Ρεάλ Μαδρίτης: 3 λόγοι που θα κατακτήσει (ξανά) το τρόπαιο
Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι η μοναδική ομάδα της ιστορίας με διψήφιο αριθμό τροπαίων στην Euroleague, φτάνοντας πέρυσι τα 10. Στη Βιτόρια θα επιδιώξει τη διατήρηση των κεκτημένων και συγκεκριμένες παράμετροι τής επιτρέπουν να αισιοδοξεί.
Περιττό ν' αναφέρουμε πως ο τίτλος της 'βασίλισσας' δεν συνοδεύει τυχαία την πιο επιτυχημένη ομάδα του ευρωπαϊκού μπάσκετ - όπως αντίστοιχα ισχύει στο ποδόσφαιρο. Μια ομάδα που έχει ήδη κατακτήσει 10 φορές την ευρωπαϊκή κορυφή και άλλες οκτώ έφτασε ένα βήμα πριν από το υψηλότερο σημείο φιγουράρει δικαιωματικά με το στέμμα στο κεφάλι, ασχέτως αν παραδοσιακά δεν εκπροσωπεί το πόπολο αλλά τους... βασιλόφρονες.
Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι η κάτοχος του τροπαίου και αυτή που εξασφάλισε πρώτη απ' όλες τη παρουσία της στο... 1/4 του ξενοδοχείου των φιναλίστ για το Final Four (17-19 Μαΐου) στη Βιτόρια.
Ξέχωρα από το χρόνο ξεκούρασης που κέρδισε χάρη στο 3-0 της διασταύρωσης με τον Παναθηναϊκό ΟΠΑΠ, συνδυάζει όλες εκείνες τις προϋποθέσεις προκειμένου να εμπλουτίσει την τροπαιοθήκη της με άλλη μία ευρωκούπα. Την τρίτη της τελευταίας 5ετίας, μετά το διάλειμμα των 20 χρόνων που είχε προηγηθεί από τη Σαραγόσα του 1995 ως τη Μαδρίτη του 2015.
Ποιες είναι αυτές;
1. Απαράμιλλη ανθεκτικότητα και ισορροπία
Πάμε λίγους μήνες πίσω. Στις 11 Οκτωβρίου, πριν από το πρώτο τζάμπολ της χρονιάς στη διοργάνωση, γράφαμε για το 'Don't-cic' της Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Σλοβένος λάμπει από τη ρούκι σεζόν του στο ΝΒΑ και προαλείφεται για τον τίτλο του πρωτοεμφανιζόμενου, κόντρα πάντως στις δυσοίωνες προβλέψεις τη λειτουργία και τη χημεία της ομάδας του Πάμπλο Λάσο η φυγή του δεν την επηρέασε τόσο όσο φάνταζε πιθανό.
Αλίμονο αν οι Μαδριλένοι δεν τον ήθελαν άλλη μια χρονιά. Αποδείχθηκε ωστόσο περίτρανα πως ένας παίκτης δεν αλλάζει τη μοίρα ενός συνόλου. Οι αντοχές των 'μερένγκες' ενεργοποιήθηκαν, ο υγιής Ρούντι Φερνάντεθ είχε την πιο παραγωγική σεζόν μετά το 2015, ο Φακούντο Καμπάτσο ανταποκρίθηκε στο νέο αναβαθμισμένο ρόλο του, ο Σέρχιο Γιουλ έβαλε τα τρίποντά του και η ομαδικότητα κέρδισε.
Αν πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τους αριθμούς, θα σταθούμε πρώτο και κύρια στην παραγωγικότητά της. Δεν είναι τυχαίο πως η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν η ομάδα με την καλύτερη συγκομιδή βαθμών στο index (20.62 ανά 40 λεπτά), είχε τη δεύτερη καλύτερη επίθεση (85.45), χωρίς κάποιος εκ των παικτών της να χρειάζεται να σκοράρει περισσότερους από 12.6 πόντους (Ράντολφ), την πρωτιά στη δημιουργία (20 τελικές) κι ένα εντυπωσιακό 20 ασίστ προς 11.67 λεπτά. Χωρίζοντας μάλιστα την αποτελεσματικότητά της στα δύο, θα δούμε πως είχε τους ίδιους πόντους σε πρώτο και δεύτερο ημίχρονο. Από τους συνολικά 2.820 σημείωσε 1403 στο διάστημα 0-20' και τους 1417 από το 20' ως το 40'. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της Newstats.eu.
Ταυτόχρονα εμφάνισε ως τώρα την τέταρτη καλύτερη άμυνα (77.55) αναγκάζοντας τους αντιπάλους της σε μόλις 45.82% στην κατηγορία true shooting - η κορυφαία επίδοση.
2. Με 2 μέτρα κι ένα σταθμό
Στον κόσμο των ψηλών ένα ρόστερ που υπερβαίνει τα 2 μέτρα σε μάκρος έχει αναφαίρετο αβαντάζ απέναντι σε κάθε άλλο κοντύτερο σύνολο. Πόσο μάλλον όταν διαθέτει έναν παίκτη - κολοσσό όπως ο Έντι Ταβάρες των 221 εκατοστών κι άλλους τέσσερις που ξεπερνούν τα 2μ08 (Ράντολφ, Αγιόν, Τόμπκινς, Κούζμιτς). Η Ρεάλ Μαδρίτης διαθέτει την πιο πλήρη φροντ λάιν της διοργάνωσης, κάτι που ούτως ή άλλως αποτυπώνεται στους αριθμούς.
Καμία άλλη δεν έχει ξεπεράσει τα 1200 στη σεζόν, με το μέσο όρο ανά αγώνα να αγγίξει τα 37 στο σύνολο. Τα σχεδόν 27 εξ αυτών είναι αμυντικά (κορυφαία επίδοση) και τα 10 επιθετικά (10η επίδοση). Ο θηριώδης σέντερ από το Πράσινο Ακρωτήριο είναι ο 6ος ριμπάουντερ της διοργάνωσης (6.22 ανά ματς), αλλά μ' αυτόν στο παρκέ ο αντίπαλος χάνει μέρος της δυναμικής του στον τομέα αυτόν.
Μην μείνεις πάντως εκεί και εκτίμησε ανάλογα πως παίκτες όπως ο Τέιλορ, ο Ντεκ και ο Τόμπικινς έχουν το μέγεθος να κρύψουν το φως στον εκάστοτε αντίπαλο που μαρκάρουν, να κόψουν πάσες και να προκαλέσουν deflections όταν αμύνονται, την ίδια στιγμή που ο Ρούντι παίζει με μυαλό και ο Καμπάτσο με αστείρευτη ενέργεια. Με τους 2 τελευταίους στο παρκέ η άμυνα της Ρεάλ δέχεται (σε 100 κατοχές) μόνο 91.91 και 94.82 πόντους αντίστοιχα.
3. Πρωταθλήτρια εντός έδρας
Από την εποχή της καθιέρωσης μονού τελικού στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση, η Ρεάλ Μαδρίτης ήταν παρούσα σε 13 διαφορετικές περιπτώσεις. Νίκησε στις 8 και ηττήθηκε στις 5. Από τις 8 νικηφόρες οι 3 ήταν επί ισπανικού εδάφους. Οι δύο στη Μαδρίτη (1967, 2015) και η τρίτη ενδιάμεσα στη Σαραγόσα (1995) - οι υπόλοιπες σκόπιες ανά την Ευρώπη (Λιόν, Ναντ, Μόναχο, Βερολίνο, Βελιγράδι). Αναπόφευκτα το 3/3 δημιουργεί συνειρμούς ευνοϊκής κατάληξης για άλλη μία φορά και τέταρτη συνολικά. Διαθέτει το know how κι αν λείψουν Μπασκόνια και Μπαρτσελόνα είναι βέβαιο πως θα παίζει... εντός έδρας.
Το λες και ιδανικό σενάριο. Ούτως ή άλλως αποτυχημένες απόπειρές της ήταν σε Αμβέρσα, Γενεύη, Πειραιά, Λονδίνο και Μιλάνο - πολλά χιλιόμετρα μακριά από την ισπανική επικράτεια.
φωτογραφίες: eurokinissi