Νίκος Χατζηβρέττας: Ο σκόρερ που γύρισε από τη σκιά
H ζωή στην σκιά δεν είναι πάντα ευχάριστη επειδή η δροσιά είναι μεγαλύτερη. Ελάχιστοι θα αποδεχθούν τους χαμηλούς τόνους, τον απεριόριστο ίσκιο όταν έχουν συνηθίσει στην προβολή. Αυτοί οι ελάχιστοι γίνονται και ξεχωριστοί όταν γνωρίζουν ότι η ζωή είτε στα φώτα είτε στην σκιά είναι ενδιαφέρουσα. Κοινώς όταν τα έχουν καλά με τον εαυτό τους.

σκιά δεν είναι πάντα ευχάριστη επειδή η δροσιά είναι μεγαλύτερη. Ελάχιστοι θα αποδεχθούν τους χαμηλούς τόνους, τον απεριόριστο ίσκιο όταν έχουν συνηθίσει στην προβολή. Αυτοί οι ελάχιστοι γίνονται και ξεχωριστοί όταν γνωρίζουν ότι η ζωή είτε στα φώτα είτε στην σκιά είναι ενδιαφέρουσα. Κοινώς όταν τα έχουν καλά με τον εαυτό τους.
Έναν τέτοιο τύπο έχουμε μπροστά στα μάτια μας τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Ο Νίκος Χατζηβρέττας πέρασε το τελευταίο διάστημα στην σκιά παικτών όχι απαραίτητα καλύτερων ή πιο χρήσιμων, αλλά εκείνων οι οποίο ανήκουν στην κατηγορία που δεν έχουν μεγάλη διάθεση για την προαναφερθείσα δροσιά.
To 2003 όταν ήρθε στον Παναθηναϊκό πληρώθηκε και λογίστηκε ως μία πριμαντόνα. Μετά το τελευταίο ευρωπαϊκό, ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς εκών άκων, άλλαζε τα πάντα στο βαρύ ρόστερ των πρωταθλητών Ευρώπης, πηγαίνοντας σε μία ριζική ανανέωση.
Σε μία κούρσα με άλλους Έλληνες σούτιγκ γκαρντ, ο Χατζηβρέττας κέρδισε έχοντας και την ευχή του Ντούσαν Ίβκοβιτς.
Η πρώτη χρονιά στο Σπόρτιγκ δικαίωσε απόλυτα την επιλογή. Ο πρώην σούπερ σκόρερ του Ηρακλή σε 30 λεπτά συμμετοχής έφτανε τους 12,3 πόντους. Ο αριθμός είναι πραγματικά μεγάλος αν υπολογίσετε ότι έπαιζε δίπλα στον Λάκοβιτς. Εκεί σίγουρα πήρε τα πρώτα εντατικά υπομονής λόγω του παιχνιδιού του Σλοβένου γκαρντ. Ήταν κι ένα μήνυμα για το τι θα ακολουθούσε.
Την επόμενη χρονιά προστίθενται ο Δημήτρης Διαμαντίδης και ο Βλάντο Σκεπάνοβιτς. Κάπου εκεί αρχίζει η πορεία προς την σκιά. Κατεβαίνει στα 21,24 λεπτά και 7,6 πόντους στην πρώτη φάση της ευρωλίγκας, και 17,20 λεπτά με 6,2 πόντους στην φάση των 16.
Ο προπονητής του συνεχίζει να τον εμπιστεύεται ως βασικό αλλά σπάνια όταν τελειώνει ο αγώνας.
Η προσθήκη του Σπανούλη πέρυσι του μειώνει και άλλο την συμμετοχή και την παραγωγικότητα. Η μπάλα άλλωστε έφτανε σπάνια στα χέρια του διότι δεν περίσσευε και που να περισσέψει.
Για να μην κρυβόμαστε, οι περισσότεροι μιλούσαν για τον αδύναμο κρίκο του Παναθηναϊκού διότι συνεχώς έπεφτε η συμμετοχή του ενώ ήταν υποχρεωμένος να ευστοχήσει στο ένα ή δύο σουτ που του αναλογούσαν κάτι δύσκολο. Κανείς δεν τον άκουσε ποτέ να διαμαρτύρεται ούτε και να δυσανασχετεί για τα συνεχόμενα σενάρια αποχώρησής του. Υπομονή και …δροσιά διότι όποιος πιστεύει στον εαυτό του ξέρει ότι νομοτελειακά θα βγει στο φως, έστω και αν δεν τον πολυκαίει.
Ο Λάκοβιτς έκανε την χάρη τον Παναθηναϊκό να φύγει, ο Σπανούλης πήρε την μοναδική ευκαιρία να παίξει στο ΝΒΑ και ήρθε η ώρα του Νικόλα. Σε πέντε αγώνες έχει 28.30 λεπτά συμμετοχής και 12,1 πόντους. Ούτε Ντελκ, ούτε Μπετσίροβιτς δεν στάθηκαν ικανοί για να επιστρέψει στην σκιά. Επιστρέφει σε αυτό που ξέρει καλά να κάνει, δηλαδή να σκοράρει σε μεγάλους αριθμούς. Πλέον μπορεί να φύγει πρώτος στον αιφνιδιασμό διότι η μπάλα θα πάει στα χέρια του, είναι άνετος στο σουτ καθώς έχει το δικαίωμα για ένα ή δύο άστοχα.
Αυτή είναι η εκδίκησή του όχι προς την ομάδα και τον προπονητή που τον στηρίζουν, αλλά προς την γενική αίσθηση ότι τα προσόντα του είναι η σιωπή και ο σπουδαίος χαρακτήρας του. Λάθος. Ήταν είναι και θα είναι ένα από τους σημαντικούς Έλληνες σκόρερ αλλά ποτέ δεν θα εκβιάσει για να κάνει την δουλειά του.
Τώρα, τα όσα λέγαμε είτε στον Παναθηναϊκό είτε στην εθνική για εργαλείο χρήσιμο, που κάνει πολλές δουλειές, παίζει άμυνα κτλ, ήταν παρηγοριά στον άρρωστο.
Ο Νίκος Χατζηβρέττας είναι σκόρερ και ο Ομπράντοβιτς το γνωρίζει καλύτερα από όλους. Φέτος αφήνει το όπλο ελεύθερο και ίσως να μην το ξαναβάλει ποτέ στην σκιά.