χρόνια (1987). Για να πανηγυρίσουμε μαζί τους στους δρόμους όλης της χώρας και να γιορτάσουμε για τη μεγάλη επιτυχία τους. Μπράβο ρε μάγκες. Η Κυριακή είναι κοντά.

Το ματς πάντως κάθε άλλο παρά εύκολο ήταν. Κάτι ήξερε, άλλωστε, ο "Δράκος" που συνιστούσε ψυχραιμία και συγκέντρωση. Στο ξεκίνημα, οι εντολές ήταν σαφέστατες και διακριτές. Η μπάλα να περνά στον Λάζαρο προκειμένου να παίξει ένας εναντίον ενός με τον Βάις και τέτοιου είδους άμυνα για να ελεγχθούν τα αμυντικά ριμπάουντ. Τα αποτελέσματα στην επίθεση ήταν ικανοποιητικά, αφού ο σέντερ της Ντινάμο ήταν... ζεστός, ωστόσο στην άμυνα, οι Γάλλοι έβρισκαν τρόπους -ιδιαίτερα μέσα από το καλάθι- να διασπούν το ελληνικό τείχος. Με σερί μάλιστα 6-0 βρέθηκαν μπροστά στο σκορ (9-10) παρουσιάζοντας πρόσωπο εξόχως ανταγωνιστικό. Το σχήμα πάντως χωρίς καθαρό 5άρι (με τον Ντικούδη σέντερ) αποδείχθηκε ευέλικτο αλλάζοντας τις ισορροπίες και φέρνοντας την Εθνική μας στο 16-14 του πρώτου δεκαλέπτου χάρις σε επτά αναπάντητους ελληνικούς πόντους.

Πόντο-πόντο

Ανάλογη μορφή είχε και το δεύτερο δεκάλεπτο, με τις δυο ομάδες να συμβαδίζουν στο σκορ έχοντας η καθεμιά για λογαριασμό της το προσωπικό σερί της. Το κακό για μας ήταν πως ο Τόνι Πάρκερ ήταν ο… ηγέτης των "τρικόλορ". Εκτός από τους πόντους που πετύχαινε διατηρώντας την ομάδα του κοντά στο σκορ (17-15, 25-24) φόρτωσε με φάουλ τους Έλληνες περιφερειακούς και ανάγκασε το Γιαννάκη να αλλάξει νωρίς τα πλάνα του. Εξάλλου, ο Διαμαντίδης είχε ήδη δύο, ενώ ο Παπαλουκάς σε κάτι περισσότερο από επτάλεπτά συμμετοχής φορτώθηκε γρήγορα με τρία. Εκείνος που απάντησε στις... προκλήσεις του Πάρκερ, ήταν ο Νίκος Ζήσης που άλλοτε με διεισδύσεις και άλλοτε με μακρινά σουτ έβρισκε το δρόμο προς το καλάθι. Με δικό του λέι απ, άλλωστε, έγινε το 29-27 πριν ο Πάρκερ με τρίποντο στην εκπνοή, φτάνοντας τους 13 προσωπικούς πόντους, διαμορφώσει το 30-29 υπέρ των Γάλλων.

Όλα τα ίδια μένουν...

Ούτε η δεκάλεπτη διακοπή στάθηκε ικανή να αλλάξει την εικόνα του αγώνα. Αυτό που άλλαξε ήταν η τακτική της Ελλάδας στην επίθεση, αφού ο Λάζος έχοντας στην πλάτη του τους αδύναμους Ζουλιάν και Σμιτ έκανε πάρτι. Παρά όμως τους πόντους του, ο Γιαννάκης προτίμησε να τον αποσύρει στον πάγκο για να παίξει με κοντύτερο σχήμα και να αντιμετωπιστούν οι γρήγοροι Γάλλοι. Ήταν όμως εμφανής η δυσκολία των διεθνών μας να βρουν το δρόμος προς το καλάθι και παρά τον έλεγχο των αμυντικών ριμπάουντ από τον εξαιρετικό αμυντικά Φώτση και τον σταθερό Ντικούδη, το σκορ παρέμενε χαμηλά (35-34, 38-36). Σαν να μην έφτανε μάλιστα αυτό, οι Μ.Πιετρούς, Ντιό και Ζελαμπάλ με τρία συνεχόμενα τρίποντα εκμεταλλεύτηκαν τις βοήθειες στον Πάρκερ και εντελώς ανενόχλητοι χτύπησαν την ελληνική άμυνα ξεκολλώντας τη Γαλλία (43-45).

Λάλισαν τα "κοκόρια"...

Το έστω και ισχνό προβάδισμα των Γάλλων άγχωσε απίστευτα τους παίκτες του Γιαννάκη. Ο Παπαδόπουλος αν και τροφοδοτούταν συνεχώς δεν είχε τις καλύτερες δυνατές επιλογές αστοχώντας σε μάλλον εύκολα γι αυτόν σουτ, ενώ οι βολές, η αχίλλειος πτέρνα της Εθνικής στο τουρνουά, δεν έμπαιναν με τίποτα. Αντίθετα, οι παίκτες του Μπερζό με τον Ντιό να παίρνει τη σκυτάλη στο σκοράρισμα από τον καλά κλεισμένο Πάρκερ και τους υπόλοιπους της πεντάδας να είναι απόλυτα συγκεντρωμένοι στην αποστολή τους, πήραν το προβάδισμα δυσκολεύοντας πολύ τις προσπάθειες των Ελλήνων. Με ψυχραιμία στην κυκλοφορία της μπάλας και σωστές επιθέσεις έφτασαν ακόμη και στους επτά πόντους διαφορά (51-58).

...πριν το ελληνικό ξύπνημα

Όλα φαίνονταν χαμένα, όμως ο Θοδωρής Παπαλουκάς είχε διαφορετική άποψη. Με διεισδύσεις απέναντι στον κοντύτερο Πάρκερ και εύστοχες βολές, μείωσε σταδιακά για την ελληνική ομάδα (58-62, 60-62, 62-65). Πάρκερ και Ριγκοντό δεν ήταν ψύχραιμοι στην διαδικασία των βολών και η ελληνική ομάδα είχε την ευκαιρία να πάρει το παιχνίδι. Η τελευταία επίθεση ήταν για εμάς. Ο Νίκος Ζήσης μπήκε προς τη ρακέτα, έβγαλε την μπάλα στο Δημήτρη Διαμαντίδη και εκείνος με τρίποντο διαμόρφωσετρία δεύτερα πριν από τη λήξητο τελικό 67-66. Η Ελλάδα στον έβδομο ουρανό και οι παίκτες του Γιαννάκη ένα κουβάρι στο κέντρο του γηπέδου. Το μπάσκετ είναι εδώ με τις ΨΥΧΑΡΕΣ τουΔράκου να το αποδεικνύουν περίτρανα.

---

Τα δεκάλεπτα: 16-14, 29-30, 44-45, 67-66

---

Ελλάδα: Παπαλουκάς 10, Σπανούλης, Ζήσης 11, Φώτσης 4, Χατζηβρέττας 3 (1), Ντικούδης 14, Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης 7 (1), Παπαδόπουλος 15, Κακιούζης 3 (1)

Γαλλία: Ζελαμπάλ 7 (1), Ριγκοντό 6, Ζουλιάν 2, Μ.Πιετρούς 6 (2), Πάρκερ 20 (2), Φ.Πιετρούς 8, Σμιτ 2, Ντιό 14 (2), Βάις 1

---