Παναθηναϊκός-Αρμάνι: Ο Παναθηναϊκός επέλεξε πώς θα χάσει
Η ήττα του Παναθηναϊκού από τη νίκη της Μιλάνο στο ΟΑΚΑ απείχαν ένα χαμένο floater του Νικ Καλάθη,στο οποίο το ευστοχούσε όλο το βράδυ. Η τεχνική ανάλυση του Χρήστου Μαρμαρινού στο Contra.gr
Ο προπονητής και ειδήμων των advanced statistics, Χρήστος Μαρμαρινός, σχολιάζει στο Contra.gr την εξέλιξη του αγώνα του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ στη Euroleague με αντίπαλο τη Μιλάνο στο ΟΑΚΑ.
Στη (αστόχη) επίθεση on ball του Καλάθη συνοψίστηκε όλη η προσπάθεια του Παναθηναϊκού ΟΠΑΠ να νικήσει την πιο πιο δημιουργική (15 έναντι 11 οι ασίστ) και εύστοχη από την περιφέρεια (14/26τρ, 54%) Μιλάνο που κέρδισε στο ΟΑΚΑ.
Αρχικά, απέναντι στο ψηλό σχήμα του Μεσίνα, με τον Μίτσοφ στο '2' και τους Μπρουκς-Γουάιτ-Σκόλα να συμπληρώνουν τον Ροντρίγκεθ, η ελληνική ομάδα άρχισε μ' ενέργεια στην άμυνα, ψάχνοντας ν' αντιμετωπίσει με 2v2 το αντίπαλο πικ εν ρολ. Δεν ήταν αποτελεσματικός o Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ, γιατί ο Αργεντινός 'χτυπούσε' με επιτυχημένα πικ εν ποπ τον Παπαγιάννη και σουτ απ' έξω (8 πόντοι με 4/6 εντός πεδιάς). Βέβαια η παρουσία του 39χρονου σέντερ ευνόησε τις δικές του φάσεις από πικ εν ρολ. Mόνο που το κακό ξεκίνημα στο μακρινό σουτ τον ανάγκασε ν' αλλάξει επιθετικό πλάνο μετά το πρώτο τάιμ άουτ, ακολουθώντας το ψηλό σχήμα των Μιλανέζων και πηγαίνοντας σε ποσταρίσματα από τον Τόμας και τον Παπαπέτρου.
Ταυτόχρονα έψαξε γρήγορες φάσεις στο ανοικτό γήπεδο, με καλές και κακές στιγμές.
Ωστόσο το μηδενικό ποσοστό από το τρίποντο (άρχισε με 0/9) τού προκάλεσε δυσεπίλυτο πρόβλημα. Αντίδοτο έβρισκε μονάχα στο επιθετικό ριμπάουντ, ψάχνοντας μέσα από τις μεταβολές στην άμυνα ν' αποκτήσει τον απαιτούμενο ρυθμό στην άλλη πλευρά. Τα ημίψηλα σχήματα της δεύτερης περιόδου έφεραν τροποποίηση στην πικ εν ρολ άμυνα, η οποία έγινε flat, με τον ψηλό μέσα δηλαδή, και απλές (διπλές ή τριπλές) αλλαγές, αλλά η ανταπόκριση στις on ball φάσεις δεν ήταν η ζητούμενη και απαιτούσε βελτίωση, με αποτέλεσμα πολλές επιτυχημένες επιθέσεις της Μιλάνο.
Είτε με τον Γουάιλι είτε με τον Μήτογλου ο Πεδουλάκης συνέχισε στο ίδιο αμυντικό μοτίβο και οι ψηλοί περιφερειακοί χάρισαν deflections. Το Μιλάνο 'πληγώθηκε' από τα φάουλ του Ροντρίγκεθ, χάνοντας σε δημιουργία, αλλά μέχρι το πρώτο εύστοχο τρίποντο του Καλάθη (1/10 σε 20') ο Παναθηναϊκός ΟΠΑΠ 'ζούσε' μόνο μέσα από το επιθετικό ριμπάουντ (7 στο πρώτο μισό) έχοντας πάρει συνολικά 11 πόντους από δεύτερες ευκαιρίες (38-38).
Το σύστημα χωρίς 'δυάρι' συνέχισε να είναι επιλογή για τον Πεδουλάκη, ταυτόχρονα δε και η επίθεση από το χαμηλό ποσοστό (Τόμας). Οι 'πράσινοι' δεν έπαψαν να παίζουν πάνω στην μπάλα, ακόμη κι όταν επέστρεψε ο Φριντέτ, ο οποίος πήγε σε κάποιες ηρωικές προσπάθειες. Άλλες κερδισμένες κι άλλες χαμένες. Όσο κι αν τα επιθετικά ριμπάουντ ισορροπούσαν την αστοχία, τη στιγμή που χάθηκαν εύκολα λέι απ, δεν υπήρχε κίνηση μακριά από την μπάλα για ν' απλουστευτούν τα πράγματα.
Την ίδια στιγμή η Μιλάνο ό,τι παρήγαγε στην επίθεση ήταν από την πολύ καλή κυκλοφορία που έκανε τη διαφορά στην τρίτη περίοδο. Είτε έφερνε διεισδύσεις είτε ελεύθερα σουτ απ' έξω λειτουργούσε άψογα. Σε συνδυασμό με 1-2 τυχερά τρίποντα, φτάνοντας τα 10/16, οι Ιταλοί ήλεγχαν την κατάσταση. Υπό αυτές τις συνθήκες και αντιμετωπίζοντας ζήτημα στη δημιουργία (μόλις 8 ασίστ, οι 3 από τον Καλάθη), οι 'πράσινοι' είχαν την υποχρέωση ν' ανοίξουν το παιχνίδι για ν' αποφύγουν καταστάσεις 5v5.
Στην πράξη δεν ήταν μια εύκολη επιλογή. Αντιθέτως η ελληνική ομάδα εξακολούθησε να πηγαίνει, όπως σε όλο το παιχνίδι, με φάσεις on ball που είχαν κύριο εκφραστή τον Νικ Καλάθη που τελείωσε 5-6 μόνο στην τέταρτη περίοδο. Κυρίως επιτυχημένες, αλλά δεν ήταν η λύση. Ο Γουάιλι ήταν συγκλονιστικός στο επιθετικό ριμπάουντ, δίνοντας ρεσιτάλ θέσεων και μαχητικότητας, αλλά η γενικότερη αδυναμία στην αμυντική προσαρμογή πάνω στην μπάλα επέτρεπε στη Μιλάνο να διατηρεί σε υψηλά επίπεδα την αυτοπεποίθηση που απαιτούσε ένας κλειστός αγώνας.
Οι 'πράσινοι' άφησαν πολλά ελεύθερα τρίποντα, είτε spot up είτε από πικ εν ρολ καταστάσεις, και παρά τη διαφορά των 5 πόντων (66-61) ήταν εμφανές πως οι φιλοξενούμενοι λειτουργούσαν πιο ορθολογικά. Τους βοήθησαν πολύ τα επιθετικά ριμπάουντ στο φινάλε, απόρροια των αλλαγών που επιλέχθηκαν από την ελληνική ομάδα σ' αυτό το κομμάτι, προσπεράσουν μ' ένα πόντο και το ματς κρίθηκε στο τελευταία επίθεση. Η οποία δεν ήταν κάτι διαφορετικό απ' αυτό που βλέπαμε σε όλη τη διάρκεια του αγώνα παρά το τάιμ άουτ που μεσολάβησε. Τέλειωσε μ' ένα φλότερ του Καλάθη, η ειδικότητά του, ωστόσο αυτή τη φορά δεν ήταν εύστοχο και μ' ένα αμυντικό ριμπάουντ το Μιλάνο κατέκτησε τη νίκη. Το τεχνικό τιμ του 'τριφυλλιού' διάλεξε να πάει μ' ένα συγκεκριμένο τρόπο, χαμηλά σχήματα και αλλαγές, ν' ακολουθήσει τη Μιλάνο και αυτό στο τέλος το πλήρωσε. Έπαιξε με τη φιλοσοφία του και έχασε απ' αυτήν φιλοσοφία αντίστοιχα. Αν ήταν εύστοχος ο Καλάθης, θα είχε δικαιωθεί η επιλογή - δεν συνέβη όμως.
