Ο Ολυμπιακός ψάχνει 7 νίκες σε θρίλερ διαρκείας

Πάνω που νικούσε... έχασε ο Ολυμπιακός στο Κάουνας, σε κομβικό ματς για την πρόκρισή του στα πλέι-οφ. Μόνο, που ακόμη μένουν 13 αγωνιστικές και όλα μοιάζουν ρευστά και στην περίπτωση των "ερυθρολεύκων" ακατάλληλα για καρδιακούς...

Ο Βασίλης Σπανούλης με αντίπαλο τον Ογκουστιν Ρούμπιτ στο ματς του Κάουνας
Ο Βασίλης Σπανούλης με αντίπαλο τον Ογκουστιν Ρούμπιτ στο ματς του Κάουνας EUROKINISSI SPORTS

Έκλεψε την μπάλα από τον Κώστα Σλούκα ο Τόμας Γουόλκαπ (ή Γουόκαπ), έκανε δεν έκανε φάουλ έτσι κι αλλιώς τώρα δεν έχει σημασία, πήγε στο λέι-απ και παρά το σχεδόν τέλειο άλμα του Ζαν Σαρλ Λιβιό έβαλε το καλάθι της νίκης για τη Ζαλγκίρις! Ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε να σκοράρει στα 0.8'' που απέμεναν, έστω κι αν ο Λιβιό ήταν στο σημείο που έπρεπε. Δεν έπιασε καλά την μπάλα, από την επαναφορά του Σλούκα, ήταν κι ο Μάριους Γκριγκόνις κοντά, χαίρετε. Πάει το πουλάκι πέταξε, θα μπορούσε να πει κανείς, ακόμη και για την πρόκριση στους "8", όμως έτσι όπως κερδίζει και χάνει ο φετινός Ολυμπιακός τίποτε δεν μπορεί να ειπωθεί με σιγουριά, καθώς υπολείπονται ακόμη 13 αγώνες για τη λήξη της κανονικής περιόδου.

Οι "ερυθρόλευκοι" με ρεκόρ 11-10 (δηλαδή ποσοστό 52%) είναι ακόμη στο γκρουπ των ομάδων που μάχονται για την είσοδο στα πλέι-οφ. Το ίδιο ρεκόρ έχουν Εφές, Βαλένθια και Φενέρ. Στο 12-9 βρίσκονται η Μπάγερν και η Ζαλγκίρις, ενώ μια νίκη παραπάνω (13) έχουν Ρεάλ, Αρμάνι Μιλάνου και Ζενίτ (η οποία χρωστάει και δυο παιχνίδια).

Με τον ρυθμό που κερδίζει ο Ολυμπιακός (κάτι παραπάνω από 50%) στα 13 ματς που του απομένουν, θεωρητικά μπορεί να κάνει 7 νίκες και να φτάσει στις 18, αριθμός που λογικά δίνει την πρόκριση στην οκτάδα (ίσως αρκούν και οι 17, ωστόσο). Ας δούμε, κατ' αρχήν το πρόγραμμά του:

ΕΝΤΟΣ ΕΚΤΟΣ
Μπαρτσελόνα 28/1 Αρμάνι Μιλάνου 26/1
Παναθηναϊκός 5/2 Εφές 18/2
ΤΣΣΚΑ Μόσχας 25/2 Μπασκόνια 3/3
Ερυθρός Αστέρας 5/3 Αλμπα Βερολίνου 18/3
Ζενίτ 12/3 Βαλένθια 31/3
Φενέρ 26/3 Ρεάλ 2/4
Χίμκι 9/4

Εφτά ματς μέσα στο ΣΕΦ και έξι μακριά απ' αυτό. Με βάση την εικόνα που έχουμε απ' όλη την Ευρωλίγκα και τα πεπραγμένα του Ολυμπιακού, όλα είναι πιθανά. Το μοναδικό δεδομένο για τους "ερυθρόλευκους" είναι ότι μπροστά τους έχουν δεκατρία πολύ μεγάλα ματς, τον ένα τελικό, μετά τον άλλο. Όπως στη Λιόν με τη Βιλερμπάν και στο Κάουνας με την Ζαλγκίρις.

Με βάση τη θεωρία, πάντως, τέσσερα ή πέντε από τα εντός έδρας παιχνίδια του, μπορεί να τα κερδίσει, άρα να ψάξει για τρία με τέσσερα διπλά. Μπορεί να τα καταφέρει, χωρίς αμφιβολία. Όπως και μπορεί να ... αποτύχει. Μια ματιά στην εξέλιξη των αγώνων του, φτάνει για να σας πείσει πως κάθε φορά που γίνεται το τζάμπολ, είναι σα να φεύγει ένα νόμισμα στον αέρα και να παίζει ο Ολυμπιακός τη νίκη του, κορώνα-γράμματα.

Η δεύτερη ήττα πάντως από τη Ζαλγκίρις ήταν σκέτη καταστροφή και για ένα επιπρόσθετο λόγο. Οι Λιθουανοί έχουν, πλέον, το αβαντάζ στην ισοβαθμία, καθώς έχουν νικήσει τους "ερυθρόλευκους" τόσο στο ΣΕΦ, όσο και στο Κάουνας. Το "γαμώτο" για τον Ολυμπιακό είναι ότι είχε στα χέρια του και τη νίκη και τη διαφορά (στο Φάληρο είχε χάσει με ένα πόντο) για να είναι εξασφαλισμένος σε περίπτωση που ισοβαθμήσει με τη Ζαλγκίρις. Τώρα, για να την περάσει θα χρειαστεί να κάνει μια νίκη παραπάνω. Το ίδιο συμβαίνει και με την Μπάγερν, με βάση τη διαφορά πόντων στα μεταξύ των δυο ομάδων παιχνίδια.

Προβάδισμα σε ισοβαθμία ο Ολυμπιακός έχει αυτή τη στιγμή μόνο απέναντι στη Μακάμπι, κόντρα στην οποία μετράει δυο νίκες, ενώ θα αποκτήσει και με την Αρμάνι σε ενδεχόμενη νίκη την ερχόμενη Τρίτη στο Μιλάνο.

Έγινε καμικάζι (στην κυριολεξία)

Πριν μια εβδομάδα, μετά την ήττα σοκ από τη Βιλερμπάν στο Φάληρο, γράφαμε ότι ο Ολυμπιακός πρέπει να γίνει καμικάζι για να αποφεύγει τέτοιες ήττες. Στο Κάουνας ήταν ... πράγματι καμικάζι, μέχρι μάλιστα το σημείο της αυτοκτονίας. Οι καμικάζι έπεφταν πάνω στον εχθρό, αφήνοντας την τελευταία τους πνοή στα κομμάτια και θρύψαλα που δημιουργούσαν τα αεροπλάνα τους.

Ο Ολυμπιακός πάνω στη φούρια του, όταν πέρασε με 79-72 χάρη στα μεγάλα σουτ από Βασίλη Σπανούλη και Γιώργο Πρίντεζη, μπουρδουκλώθηκε, μόνος του και από την ανυπομονησία του να βάλει ένα καλάθι και να ... τελειώσει το ματς. Γι αυτό αστόχησε ο Σακίλ Μακ Κίσικ (και όχι επειδή ήταν κουρασμένος), γι αυτό βρήκαν σίδερο τα δυο τρίποντα του Σπανούλη, ή δεν ευοδώθηκε το ντράιβ του αρχηγού.

Το χειρότερο; Ο Ολυμπιακός δέχθηκε εύκολους πόντους, που σε ολόκληρο το ματς (κυρίως στο δεύτερο ημίχρονο) είχε αποφύγει. Πόντους στο τρανζίσιον της Ζαλγκίρις, άλει ουπ και μακρινά τρίποντα από τον Αρτούρας Μιλάκνις. Όλη η στρατηγική της πολύ καλής άμυνας των "ερυθρολεύκων" με τις αλλαγές στα μαρκαρίσματα και την αποκοπή του Γκριγκόνις από το παιχνίδι της λιθουανικής ομάδας, χάθηκε στο τελευταίο δίλεπτο, από την μη ισορροπημένες επιλογές στην επίθεση.

Θα μπορούσε ο Γιώργος Μπαρτζώκας να πάρει τάιμ-άουτ όταν ο Γουόλκαπ ευστόχησε, για να οργανώσει καλύτερα την τελευταία επίθεση της ομάδας του. Ναι, θα μπορούσε αν και έτσι λένε ότι δίνεις και την ευκαιρία στον αντίπαλο να οργανώσει την άμυνά του (η οποία, ωστόσο, έτσι κι αλλιώς βγήκε εξαιρετικά από τον ηρωικό Αμερικανό των γηπεδούχων);

Επίσης θα μπορούσε να έχει τον Γιώργο Πρίντεζη αντί του Σάσα Βεζένκοφ (για να πάρει την μπάλα στο λόου ποστ), ή τον Άαρον Χάρισον στη θέση του Μακ Κίσικ. Μόνο, που αυτά τα μνημονεύουμε γιατί ο Ολυμπιακός έχασε κι όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις ο προπονητής μπαίνει σε κρησάρα...

Κάθε φορά που χάνει (αλλά και που κερδίζει) ο Ολυμπιακός τίθεται επί τάπητος και το θέμα της ενίσχυσης της ομάδας, είτε στην περιφέρεια, είτε κυρίως στο ζωγραφιστό, αν και νομίζω ότι η συγκεκριμένη ασθένεια υπάρχει σε όλα τα κλαμπ και μάλιστα από το πρώτο ματς της χρονιάς. Κι αυτό είναι λογικό, αν σκεφτούμε ότι όλοι μας έχουμε από μια... διαφορετική γνώμη για το υλικό της ομάδας που υποστηρίζουμε. Σίγουρα, σηκώνει πολλή κουβέντα τι μπορεί να γίνει μέσα στη χρονιά, αν πράγματι μπορείς να βρεις παίκτες να σε ανεβάσουν επίπεδο (ειδικά σε μια ομάδα που δεν έχει εγχώριες διοργανώσεις για την απόκτηση ρυθμού), πόσα χρήματα πρέπει να επενδυθούν όχι μόνο για εκείνους που θα έρθουν, αλλά και για όσους (ενδεχομένως) φύγουν κλπ, κλπ. Όπως, βέβαια, σηκώνει ακόμη μεγαλύτερη συζήτηση ο σχεδιασμός του καλοκαιριού, με βάση τις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε ομάδας. Κι από τέτοιες είχε πολλές ο φετινός Ολυμπιακός. Κάποια στιγμή θα το αναλύσουμε πολύ περισσότερο, δεν είναι άλλωστε της στιγμής, ο απολογισμός συνήθως γίνεται στο τέλος...

Στον δρόμο με τις λεύκες...

Ο Ολυμπιακός είναι υποχρεωμένος να συνεχίσει το δρόμο του (που μοιάζει πολύ εκείνου ... με τις λεύκες) αφού κάθε αγώνας είναι ένα σωστό θρίλερ. Να παλεύει μπάλα-μπάλα, αγώνα με τον αγώνα. Να προσπαθεί να σταματήσει την επόμενη επίθεση των αντιπάλων του, να δίνει μάχες σώμα με σώμα για το επόμενο ριμπάουντ. Οι ήττες δεν είναι ευπρόσδεκτες, ειδικά αυτή την εποχή που ο πόλεμος για την οκτάδα κορυφώνεται, από την άλλη όμως δημιουργούν συσπείρωση και πεισματώνουν.

Ο επόμενος σταθμός της ομάδας είναι το Φόρουμ του Μιλάνου. Η φορμαρισμένη Αρμάνι, που μετράει τέσσερις σερί νίκες, είναι μια ακόμη πρόκληση. Τα λάθη, η χαμένη ευκαιρία του Κάουνας, πάνε στην άκρη και έρχεται απλά το επόμενο ματς, που πρέπει να πάρει η ομάδα...


News 24/7

24MEDIA NETWORK