Οι Splash Sisters είναι κυριολεκτικά η μεγαλύτερη ομάδα του κόσμου

Η ιστορία της Splash team στο Σαν Ντιέγκο συνοψίζεται στην ατάκα της Μαρτζ Καρλ: "Αν μπορείς να σηκωθείς και να κινήσεις τα πόδια σου, είσαι ευπρόσδεκτη". Αρκεί, βεβαίως, να είσαι πάνω από 80. Την πρώτη φορά που η Καρλ είπε αυτήν την ατάκα, το 2016, η ομάδα είχε μόλις συσταθεί. Προσέθετε, δε, "ξέρετε, από όλες τις παιδικές φίλες μου, είμαι η μόνη που ζω". Ήταν 87 χρόνων. Τώρα, στα 90 προς 91, συνεχίζει να λέει ακριβώς αυτό. Και να καλοδέχεται κορίτσια που θέλουν να μπουν στην ομάδα.

Τις προάλλες, η Τζόαν Κόλινς, που στις 23 Μαΐου έκλεισε τα 87, έγραψε ένα κείμενο-κόλαφο σε βρετανική εφημερίδα για το πώς αντιμετωπίζονται οι μεγαλύτερης ηλικίας άνθρωποι στην καραντίνα. Η Κόλινς διέκρινε ρατσισμό, σε σχέση με άλλες ευπαθείς ομάδες, όπως οι παχύσαρκοι. Χαρακτηριστικά έγραψε ότι "αν έλεγαν στους παχύσαρκους να μείνουν στο σπίτι και να προσέχουν πολύ, αυτό θα προκαλούσε οργή".

Σε ό,τι αφορά τις Splash Sisters, όμως, 'ευπαθής ομάδα' είναι ένας ατυχής όρος. Ομάδα σκέτο, σίγουρα. Επική ομάδα, βέβαια. Ομαδάρα, οπωσδήποτε. Οι Σαν Ντιέγκο Splash ανήκουν εδώ και 14 χρόνια στη San Diego Women's Basketball Association. Και δεν κάνουν πίσω. Η κόουτς τους, Σι Τζέι Μολόνι, ήταν βοηθητική παίκτρια της ομάδας τα τελευταία 5 χρόνια, αφού δεν βρίσκεται στο όριο ηλικίας, είναι μικρούλα. Ασχολήθηκε με το μπάσκετ αφού έμαθε την ιστορία για τις 'Γυναίκες της Τροίας', δηλαδή τα κορίτσια του πανεπιστημίου του USC, που άλλαξαν τη ροή του μπάσκετ Γυναικών.

Προεξαρχούσης, βεβαίως, της ανεπανάληπτης Σέριλ Μίλερ, αλλά και της Σίνθια Κούπερ, των δίδυμων Πόλα και Παμ Μακγκί, της Τζούλιετ Ρόμπινσον, της Ρόντα Γουίνταμ και της προπονήτριας Λίντα Σαρπ. Το 1983, όταν το USC νίκησε το Λουιζιάνα Τεκ στον τελικό του κολεγιακού πρωταθλήματος, η Μολόνι ήταν κοριτσάκι, αλλά η φλόγα παρέμεινε ροδοκόκκινη και άσβεστη. Οι εξελίξεις για το πρωτάθλημα μπάσκετ Γυναικών του Σαν Ντιέγκο, με τις 140 καταγεγραμμένες παίκτριες, όλες άνω των 50, έφεραν τις Splash Sisters, αναγκαστικά, σε κάποιο αδιέξοδο. Η Μολόνι δεν παράτησε τη μάχη. Παρουσίασε στις παίκτριές της βίντεο με τις ασκήσεις που μπορούσαν να κάνουν και τα 7 κορίτσια της ομάδας ενώθηκαν μεταφορικά, για να μπορούν να μείνουν σε φόρμα.

Η Μολόνι μιλάει κάθε μέρα με όλες και τους δίνει τα συχαρίκια της κι η Καρλ το εκτιμά αυτό: "Η προπονήτριά μας είναι απίθανη, επειδή νοιάζεται τόσο πολύ για μας. Μας δίνει παραπάνω από το 100%". Η Καρλ είναι από άλλο ανέκδοτο. Πέρυσι το καλοκαίρι, για να γιορτάσει τα 90ά γενέθλιά της, έπεσε από αεροπλάνο. Για να μείνει σε φόρμα τώρα, που ακόμη οι κανονισμοί της κοινωνικής αποστασιοποίησης βρίσκονται σε λειτουργία, περπατά 40 λεπτά τη μέρα. Αν βρέχει, ανεβοκατεβαίνει τις σκάλες στην πολυκατοικία που μένει.

Και δεν είναι, καν, η μεγαλύτερη από τις παίκτριες των Splash. Η Γκρέις Λάρσεν, σεσημασμένη στο πρωτάθλημα για το γλυκό σουτ της, είναι 94. Η προπόνηση που κάνει με την μπάλα περιέχει περισσότερο ντρίμπλα. "Κάτω από τα πόδια και τέτοια πράγματα", όπως λέει: "Πρέπει να προπονούμαστε, για να είμαστε ενεργές, όταν θα παίξουμε ξανά".

Η Λάρσεν είναι εδώ και 14 χρόνια μέλος της ομάδας. Μπάσκετ παίζει εδώ και πολλές δεκαετίες, όχι, όμως, από τα μικράτα της. Μέχρι το 1972, οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα να κάνουν ομαδικά σπορ, δηλαδή ώσπου να υπογράψει ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρίτσαρντ Νίξον, τον περίφημο Title IX, που απαγόρευε το διαχωρισμό των φύλων σε ό,τι αφορά την πρόσβαση σε οποιοδήποτε εκπαιδευτικό πρόγραμμα ή εκδήλωση λαμβάνει οποιουδήποτε είδους κρατική οικονομική βοήθεια. Μ’ αυτά και μ’ αυτά, η Λάρσεν, πρώην δικαστική λογίστρια, αγόρασε τα πρώτα αθλητικά παπούτσια της όταν ήταν 78 ετών.

Οι επιστημονικές έρευνες δείχνουν ότι η κοινωνική επαφή βοηθά τους ανθρώπους να έχουν πιο μεγάλη και υγιή ζωή. Ο αθλητισμός είναι η επιτομή της επικοινωνίας και της υγείας. Στο πρωτάθλημα της SDWBA, οι Splash παίζουν μονά, διάρκειας 30 λεπτών, με ένα διάλειμμα.

Θηριώδες, σε ό,τι αφορά την αντοχή τους. "Και πρέπει να είμαστε σε κίνηση", λέει η Καρλ, άλλοτε κοινωνική λειτουργός, διότι "στην ηλικία μας, αν χάσεις οποιοδήποτε ίχνος αντοχής, θέλεις λίγη περισσότερη δουλειά. Δεν μπορείς να κάθεσαι στο σπίτι σου και να βλέπεις τηλεόραση. Είναι καμπανάκι θανάτου".

Τον περυσινό Μάρτιο, η ενδεχομένως πιο ζηλευτή ομάδα του πλανήτη θρήνησε τον χαμό ενός δικού της ανθρώπου. Η Μεγκ Σκίνερ, μία από τις ηγέτιδες της ομάδας, πέθανε στα 93 της. Η Σκίνερ ήταν ζόρικη παικτούρα. Παρά το ότι έσπασε δύο φορές τον καρπό της και ράγισε εξάκις τα δάχτυλά της, δεν περίμενε καν να αποθεραπευθεί για να συνεχίσει να παίζει. Για την SDWBA η Σκίνερ ήταν εμβληματική μορφή. Το 1993 έγινε η πρώτη παίκτρια που εμφανίστηκε στη Mission Valley, όταν ο συνταξιούχος αστυνομικός Ντέιβιντ Χολ, ο οποίος πέθανε στα 78 του τον Μάιο του 2019, παρότρυνε τον συνάδελφό του και λάτρη του μπάσκετ, Τζεν Κέσλερ, να φτιάξει μία ομάδα. Από αυτό το κάλεσμα, προέκυψε η ομοσπονδία και το ετήσιο πρωτάθλημα ομάδων.

Ένα πρωτάθλημα που διακόπηκε, αλλά και που τη συνέχισή του επιθυμούν όλοι στο Σαν Ντιέγκο. Ειδικά η Μαρτζ Καρλ. "Θα είναι παράδεισος", λέει και συμπληρώνει: "Υπάρχει ένας ορίζοντας μπροστά μας". Όταν με το καλό συνεχιστεί, τα κορίτσια θα ενωθούν με την υπόλοιπη οικογένειά τους, "τη φιλία, την αδελφότητα, την οικογένεια. Το πιο ωραίο σύνολο ανθρώπων από όλα τα μονοπάτια της ζωής’", όπως είπε προ τριετίας η Λάρσεν. Ποτέ δεν ίσχυε περισσότερο η επιθυμία του συγχρωτισμού με το πιο ωραίο σύνολο ανθρώπων από αυτό το χρονικό διάστημα.