Τα τρία "κλειδιά" της ελληνικής υπέρβασης!

Η Εθνική μας ομάδα με την πλάτη στον τοίχο είναι στην Πόλη για το δεύτερο χιαστί της με την Λιθουανία, αυτή την φορά στα σοβαρά. Και με τον κόσμο να χρίζει φαβορί την Λιθουανία, φιναλίστ στην περασμένη διοργάνωση. Αλλά είναι τόσο δύσκολος αντίπαλος; Η Ελλάδα με την ιστορία της και παρά την κακή παράδοση με τους Λιθουανούς δεν μπορεί να ελπίζει; Μα ασφαλώς μπορεί να επλπίζει καθώς είναι η Ελλάδα!

Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Πάμε στην πραγματικότητα. Η Ελλάδα μας χωρίς τον Γιάννη Αντετοκούνμπο είναι όπως έχουμε γράψει μια απλά καλή ομάδα που είναι θέμα μέρας και συγκυρίας αν θα μπει στα μετάλλια. Στις περασμένες διοργανώσεις το 5/5 έγινε κάζο μετά. Ποιός αποκλείει να χαμογελάσουμε λοιπόν εμείς τώρα που... κλαίγαμε για τις εμφανίσεις μας προηγουμένως; Η αλήθεια είναι αυτή που λέμε εξ αρχής.

Η ομάδα μας χωρίς τον Γιάννη Αντετοκούνμπο είναι μια απλά καλή ομάδα με εμπειρία και φανέλα. Τίποτα παραπάνω καθώς έχει πρόβλημα στο σκορ, στις ατομικές άμυνες και δεν υπάρχει ο ηγέτης. Παρόλα αυτά και χωρίς τον δικό μας σταρ είχαμε πει ότι αν παίξουμε καλά μπορούμε να πάμε και στην τετράδα μιας και οι άλλες ομάδες έχουν επίσης σημαντικές απουσίες.

Η εικόνα της ομάδας δεν είναι καλή, καθώς παίζουμε στο 50% της αξίας μας. Με την λογική αυτή είμαστε αουτσάιντερ με την Λιθουανία στην χειρότερη δυνατή διασταύρωση. Αλλά το ίδιο βασικά λένε και οι αντίπαλοί μας και εκτός αυτού ποιός μας απαγορεύει ένα μεγάλο παιχνίδι;

Η ομάδα διέσωσε τον διασυρμό και της έφυγε το μεγάλο άγχος. Προσγειωμένη είναι αν κρίνουμε και από τις σωστές δηλώσεις όπως της αυτοκριτικής του Μπουρούση και πλέον ψάχνει ένα μεγάλο ματς που θα ήθελε στο επόμενο χιαστί και έσκασε νωρίτερα. Η Ελλάδα χρωστά ένα μεγάλο παιχνίδι αφού και με την Πολωνία δεν έπαιξε καλά. Ας ελπίσουμε να το κάνει σήμερα. Και να μπει στο κόλπο για τα μετάλλια ξεχνώντας τα πάντα.

ΔΕΝ ΤΡΟΜΑΖΕΙ Η ΛΙΘΟΥΑΝΙΑ

Η Λιθουανία έχει μια εξαιρετική παράδοση με εμάς, είναι πιο δεμένη ομάδα από εμάς, είναι στα φαβορί για μετάλλιο, αλλά δεν τρομάζει. Είναι μια ομάδα με νέο προπονητή τον άπειρο Αντομάιτις, είναι μια ομάδα με μικρή περιφέρεια που ο ιδιόρυθμος Καλνιέτις είναι το Α και το Ω και είναι μια ομάδα που δεν παίζει το παλιό επιθετικό της μπάσκετ. Αλλά όπως και η Ζαλγκίρις έχει κάνει στροφή στην άμυνα μιας και βγάζει καλά κορμιά πλέον και ούτε καν τα παλιά της ταλέντα.

Γι' αυτό από +13 έχασε από την Γεωργία και γενικά είχε νεκρά διαστήματα στην 1η φάση και δεν ενθουσίασε. Είναι μια πολύ δεμένη και δουλεμένη ομάδα που ζει και αναπνέει για το μπάσκετ και την Εθνική της ομάδα.

ΠΩΣ ΚΕΡΔΙΖΟΥΜΕ

Βασικό κλειδί είναι η έλλειψη άγχους και το πάθος μας. Άλλωστε έχουμε πολλάκις αναλύσει τα υπέρ και τα κατά της ομάδας μας .Τρία είναι τα σημεία αναφοράς για μένα. Κυρίως η άμυνα μας και ειδικά στα πικ εν ρολ που λατρεύει η αντίπαλός μας. Αν φάμε τους μισούς του αναμενομένου πόντους, είναι επιτυχία.

Κλειδί είναι το περιφερειακό σουτ. Αν βάλουμε 8-9 τρίποντα είμαστε στους 75 πόντους και στο κόλπο για τα καλά! Τα βάλαμε όλα με την Πολωνία, θα έχουμε πάλι με μέτριους σουτέρ τόσο καλά ποσοστά; Καθώς η μπάλα μάλιστα θα καίει,το αποκλείω.

Και τέλος το ριμπάουντ, για να τρέξουμε στο ανοιχτό γήπεδο μιας και όσο και αν ακούγεται παράδοξο τρέχουμε περισσότερο από τους αντιπάλους μας!Έχουμε μόνιμο πρόβλημα και άρα απαιτείται τρομερή συγκέντρωση, μπλοκ άουτ και συμμετοχή των κοντών.

Μην ξεχνάμε ότι η Λιθουανία είναι πρώτη στα επιθετικά. Αν γίνουν όλα αυτά, η ομάδα μας θα πάει σε ένα ματς στους 70-75 πόντους και με 2-3 μεγάλα σουτ, την φανέλα και την εμπειρία, ελπίζει στην ολική επαναφορά. Προσωπικά πάντως δεν μας πολυβλέπω, αλλά δεν απογοητευόμαστε. Παίξαμε άσχημα όπως και άλλοι, αλλά έχουμε την ευκαιρία μας!